 |
| မိုဘိုင္းဖုန္း အသံုးျပဳေနေသာ အမ်ိဳးသားတဦးႏွင့္ အမ်ားသံုးဖုန္း အသံုးျပဳေနေသာ အမ်ိဳးသမီးတဦးတို႔ကို ၂၀၁၂ မတ္လ အတြင္းက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ျမင္ရစဥ္ (ဓာတ္ပံု – Reuters / Soe Zeya Tun)Add caption |
Blackbery ဖုန္း၊ iPhone ဖုုန္း အမ်ိဳးအစားမ်ားကို ျမန္မာႏိုုင္ငံတြင္ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ အသံုးျပဳျခင္းမရိွ။ အေၾကာင္းရင္းကုုိ ၾကည့္ပါက ျမန္မာႏိုုင္ငံတြင္ လက္ရိွအသံုုးျပဳေနသည့္ ကြန္ရက္သည္ မၾကာခဏ လိုုင္းပူးေနတတ္ျခင္း၊ ဖုုန္းႏွင့္အင္တာနက္ ဝန္ေဆာင္မႈေပးသည့္ Data service အလြန္ရွားပါးျခင္း၊ ေစ်းအလြန္ႀကီးမားျခင္း၊ လိုုင္း ၾကည္လင္ျပတ္သားမႈ မရိွျခင္း စသည္တို႔အျပင္ ဖုုန္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ကြန္ရက္တခုႏွင့္ တခုအၾကား လိုင္းခ်ိတ္ဆက္ အသံုးျပဳမရျခင္း စသည္တို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
လူဦးေရသန္း ၆၀ ရိွသည့္ ဤတိုင္းျပည္သည္ ေျမာက္ကိုရီးယားၿပီးပါက ကမာၻေပၚတြင္ လက္ကိုင္ဖုန္းအသံုးျပဳမႈ ဒုတိယအနည္းဆံုး တုိင္းျပည္ျဖစ္သည္မွာ အံ့ၾသစရာမဟုတ္။ တတိုင္းျပည္လံုး အားထားအသံုးျပဳေနသည့္ ကြန္ရက္ေသးေသးေလးတြင္ ဖုန္းလိုင္းမ်ား စုၿပံဳေရာက္မလာေစရန္ SIM (ဖုန္းကဒ္) ေစ်းကို အဆမတန္ ျမွင့္ထားလိုက္သျဖင့္ ဖုန္းေပၚတြင္ အီးေမးလ္သံုုးျခင္း၊ အင္တာနက္ အသံုးျပဳျခင္းသည္ အိပ္မက္တခုသဖြယ္ ျဖစ္ေနၿပီး အရင္းရွင္ လူတန္းစား အသံုးအေဆာင္ကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္ေနသည္။
ဖုုန္းကြန္ရက္ႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ဖိုု႔ပင္ ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲသည့္ ကိစၥျဖစ္သည္။ ႏိုုင္ငံျခားဧည့္သည္မ်ားသည္ ေလဆိပ္ေရာက္သည္ႏွင့္ SIM ကဒ္ ငွားသံုးရသည္။ FEC ၂၀ တန္ ကဒ္သက္တမ္း ရက္အနည္းငယ္သာရေသာ တခါသံုး SIM ကဒ္ကိုလည္း ၀ယ္ယူအသံုုးျပဳႏုုိင္ၾကသည္။
သို႔ေသာ္ ျမန္မာႏိုု္င္ငံသည္ စီးပြားေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို ေရွ႕တိုုးေဆာင္ရြက္သည့္နည္းတူ အာရွတိုုက္၏ အဆင္းရဲဆံုး တိုင္းျပည္မ်ားထက္ပင္ ေနာက္က်က်န္ေနေသးေသာ၊ ျခစားမႈ၊ တလြဲစီမံခန္႔ခြဲမႈမ်ားေၾကာင့္ ပ်က္စီးယိုုယြင္းေနေသာ ဆက္သြယ္ေရးက႑ကိုလည္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အစီအမံေအာက္တြင္ အႀကီးအက်ယ္ အေျပာင္းအလဲမ်ား စတင္ေဆာင္ရြက္ေတာ့မည္။ ျမန္မာ့ဖုုန္း ဆက္သြယ္ေရးက႑သည္ ကမာၻေပၚတြင္ မတို႔မထိရေသးေသာ တယ္လီဆက္သြယ္ေရး ေစ်းကြက္မ်ားအနက္ တခုျဖစ္သည္။
အေျပာင္းအလဲ အစီအမံ အေသးစိပ္သည္ အကန္႔အသတ္ႏွင့္ ျဖစ္ေနေသးေသာ္လည္း ျမန္မာႏုုိင္ငံအေနျဖင့္ သူလုုပ္ရမည့္အလုုပ္ကို အေသအခ်ာ ျပင္ဆင္ထားပံုရသည္။ အတြင္းသတင္း အရင္းအျမစ္မ်ား၏ အဆိုုအရ ေရွ႕လာမည့္သီတင္းပတ္မ်ားတြင္ အစီအစဥ္မ်ား ထုုတ္ျပန္ေၾကညာႏိုုင္သည္ဟု သိရသည္။
အာရွတိုုက္၏ အဆင္းရဲဆံုး တိုုင္းျပည္တခုုသို႔ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံသူမ်ားကိုု လာေအာင္ ဆြဲေဆာင္လိုသည့္ ျမန္မာအစိုုးရအေနႏွင့္ ႀကိဳးမဲ့ေၾကးနန္း ဆက္သြယ္ေရးက႑ကို အစိုုးရစီမံမႈေအာက္မွ ပထမဦးဆံုုး လႊတ္ေပးရမည္ျဖစ္သည္။
ျပည္တြင္းအက်ိဳးစီးပြားကိုု ပိုၾကည့္ၿပီး မေရမရာ၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း မရိွေသာ စီးပြားေရး သေဘာတူညီခ်က္မ်ားႏွင့္သာ စခန္းသြားခဲ့ရေသာ အခ်ိန္မ်ားေက်ာ္လြန္သြားခဲ့ၿပီ။ ယခုုအခ်ိန္သည္ လုုပ္ငန္းျမန္ဆန္မႈႏွင့္ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈကို ဦးစားေပး လုုပ္ေဆာင္ေနသည့္ပံုုစံ ေတြ႔ရသည္။
“က်ေနာ္တို႔ အားခ်င္းအၿပီးသတ္ လုပ္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အခ်ိန္ဆြဲလို႔ မရေတာ့ပါဘူး” ဟု ဆက္သြယ္ေရး၊ စာတိုက္ႏွင့္ ေၾကးနန္း၀န္ႀကီးဌာနမွ အႀကီးတန္းအရာရိွတဦးျဖစ္သူ ဦးေက်ာ္စိုုးက ႐ိုုက္တာသတင္းဌာနသို႔ ေျပာသည္။
“ဒီကိစၥက က်ေနာ္တိုု႔တိုင္းျပည္ရဲ႕ စီးပြားေရးတိုုးတက္မႈနဲ႔ နီးနီးကပ္ကပ္ ဆက္ႏြယ္မႈရိွတာေၾကာင့္ ဦးစားေပး လုုပ္ေဆာင္ရမယ့္ လုုပ္ငန္းက႑ျဖစ္ပါတယ္” ဟုလည္း ျဖည့္စြက္ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ႀကိဳးမဲ့ေၾကးနန္း ဆက္သြယ္ေရး လုုပ္ပိုုင္ခြင့္ တင္ဒါမ်ား ျပင္ဆင္ရန္ႏွင့္ အႀကံေပးမ်ားအျဖစ္ တာ၀န္ယူရန္ တင္သြင္းသူ ေလွ်ာက္လႊာရွင္ ၆၄ ခုအနက္ ၿပီးခဲ့သည္လတြင္ ဂ်ပန္၊ ၾသစေတးလ်၊ ဂ်ာမနီႏွင့္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုု အပါအ၀င္ ၁၀ ႏိုင္ငံမွ ကုမၸဏီ ၁၀ ခုကို ဆန္ခါတင္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ ယခုုအခ်ိန္တြင္ ေနာက္ဆံုုး ဆန္ခါတင္ ၃ ခုုသာ ရိွေတာ့သည္။ လုုပ္ငန္းလုုပ္ပိုင္ခြင့္ လိုုင္စင္ ၄ ခု ခ်ေပးမည္ဟုု ဦးေက်ာ္စိုုးကေျပာဆိုုသည္။
လိုင္စင္ ၂ ခုမွာ ျမန္မာကုမၸဏီမ်ားအတြက္ျဖစ္ၿပီး က်န္ ၂ ခုကို ႏိုုင္ငံျခားလုုပ္ငန္းရွင္မ်ားသို႔ ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၂၀၁၃ ခုုႏွစ္ အေစာပိုုင္းတြင္ 4G စနစ္ တပ္ဆင္မည္ဟုု ရည္ရြယ္ထားေၾကာင္း၊ ဥပေဒစည္းမ်ဥ္းမ်ား ေရးဆြဲမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ ထို႔အျပင္ တုုိင္းျပည္၏ တခုုတည္းေသာ ႏိုင္ငံပုိင္ ဆက္သြယ္ေရးလုုပ္ငန္းကို ပုဂၢလိကပိုုင္အျဖစ္ လႊဲေျပာင္းၿပီး ျမန္္မာ့ႀကိဳးမဲ့ေၾကးနန္း ဆက္သြယ္ေရးကုမၸဏီ (MTC) အျဖစ္ ဖြဲ႔စည္းသြားမည္ျဖစ္ၿပီး လက္ကိုင္ဖုုန္း လိုုင္စင္မ်ား ခ်ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေနာက္ထပ္လိုင္စင္တခုကိုုမူ အင္တာနက္ ၀န္ေဆာင္မႈေပးေသာ ရတနာပံုုတယ္လီပို႔စ္ ကုုမၸဏီသို႔ ခ်ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
