menu

Wednesday 10 July 2013

ဇူလိုင္၀ိညာဥ္( ေကသြယ္ )

7july-july7
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ သထံုေဆာင္ သဟာယႏွင့္ စာဖတ္အသင္း (၁၉၆၃-၆၄) မွ ထုတ္ေ၀ျဖန္႔ခ်ိေသာ ၇ ဇူလိုင္ ဓာတ္ပံုမွတ္တမ္း
ဇူလိုင္လထဲကိုု စ၀င္လာၿပီ ဆိုုတာနဲ႔ တစ္စံုတစ္ရာက ႏိႈးဆြလိုုက္သလို သူတိုု႔စိတ္၀ိညာဥ္ေတြ အသင့္ျဖစ္ေန တတ္ၾကသည္။ ဇူလိုင္ၾသဂုုတ္ဆိုုတဲ့ ျပကၡဒိန္ စာလံုးေတြရဲ႕ေနာက္မွာ သမိုင္းနီနီ ညိဳညိဳမိႈင္းေတြက ကပ္ပါေနခဲ့သည္ကိုုး။
"ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ အာဇာနည္ႀကီးမ်ား" ဆိုတဲ့ စကားရပ္ကိုေတာ့ ေက်ာင္းတက္စ အရြယ္ကတည္းက သူတိုု႕ေခါင္းထဲမွာ သံမိႈႏွက္ၿပီးသား။ မုုတ္သုံမိုုး တဖြဲဖြဲေစြေနတတ္တဲ့ ဇူလိုင္ ၁၉ ရဲ႕ ဥၾသဆြဲသံကို ၾကား႐ံုုႏွင့္ပင္ ၀မ္းနည္းပက္လက္ ျဖစ္တတ္ခဲ့သလို ဒီဇူလိုုင္လထဲမွာပဲ ေနာက္ထပ္၀မ္းနည္းစရာ ေန႔တစ္ေန႔ ရွိေနေသးတယ္ ဆိုုတာကိုုလည္း ရိပ္ဖမ္းသံဖမ္း သိေနခဲ့ၾကသည္။ တကယ္ေတာ့ ဆဲဗင္းဇူလိုင္ဆိုတာ  ဥၾသသံမစြဲ မ်က္ရည္မ၀ဲႏိုင္ဘဲ အံႀကိတ္ခဲရင္း မ်ိဳးဆက္တစ္ခုကေန မ်ိဳးဆက္ေနာက္တစ္ခုကို တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ လက္ဆင့္ကမ္းခဲ့ရတဲ့ အာဇာနည္ေန႔ ေနာက္တစ္ေန႔ပဲ မဟုတ္လား။

လူမိုက္ပံုၿပင္(ရန္ကင္းသား)

တစ္ခါတုန္းက သူေဌးၾကီးတစ္ေယာက္သည္ တပည္႔ျဖစ္သူအား လူမုိက္ၾကီး (၁၀)ေယာက္အား ရွာေဖြ၍ စာရင္းေကာက္ခဲ႔ရန္ တာဝန္ေပးလုိက္သည္။ တပည္႔ျဖစ္သူကလည္း သူေဌးၾကီး၏ တာဝန္ေပးခ်က္အရ စာရင္းေကာက္ရန္ ခရီးထြက္ခဲ႔သည္။

သူေဌးၾကီးတပည္႔သည္ ခရီးထြက္ခြာလာရာ ျမစ္တစ္ခု သုိ႔ေရာက္လာ၏။ လူတစ္ေယာက္သည္ ျမစ္ထဲမွေရမ်ားကုိ ခပ္ထုတ္ေနသည္ကုိေတြ႔ရ၏။ ဘာေၾကာင့္ ခပ္ထုတ္ေနသည္ကုိ သိခ်င္လာ၍ အေၾကာင္းစုံကုိေမးျမန္းၾကည္႔သည္။
"ရြာထဲက ကၽြန္ေတာ္ၾကဳိက္ေနတဲ႔ ကြမ္းေတာင္ကုိင္ အလွအပေလးက ျမစ္ထဲကေရေတြ ကုန္ေအာင္ခပ္ထုတ္ႏုိင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ကုိ လက္ထပ္မယ္တဲ႔။ အဲဒါ သူအခ်စ္ကုိ ရေအာင္ၾကဳိးပမ္းေနရတာဗ်။" အင္းေတာ္ေတာ္ မုိက္မဲတဲ႔လူေပပဲ။ ထုိသူနံမည္ ကုိေမးျမန္း၍ လူမုိက္နံပါတ္(၁)အျဖစ္ စာရင္းမွတ္လုိက္ေလ၏။

ထုိျမစ္ေၾကာင္းအတုိင္း ဆက္လက္ထြက္ခြာလာရာ လူတစ္ေယာက္သည္ ျမစ္ထဲသုိ႔ ေခါက္ေခါက္အခါခါ ေလွာ္ေနသည္ကုိ ေတြ႔ရျပန္သည္။ သူေဌးၾကီး၏ တပည္႔က အေၾကာင္းအရင္း ကုိေမးျမန္းေလ၏။

သပ္ရပ္သားနားတဲ့ ကုလားထုိင္ေတြနဲ႔ ညံ့ဖ်င္းတဲ့ လမ္းမႀကီးေတြ(တာနာကာ)


ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးေအဂ်င္စီ (JICA) ရဲ႕ ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိင္ရာအႀကီးအကဲအျဖစ္ ကြ်န္ေတာ္ ရန္ကုန္ကို ေျပာင္းေရႊ႕လာခဲ့ ရၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ JICA(ရန္ကုန္) ႐ုံးမွာတစ္စုံတစ္ခုကို စတင္သတိျပဳမိလာ ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ စည္းေ၀းခန္းမႀကီးထဲကို ၀င္လုိက္ရင္ သိပ္ၿပီးသပ္ရပ္ သန္႔ရွင္းေနပါတယ္။ စားပြဲေတြေပၚမွာ အားလုံးရွင္းလင္းေနၿပီး ယခင္ အစည္း အေ၀းက စာရြက္လက္က်န္ေတြ ဘာတစ္ခုမွမရွိပါဘူး။ ကုလားထုိင္ေတြ အားလုံးဟာ တည့္တည့္မတ္မတ္ ရွိေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တစ္ခုခုလုိေန သလိုပဲ။

အခန္းက ထူးထူးျခားျခား သပ္ရပ္ေနတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ေနာက္မွ သေဘာေပါက္လာတယ္။ အစည္းအေ၀းက်င္းပတုိင္း အစည္းအေ၀းထုိင္ သူေတြဟာ ကုလားထုိင္ေတြကို သူတုိ႔အရပ္အေမာင္းအေနအထားနဲ႔ အဆင္ေျပသလုိ ခုံအျမင့္ကို ညိႇၿပီး ထုိင္ၾကပါတယ္။

