သင္႐ုိးညႊန္းတမ္းစာအုပ္တစ္အုပ္တြင္ အခန္း (၁၂) ခန္း ပါဝင္ရာ (၄) ခန္းက်က္႐ုံႏွင့္ အမွတ္ (၆ဝ) ဝန္းက်င္ရတာ စာေမးပဲြေအာင္ျမင္ႏုိင္သည္ဟုဆုိလွ်င္ သင့္အံ့ၾသမည္လား။ အံ့ၾသစရာမရွိပါ။ ယေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အေရးအႀကီးဆုံးဟု သတ္မွတ္ခံထားရသည့္ တကၠသုိလ္ဝင္တန္းစာေမးပဲြ၏ ဇီဝေဗဒ ေမးခြန္းပါ။ ေက်ာင္းသား/သူ မ်ားအခက္အခဲနည္းေစရန္ဟု ရည္ရြယ္ခဲ့ပါက အမွားႀကီးမွားေတာ့မည္။ တကၠသုိလ္ဝင္တန္းကုိ ေအာင္ျမင္လာသည့္ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးသည္ သင္႐ုိးညႊန္းတမ္း၏ သုံးပုံတစ္ပုံ သာတတ္ကၽြမ္းသည္ဟုဆုိလွ်င္ ၎ျဖစ္စဥ္သည္ မေလ်ာ္ညီေသာ အားထုတ္မႈတစ္ခုအား အခြင့္အေရး ရေစရန္အတြက္ လမ္းေၾကာင္းေပးေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ဇီဝေဗဒဘာသာရပ္တြင္ အပင္ေလာကသေဘာ ၏ ဖဲြ႕စည္းပုံ၊ အေကာင္ေလာက၏ သေဘာႏွင့္ဖဲြ႕စည္းပုံကုိ အေျခခံအဆင့္ နားလည္တတ္ကၽြမ္းသင့္ သည္။ လက္ရွိျဖစ္စဥ္တြင္မူ အခန္း (၄) ခန္းသာက်က္ၿပီး ေကာင္းစြာနားလည္သေဘာမေပါက္ဘဲ တကၠသုိလ္သုိ႔ တက္ေရာက္ခြင့္ျပဳေနျခင္းက ေမးခြန္းထုတ္သူတုိ႔ သတိျပဳရန္လုိေနေပၿပီ။
၎အျပင္ အခန္း (၆) ခန္းႏွင့္ ဖဲြ႕စည္းထားေသာ ေဘာဂေဗဒဘာသာရပ္တြင္လည္း အခန္း (၃) ခန္းကုိ ပုိင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္က်က္ပါက ဂုဏ္ထူးအမွတ္နားပင္ ရႏုိင္ေနသည္။ သင္႐ုိးတစ္ဝက္က်က္႐ုံမွ်ျဖင့္ အမွတ္ျမင့္ျမင့္ေတြရႏုိင္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားကုိ ေပးထားျခင္းသည္လည္း ေမးခြန္းထုတ္သူမ်ား အေပၚ နားလည္ရခက္ေနသည္။ ေဘာဂေဗဒဘာသာရပ္တြင္ အခန္း (၂) ခန္း၌ ဝယ္လုိအားႏွင့္ ေရာင္းလုိအားသေဘာတရားမ်ားကုိ အေျမာက္အျမားသင္ရသည္။ အလြန္ရွည္ေသာ အခန္းျဖစ္ေသာ္ လည္းျပင္ပ သေဘာတရားအမ်ားအျပား နားလည္ေစႏုိင္ေပမဲ့ ေက်ာင္းသားတုိင္း မက်က္သည့္ အခန္း ျဖစ္ေနသည္။ က်က္ရေသာစာမ်ားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေဘာဂအခန္း (၆) ခန္းတြင္ အခန္းတုိ (၃) ခန္းျဖစ္သည့္ အခန္း (၁)၊(၃)ႏွင့္ (၅) တုိ႔ကုိသာ က်က္ၾကၿပီး အခန္းရွည္မ်ားျဖစ္ၾကသည့္ (၂)၊ (၄)၊(၆) ကုိမူ က်က္မွတ္ေလ့မရွိၾကေပ။ ဤျဖစ္စဥ္ကုိ ကာကြယ္ရန္အတြက္ ၎ပညာ၏ သေဘာတရားႏွင့္ အဆီအႏွစ္မ်ားကုိ မေပ်ာက္ပ်က္ေစရန္အတြက္ ေမးခြန္းထုတ္သူမ်ား အထူးသတိထားဖုိ႔ လုိအပ္လာၿပီ ျဖစ္သည္။