သြားရည္က်စရာ ေစ်းကြက္
ဆက္သြယ္ေရးလုုပ္ငန္း သတင္းရင္းျမစ္တခု၏ အဆိုုအရ အရင္းအျမစ္ျပႆနာေၾကာင့္ ျပည္တြင္းစီးပြားေရးကုမၸဏီ ႏွစ္ခုုတည္းႏွင့္ လုုပ္ငန္းအား လည္ပတ္ရန္ မျဖစ္ႏိုုင္ေၾကာင္း၊ ဖက္စပ္စီးပြားေရး လုုပ္လွ်င္ျဖစ္ႏုုိင္ေၾကာင္း သို႔ေသာ္ ႏိုုင္ငံျခားကုမၸဏီ ၂ ခုုထက္ပိုု၍ ခြင့္ျပဳ မျပဳကိုုမူ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မသိရေသးေၾကာင္းေျပာဆိုုသည္။
ျပင္ပႏွင့္ ထိေတြ႔မႈ လံုုး၀နီးပါးမရိွေသးေသာ တိုင္းျပည္တြင္ ဖုန္းအသံုးျပဳႏုုိင္မႈ အလြန္နည္းေနေသးၿပီး လက္ကိုုင္ဖုုန္း အငမ္းမရလိုုအပ္ေနေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ႏိုုင္ငံတကာ တယ္လီဖုန္းဆက္သြယ္ေရး ကုမၸဏီမ်ားအတြက္ သြားရည္က်ဖြယ္ ေစ်းကြက္ျဖစ္ေနသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဖုန္းအသံုးျပဳမႈသည္ ၂၀၁၀ ခုုႏွစ္တြင္ စုုစုုေပါင္းလူဦးေရ၏ ၁.၂၄ ရာခုုိင္ႏႈန္းသာ ရိွခဲ့သည္။ ထိုုအခ်ိန္က လာအိုႏိုုင္ငံတြင္ ၆၄ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ကေမာၻဒီယားတြင္ ၅၇ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိသည္။ ထိုုင္းႏွင့္ မေလးရွားႏိုုင္ငံတြင္ ၁၀၀ ရာခုုိင္ႏႈန္းအထက္ပင္ ရိွသျဖင့္ ထုုိႏိုုင္ငံမ်ားတြင္ ႏိုုင္ငံသားတဦးခ်င္း၏ ဖုုန္းပိုုင္ဆိုင္မႈသည္ ႏိုုင္ငံလူဦးေရထက္ပင္ မ်ားေနသည္ဟုု အာရွဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဘဏ္၏ ကိန္းဂဏန္းမ်ားအရ သိရသည္။
ျမန္မာအစိုးရက ယခုအခ်ိန္တြင္ ဖုုန္းအသံုုးျပဳမႈသည္ ၅.၆ ရာခုုိင္ႏႈန္းရိွၿပီဟုု ဆိုုေသာ္လည္း ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားကမူ ထိုုအဆိုုအေပၚ သံသယရိွသည္။
“အလားအလာေကာင္းေတြကေတာ့ ရွင္းရွင္လင္းလင္း ျမင္ရပါတယ္။ အေကာင္အထည္ ေဖာ္မႈအတြက္ေတာ့ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒေတြအေပၚ မူတည္ပါတယ္” ဟု Daiwa Capital Markets တယ္လီကြန္ သုေတသနဌာန ေဒသဆိုုင္ရာဌာနမႉး ရာမာခရစ္သွ်နာ မာ႐ုဗာဒါ (Ramakrishna Maruvada) က ေျပာဆိုုသည္။
“ႏုိင္ငံျခားကုမၸဏီေတြအတြက္ ျပႆနာကဘာလဲဆိုုေတာ့ အခ်ိန္သတ္မွတ္ခ်က္နဲ႔ ဖြဲ႔စည္းပံုမွာ မဆိုုသေလာက္ပဲ အေသးစိတ္ေဖာ္ျပထားတယ္။ ဆိုုေတာ့ ေရရွည္ဆက္ဖိုု႔ဆိုုတာ ခက္တယ္” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။
