ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ငန္းစဥ္မွာ အရပ္ဘက္လူ႔အဖဲြ႕အစည္း၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြနဲ႔ အျခားသက္ဆုိင္သူေတြ ပိုမုိပါ၀င္ေဆာင္ရြက္လာတဲ့အတြက္ အားရမိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ခရီးစဥ္အတြင္း မွာပဲ လူ႔အခြင့္အေရးကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဆြးေႏြးရာမွာ ပိုမိုပြင့္လင္းလာပါတယ္။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ အထူးသျဖင့္ စိန္ေခၚမႈေတြနဲ႔ အႏၱရာယ္ေတြအေၾကာင္း ဦးတည္ရာႀကိမ္ႏႈန္းနဲ႔ က်ယ္ျပန္႔မႈေတြအေပၚ ပိုၿပီးေတာ့ ထဲထဲ၀င္၀င္ ေလ့လာဆန္းစစ္မႈေတြရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းမႈ ပိုမုိျဖစ္ထြန္းလာဖုိ႔နဲ႔လူ႔အခြင့္အေရး ေလးစားလုိက္နာမႈေသခ်ာေစဖုိ႔ရာ အေရးႀကီးတဲ့အခန္းက႑ကေန ပါ၀င္ေနတဲ့ ပါလီမန္နဲ႔ အမ်ဳိးသားအခြင့္အေရးေကာ္မရွင္လုိႏုိင္ငံတကာ နဲ႔တစ္မ်ဳိးသားလံုးဆိုင္ရာ အဖဲြ႕အစည္းမ႑ိဳင္ေတြ ဆက္လက္ဖံြ႕ၿဖိဳးလာခဲ့ပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းအရာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အမ်ဳိးသားလူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္က အေရးႀကီးတဲ့လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားကို ဆက္လက္တာ ၀န္ယူုလုပ္ကိုင္တာေတြ႕ရပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ ကခ်င္ျပည္နယ္အပါအ၀င္ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈ စြပ္စြဲခ်က္ေတြရဲ႕ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးအဖဲြ႕မ်ားရဲ႕ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ပံုနဲ႔ တုိင္တန္းမႈေတြကို ျပန္လွန္သံုးသပ္တာ မ်ဳိးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအဖဲြ႕အစည္းဟာ ပါရီအေျခခံမူေတြနဲ႔ အျပည့္အ၀ကိုက္ညီဖို႔ရာနဲ႔ အမွီအခိုကင္းဖုိ႔ရာ အမ်ားႀကီးေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္လွမ္းဖုိ႔ လုိအပ္ေနေသးေပမယ့္လည္း လူ႔အခြင့္အေရးကာကြယ္ေရးနဲ႔ ျမွင့္တင္ေရးမွာ အ ေရးႀကီးတဲ့ အခန္းက႑ကို လက္ခံလုိက္ပံုေပၚပါတယ္။ ေကာ္မရွင္အေပၚ ယုံၾကည္ကိုးစားမႈနဲ႔ ထိေရာက္မႈ ရွိေအာင္လည္း သူ႔ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ေျဖရွင္းေနပါတယ္။
ဤကဲ့သို႔ ေသာ အျပဳသေဘာျဖစ္ေပၚတုိးတက္မႈေတြရွိေနေပမယ့္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ ေလးနက္တဲ့လူ႔အခြင့္အေရးစိန္ေခၚမႈေတြနဲ႔ ဆက္လက္ လံုးပန္းေနရဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ရခိုင္ျပည္နယ္ကသရုပ္ျပေနသလုိ ပဲ။ ဒီမုိကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းမႈနဲ႔ အမ်ဳိးသားျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရး အျမစ္တြယ္ဖို႔ရာ ဒီစိန္ေခၚမႈေတြကို ေျဖရွင္းဖုိ႔ လိုအပ္ပါတယ္။
ရခုိင္ျပည္နယ္က လူ႔အခြင့္အေရး အေျခအေနဟာ အေရးႀကီးပါတယ္။ အၾကမ္းဖက္မႈရလဒ္ေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ႕ ေနအိမ္ေတြနဲ႔ အလုပ္အကိုင္ေတြ ဆံုးရႈံးသြားသူေတြရဲ႕ က်ယ္ျပန္႔တဲ့ ဒုကၡသုကၡေတြကို ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ လူ႔အဖဲြ႕အစည္း ႏွစ္ရပ္စလံုးက ဒုကၡခံစားခဲ့ရသူေတြကို ၾကင္နာသနားမႈ ျပသခဲ့ပါတယ္။
တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈ ျပန္လည္ရရွိေအာင္ အစိုးရက အေရးယူေဆာင္ရြက္ခဲ့တာေတြ အဲဒီေဒသေတြကို လံုၿခံဳေရးတပ္ဖဲြ႕ေတြထပ္မံခ်ထားခဲ့တာေတြနဲ႔ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းတြင္းေသြးထြက္သံယိုအၾကမ္းဖက္မႈေတြကို ျဖစ္ေပၚေစခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ေကာ္မရွင္ဖဲြ႕စည္းခဲ့တာေတြကို ကၽြန္ေတာ္မွတ္သားထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈ ျပန္လည္ရရွိေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရမွာ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြ က်ဴးလြန္ ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ ကၽြန္ေတာ္လက္ခံရရွိခ့ဲတဲ့ စြပ္စဲြခ်က္ေတြ အေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္စိုးရိမ္ပူပန္မိပါတယ္။ ဒီစြပ္စဲြမႈေတြထဲမွာ လံုၿခံဳေရးနဲ႔ တပ္ဖဲြ႕၀င္ေတြရဲ႕ အင္အားအလြန္အကၽြံသံုးစဲြမႈ၊ စစ္ေဆးေမးျမန္းမႈ မရွိ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းမႈ၊ သတ္ျဖတ္မႈ၊ လုပ္ငန္းစဥ္အတိုင္း ေဆာင္ရြက္ေရး အာမခံခ်က္မ်ား ျငင္းပယ္ခံရမႈ၊ ထိန္းသိမ္းရာေနရာ မ်ားတြင္ ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။
ဒီစြပ္စြဲခ်က္ေတြကို အခုအခ်ိန္မွာ ရွင္းလင္းအတည္ျပဳဖုိ႔ရာ မတတ္ႏိုင္ေပမယ့္လည္း ဒါေတြဟာ အလြန္စုိးရိမ္ပူပန္စရာေကာင္းပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရခုိင္ျပည္နယ္မွာျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေတြကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေဖာ္ထုတ္ဖုိ႔ရာ အေျခခံက်က် အေရးႀကီးလွၿပီး တာ၀န္ယူမႈရွိဖုိ႔လုိပါတယ္။ ဒီလိုမလုပ္ဘဲနဲ႔ ျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရးမျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒီေလဟာနယ္ထဲကို ခ်ဲ႕ကားေျပာဆိုမႈေတြ လုိရာဆဲြေျပာမႈေတြ ၀င္လာၿပီး၊ လူ႔အဖဲြ႕ အစည္းအတြင္းမွာ ေနာက္ထပ္ မယံုၾကည္မႈေတြ၊ တင္းမာမႈေတြကို ျဖစ္ေပၚလာေစႏုိင္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီလူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈ စြပ္စဲြမႈေတြကို အေရးတႀကီးကိစၥရပ္အေနနဲ႔ အမွိအခိုကင္းေသာ စိတ္ခ်ယံုၾကည္ ရေသာ စံုစမ္းစစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရန္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ အတူ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေတာင္းဆိုပါတယ္။
ေနရာေျပာင္း ေနထိုင္ရသူေတြရဲ႕ လက္ငင္းလုိအပ္ခ်က္ကို လုပ္ေဆာင္ေပးၿပီး လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈ အကူအညီေတြ ေပးအပ္ေရး အစုိးရနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာ အဖဲြ႕အစည္းေတြက အေရးယူလုပ္ေဆာင္ ခဲ့တာေတြကို ႀကိဳဆိုပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ေနရာေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ေနသူေတြအတြက္ အစားအေသာက္၊ ေရ၊ သန္႔ရွင္းမႈ၊ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈေတြကို အေရးတႀကီး ေျဖရွင္းဖို႔ လိုအပ္ေနပါေသးတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈဆိုင္ရာ ကူညီေထာက္ပ့ံမႈ ပိုမိုေပးအပ္ေရး ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ားရဲ႕ ပန္ၾကားမႈကို ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းက တံု႔ျပန္ေပးရန္ ကၽြန္ေတာ္လည္း အားေပး တုိက္ တြန္းပါတယ္။