ထုိ႔အျပင္ သခ်ၤာဘာသာရပ္တြင္ အခန္း (၁၂) ခန္းသင္ၾကားရရာ အကၡရာသခ်ၤာျဖစ္ေသာ အခန္း (၁) မွ အခန္း (၇) ထိသာ ေက်ာင္းသားမ်ား အထူးျပဳေလ့လာၾကၿပီး သခ်ၤာ၏အႏွစ္သေဘာတရားမ်ား ျဖစ္သည့္ ဂ်ီၾသေမႀတီအပုိင္းႏွင့္ ႀတီဂုိအပိုင္းတုိ႔ကုိမူ ေလ့လာသူအားနည္းလွေၾကာင္း သိရွိရသည္။ အခန္း (၁) မွ (၇) အထိေလ့လာပါက အမွတ္ (၇ဝ) ေက်ာ္ရႏုိင္သည့္ အေနအထားပင္ရွိေနသည္။ တကၠသုိလ္ဝင္တန္း ေအာင္ျမင္သူအမ်ားစုသည္ ဂ်ီၾသေမႀတီအပိုင္းကုိ ေယာင္လုိ႔ပင္ မသိၾကေခ်။ ဤကဲ့သုိ႔ေသာ အေျခအေနကုိ အျမန္ျပဳျပင္ႏုိင္ပါမွ စစ္မွန္သည့္ ပညာတတ္မ်ားကုိ ေမြးဖြားေပးႏုိင္ပါ လိမ့္မည္။ ဘဲြ႕ရအလုပ္လက္မဲ့ မ်ားေနျခင္းကလည္း စစ္မွန္ေသာပညာစနစ္မရွိျခင္းေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ယူဆၾကရေပမည္။ ယေန႔ႏုိင္ငံေတာ္တြင္ အမွန္တကယ္ လုိအပ္ေနသည္မွာ အရည္အခ်င္းျပည့္ဝေသာ ကၽြမ္းက်င္လုပ္သားမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ တုိင္းျပည္ကုိ ျပန္လည္ျပဳစုရာ၌ ျပည္တြင္းျဖစ္ ပညာရွင္မ်ားစြာကုိ ေမြးထုတ္ေပးရန္ လုိအပ္ေနသည္။ တစ္ပုိင္းတစ္စႏွင့္ အေျခခံပညာ ကုိ ေအာင္ျမင္လာၿပီး တကၠသုိလ္၌ ကုိယ္တုိင္သင္စနစ္ကုိ မျပဳစုႏုိင္သည္မွာ ၁ဝ စုႏွစ္ႏွစ္စုထက္မက ျဖစ္ေနသည္။ ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာနမွ အဆင့္ျမင့္ပညာရွင္မ်ား ျပန္လည္သုံးသပ္ႏုိင္ရန္အတြက္ ရည္ရြယ္၍ ေရးသားရျခင္းျဖစ္သည္။ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုိမွ် နစ္နာေစလုိေသာ သေဘာမပါ ရွိပါ။ တုိင္းျပည္၏ အနာဂတ္ေရးအတြက္ကုိသာ ရည္ေမွ်ာ္၍ ေရးသားရျခင္းျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့သည့္ အႏွစ္ (၂ဝ) ႏွစ္ေက်ာ္မွ ယေန႔အထိ တကၠသုိလ္မ်ားတြင္လည္း Paper တစ္ခုကုိ ၆ ပုဒ္၊ ၇ ပုဒ္က်က္၍ ျဖင့္ အတန္းမ်ားတက္ကာ ဘဲြ႕ရလူငယ္အမ်ားအျပားကုိ ေမြးထုတ္ေနခဲ့သည္မွာ ၾကာလွၿပီျဖစ္သည္။ ျမန္မာ့ပညာေရးစနစ္၌ သင္႐ုိးညႊန္းတမ္းမ်ားကမည့ံပါ။ ေရသာခုိအေခ်ာင္လုိက္သူမ်ားႏွင့္ အက်င့္ပ်က္ ဆရာ၊ဆရာမမ်ားေၾကာင့္ တစ္ေလွလုံးပုပ္ေနရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ျပင္ဆင္ဖုိ႔အခ်ိန္တန္ၿပီ၊ အခ်ိန္လည္း ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ပါသျဖင့္ ဝုိင္းဝန္းႀကီးၾကပ္ၾကရန္ ႏႈိးေဆာ္လုိက္ပါသည္။
Written by ေမာင္ယႆ
The Hot News Journal
No comments:
Post a Comment