ျမန္မာႏိုုင္ငံမွာ စီးပြားေရးလုုပ္ဖိုု႔ စိတ္၀င္စားတဲ့ ကုမၸဏီမ်ားထဲတြင္ ဆီြဒင္ႏုုိင္ငံ၏ TeliSonera AB လည္း တခုုအပါအ၀င္ျဖစ္ၿပီး အင္အားေကာင္းလာေသာ အာရွေစ်းကြက္၏ အထူးစပါယ္ရွယ္လစ္မ်ားျဖစ္သည့္ မေလးရွားႏိုုင္ငံမွ Axiata ႏွင့္ ေနာ္ေ၀ႏိုုင္ငံမွ Telenor တို႔လည္း ပါ၀င္သည္။ ထိုုကုမၸဏီႏွစ္ခုုစလံုုးသည္ ထိုုင္းႏိုုင္ငံ၊ မေလးရွား၊ ပါကစၥတန္ႏွင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုုင္ငံတိုု႔တြင္ ၀င္ေရာက္လုပ္ကုိင္ေနသည္။
“ဒီက႑ ဖြင့္ေပးလုုိက္ၿပီဆိုုတာနဲ႔ အလားအလာေကာင္းေတြက အႀကီးႀကီးပဲ။ အက်ိဳးစီးပြားေတြ အမ်ားႀကီး ေမွ်ာ္လင့္ထားပါတယ္။ ကမာၻေပၚမွာ ဒါမ်ိဳးေစ်းကြက္ေတြ သိပ္မ်ားမ်ားစားစား မရိွေတာ့ဘူး” ဟု Telenor Group မွ ဂလင္းမန္ဒီလစ္ဒ္ (Glenn Mandelid) က ေျပာဆိုုသည္။
“လုပ္ငန္းစည္းမ်ဥ္းေဘာင္လည္း တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ျဖစ္ၿပီး က်ေနာ္တို႔ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈအတြက္လည္း လံုလံုၿခံဳၿခံဳရိွၿပီ၊ က်ေနာ္တို႔လိုုအပ္တဲ့ ရွင္းလင္းမႈအားလံုးလည္း ရိွၿပီဆိုုတာနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ စိတ္၀င္စားမွာပါ” ဟု သူက ဆိုသည္။
အားလံုးထက္ ေရွ႕ေရာက္ေနႏိုုင္ေသာ ကုမၸဏီမွာ Digicel ျဖစ္ႏိုင္သည္။ Digicel သည္ ႏိုင္ငံေပါင္း ၃၁ ႏိုင္ငံတြင္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ လုပ္ကိုင္ေနၿပီး ျမန္မာအစိုးရထံသို႔ ၂ ႏွစ္အတြင္း ျမန္မာႏိုုင္ငံသားအမ်ားစု လက္လွမ္းမီႏိုုင္သည့္ ကြန္ယက္မ်ားအား မည္သို႕ခ်ဲ႕ထြင္ရမည့္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ နည္းပညာႏွင့္ စီးပြားေရးလုုပ္ငန္း ေလ့လာသံုုးသပ္ခ်က္ကို တင္သြင္းထားၿပီးျဖစ္သည္။
“လက္ေတြ႔ လုပ္ငန္းလည္ပတ္တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ္တိုု႔မွာ မွတ္တမ္းေကာင္းေတြရိွတယ္။ အစိုုးရ၊ စားသံုးသူနဲ႔ စီးပြားေရးလုုပ္ငန္းက လိုုအပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့လည္း က်ေနာ္တိုု႔မွာ အေကာင္းဆံုး ဗဟုသုတေတြ ရိွပါတယ္” ဟု Digicel ၏ အာရွ-ပစိဖိတ္ ေဒသစီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ဒုဥကၠ႒ ဖရန္႔ အို ကာ႐ိုး (Frank O’Carroll) က ေျပာဆိုသည္။
“ျမန္မာႏိုုင္ငံရဲ႕ ႀကိဳးမဲ့ေၾကးနန္း ဆက္သြယ္ေရးက႑မွာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံခြင့္ ရမယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္ လံုး၀ အလ်င္အျမန္နဲ႔ လုပ္ငန္းေတြ စတင္ဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနပါၿပီ” က ၎က ဆိုသည္။