လိႈင္းအသင့္အတင့္(ဂ်ဴး)

သရုပ္ေဖာ္ပန္းခ်ီ ဝင္းသိန္း
           ဓနိပင္မ်ား က်ိဳးတိုးက်ဲတဲ ေပါက္ေရာက္ေနသည့္စက္ေလွဆိပ္မွာ ဆိပ္ခံတံတား မရွိ။ ေလွအဆင္း ေၿမအတက္ ဆက္ သြယ္ေပးသည့္ ကုန္းေဘာင္ဟုေခၚေသာသစ္သားၿပားမရွိ။ လွမ္းၿမင္ရသမွ် ရြာထဲ အဝင္လမ္းသည္ ေရစပ္ စပ္၊ ရႊံ႕ႏြံထူထပ္ သည့္ ေၿမစိုစိုစြတ္စြတ္။စက္ေလွေပၚမွ ကမ္းစပ္ဓနိေတာ ရႊံ႕ေၿမေပၚ ခုန္ဆင္းလိုက္သည့္အခါ ဗြက္ထဲ သို႔ နစ္ဝင္သြားသည္။ရႊံ႕သည္ ရာဘာလည္ရွည္ ဖိနပ္၏ ေၿခဖမိုးေနရာတစ္ခုလံုးကို ဖံုးလႊမ္းသြားခဲ့သည္။          
            ရြာကအမ်ိဳးသမီးေတြႏွင့္ အတူတူ ၿဖစ္ေအာင္ ထဘီ ဝတ္လာခဲ့ရေသာ္လည္း တကယ္ေတာ့ ကၽြန္မ ေဘာင္းဘီၿဖင့္သာ လာခ်င္သည္။ အခုလို ေလွအဆင္းမွာ လႊားခနဲ ခုန္ခ်င္ခုန္၊ ေရေၿမာင္းကေလးေတြ ေရအိုင္ဗြက္ေတြေတြ႕ လွ်င္ လႊားခနဲ ခုန္ခ်င္ခုန္ ၾကိဳက္သေလာက္ခုန္ ထဘီလည္း ခဏခဏ ၿပင္ဝတ္စရာ မလိုေအာင္ေပါ့။သို႔ေသာ္ ကၽြန္မ ထဘီ ဝတ္မွကို ၿဖစ္မည္။ မိန္းကေလး ဟူ၍ ကၽြန္မ တစ္ေယာက္တည္း ပါသည္။ ထုိတစ္ေယာက္ကပါေယာက်္ားလို ဝတ္ဆင္ထားလွ်င္ ရြာက အမ်ိဳးသမီးေတြက ကၽြန္မ ကို တၿခားကမာၻက ၿဂိဳဟ္သားဟုသတ္မွတ္လိုက္ၾကလိမ့္မည္။

အျမန္လမ္းႏွင့္ ယာဥ္အႏၲရာယ္ (သန္းဝင္း (အာအိုင္တီ))

အမ်ားျပည္သူတို႔ အသံုးျပဳေနေသာ ရန္ကုန္-ေနျပည္ေတာ္-မႏၲေလး အျမန္လမ္းမႀကီးကို အႏၲရာယ္ အနည္းဆံုးျဖင့္ သြားလာႏိုင္ၾကရန္ႏွင့္ ျပဳျပင္သင့္သည္တို႔ကို ျပဳျပင္ႏိုင္ရန္ ရည္ရြယ္၍ ဤေဆာင္းပါးကို ေရးသားရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
လမ္းအႏၲရာယ္ ကင္းေစေရးအတြက္ လူ၊ လမ္းႏွင့္ ယာဥ္တို႔ သံုးခုလံုး ေကာင္းမြန္ ျပည့္စံုရပါမည္။ တစ္ခုခု ခ်ဳိ႕ယြင္းလွ်င္ အႏၲရာယ္ရွိပါသည္။ သို႔ေသာ္ လမ္းဒီဇိုင္း ျပဳလုပ္ရာတြင္လည္းေကာင္း၊ လမ္း ေဖာက္လုပ္ရာတြင္လည္းေကာင္း အင္ဂ်င္နီယာမ်ား အဓိက ထည့္သြင္း စဥ္းစားရမည့္ အခ်က္မ်ားမွာ လူႏွင့္ ယာဥ္တို႔၏ ခ်ဳိ႕ယြင္းႏိုင္သည့္ အခ်က္မ်ား၊ ပ်က္စီးႏိုင္သည့္ အခ်က္မ်ား၊ စည္းကမ္း ေဖာက္ဖ်က္ ႏိုင္သည့္ အခ်က္မ်ား ျဖစ္ေပသည္။ ေကာင္းမြန္စြာ ဒီဇိုင္း ေရးဆြဲ ေဆာက္လုပ္ထားေသာ လမ္းသည္ သာ လူ၊ လမ္း၊ ယာဥ္ သံုးရပ္ထဲတြင္ အဓိက အေရးအပါဆံုးေသာ အခ်က္ျဖစ္ေပသည္။

အျမန္ ဒီဇိုင္းဆြဲ၊ အျမန္ ေဖာက္ခဲ့ရေသာ ရန္ကုန္-ေနျပည္ေတာ္-မႏၲေလး လမ္းသည္ အင္ဂ်င္နီယာ ႐ႈေထာင့္မွၾကည့္လွ်င္ အားနည္းခ်က္မ်ား ေျမာက္ျမားစြာ ရွိေနသည္မွာ အံ့ၾသရန္ မရွိပါ။ ေခတ္စနစ္ အေျခအေနအရ ထိုသို႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကရသည္ကို နားလည္မိပါသည္။ သို႔ေသာ္ အဆိုပါ အားနည္းခ်က္မ်ား မွားယြင္းမႈမ်ားကို အျမန္ ျပဳျပင္ေပးမွသာလွ်င္ အႏၲရာယ္ အနည္းဆံုးေသာ လမ္းမႀကီး ျဖစ္လာပါမည္။

ရထားဘီးႏွင့္ ခဲလံုးမ်ား....(ၾကည္ေအး)