ကုလသမဂၢနဲ႔ အစိုးရမဟုတ္ေသာ ႏုိင္ငံတကာ အဖဲြ႕အစည္းမ်ား (INGO မ်ား) အေပၚဆန္႔က်င္တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြေပၚမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္စိုးရိမ္ပူပန္မိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈ ေထာက္ပံ့ ကူညီမႈမ်ားအား ဘက္မလုိက္ေရးႏွင့္ ၾကားေနေရးဆုိေသာ အေျခခံမူမ်ားအတုိင္း မေထာက္ပံ့ဟူေသာ ရခုိင္ဗုဒၶၶဘာ သာ၀င္ေတြရဲ႕ ထင္ျမင္ယူဆမႈေတြကုိ ပူပန္ပါတယ္။ ဒီထင္ျမင္မႈေတြကို ေခ်ဖ်က္ဖုိ႔ရာ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနေသာ ႏုိင္ငံတကာအဖဲြ႕အစည္းမ်ား အေနနဲ႔အစိုးရအာဏာပိုင္ မ်ားႏွင့္အတူတကြ ပူးတဲြလုပ္ေဆာင္ရန္ ကၽြန္ေတာ္တိုက္တြန္းပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈဆိုင္ရာ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို အစုိးရက တုံ႔ျပန္ရန္ႀကိဳးစားၿပီး ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း ေနထုိင္ရသူ မ်ားအား ျပန္လည္ ေနရာခ်ထားေရး အလယ္အလတ္ ကာလတစ္ရပ္အစီအစဥ္ေတြ ရွိေနေပမယ့္လည္း ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးနဲ႔ ျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရးမွာ တာရွည္ခံေသာ မဟာဗ်ဴဟာ တစ္ရပ္ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ရာ သတိျပဳလုပ္ေဆာင္ရပါမယ္။ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းႏွစ္ရပ္ကို ခဲြျခားေရးထက္ ေပါင္းစည္းမႈေပၚ အေျခခံတဲ့ မဟာဗ်ဴဟာတစ္ရပ္ ေဖာ္ထုတ္ရပါမယ္။
ရခိုင္ျပည္နယ္က လူ႔အဖဲြ႕အစည္းေတြၾကားက အျမစ္တြယ္ေနတဲ့ မုန္းတီးမႈေတြနဲ႔ မယံုၾကည္မႈေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္အလြန္အမင္းစိုးရိမ္မိပါတယ္။ အစိုးရက ရဲရင့္တဲ့ ေျခလွမ္းေတြ မလွမ္းဘူးဆိုရင္ အေျခအေနဟာ ပိုမိုယုိယြင္းပ်က္စီးသြားပါလိမ့္မယ္။
ဒီအေၾကာင္းအရာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ ႐ုိဟင္ဂ်ာေတြကို စနစ္တက် ခဲြျခားဆက္ဆံမႈေတြအေပၚ ပူပန္မႈေတြကို ေတာက္ေလွ်ာက္အသားေပးေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ ဒီပူပန္မႈေတြမွာ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြကို ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ ျငင္းပယ္မႈ သို႔မဟုတ္ တရား၀င္အေနအထားမေပးမႈ၊ သူတို႔ရဲ႕ လြတ္လပ္စြာ သြားလာလႈပ္ ရွားခြင့္အေပၚ ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ား ထားရွိမႈ၊ အိမ္ေထာင္ျပဳေရးကန္႔သတ္မႈေတြနဲ႔ အျခားခဲြျခားဆက္ဆံမႈ ေပၚလစီေတြ ပါ၀င္ပါတယ္ႏိုင္ငံတကာလူ႔အခြင့္အေရးစံႏႈန္း ေတြနဲ႔ကိုက္ညီေစဖုိ႔ရာ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္ ႏိုင္ငံသားဥပေဒကို ျပန္လွန္သံုးသပ္ျခင္း အပါအ၀င္ ဒီကိစၥေတြကို ေျဖရွင္းသြားမယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
႐ိုဟင္ဂ်ာေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံမဲ့မႈ အေျခအေနအတြက္ တာရွည္ခံမယ့္ ေျဖရွင္းခ်က္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ရာမွာႏုိင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းကလည္း ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ရပါမယ္။ အဲဒီ ေျဖရွင္းခ်က္ေတြကို လူ႔အခြင့္အေရးအေျခခံမႈေတြ အေပၚမွာ မူတည္ရပါမယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ အိမ္နီးခ်င္းမ်ားနဲ႔ ေဒသတြင္းမွာရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေတြဟာ ၎တို႔နယ္နိမိတ္အတြင္းမွာရွိတ့ဲ လူပုဂၢဳိလ္ေတြရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရးကို ကာကြယ္ေပးဖုိ႔ရာ ႏိုင္ငံတကာဥပေဒ အရ တာ၀န္၀တၱရားကို အသိအမွတ္ျပဳဖုိ႔ရာကို တုိက္တြန္းပါတယ္။ ထိုႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳထားသည္ျဖစ္ေစ၊ မျပဳထားသည္ျဖစ္ေစ ကာကြယ္ေပးဖို႔ရာ ၀တၱရား ရွိပါတယ္။ ဖမ္းဆီးသူထံ ျပန္မပို႔ေရးဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ အေျခခံမူကို ေလးစားေၾကာင္းလည္း အာမခံရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ အထူးခရီးစဥ္မ်ားအတြင္းမွာ ရခုိင္ျပည္နယ္က အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး ထိန္းသိမ္းထားတဲ့ ကုလသမဂၢ ၀န္ထမ္းေျခာက္ဦးကို အင္းစိန္နဲ႔ ဘူးသီး ေတာင္ေထာင္ေတြမွာ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။ အျခားအစိုးရမဟုတ္တဲ့ ႏိုင္ငံတကာ အဖဲြ႕အစည္းကို လူေတြကိုလည္း အလားတူ ထိန္းသိမး္ထားတယ္ဆိုတဲ့ သတင္း လည္းကၽြန္ေတာ္ရရွိခ့ဲပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းမႈေတြအေပၚ အေျခခံၿပီး ေျပာရရင္ ထိန္းသိမး္ခံထားရတဲ့ လူေတြအေပၚ ဆက္ဆံမႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္အလြန္ကို စိုးရိမ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အျမင္ကေတာ့ သူတုိ႔အေပၚ ထားရွိတ့ဲ စြဲခ်က္ေတြဟာ အေျခအျမစ္မရွိပါဘူး။ သူတို႔အတြက္အစီအစဥ္တက်လုပ္ေဆာင္မႈအခြင့္အေရးေတြလည္းျငင္းပယ္ခံထား ရပါတယ္။
အင္းစိန္ေထာင္မွာ ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခဲ့တဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥး္က်ခံေနရသူမ်ားနဲ႔ အေတြ႕အႀကံဳေတြကို အမွတ္ရစရာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီလူေတြကို ခ်က္ခ်င္းလႊတ္ေပးဖုိ႔နဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ အမႈေတြကို ျပန္လွန္သံုးသပ္ဖုိ႔ရာ တိုက္တြနး္ပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြကေန ထြက္ေပၚလာတဲ့ မေက်နပ္မႈေတြကို ေျဖရွင္းေရးဟာ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးနဲ႔ အမ်ဳိးသားျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရးမွာ အလြန္အေရးႀကီးတယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္ျမင္ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ သားေကာင္ျဖစ္ခဲ့ရသူေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကို အသိအမွတ္ျပဳၿပီး သူတို႔ရဲ႕ (စိတ္) ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြကို ေပ်ာက္ကင္းေစျခင္းအားျဖင့္ အနာဂတ္မွာ ခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြ ထပ္မံျဖစ္ေပၚျခင္းမွ ကာကြယ္ေပးႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖိတ္ၾကားခဲ့ၿပီး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေတြအတြက္ ျမန္မာအစုိးရကို ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္။ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွာ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာင္စီကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ အစီရင္ခံစာမတင္သြင္းမီ ျမန္မာႏုိင္ငံကို ထပ္မံလည္ပတ္ဖုိ႔ရာ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရးအေျခအေန တုိးတက္ဖုိ႔ရာ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႕ အျပဳသေဘာျဖင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သြားဖုိ႔ရာ စိတ္အားထက္သန္ေၾကာင္း ထပ္မံအတည္ျပဳေျပာၾကားလုိပါတယ္။
7Day News Journal
No comments:
Post a Comment