စင္ကာပူႏုုိင္ငံမွ SingTel သည္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈလုုပ္ရန္ စိတ္၀င္စားသည္ဟု ေျပာဆိုုမႈမ်ား ရိွေသာ္လည္း ထိုသို႔ေျပာဆိုုမႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကုမၸဏီက ႐ိုက္တာသတင္းဌာနသို႔ တစံုုတရာ ေျပာဆိုုျခင္း မျပဳေပ။
လက္ေတြ႔အေျခအေနတြင္လည္း တခ်ိဳ႕အေျခအေနမ်ား စတင္တိုုးတက္ေျပာင္းလဲလာသည္ကိုု ေတြ႔ေနရသည္။ မေက်နပ္ခ်က္မ်ား ရိွခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕ျပည္နယ္မ်ားတြင္ ႀကိဳတင္ေငြ SIM ကဒ္မ်ားကိုု ေဒၚလာတေထာင္ခန္႔မွ ၂၅၀ အထိ လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္က ေလွ်ာ့ခ်ေပးခဲ့ၿပီး ရန္ကုုန္တြင္ လြန္ခဲ့သည့္ ဧၿပီလမွစ၍ ေစ်းေလွ်ာ့ေပးခဲ့သည္။
ေခါက္ခံုတလံုုးေပၚတြင္ ဖုန္း ၃ လံုးတင္ထားၿပီး ဖုုန္းတမိနစ္ ၂၅ က်ပ္ႏႈန္းျဖင့္ စီးပြားရွာေနေသာ မသႏာၱထြန္းကဲ့သို႔ေသာ သူမ်ိဳးအတြက္ လုပ္ကြက္ တျဖည္းျဖည္း စတင္ေပ်ာက္ကြယ္လာၿပီဟု ျမင္ေနရသည္။
လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္က သူ႔ဖုုန္းမ်ားကို တေန႔လွ်င္ လူ ၁၀၀ ခန္႔သံုးသည္။ SIM ကဒ္ ေစ်းႏႈန္း က်ဆင္းသြားျခင္း၊ GSM, CDMA 800 ႏွင့္ 450 MHz ဖုုန္းလိုုင္းမ်ားေပၚလာသျဖင့္ ယေန႔အခ်ိန္တြင္ တေန႔လွ်င္ လူ ၃၀ ခန္႔သာ အသံုုးျပဳေတာ့သည္။
“လူေတြဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဖုုန္းအသံုးျပဳတဲ့ပံုစံေတြ ေျပာင္းလဲလာေတြ က်မတို႔ေတြ႔ရတယ္” လုိ႔ မသႏၱာထြန္းက ေျပာဆိုသည္။
SIM ကဒ္ ရွားပါးမႈ
၀ယ္လိုုအား ထိုုးတက္လာသျဖင့္ ရန္ကုုန္ၿမိဳ႕တြင္ ဖုုန္းဆိုုင္မ်ား တမဟုတ္ခ်င္း ေပၚထြက္လာသည္။ ၀ယ္လိုုအား မ်ားလာေသာေၾကာင့္ ေငြႀကိဳသြင္း SIM ကဒ္မ်ားအတြက္ ေငြထုတ္ေခ်းျခင္းကို ဘဏ္မ်ားက ရပ္ဆိုင္းလိုက္သည္။ အဓိကအေၾကာင္းရင္းမွာ MPT ၏ ကြန္ရက္က ဆက္လက္မထိန္းႏိုုင္ေတာ့သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ ခြဲတမ္းႏွင့္ ခ်ေပးေနျခင္းျဖစ္သည္ဟု ကုုန္သည္မ်ားထံမွ သိရသည္။
“ရက္သတၱ တပတ္စာအတြက္ SIM ကဒ္ အခု ၅၀ ပဲ က်ေနာ္တိုု႔ရတယ္။ လူေတြက ေန႔တိုုင္းလာေမးေနၾကတယ္။ ဖုုန္းနဲ႔ဆက္ေမးၾကတယ္။ ဘယ္ေတာ့ရမလဲေပါ့” ဟု E-Lite Tech ဌာနခြဲ အေရာင္းမန္ေနဂ်ာ မေအးျမတ္မိုးက ေျပာသည္။ E-Lite Tech ကို ယခင္စစ္အစိုုးရႏွင့္ ပတ္သက္သူဟုု သတ္မွတ္ၿပီး အေနာက္ႏိုုင္ငံမ်ားက အမည္ပ်က္စာရင္း ထည့္သြင္းခံရသူ ျမန္မာဘီလ်ံနာ ဦးေတဇက ပိုင္ဆိုင္သည္။
အေသးစိတ္ျပဌာန္းခ်က္မ်ားက အေရးႀကီးသည္။ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈလုပ္ရန္ စိတ္၀င္တစားျဖင့္ တန္းစီေစာင့္ေနေသာ ကုမၸဏီမ်ားသည္ ပိုရွင္းလင္းေသာ စည္းမ်ည္းမ်ားကိုု ေစာင့္ရင္းအထူးဂ႐ုုစိုုက္ လႈပ္ရွားေနၾကသည္။ အရပ္သားတပိုင္း အစိုုးရအေနႏွင့္ အံ့အားသင့္ဖြယ္ ႏိုုင္ငံေရးႏွင့္ စီးပြားေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား စတင္ေနသည့္တိုုင္ လြန္ခဲ့သည့္ ၁၈ လအတြင္း အမွားမ်ားစြာ ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္ကို ျမင္ေတြ႔ေနရသည္။