ညေန ငါးနာရီထိုးလွ်င္ ခ်စ္သူလာမယ္ ။ ငါးနာရီထက္ ဘယ္နည္းႏွင့္မွ ပို၍ ေစာျပီးမျပန္ႏိုင္သည္ကို သိသည္။ ေလးနာရီထိုးကတည္းက ေစာင့္ရွာသည္ ။ ၾကိဳ၍ေစာင့္ေသာ တစ္နာရီသည္ ပင္ပန္းျခင္းစင္စစ္ျဖစ္ေလ၏ ။ ဘယ္ေတာ့မွ မကုန္ႏိုင္ေတာ့သည့္ တစ္ဒဂၤလို႔လည္း ဆိုခ်င္သည္။ လွ်ပ္တစ္ပက္မွ်ၾကာေသာ သံသရာလို႔လည္း ေခၚခ်င္သည္ ။
ေစာင့္ဆဲတြင္ ဂနာမျငိမ္ျဖစ္စျမဲပင္ ။ အိပ္ရာေပၚ လွဲလိုက္၏ ။ ျပီးေတာ့ ဟိုဘက္သည္ဘက္ မသိဘဲ ေယာင္ယမ္း၍လွိမ့္သည္ ။ အိပ္ရာေပၚက ထထိုင္ျပီး ျဖဳတ္ခနဲ စားပြဲေဘးတြင္ မတ္တပ္ရပ္လွ်က္ရွိျပန္သည္ ။ စိတ္က အေရွ႕ကေျပးေနေလရာ လူက အတြင္လိုက္လုပ္ေသာ္လည္း လုပ္မိသမွ် ျပန္ျပီးမမွတ္မိႏိုင္ရွိရ၏ ။ လက္ေခ်ာင္မ်ားသည္ မလွေတာ့ဘဲ က်ိဳးၾကဲမေသမခ်ာျဖစ္ကာ ပစၥည္းပစၥယကေလးမ်ားကို လႈပ္ဆြဲေနေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ေလတစ္ခ်က္ခၽြန္သည္။

ခ်စ္သူ၌ ယံုၾကည္သူမို႔ ပူေလာင္ျခင္းေတာ့ မရွိေခ်။

နယ္စပ္ၿမိဳ႕ေလးရဲ႕ စိန္ေခၚသံ(ေရးသားသူ- ဥကၠာကိုကို)

Photo: နယ္စပ္ၿမိဳ႕ေလးရဲ႕ စိန္ေခၚသံ
----------------------------
ေရးသားသူ-  ဥကၠာကိုကို

ပင္္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္အထက္ ေပေပါင္း ၆၉၀၀ ခန္႔တြင္ တည္ရွိၿပီး ႏွစ္စဥ္ႏွင္းခဲတတ္သည့္ ေတာင္တန္းရွည္ႀကီးမ်ား ေသသပ္လွပစြာ ၀န္းရံထားေသာ ျမန္မာျပည္အေရွ႕ေျမာက္ဖ်ား နယ္နိမိတ္မ်ဥ္းေပၚက ၿမိဳ႕နယ္ေလးသည္မူရင္း ေဒသခံမ်ားျဖစ္ေသာ ေလာ္ေ၀ၚ၊ လခ်ိတ္၊ လီဆူးလူမ်ိဳးတို႔၏ လိုတရ နတ္ဗိမာန္တစ္ခုျဖစ္ခဲ့ၿပီး ၾကက္ပ်ံမက်စည္ကားခဲ့သည္ဟု ယေန႔လက္ညႇိဳးထိုးျပလွ်င္ မည္သူ မွ်ယံုႏိုင္ဖြယ္ရာ မရွိပါေပ။

လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ေတြမွာ စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္လြန္းပါသည္ဟု ေဒသခံတုိ႔ တခုတ္တရေျပာျပၾကသည့္ ၿမိဳ႕ေလးက ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီသက္တမ္း သံုးႏွစ္နီးပါးအတြင္းမွာပင္ ေရွးေဟာင္းၿမိဳ႕ပ်က္တစ္ခုအလား သမိုင္းတင္ရမလိုလို အေျခအေနသို႔ ႐ုတ္ျခည္းေျပာင္းလဲသြားခဲ့ပါၿပီ။

ထုိၿမိဳ႕ေလးသည္ ျပည္တြင္းမွ အေရာက္အေပါက္နည္းပါးၿပီး နာမည္ေက်ာ္ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕မဟုတ္ေသာ္လည္း တ႐ုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္မ်ဥ္းေပၚတြင္ တည္ထားေသာ ျမန္မာ့ေျမပိုင္နက္မွ  ၿမိဳ႕ေလးကို ပန္၀ါဟု ေခၚပါသည္။ 

ဒီမိုကေရစီ အစိုးရလက္ထက္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဧၿပီလတြင္ ပန္၀ါၿမိဳ႕၊ လုပီေက်းရြာအနီးရွိ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ရင္း ၁၀၀၂ ကို ေကအုိင္ေအမွ ၀င္ေရာက္တုိက္ခိုက္ရာက အစျပဳခဲ့ေသာ တုိက္ပြဲမ်ား၏ ႐ိုက္ခတ္မႈက ပန္၀ါကို ၿမိဳ႕ပ်က္တစ္ခုႏွင့္မျခား ျဖစ္သြားေစခဲ့သည္။ ထုိအေျခအေနက ယခု ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ဇြန္လအထိ နာလန္မထူႏုိင္ေသးဟု ဆုိရပါမည္။

စီးပြားေရးဇုန္နယ္ေျမအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားေသာ ပန္၀ါ၏ အေဆာက္အအံုမ်ားက ၿမိဳ႕ပ်က္ဟူသည့္အသံုးအႏႈန္းကို သက္ေသျပေနပါသည္။ ေလးလမ္းသြားလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ျပည့္ႏွက္ေနသည့္ ႏြားေခ်း၊ ဆိတ္ေခ်းပံုမ်ား၊ လမ္းေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ရွိ ယခင္ကတစ္ေနရာရရွိရန္ပင္ မလြယ္ကူသည့္ ဆုိင္ခန္းတြဲမ်ား၊ အဆုိပါဆုိင္ခန္းတြဲမ်ား၏ ပ်က္စီးက်ဳိးပဲ့ေနသည့္ တံခါးခ်ပ္မ်ား၊ လမ္းေပၚမွာ ျပန္႔က်ဲေနသည့္ လွ်ပ္စစ္မီးေခ်ာင္းမ်ား၊ မွန္ကြဲစမ်ား၊ အေဆာက္အအံုမွန္တံခါး တခ်ဳိ႕ကို ေဖာက္ထြင္းထားသည့္ က်ည္ဆန္ရာမ်ား စသည္တုိ႔က ပန္၀ါ၏ အတိတ္ဆုိးကို ၫႊန္းဆိုလ်က္ရွိသည္။

တကယ္ေတာ့... ပန္၀ါၿမိဳ႕အတြက္ ယခုကဲ့သို႔ လူသူတိတ္ဆိတ္ေျခာက္ကပ္သြားရသည့္ အေၾကာင္းရင္းႏွစ္ခုရွိခဲ့ပါသည္။ ပထမတစ္ခုမွာ  ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ကဒီမိုကေရစီသစ္  တပ္မေတာ္(ကခ်င္)၏  ဥကၠ႒ ဦးဇခုန္တိန္႔ယိန္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ေခတၱေရာက္ရွိေနစဥ္ အဖြဲ႕အစည္းအတြင္း အာဏာသိမ္းမႈႀကီးပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ေဒသခံျပည္သူ လူထုလက္မခံေသာေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္သည့္ အာဏာသိမ္းပြဲ မျဖစ္ခဲ့ဘဲ  ပန္၀ါေဒသ၏ စီးပြားေရး ယိုင္နဲ႔ေစခဲ့သည္ပဲ အဖတ္တင္သြားသည္။ ေနာက္ထပ္အေၾကာင္းရင္းတစ္ခုမွာ... 

