မန္းေခ်ာင္းေသာင္ခံုေပၚမွာ



ေရႊစက္ေတာ္ဆိုသည္ႏႇင့္ ျမတ္စြာဘုရားရႇင္၏ ပါဒေျခေတာ္ရာႏႇစ္ဆူတည္ရႇိရာ ပဲြေတာ္တစ္ခု၊ သစၥာဗႏၶ ေတာင္ေတာ္ႏႇင့္ မန္းေခ်ာင္းေရအလ်ဥ္တို႔ ပနံရလႇပရာ အညာေျမ၏ အိုေအစစ္တစ္ခုပမာ ျမင္ေယာင္လာမိပါသည္။ ႏႇစ္စဥ္ တပို႔တဲြလဆန္း ၅ရက္ ေန႔တိုင္း စတင္ဖြင့္လႇစ္ေလ့ရႇိေသာ ပြဲေတာ္ခ်ိန္သို႔ ေရာက္သည္ႏႇင့္ ေတာင္ေပၚ၊ ေျမျပန္႔မက်န္ ျမန္မာႏိုင္ငံအႏႇံ႔အျပားမႇ ဘုရားဖူးမ်ား လာေရာက္ေလ့ရႇိၾကသည္။ ထိုသို႔ လာေရာက္ၾကေသာ ဘုရားဖူးမ်ား ႏႇင့္ ၾကက္ပ်ံမက် စည္ကားေလ့ရႇိသည့္အျပင္ ထိုဘုရားဖူးမ်ားကိုမီႇခို၍ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ရန္ လာေရာက္ ၾကသူမ်ားကလည္း မန္းေခ်ာင္း၏ ေသာင္ခံုမ်ားေပၚတြင္ ပ်ံက်ဘ၀မ်ားပမာ တည္ရႇိေနၾကပါသည္။ ေရႊစက္ေတာ္ပြဲေတာ္သို႔ ေငြေၾကးကို အရင္းအႏႇီးျပဳႏိုင္သူမ်ားက တဲေက်ာင္း၊ ေစ်းဆိုင္တန္း၊ မိလႅာ စသည့္လုပ္ငန္းမ်ားကို ကန္ထ႐ုိက္ယူ၍လည္းေကာင္း တစ္ဆင့္ျပန္လည္၀ယ္ယူ၍လည္းေကာင္း လာေရာက္စီးပြားရႇာ ေလ့ရႇိၾကသည္။ ေငြေၾကးကို အရင္းအႏႇီး မျပဳႏိုင္သူမ်ားက သူတို႔လုပ္အားျဖင့္ ရင္းႏႇီးစားေသာက္ရန္ လာေရာက္ေလ့ရိႇၾကသည္။ ထိုသို႔ လာေရာက္ၾကသူမ်ားမႇာ ေရႊစက္ေတာ္ အနီးတစ္၀ိုက္ေက်းရြာမ်ားမႇ သာမက မေကြး၊ မင္းဘူး၊ ငဖဲ၊ ပဒါန္း၊ ေစတုတၲရာ၊ စကု၊ ပြင့္ျဖဴစသည့္ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားအတြင္းမႇ ေက်းရြာမ်ား ကအထိ လာေရာက္ေလ့ရႇိၾကသည္။ ေအာက္ေသာင္ခံုေခၚ ေသာင္ခံုေပၚမွ ေစ်းသည္မ်ားကို ေတြ႔ရစဥ္ ေရၾကည္ရာ၊ ျမက္ႏုရာဟူေသာ ဆို႐ုိးစကားအတိုင္း မိုးကိုေမွ်ာ္၍ စိုက္ပ်ဳိးၾကရေသာ အညာေတာင္သူမ်ားမႇာ ေႏြအခါေရာက္သည္ႏႇင့္ ေရႊစက္ေတာ္ပြဲေတာ္သို႔ ေရာက္ရႇိလာၾကသည္။ ေရြစက္ေတာ္ပြဲေတာ္အ၀င္၀ရႇိ ႀကိဳးၾကာ ေသာင္ခံု၊ ပြဲေတာ္ ေစ်းဆိုင္တန္းမ်ား စတင္ရာေနရာ၏ ၀ဲဘက္၊ မန္းက်ဳိးရြာထိပ္ေသာင္ခံုႏႇင့္ ငဖဲေစာင္းတန္းအေျခမႇ ေသာင္ခံုတို႔မႇာ အၿမိဳ႕ၿမိဳ႕အရြာရြာမႇ လာေရာက္ၾကေသာ ပ်ံက်ဘ၀မ်ား၏ ကြမ္းခိုရာ တဲစုတို႔ျဖင့္ ျပည့္ႏႇက္ ေနေလ့ရႇိပါသည္။ ေရႊစက္ေတာ္ပြဲေတာ္အ၀င္၀ရႇိ ၾကိဳးၾကာေသာင္ေပၚတြင္ စတည္းခ်ေလ့ရႇိေသာ မိသားစုမ်ားမႇာ ေရႊစက္ေတာ္အနီးတစ္၀ိုက္ရႇိ ေက်းရြာမ်ားမႇ လာေရာက္ၾကသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ထိုသူတို႔မႇာ ပြဲေတာ္မစတင္မီတစ္လ ခန္႔မႇႀကိဳ၍ မိသားစုလိုက္လာေရာက္ ေလ့ရႇိၾကသည္။ ထိုမိသားစု၀င္မ်ားမႇ ေယာက်္ားသားမ်ားမႇာ ေရႊစက္ေတာ္ႏႇင့္ ဆက္စပ္ေတာင္ေၾကာမ်ားသို႔ တက္၍ ၀ါးခုတ္ေလ့ရႇိၿပီး မိန္းမသားမ်ားက သက္ကယ္ ရက္လုပ္ေလ့ရႇိ ၾကသည္။ ေရႊစက္ေတာ္ပြဲေတာ္တစ္ခြင္မႇ တဲေက်ာင္း၊ ဆိုင္ခန္းအေဆာက္အအံုမ်ားရႇိ သက္ကယ္မ်ားမႇာ ထိုမိသားစုမ်ား၏ ထုတ္ကုန္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ထိုမိသားစု၀င္မ်ားထဲမႇ ေယာက္်ားသားမ်ားမႇာ ပြဲေတာ္ဆိုင္ခန္း၊ တဲေက်ာင္းမ်ား ေဆာက္လုပ္ခ်ိန္တြင္ လက္သမားမ်ား၊ သစ္၀ါးခုတ္သူမ်ားအျဖစ္ ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ေလ့ရႇိၾကသည္။ ပြဲေတာ္စတင္က်င္းပခ်ိန္သို႔ ေရာက္သည္ႏႇင့္ ထိုသူတို႔မႇာ ေရႊႀကိဳေခၚ တဲေက်ာင္းမ်ားအတြက္ ဧည့္သည္ေခၚေပးသူမ်ားအျဖစ္ လုပ္ကိုင္ၾကျပန္သည္။ ၎တို႔၏ အမ်ဳိးသမီးမ်ားမႇာ ပြဲေတာ္သို႔ လာေရာက္ၾကေသာ ဘုရားဖူးမ်ားအတြက္ ထမင္း၊ ဟင္းအငႇားခ်က္ျခင္း၊ အ၀တ္ေလ်ာ္ျခင္းစသည့္ အလုပ္မ်ားကို ရႇာေဖြ လုပ္ကိုင္ေလ့ရႇိၾကသည္။ 'ရြာမႇာဆိုရင္ ေႏြက်တာနဲ႔ ကူလီလိုက္ဖို႔ စိုက္ပ်ဳိးဖို႔ သိပ္မရႇိေတာ့ဘူးေလ။ ပြဲေတာ္မႇာလာေနေတာ့ ေရဖိုး၊ ထင္းဖိုးလည္း ခိုလို႔ရတယ္၊ မိသားစု၀င္ေတြလည္း အလုပ္ရႇာလို႔ ရတယ္ဆိုလာေနၾကတာေပါ့။ ပြဲေတာ္ သိမ္းတဲ့အခ်ိန္ အေဆာက္အအံုေတြဖ်က္ခ်ိန္မႇာ အလုပ္၀င္လုပ္ၿပီးမႇ ရြာကိုျပန္ၾကတာပါ၊ ေငြေၾကးေလးစုမိေအာင္ေတာ့ ရသေလာက္ရႇာၿပီး ေခြၽတာသံုးရတာေပါ့'ဟု ႀကိဳးၾကာေသာင္ေပၚတြင္ ေနထိုင္ေသာသူတစ္ဦးက ေျပာျပသည္။ ေအာက္ေသာင္ခံုေခၚ ေစ်းဆိုင္တန္းမ်ား စတင္တည္ရႇိရာေနရာ၏ ၀ဲဘက္၊ မန္းက်ဳိးရြာထိပ္ေသာင္ခံုေပၚတြင္ မင္းဘူး၊ စကုၿမဳိ႕နယ္မ်ား