ျမန္မာႏိုုင္ငံ၏ ႀကိဳးမဲ့ေၾကးနန္း ဆက္သြယ္ေရးမူ၀ါဒသည္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မရိွေသးေပ။ ႏိုုင္ငံတကာႀကိဳးမဲ့ေၾကးနန္း ဆက္သြယ္ေရးသမဂၢႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ ၁၀ ႏွစ္ၾကာ အခ်ိန္ယူ မူၾကမ္းေရးဆြဲခဲ့ေသာ ႀကိဳးမဲ့ေၾကးနန္း ဆက္သြယ္ေရး ဥပေဒတြင္ပင္ ကြန္ရက္မ်ားတိုးခ်ဲ႕ရန္ ဘ႑ာေငြအရ မည္သို႔ေထာက္ပံ့မည္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မရိွေပ။
ဥပေဒသစ္ မူၾကမ္းေရးဆြဲျခင္း မၿပီးေသးခင္ ၀န္ႀကီးဌာနက တိုုးခ်ဲ႕မႈမ်ားျပဳလုုပ္ရန္ ထူးထူးဆန္းဆန္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့သည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ ဧၿပီလတြင္ ၀န္ႀကီးဌာနသည္ ျပည္တြင္းကုမၸဏီမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္တြင္ GSM လိုင္းအသစ္ သန္း ၃၀ တည္ေဆာက္မည္ဟုု ေၾကညာခဲ့သည္။ အဆိုုပါ ကုမၸဏီမ်ားသည္ ယခင္စစ္အစိုးရႏွင့္ အဆက္အစပ္ရိွသူမ်ားျဖစ္သည္။ တႏွစ္အတြင္း တိုင္းျပည္လူဦးေရ ၁၀ ရာခုုိင္ႏႈန္းအထိ လက္လွမ္းမီွႏိုုင္ေသာ လိုုင္းေပါင္း ၄ သန္း စတင္တည္ေတာင္မည္ဟုု ဆိုုသည္။
သို႔ေသာ္ တိုးတက္မႈ အရိပ္အေယာင္ အနည္းငယ္သာ ေတြ႔ေနရၿပီး ျပည္တြင္းကုမၸဏီ ၂၃ ခုသည္ တာ၀ါစင္မ်ား၊ အေျခစိုက္ စေတရွင္မ်ား တည္ေဆာက္ေနသည္။ ထို႔အတြက္ ေသးငယ္ေသာ ကြန္ရက္အတြင္းသာ အသံုးျပဳႏိုုင္ေသာ SIM ကဒ္မ်ား၊ ဖုုန္းေရာင္းခြင့္ လိုုင္စင္မ်ား ျပန္ရၾကသည္။
အမည္ထုုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုုရန္ ျငင္းဆိုုသည့္ ဆက္သြယ္ေရးလုုပ္ငန္း ကၽြမ္းက်င္သူတဦးက အစိုုးရ၏ ခ်ဥ္းကပ္မႈသည္ ယေန႔အခ်ိန္အထိ လံုး၀ အစီအစဥ္မက် ျဖစ္ေနေၾကာင္းႏွင့္ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒသစ္သည္ အလြန္အေရးႀကီးေၾကာင္း ေျပာဆိုုခဲ့သည္။
“ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ရွိသည့္” ဥပေဒအား ျပန္႐ုတ္သိမ္းျခင္း
သမၼတဦးသိန္စိန္ထံပို႔ခဲ့ေသာ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ထားသည့္ ဥပေဒကို ဇူလိုင္လတြင္ တိတ္တဆိတ္ ျပန္႐ုတ္သိမ္းခဲ့သည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ယင္းဥပေဒ၌ “ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ်ား နက္နက္႐ိႈ္င္း႐ိႈင္း” ရွိေနၿပီး မွားယြင္းစြာ ေဆာင္ရြက္ခဲ့မိသည္ကို အစိုးရက သေဘာေပါက္၍ ျဖစ္သည္ဟု အစိုးရပိုင္းသို႔ ထဲထဲဝင္ဝင္ရွိသူ ၂ ဦးက ေျပာသည္။