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဧၿပီလတြင္ ေကအုိင္ေအတပ္ဖြဲ႕၏ ၿမိဳ႕သိမ္းရန္ ထိုးစစ္ဆင္တိုက္ခိုက္မႈမွ စတင္ကာ ပန္၀ါေဒသတြင္း မၿငိမ္မသက္မႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။ ေကအိုင္ေအသည္ ကခ်င္အထူးေဒသ(၁) ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕၏ ဌာနခ်ဳပ္ျဖစ္ေသာ ပန္၀ါကို သိမ္းပိုက္ရန္အတြက္ လုပီေက်းရြာအနီးရွိ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ရင္း ၁၀၀၂ ကို မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ကနဦး ၀င္ေရာက္တုိက္ခုိက္ခဲ့ၾကသည္။ ၎တုိ႔၏ ထုိးစစ္ေၾကာင့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ရင္းမွာ ေနာက္ဆံုးဗဟိုကင္းကုန္းအထိ ဆုတ္ခြာခုခံခဲ့ၾကရၿပီး တပ္ရင္းရွိ မိန္းမ၊ ကေလးမက်န္ ပါ၀င္တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကရသည္ဟု တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့ သူတုိ႔က ျပန္ေျပာျပသည္။

ေနာက္ဆံုးတြင္ တပ္မေတာ္မွ စစ္ကူေပးပို႔ခဲ့သည့္အျပင္ တုိက္ခုိက္ေရးရဟတ္ယာဥ္မ်ားျဖင့္ နယ္ေျမရွင္းလင္းခဲ့သည့္အတြက္ ေကအုိင္ေအတပ္ဖြဲ႕မ်ားကို တပ္လန္ဆုတ္ခြာသြားေစခဲ့သည္။

ထိုတိုက္ပြဲ အေျခအေနတုိ႔ေၾကာင့္ လမ္းတံတားတည္ေဆာက္ေရး၊ စက္႐ံုအလုပ္႐ံုတည္ ေဆာက္ေရး၊ တိုက္တာ အိုးအိမ္ တည္ေဆာက္ေရး အစရွိသည့္ ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရးစီမံကိန္းမ်ားတြင္ အလုပ္၀င္ေနၾကသည့္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံသားမ်ား အထုပ္ဆြဲ၍ အိမ္ျပန္သြားခဲ့ၾကသည္။ တ႐ုတ္နယ္နိမိတ္အနီးရွိ ၿမိဳ႕လယ္ေကာင္ေနရာမွအပ အျခားေနရာအသီးသီးမွာ ပ်က္စီးယိုယြင္းေနသည့္ အေဆာက္အအံုမ်ား၊ ေဆာင္ရြက္လက္စ က်န္ရစ္ပစၥည္းမ်ားကိုသာ ျမင္ေတြ႕ရေတာ့သည္။ ထုိျဖစ္ရပ္မ်ားက တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ပဲ ၾကာျမင့္ပါေသးသည္။

ယခင္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည့္ လူမ်ဳိးစုအႀကီးအကဲလက္ထက္မွာ လံုၿခံဳေႏြးေထြး ေအးခ်မ္းသာယာလွသည့္ ပန္၀ါေဒသသည္ အစိုးရသစ္လက္ထက္တြင္ က်ီးႏွင့္ဖုတ္ဖုတ္ျဖစ္သြားရသည့္အေျခအေနကို ႐ိုးသားေအးေဆးသည့္ ေဒသခံတုိင္းရင္းသားတို႔က နားမလည္ႏုိင္ဘဲျဖစ္ေနၾကပါသည္။ “အရင္တုန္းက ဒီလို ျဖစ္စရာမရွိဘူး” ဟု သူတုိ႔က ေျပာၾကပါသည္။

သူတုိ႔အႀကီးအကဲမ်ားသည္ ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရးကို ေမွ်ာ္မွန္းလ်က္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းစဥ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ အာဏာကို စြန္႔လႊတ္လ်က္ မိမိပိုင္ဆုိင္သည့္ တပ္အင္အားကို အခ်ဳပ္အျခာပိုင္ အစိုးရဆီသို႔ လႊဲေျပာင္းေပးခဲ့သည္။ ထိုသို႔လွ်င္ မိမိတို႔နယ္ေျမေဒသ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေရးကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရန္မွာ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရတြင္ တာ၀န္အျပည့္အ၀ ရွိသြားၿပီဟု ေဒသခံမ်ားက မမွိတ္မသုန္ခံယူထားၾကသည္။

ေပေပါင္း ၈၀၀၀ ႏွင့္ ၉၀၀၀ ၾကား အျမင့္ရွိ ေတာင္စြယ္တန္းမ်ားၾကားမွာ မဟာဗ်ဴဟာက်က် ခံတပ္သဖြယ္တည္ရွိေနသည့္ ပန္၀ါၿမိဳ႕ကို အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီသစ္တပ္မေတာ္ (ကခ်င္)ကို ဦးစီးသူ ဦးဇခုန္တိန္႔ယိမ္းက တည္ေထာင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ယခင္က လူေနထုိင္ျခင္းမရွိေသာ ဘမ္ေ၀ၚ (ေတာင္ေပၚတြင္ေပါက္ေသာ၀ါး) ေတာင္ၾကား ကာလၾကာျမင့္လာေသာအခါ ဘမ္ေ၀ၚမွသည္ ပန္၀ါဟု အမည္တြင္လာခဲ့သည္။ ၁၉၇၀ ျပည့္ႏွစ္ခန္႔က ျပည္တြင္း တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ား စတင္ေနထိုင္ရာမွ တျဖည္းျဖည္း လူသူအေရာက္အေပါက္ ရွိလာခဲ့သည္ဟု သမိုင္းေၾကာင္းအရ သိရသည္။ ၁၉၇၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ေရခဲတတ္သည့္ ေတာင္တန္းမ်ားၾကားတြင္ ပန္၀ါဟု အမည္တြင္လာမည့္ ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕ကို ၎၏ NDAK တပ္မေတာ္ ဌာနခ်ဳပ္အျဖစ္ ဦးဇခုန္တိန္႔ယိမ္းက ဖန္တီးေမြးဖြားေပး
ခဲ့သည္။

