မၾကာေသးမီက စာေရးသူ၏ အေဒၚအရင္း အသက္ ၈၀အရြယ္ရွိ အိမ္ေထာင္မရွိ
အပ်ဳိႀကီးသည္ ႐ုတ္တရက္ မူးလဲသတိလစ္ ၍ ကုိယ္တစ္ျခမ္း ေလျဖတ္သြားခဲ့သည္။
ထို႔ေၾကာင့္အိမ္ႏွင့္နီးသည့္ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕ရွိ ပုဂၢလိကေဆး႐ံု
တစ္႐ံုတြင္တင္၍ကုသခဲ့ရပါသည္။ အေဒၚသည္ သတိလစ္ေနရာမွ
ရွစ္ရက္ေျမာက္တြင္သတိျပန္လည္ လာပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း တစ္ ပုိင္းတစ္စ
သတိရျခင္း ( Semiconscious )သာျဖစ္ၿပီး စကား မေျပာႏုိင္၊ အစာမစားႏုိင္၊
မလႈပ္ရွားႏုိင္သည့္ အေျခအေနပါ။ လူနာ အတြက္ အစြမ္းကုန္ကုသျပဳစုျခင္း (
Intensive Care ) လုိအပ္ ေနေသးခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္။
အေဒၚ၏ ေဆးကုသစရိတ္အတြက္ အေ၀းေရာက္ တူ၊ တူမ မ်ားက စုေပါင္းကာ လွမ္း၍ ေငြ ရွစ္သိန္းပို႔ေပးပါသည္။ ပုဂၢလိကေဆး႐ံုတြင္ ေဆးကုသစရိတ္မွာ တစ္ရက္ လွ်င္ ပ်မ္းမွ် ရွစ္ေသာင္းခန္႔ရွိသျဖင့္ ဆယ္ရက္အၾကာ၌ ထုိေငြရွစ္သိန္းမွာ ၿပိဳက္ခနဲ ကုန္သြားပါေတာ့သည္။ သို႔ျဖင့္ ဆက္လက္၍ ေဆးကုသစရိတ္ကိုေျဖရွင္းရန္ အေဒၚႏွင့္ စာေရးသူ ပူးတြဲေငြစာရင္း ( Joint Account ) ဖြင့္ထားသည့္ ေငြစု ဘဏ္စာအုပ္ထဲမွ ေငြဆယ္သိန္း ထုတ္လုိက္ရပါေတာ့သည္။
အေဒၚ၏ ေဆးကုသစရိတ္အတြက္ အေ၀းေရာက္ တူ၊ တူမ မ်ားက စုေပါင္းကာ လွမ္း၍ ေငြ ရွစ္သိန္းပို႔ေပးပါသည္။ ပုဂၢလိကေဆး႐ံုတြင္ ေဆးကုသစရိတ္မွာ တစ္ရက္ လွ်င္ ပ်မ္းမွ် ရွစ္ေသာင္းခန္႔ရွိသျဖင့္ ဆယ္ရက္အၾကာ၌ ထုိေငြရွစ္သိန္းမွာ ၿပိဳက္ခနဲ ကုန္သြားပါေတာ့သည္။ သို႔ျဖင့္ ဆက္လက္၍ ေဆးကုသစရိတ္ကိုေျဖရွင္းရန္ အေဒၚႏွင့္ စာေရးသူ ပူးတြဲေငြစာရင္း ( Joint Account ) ဖြင့္ထားသည့္ ေငြစု ဘဏ္စာအုပ္ထဲမွ ေငြဆယ္သိန္း ထုတ္လုိက္ရပါေတာ့သည္။