တယ္လီကြန္းလုပ္ငန္း ခ်ဲ႕ထြင္ျခင္းႏွင့္ ဂ်ီဒီပီ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈအၾကားရွိ သိသာသည့္ ကြင္းဆက္မ်ားႏွင့္ အေရးႀကီးသည့္ က႑တြင္ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈရွိရန္ အေရးေပၚ လိုအပ္ခ်က္ရွိသည္တို႔ကို နားလည္သေဘာေပါက္သျဖင့္ သမၼတအေနႏွင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို လွ်င္လွ်င္ျမန္ျမန္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ လိုလားလ်က္ရွိသည္ဟုလည္း အစိုးရ အဆင္ျမင့္အရာရွိတဦးက ဆိုသည္။
လုပ္ငန္းခ်ဲ႕ထြင္ျခင္းႏွင့္ အေျပာင္းအလဲမ်ားျဖစ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ နာတာရွည္ အလုပ္လက္မဲ့ေရာဂါ ခံစားေနရသည့္ ႏိုင္ငံတခုတြင္ ေထာင္ႏွင့္ခ်ီေသာ အလုပ္အကိုင္မ်ား ဖန္တီးေပးႏိုင္႐ံုမွ်မက ေရႊ႕ေျပာင္း ေငြေၾကး ဝန္ေဆာင္မႈကိစၥမ်ားကိုပါ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေပလိမ့္မည္။ ဥပမာအေနႏွင့္ မိမိလႊဲလိုက္သည့္ ေငြေၾကးအား ေက်းလက္ေဒသ ရွိ မိမိေဆြမ်ိဳးမ်ားက ၄င္းတို႔တယ္လီဖုန္းသို႔ ေရာက္လာေသာ ေငြလႊဲလိုက္သည့္ မက္ေဆ့ကို ျပ၍ ထုတ္ယူႏိုင္ျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္သည္။
“ဒါက အျပန္အလွန္ စကားေျပာဖို႔ ဖုန္းတင္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အျခားကိစၥေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါဝင္ ခ်ိတ္ဆက္ ေနတာပါ။ ဒီကိစၥက ေငြေၾကးဆိုင္ရာနဲ႔ လူထုဗဟုိျပဳ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈေတြအတြက္လည္း သိပ္ကို အေရးႀကီးပါတယ္” ဟု မီဒီယာသို႔ ေျပာခြင့္မရွိေသာေၾကာင့္ ၄င္း၏အမည္အား ထုတ္ေဖာ္ေရးသားျခင္းမျပဳရန္ ေမတၱာရပ္ခံသည့္ အစိုးရ ႏွင့္နီးစပ္သူက ေျပာသည္။
“ေကာင္းမြန္တဲ့ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈအဆင့္ကို က်ေနာ္တို႔ လိုလားတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ဒီကိစၥကို တကယ္ျဖစ္သင့္တဲ့ အတိုင္းျဖစ္ရ ေအာင္လည္း ေသေသခ်ာခ်ာ ေဆာင္ရြက္ခ်င္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္လည္း အခ်ိန္ၾကာေနတာ” ဟု ၄င္းက ဆိုသည္။
ဆက္သြယ္ေရး၊ စာတိုက္ႏွင့္ ေၾကးနန္းဝန္ႀကီးဌာန (MPT) အရာရွိမ်ားအဆိုအရ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းပိုင္းႏွင့္ တင္ဒါ လုပ္ငန္းစဥ္ပိုင္းတို႔တြင္ မည္သို႔ရွိမည္ကို မၾကာခင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းထုတ္ျပန္လိမ့္မည္ဟု သိရသည္၊ သို႔ရာတြင္ အထူးသျဖင့္ ေငြေၾကးေထာက္ပံမႈအပိုင္းတြင္ ေမးစရာမ်ား ဆက္ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံအေနႏွင့္ တယ္လီကြန္းဖြံ႔ၿဖိဳးမႈအတြက္ ႏိုင္ငံျခားေခ်းေငြအမ်ားအျပားကမ္းလွမ္းမႈကို နားလည္ေသာ္ျငားလည္း မည္သည့္လုပ္ငန္းတိုးခ်ဲ႕မႈအေပၚ အစိုးရက ေငြေၾကးေထာက္ပ့ံမည့္အစီအစဥ္ ရွိမရွိဆိုသည္ကိုမူ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆို ျခင္း မရွိေသးေပ။ လုပ္ငန္းတိုးခ်ဲ႕ရန္အတြက္ ခန္႔မွန္းေျခ ေဒၚလာ ၂ ဘီလီယံခန္႔ ကုန္က်ႏိုင္ၿပီး ထိုသို႔တိုးခ်ဲ႕ပါက အစိုး ရအေနႏွင့္ တယ္လီကြန္းကုမၸဏီမ်ားထံမွ ဝင္ေငြ ျပန္လည္ရရွိႏိုင္ေပလိမ့္မည္။
အကယ္၍ တယ္လီကြန္းကြန္ရက္တိုးခ်ဲ႕မႈကို ပုဂၢလိက ကုမၸဏီႀကီးမ်ားက ေငြေၾကးအကုန္အက်ခံ ေဆာင္ရြက္မည္ဆို ပါက ၄င္းတို႔အေနနဲ႔ အစိုးရ၏ အဓိကပစ္မွတ္ျဖစ္ေသာ ေက်းလက္ေဒသမ်ားထက္ ၿမိဳ႕ျပေဒသမ်ားကိုသာ ပို၍ ဦးစား ေပးလိမ့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၄င္းတို႔၏ တယ္လီကြန္းဆိုင္ရာ အေျခခံအေဆာက္အအံုးမ်ားကိုလည္း အစိုးရႏွင့္ ခြဲေဝအသံုး ျပဳရန္ ဆႏၵရွိမည္မဟုတ္ေၾကာင္း ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက သတိေပးၾကသည္။
MPT သို႔ နည္းပညာအကူအညီေပးခဲ့ေသာ ကမၻာ့ဘဏ္ကလည္း ဟန္ခ်က္ညီေသာ နည္းလမ္းျဖင့္ ေဆာင္ရြက္သြားရန္ ႏွင့္ တယ္လီကြန္းက႑သည္ ပထမဆံုးလမ္းဖြင့္ေပးေသာ အဓိကက႑ ျဖစ္ႏိုင္သည္ကို ႏိုင္ငံျခားကုမၸဏီႀကီးမ်ားထံ မွန္မွန္ကန္ကန္ သတင္းစကားပါးရန္ ျမန္မာအစိုးရအား တိုက္တြန္းခဲ့ေသးသည္။
“တည္ၿငိမ္တဲ့မူဝါဒနဲ႔ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေဘာင္ေတြရွိေအာင္ အစိုးရအေနနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာလုပ္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ အဲ့ဒါေတြရွိမယ္ဆိုရင္ ေစ်းကြက္ထဲဝင္လာၿပီး ျပည္သူေတြ အကုန္အက်ခံႏိုင္တဲ့ ႏႈန္းထားေတြနဲ႔ အရည္အေသြးျမင့္ ဝန္ေဆာင္မႈေတြေပးဖို႔ ႏိုင္ငံတကာက ကမၻာ့အဆင့္မွီ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူေတြကို အားေပးအားေျမွာက္ျပဳရာ ေရာက္ပါလိမ့္ မယ္” ဟု ျမန္မာျပည္ရွိ ကမာၻ႔ဘဏ္႐ံုးက ေျပာသည္။
“ဒါက ႏိုင္ငံအေနနဲ႔ လမ္းပြင့္ေနၿပီး စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြလုပ္ဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီဆိုတာကို ျမန္မာႏိုင္ငံအေနနဲ႔ ကမာၻႀကီးကို ထင္ထင္ရွားရွားျပႏိုင္တဲ့ အေရးႀကီး အခြင့္အလမ္းတရပ္ပါပဲ” ဟုလည္း ကမာၻ႔ဘဏ္႐ံုးက ဆိုသည္။
Martin Petty ၏ Disconnected for decades, Myanmar poised for telecoms boom ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုပါသည္။
Irrawaddy Blog
No comments:
Post a Comment