၎သည္ ၂၀၁၀ ပါတီစုံဒီမုိကေရစီအေထြေထြေရြး ေကာက္ပြဲကို တစ္သီး ပုဂလ (ကခ်င္ျပည္ နယ္)ကိုယ္စားျပဳ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္
အႏုိင္ရရွိကာ အမ်ဳိးသားလႊတ္ ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦးအေန ႏွင့္ ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္ေရးလမ္းေၾကာင္းေပၚသို႔ တက္ေရာက္သြား ခဲ့သည္။ 

ၿမိဳ႕ေပၚရပ္ကြက္သံုးခု၊ ေက်းရြာအုပ္စုခုနစ္စု၊ ေက်းရြာေပါင္း ၃၀ ပါ၀င္ၿပီး စတုရန္းမိုင္ေပါင္း ၄၃၂ မုိင္ က်ယ္၀န္းေသာ ပန္၀ါေဒသတြင္ လီဆူး၊ လာခ်ိတ္၊ ဗမာ၊ ရွမ္း၊ ဂ်ိမ္းေဖာစသည့္လူမ်ဳိးစုမ်ား ဦးေရ ရွစ္ေထာင္ခန္႔ေရာေႏွာေနထုိင္ၾကသည္။ ထုိ႔အျပင္ နယ္နိ မိတ္ခ်င္းငါးေပသာ ကြာေ၀းေသာ အိမ္နီးခ်င္းတ႐ုတ္ႏုိင္ငံမွ တုိင္းရင္းသားမ်ားလည္း ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ လာေရာက္လုပ္ကိုင္စား ေသာက္လ်က္ရွိသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္အမ်ားဆံုးေနထုိင္ၾကေသာ္လည္း ျပည္ေထာင္စုနယ္ေျမ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ဇမၺဴၿငိမ္းေစတီႏွင့္ အရံေစတီႏွစ္ဆူကိုလည္း ေတာင္ထိပ္မွာ ေရႊေရာင္တ၀င္း၀င္းျဖင့္ ဖူးျမင္ရသည္။

နယ္စပ္ၿမိဳ႕ျဖစ္၍သာ အတန္အသင့္စည္ကားခဲ့ေသာ္လည္း လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ေကာင္းမြန္ျခင္းမရွိသည့္အတြက္ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးမႈေႏွးေကြးသည့္ ေဒသတစ္ခုျဖစ္သည္။ ေဒသခံအမ်ားစုမွာ စိုက္ပ်ဳိးေရးႏွင့္ ေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္းကို အဓိကလုပ္ကိုင္ၾကၿပီး စပါး၊ ေျပာင္းဖူး၊ အာလူးတို႔သာ အဓိကထြက္ရွိသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ အနိမ့္ဆံုးအပူခ်ိန္ ေရခဲမွတ္ေအာက္ ၂ ဒီဂရီရွိသည့္ ေတာင္တန္းမ်ားေပၚမွာ ထင္႐ွဴးပင္တုိ႔က တစ္ေမွ်ာ္တစ္ေခၚေပါက္ေရာက္လ်က္ရွိၿပီး သစ္ေတာျပဳန္းတီးမႈမရွိေသးသည့္ ေဒသျဖစ္သည္။

ေက်းရြာေဒသလူထုစီးပြားေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ ၿမိဳ႕အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေကာ္မတီမွ ဦး၀မ္ထယ္ဘရန္ေအာင္က “တ႐ုတ္အာလူး၊ ေျပာင္းဖူးကလြဲလို႔ ဘာမွလုပ္စားမရဘူး။ ဆိတ္၊ ႏြား၊ ၀က္ေမြးၿပီး ျဖစ္သလို ႐ုန္းကန္ရွာေဖြေနၾကတာပဲ။ အေရာင္းအ၀ယ္ဆုိတာကလည္း ေဒသခံေတြက အရင္းအႏွီးမရွိေတာ့ မလုပ္ႏုိင္ဘူး။ ပိုက္ဆံရွိတဲ့ လူေတြပဲ လုပ္ႏုိင္တာျဖစ္ေနတယ္” ဟု ရွင္းျပသည္။

မူလတန္းေက်ာင္း ဆယ္ေက်ာင္းႏွင့္ အလယ္တန္းေက်ာင္း၊ အထက္တန္းေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းစီ ဖြင့္လွစ္ထားၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း
ပန္၀ါေဒသ၏ စာတတ္ေျမာက္မႈႏႈန္းမွာ ၅၄ ရာခုိင္ႏႈန္းသာ ရွိေနပါေသးသည္။ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕တြင္ ၂၄ နာရီလွ်ပ္စစ္ မီးမရရွိေသးေသာ္လည္း ပန္၀ါၿမိဳ႕ေလးမွာေတာ့ လွ်ပ္စစ္မီးကို တစ္ယူနစ္လွ်င္ က်ပ္ ၁၃၀ ႏႈန္းခန္႔ျဖင့္ ၂၄ နာရီလံုး သံုးစြဲႏုိင္ၾကပါသည္။ ကခ်င္အထူးေဒသ (၁)ပိုင္ ဆန္းလင္းကုမၸဏီက ေရအားလွ်ပ္စစ္ ဓာတ္အားေပး႐ံု တည္ေဆာက္၍ တ႐ုတ္ျပည္မွ ပညာရွင္မ်ားကိုပင္ ေခၚယူခန္႔ထားႏုိင္ခဲ့ၿပီး ပန္၀ါေဒသအတြင္း ေက်းရြာမ်ားပါမက်န္ လွ်ပ္စစ္မီးကို  ေဖာေဖာသီသီ  ရရွိထားၾကသည္။

ထိုသို႔ရရွိရန္အတြက္လည္း ပန္၀ါေဒသတစ္ခုလံုး၏ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး စီမံကိန္းမ်ားကို ကခ်င္အထူးေဒသ(၁)ကသာ အဓိကျပဳလုပ္ေပး ထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ႏုိင္ငံေတာ္အုပ္ခ်ဳပ္မႈလက္ေအာက္ ေရာက္ရွိေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရးကိစၥရပ္မ်ားအားလံုးကို ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးဇခုန္ယိန္းေဆာင္တုိ႔က အစိုးရဌာနဆိုင္ရာ အေဆာက္အအံု တည္ေဆာက္ရာက အစပါ၀င္
ကူညီေထာက္ပံ့ေနၾကရဆဲဟု ဆိုသည္။

ယခင္က အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရး လက္လွမ္းမမီသည့္ ပန္၀ါေဒသရွိ NDA-K ဌာနခ်ဳပ္တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ား နယ္ျခားေစာင့္တပ္အျဖစ္ အသြင္ကူးေျပာင္းသြားၿပီးသည့္ေနာက္ ဒီမုိကေရစီအစုိးရသစ္လက္ထက္တြင္ ေဒသလူမ်ဳိးစုေခါင္းေဆာင္အျဖစ္လည္း ဥကၠ႒ႀကီး ဦးဇခုန္တိန္႔ယိမ္းတို႔ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားျဖစ္သြားသည့္ အခ်ိန္မွာေတာ့ ပန္၀ါေဒသကို ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ျမစ္ႀကီးနားခ႐ိုင္၊ ခ်ီေဖြၿမိဳ႕နယ္အပိုင္တြင္ ပါ၀င္သည့္ ၿမိဳ႕နယ္ခြဲအျဖစ္ ႏုိင္ငံေတာ္က သတ္မွတ္ေပးလုိက္သည္။

၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၁၄ ရက္တြင္ ၿမိဳ႕နယ္ခြဲသစ္ ပန္၀ါေဒသသို႔ အေထြေထြအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးတစ္ဦး ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ အခ်ိန္တိုအတြင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးသံုးဦးေျပာင္းလဲခဲ့သည့္ ပန္၀ါၿမိဳ႕တြင္ ယခုအခါမွာေတာ့ ၿမိဳ႕အဂၤါရပ္ႏွင့္ေလ်ာ္ညီစြာ အစိုးရမွေစလႊတ္သည့္ ဌာနဆုိင္ရာ (၁၈) ခုေရာက္ရွိေနခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ လူမ်ဳိးစု အႀကီးအကဲကိုသာ အရွင္သခင္ အျဖစ္မွတ္ယူထားၾကဆဲျဖစ္သည့္ ေဒသခံတုိ႔ၾကားမွာ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၲရားလည္ပတ္မႈက သုညအဆင့္မွာပဲရွိေနပါေသးသည္။ ဌာနဆုိင္ရာမ်ားဆီမွ မည္သည့္အခြန္အခမွ ရရွိမလာသည့္အတြက္ ျပည္နယ္အစုိးရဆီမွလည္း မည္သည့္ဘတ္ဂ်က္မွ က်လာျခင္းမရွိိေသးေပ။

“၂၀၁၂-၁၃ ဘ႑ာေရးႏွစ္မွာ ဒီေဒသအတြက္ ဘာဘတ္ဂ်က္မွမက်ခဲ့ဘူး။ ဌာနဆုိင္ရာအေဆာက္အအံုရတာလည္း ေထြအုပ္နဲ႔ ရဲစခန္းပဲရွိေသးတယ္။ အခုက အထူးေဒသ(၁)က ေပးထားတဲ့ စုေပါင္း႐ံုးမွာပဲ ဌာနေတြစုေနၾကရတယ္” ဟု လက္ရွိ ပန္၀ါၿမိဳ႕နယ္ခြဲ၏ အေထြေထြအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ဦးသိန္းေဇာ္ဦးက ေျပာျပသည္။

ထုိ႔ေနာက္ ဦးသိန္းေဇာ္ဦးက ပန္၀ါၿမိဳ႕ရွိ အစိုးရဌာနမ်ား ေယာင္လည္လည္ျဖစ္ေနရသည့္ အေျခအေနကို ေအာက္ပါအတုိင္း ေျပာပါသည္။

“အုပ္ခ်ဳပ္ေရးက တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္မျဖစ္ေသးဘူး။ ယစ္မ်ဳိးခြန္ ေကာက္လို႔မရဘူး။ စည္ပင္က ေစ်းခြန္ေကာက္လို႔မရေသးဘူး။ အထူးေဒသ(၁)ကပဲ စီမံေဆာင္ရြက္ေနေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ထြင္ၿပီးမလုပ္ရဲဘူး။ ပထမဆံုးၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူထားတဲ့အဖြဲ႕
လည္းျဖစ္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဌာနအႀကီးအကဲေတြ ကိုယ္တုိင္ကလည္း စည္း႐ံုးေရးနည္းလမ္းနဲ႔ပဲသြားပါလို႔ မွာလိုက္တယ္။ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို မေရာက္ေသးဘူး။ ေဒသခံေတြက လိုလိုလား လားေပးမွရမွာ”

ကခ်င္အထူးေဒသ(၁)ဟူသည့္ ဂုဏ္အရွိန္အ၀ါက အစုိးရက ေစလႊတ္လိုက္သည့္ ဌာနဆုိင္ရာ ၀န္ထမ္းမ်ားအတြက္ မ၀ံ့မရဲ ျဖစ္ေနေသးသည္ဟုလည္း ဆိုႏုိင္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ပန္၀ါၿမိဳ႕အတြင္းရွိ ယခင္ ကခ်င္အထူးေဒသ(၁)၏ ၿမိဳ႕အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖြဲ႕႐ံုးကလည္း ေဒသအေပၚစိုးမုိးႏုိင္စြမ္းရွိေနဆဲျဖစ္သည္။

အထူးေဒသ(၁)အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕ကို ေဒသတည္ၿငိမ္၊ ဖြံ႕ၿဖိဳး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေကာ္မတီဟု အမည္ေျပာင္းလဲထားကာ ပန္၀ါေဒသတည္ၿငိမ္ဖြံ႕ေရးအတြက္ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး႐ံုးႏွင့္ လက္တြဲေဆာင္ရြက္ေနၾကၿပီဟု အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွစ္ဖြဲ႕လံုးကေတာ့ ေျပာၾကသည္။ မည္သို႔ပင္ဆုိေစ မၿငိမ္သက္ေသးသည့္အေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ ပန္၀ါၿမိဳ႕အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၲရားက အေျခမခုိင္ေသးဘဲ ၿမိဳ႕ခံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးေကာ္မတီႏွင့္အတူ  စစ္ေဘးေရွာင္ဒုကၡသည္မ်ားကိုသာ ပူးတြဲကူညီေနၾကရသည္။

ပန္၀ါၿမိဳ႕သို႔ ၂၀၁၂ ေမလမွ စတင္ကာ ခိုလႈံလာၾကသည့္ စစ္ေဘးဒုကၡသည္မ်ားမွာ ပန္၀ါေဒသတြင္း ရြာကိုးရြာမွ တုိင္းရင္းသားမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး လူဦးေရ ၃၈၉ ဦးရွိ သည္။ ထုိဒုကၡသည္တုိ႔အတြက္ လိုအပ္သည့္အစားအေသာက္ကို ပန္၀ါၿမိဳ႕အႀကီးအကဲမ်ားႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖဲြ႕မ်ားကပင္ တာ၀န္ယူထားၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ခ်မ္းေအးသည့္ ေဒသျဖစ္သည္မို႔ အ၀တ္အစားႏွင့္ ေစာင္လိုအပ္ခ်က္မ်ားရွိေနၾကသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ၂၅ ခုတင္ဆံ့ ေဆး႐ံုေလးတစ္႐ံုရွိေသာ္လည္း ေဆး၀ါးလိုအပ္ခ်က္ကလည္း ရွိေနသည္သာ။

“ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားစရာေတာ့ ဘာမွမရွိေပမယ့္ ... သူမ်ားေဒသ ဒုကၡသည္စခန္းေတြကို အကူအညီေရာက္တာေတြၾကားေတာ့လည္း ႏုိင္ငံသားအခ်င္းခ်င္း ကိုယ့္ေဒသကို ေရာက္မ်ားေရာက္လာမလားလို႔ ေမွ်ာ္တလင့္လင့္ေတာ့ ျဖစ္ေနတာေပါ့” ဟု ပန္၀ါေဒသတည္ၿငိမ္၊ ဖြံ႕ၿဖိဳး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေကာ္မတီအတြင္းေရးမွဴး ဦး၀မ္ထယ္ပရန္ေအာင္က ၿမိဳ႕မိ ၿမိဳ႕ဖတစ္ဦး၏ ခံစားခ်က္ကို ရင္ဖြင့္သည္။

ယခုႏွစ္ ဇြန္လေနာက္ဆံုးပတ္က ျမန္မာျပည္အေရွ႕ေျမာက္ဖ်ား၊ တ႐ုတ္ျပည္နယ္စပ္ရွိ ေပေပါင္း ၈၀၀၀ ခန္႔ျမင့္မားသည့္ ထင္း႐ွဴးေတာင္တန္းႀကီးမ်ားေပၚမွာ ျမဴခိုးေတြမႈိင္းညိဳ႕လ်က္ရွိသည္။ ေတာင္ကုန္း၊ ခ်ဳိင့္၀ွမ္းမ်ားျဖင့္ ေျမျပင္မညီမညာတည္ေဆာက္
ထားေသာ အညိဳေရာင္နယ္ေျမ ပန္၀ါၿမိဳ႕နယ္ခြဲေလးေပၚသို႔ မုိးေရစက္မ်ားက ခပ္ဖြဲဖြဲက်ဆင္းေနသည္။

ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္မွ လႈိက္လွဲစြာႀကိဳဆိုပါ၏ဟူေသာ ႏွစ္ႏုိင္ငံနယ္နိမိတ္ မုခ္ဦးေပါက္၀ဆီမွ အေႏြးထည္ထူထူထဲထဲ၀တ္ဆင္ထားသည့္ အိမ္နီးခ်င္းေဆြမ်ဳိးေပါက္ေဖာ္မ်ား ခပ္က်ဲက်ဲ၀င္ေရာက္လာၾကသည္။ ထုိျမင္ကြင္းမ်ားမွာ ယခင္ NDA-K အဖြဲ႕အစည္းအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေသာကာလ၊ ဒီမုိကေရစီအစိုးရသစ္မတိုင္မီကာလတုိ႔ႏွင့္ ႏႈိင္းစာလွ်င္ ပံုမွန္အေျခအေန ျပန္မေရာက္ လာေသးသည့္ ပန္၀ါၿမိဳ႕၏ အသြင္ကို ေဖာ္ျပေနသည္။

“ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္ခ်မွတ္ထားတဲ့ လမ္းေၾကာင္းထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အားလံုးလိုက္လာခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေဒသ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ စီမံကိန္းေရးဆြဲထားမႈရွိ၊ မရွိကိုေတာ့ မသိေသးဘူး။ ကိုယ့္ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ ကိုုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္နဲ႔ လုပ္ေနရတုန္းပဲ” ဟု ကခ်င္အထူးေဒသ(၁) ၏ လူမ်ဳိးစုေခါင္းေဆာင္ ဒူ၀ါတစ္ဦးျဖစ္သည့္အျပင္ ကခ်င္ျပည္နယ္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦးလည္းျဖစ္ေသာ ဦးဇခုန္ယိမ္းေဆာင္က ၎တုိ႔ေဒသ၏ လက္ရွိအေျခအေနကို ျပည္သူမ်ားကိုယ္စား ေျပာသည္။

ကခ်င္အထူးေဒသ(၁)သည္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္ ပထမဆံုးၿငိမ္းခ်မ္းေရးရယူခဲ့သည့္အျပင္ အစိုးရ၏ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႕စည္းေရးကို ပထမဆံုးလက္ခံခဲ့သည့္ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုျဖစ္သည့္အတြက္ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းရွိ အျခားေသာ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက အစိုးရအေပၚ ယံုၾကည္မႈတစ္ရပ္ ျဖစ္တည္လာေစရန္မွာ ထိုေဒသ၏ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈစံႏႈန္းအေပၚလည္း မ်ားစြာမူတည္ေနပါသည္။

ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ အတိတ္ကထက္ ပိုမိုသာလြန္စြာ စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္လာႏုိင္မည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ကုန္သြယ္ေရးအခန္းက႑အတြက္ အေရးပါသည့္နယ္စပ္ၿမိဳ႕ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕ ျဖစ္လာဖြယ္ရွိေသာ ပန္၀ါေဒသကို ႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရက တာ၀န္ယူကာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာ ေစမည္လား။ သို႔တည္းမဟုတ္ ကခ်င္အထူးေဒသ(၁)၏ မူလေဒသအႀကီးအကဲမ်ားကပင္ ကိုယ့္ေဒသအတြက္ တာ၀န္ယူလုပ္ေဆာင္သြားဦးမည္လားဆိုသည္ကိုမူ ေစာင့္ၾကည့္ၾကရမည္သာျဖစ္သည္။

ဓာတ္ပုံ- ဥကၠာကိုကို
ဓာတ္ပုံ- ဥကၠာကိုကို

ပင္္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္အထက္ ေပေပါင္း ၆၉၀၀ ခန္႔တြင္ တည္ရွိၿပီး ႏွစ္စဥ္ႏွင္းခဲတတ္သည့္ ေတာင္တန္းရွည္ႀကီးမ်ား ေသသပ္လွပစြာ ၀န္းရံထားေသာ ျမန္မာျပည္အေရွ႕ေျမာက္ဖ်ား နယ္နိမိတ္မ်ဥ္းေပၚက ၿမိဳ႕နယ္ေလးသည္မူရင္း ေဒသခံမ်ားျဖစ္ေသာ ေလာ္ေ၀ၚ၊ လခ်ိတ္၊ လီဆူးလူမ်ိဳးတို႔၏ လိုတရ နတ္ဗိမာန္တစ္ခုျဖစ္ခဲ့ၿပီး ၾကက္ပ်ံမက်စည္ကားခဲ့သည္ဟု ယေန႔လက္ညႇိဳးထိုးျပလွ်င္ မည္သူ မွ်ယံုႏိုင္ဖြယ္ရာ မရွိပါေပ။

လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ေတြမွာ စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္လြန္းပါသည္ဟု ေဒသခံတုိ႔ တခုတ္တရေျပာျပၾကသည့္ ၿမိဳ႕ေလးက ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီသက္တမ္း သံုးႏွစ္နီးပါးအတြင္းမွာပင္ ေရွးေဟာင္းၿမိဳ႕ပ်က္တစ္ခုအလား သမိုင္းတင္ရမလိုလို အေျခအေနသို႔ ႐ုတ္ျခည္းေျပာင္းလဲသြားခဲ့ပါၿပီ။

ထုိၿမိဳ႕ေလးသည္ ျပည္တြင္းမွ အေရာက္အေပါက္နည္းပါးၿပီး နာမည္ေက်ာ္ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕မဟုတ္ေသာ္လည္း တ႐ုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္မ်ဥ္းေပၚတြင္ တည္ထားေသာ ျမန္မာ့ေျမပိုင္နက္မွ ၿမိဳ႕ေလးကို ပန္၀ါဟု ေခၚပါသည္။

လီလီပန္းေလးမ်ားရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ… ( ျငိမ္းျငိမ္းႏုိင္)

ကိုယ္မလုပ္ခဲ့တဲ့ ကိစၥအတြက္ ဒီလုိခံစားရတာကို စိတ္မေကာင္းဘူး။ ကေလးေတြက ဘာမွ လုပ္ခဲ့တာမွ မဟုတ္တာ။ သူတို႔ အဘုိးကလည္း သူ႔အျပစ္အတြက္ ဥပေဒအရ ခံသြားၿပီပဲ။ က်န္တဲ့လူမွာ ဘာအျပစ္မွ မရွိဘူး။ ဒီကေလးေတြကို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ေနေစခ်င္တယ္။ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔လည္း အျပစ္ရွိတဲ့ လူေတြရယ္ လို႔ မသတ္မွတ္သင့္ဘူး။    (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ )

လီလီပန္း အျဖဴေရာင္ေလးမ်ားက ကႏုတ္ပန္းႂကြ မဂၤလာဘိသိက္ ေငြဖလားႀကီးထဲ၌ လွလွပပ လန္းလန္းဆန္းဆန္း။ လြန္ခဲ့ၿပီးေသာ ဆယ္စုႏွစ္သုံးခုေက်ာ္မ ွႀကီးက်ယ္ ခမ္းနားလွသည့္ မဂၤလာအခမ္းအနားပဲြ တစ္ခု၏ ျမင္ကြင္းျဖစ္သည္။
ဘိသိက္ခံမဂၤလာေမာင္ႏွံမွ သတို႔သမီးမွာ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားကို လုပ္ႀကံမႈႈတြင္ ျမန္မာ့သမုိင္း တရားခံတစ္ဦးအျဖစ္ ျပည္သူမ်ားအၾကား ယေန႔တုိင္ နာမည္ဆုိးႏွင့္ ရွိေနခဲ့ေသာ ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ ေျမးျဖစ္၏။ ဦးေစာ၊ ေဒၚသန္းခင္တို႔၏ သမီးေဒၚေဘဘီေစာ မွ ေမြးဖြား ေသာ ဒုတိယသမီး ေဒၚမြန္မြန္ရင္ျဖစ္သည္။

အက်ိဳးထူးေပးေတာ့မယ္တဲ့ဗ် .. (ေမာင္၀ဏၰ)



၁။
ေမာင္စိန္ေသာင္း ဆိုတဲ့ ငတိက ေတာ္ေတာ့္ကို အူပါတယ္ ဗ်ာ။
သူ႕ဘာသာသူ အပ်င္းထူၿပီး ပိုက္ဆံ ရေပါက္ ရလမ္း အလုပ္ေတြ မလုပ္ျဖစ္တာကို ရိုးရိုးသားသား ၀န္မခံဘဲ ကမာၻ႕ စီးပြား ပ်က္ကပ္ေၾကာင့္တို႔၊ နယူးေရာ့ခ္ ေ၀ါလ္စထရိတုိ႔၊ စေတာ့ရွယ္ယာ ေစ်းကြက္ ပ်က္လို႔တုိ႔ ထင္ရာ ျမင္ရာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာ ေနတယ္။ နယူးေရာ့ခ္တို႔ ဘာတုိ႔ဆုိတာ အေ၀းႀကီး။ ေလယာဥ္ပ်ံ စီးသြားရင္ေတာင္ နာရီ ၂၀ ေလာက္ စီးရဆိုပဲ။ အဲဒီေလာက္ ေ၀းတဲ့ေနရာက ေ၀ါလ္စထရိ စေတာ့ ရွယ္ယာ ေတြနဲ႔ သူနဲ႔ ဘာဆိုင္ လို႔တံုး။ အဲဒီလို ေျပာေတာ့ ေမာင္စိန္ေသာင္း ဆိုတဲ့ ငအူက ဂလိုဘယ္ လုိက္ေဇးရွင္းတဲ့။ ဂလိုဘယ္ လိုက္ေဇးရွင္းတဲ့။ ကမာၻႀကီးဟာ ရြာႀကီးတစ္ရြာနဲ႔ တူလာၿပီ ဆုိပဲ။ ရြာေျမာက္ပိုင္းမွာ မီးေလာင္ရင္ ရြာေတာင္ပိုင္းကို ကူးႏုိင္ဆုိပဲ။ မေထာ္မနန္းေတြ ေလွ်ာက္ေျပာ ျပန္ေရာဗ်။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္ၿပီး ေလပစ္ရင္ ဆိုမာလီ ပင္လယ္ေကြ႔မွာ ဓားျပတုိက္လို႔ သူ႔အိမ္မွာ စီးပြားေရး သိပ္အဆင္မေျပ ဘူးလို႔ ေျပာလား ေျပာရဲ႕ဗ်ာ။ အဲဒါနဲ႔ ဘာဆိုင္လဲ ဆိုေတာ့ ဘတ္တာဖလိုင္း အဖက္တဲ့။ အိႏိၵယမွာ လိပ္ျပာ တစ္ေကာင္ ေတာင္ပံ ခတ္ရင္ အေမရိကမွာ မုန္တိုင္းတုိက္ ႏိုင္တယ္ဆိုလား။
အဲဒါမ်ား အဆန္းမွတ္လုိ႔။ ေရွ႕လူႀကီးေတြက ေျပာၿပီးၿပီ။ ေညာင္ဦးကမ္းပါး ၿပိဳတာနဲ႔ စမၸာနဂိုက ႏြားမ ေပါင္ က်ဳိးတဲ့။ ဒီလို ေျပာေၾကးဆိုရင္ ႏြားမေပါင္ က်ဳိးအဖက္လို႔ ျမန္မာမႈ ျပဳလုိ႔ ရတာေပါ့ ေနာ္ ေပါ့ေနာ္။ ၿပီးေတာ့ ငတိက ႏိုင္ငံတကာ အေရးေတြလည္း ဟိုေျပာဒီေျပာ ေျပာၿပီး (ၿဖီးၿပီး) သူ႔ကိုယ္သူ ကမၻာ့ ေရးရာ ပါေမာကၡလိုလို ဘာလိုလို လုပ္ခ်င္ လုပ္ေနတာကလား။
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ShareThis