အတြင္းမႇ လာေရာက္ၾကသူမ်ား အမ်ားဆံုးေနထိုင္ေလ့ရႇိၾကသည္။ ထိုသူမ်ားမႇာ ပြဲေတာ္စတင္ကာနီးအခ်ိန္မႇ လာေရာက္ေလ့ရႇိၾကၿပီး အိမ္ရႇိမိအုိ ဖအိုမ်ားမႇအစ လႇည္း၊ ႏြားမ်ားကိုပါ ယူေဆာင္လာေလ့ရႇိၾကသည္။ ထိုေသာင္ခံုေပၚတြင္ ေနထိုင္ၾကေသာ မိသားစုမ်ားမႇ အမ်ဳိးသားမ်ားမႇာ ႏြားလႇည္းမ်ားျဖင့္ နီးစပ္ရာေတာင္ေၾကာမ်ားသို႔တက္၍ ၀ါးခုတ္ကာ ပြဲေတာ္တြင္းသို႔ ေရာင္းခ်ေလ့ရႇိၾကသည္။ လႇည္း၊ ႏြားအပိုင္မရႇိေသာသူမ်ားက ပြဲေတာ္တြင္းသို႔ ေရႊစက္ေတာ္အမႇတ္ တရ၀ါးေသနတ္၊ ေဘာကြင္းပူစီေဖာင္း စသည့္ ကစားစရာမ်ား လိုက္လံေရာင္းခ်ေလ့ရႇိၾကသည္။ အမ်ဳိးသမီးမ်ားမႇာ မုန္႔ျပားသလက္၊ ေကာက္ညႇင္းေပါင္း၊ ဆီထမင္း၊ အေၾကာ္ စသည္တို႔ကို ကိုယ္တိုင္ျပဳလုပ္၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တစ္ဆင့္ျပန္ယူ၍ေသာ္လည္းေကာင္း ပြဲေတာ္တြင္းသို႔ လိုက္လံေရာင္းခ်ေလ့ရႇိၾကသည္။ ''ကြၽန္ေတာ္တို႔က ပြဲေတာ္ခ်ိန္တိုင္း လာၾကတာပါ၊ ႏႇစ္တိုင္းကြၽန္ေတာ္က ကစားစရာေတြ လိုက္ေရာင္းပါတယ္၊ ကိုယ္တိုင္လည္း မလုပ္တတ္ ေငြရင္းလည္းမရႇိေတာ့ တစ္ဆင့္ယူေရာင္းၿပီး အျမတ္စားရတာပါ၊ မိသားစုအကုန္လာတာဆိုေတာ့ ႏြားေတြကိုပါ ေခၚလာရတာေပါ့၊ ေစ်းေရာင္းၿပီး လူစာရႇာရတဲ့အျပင္ ႏြားစာလည္းရႇာရတယ္ေလ'ဟု စကုျမိဳ႕နယ္အတြင္းမႇ လာေရာက္သူတစ္ဦးက ေျပာျပသည္။ ေအာက္ေသာင္ခံုေခၚ ေသာင္ခံုေပၚမွ ေစ်းသည္မ်ားကို ေတြ႔ရစဥ္ ေရႊစက္ေတာ္ အနီးတစ္၀ုိက္ရႇိ ေတာရေက်ာင္းမ်ားမႇ သံဃာေတာ္ မ်ားမႇာ နံနက္အ႐ုဏ္တက္တစ္ႀကိမ္၊ ေနႂကြခ်ိန္တစ္ႀကိမ္ ပြဲေတာ္တြင္းသို႔ လႇည့္လည္၍ ဆြမ္းခံႂကြေလ့ရႇိၾကသည္။ ထိုသံဃာေတာ္မ်ားကို ဘုရားဖူးခရီး သြားမ်ားမႇ ဆြမ္းႏႇင့္ဆြမ္းဟင္းမ်ား အဆင္သင့္ေလာင္းလႇဴႏုိင္ရန္ ေအာက္ေသာင္ခံုေပၚတြင္ေနထိုင္ၾကေသာ အမ်ဳိးသမီးမ်ားက လိုက္လံေရာင္းခ်ေလ့ရႇိၾကသည္။ ထိုသို႔ေရာင္းခ်ႏိုင္ရန္ နံနက္သံုးနာရီခန္႔မႇထ၍ ခ်က္ျပဳတ္ၾက ရသည္။ သံဃာေတာ္မ်ားအတြက္ လိုက္လံေရာင္းခ်ၿပီးသည္ႏႇင့္ ေန႔လယ္စာစားခ်ိန္တြင္ တဲေက်ာင္းမ်ားသို႔ လႇည့္လည္၍ ထမင္းဟင္းမ်ား ေရာင္းၾကရျပန္သည္။ ထိုသို႔ လုပ္ႏိုင္ကိုင္ႏုိင္သူမ်ားက လႇည့္လည္ေငြရႇာေနခ်ိန္ တြင္ မိအိုဖအိုမ်ားက တဲ၌ကေလး ထိန္းရင္းေနခဲ့ၾကရသည္။ မြန္းလြဲတစ္ခ်က္တီးေက်ာ္ခ်ိန္မႇ ထိုမိသားစုမ်ား ထမင္းစားရေလ့ရႇိၾကသည္။ ပြဲေတာ္တြင္းသို႔ ဆန္အေကာင္းစားႏႇင့္ခ်က္ေသာ ထမင္း၊ အရသာျပည့္၀ေသာ အသားဟင္းမ်ဳိးစံုကို လိုက္လံေရာင္း ခ်ခဲ့ရေသာ္လည္း ၄င္းတို႔စားေသာက္ရသည္မႇာ ဆန္ၾကမ္းထမင္း၊ အသီးအရြက္ဟင္းမွ်သာ ျဖစ္သည္။ သစၥာဗႏၶေတာင္ေတာ္၏ အေနာက္ေတာင္ဘက္၊ ငဖဲေစာင္းတန္းအေျခတြင္ ေနထိုင္ၾကေသာ မိသားစုမ်ားမႇာ ငဖဲ၊ ပဒါန္းႏႇင့္ ေစတုတၲရာၿမိဳ႕နယ္မ်ားအတြင္းမႇ လာေရာက္ၾကသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ထိုမိသားစု၀င္မ်ားမႇ အဘိုး၊ အဘြားမ်ားမႇာ ငဖဲေစာင္းတန္းတစ္ေလွ်ာက္ ေရခ်မ္းစင္တည္၍ သဒၵါစိတ္ျဖင့္ လႇဴဒါန္းမႈမ်ားကို မႇီခိုၾကရသည္။ လူရြယ္ပိုင္း ေယာက်္ားေလးမ်ားက အထက္စက္ေတာ္ရာသို႔ ေသာက္ေရထမ္း၍ ပို႔ေသာအလုပ္မ်ား၊ ပြဲေတာ္ အတြင္းသို႔ လမ္းေလွ်ာက္အႏႇိပ္သည္ မ်ားအျဖစ္ လုပ္ကိုင္ေလ့ရႇိၾကသည္။  အမ်ဳိးသမီးမ်ားမႇာ အ၀တ္အစား အငႇားေလ်ာ္ျခင္း၊ ထမင္း၊ ဟင္းအငႇားခ်က္ျခင္းမ်ားအတြက္ ပြဲေတာ္တြင္းသို႔ လႇည့္လည္ လႈပ္ရႇားၾကရသည္။ ၄င္းတို႔၏ သားသမီးမ်ားမႇာလည္း အအားေနရေလ့မရႇိၾကဘဲ ေရေႏြး၊ အေၾကာ္ စသည္တို႔ကို ေရာင္းခ်ၾကရသည္။ အခ်ဳိ႕အမ်ဳိးသမီးမ်ားက မုန္႔လက္ေဆာင္း၊ သာကူ စသည္တို႔ကို ေရာင္းခ်ၾကၿပီး ေယာက်္ားသားအခ်ဳိ႕က ၾကာဇံဟင္းခါး၊ မုန္႔ဟင္းခါးစသည့္ အစားအစာမ်ားကို အထမ္းျဖင့္ လိုက္လံေရာင္းခ်ေလ့ရႇိၾကသည္။ 'ဦးေလးက ဒီပြဲေတာ္မႇာ ၾကာဇံဟင္းခါးတစ္ပြဲကို ငါးမူးေခတ္ကတည္းက ႏႇစ္စဥ္လာေရာင္းခဲ့တာ၊ ပြဲေတာ္ခ်ိန္ေရာက္တာနဲ႔ မလာရမေနႏုိင္လုိ႔ ခုခ်ိန္အထိလာေနတာေပါ့။ ႏႇစ္တုိင္းသားေတြ၊ ေခြၽးမေတြနဲ႔ ေျမးေတြပါ အကုန္ ေခၚလာတာ၊ ဒီေစာင္းတန္းအေျခမႇာ ႏႇစ္စဥ္ေနလာတာဆုိေတာ့ အခြန္အခရယ္လုိ႔ မေကာက္ၾကပါဘူး။ သုံးစြဲတဲ့ ေရတုိ႔ မိလႅာတုိ႔ကုိေတာ့ သတ္မႇတ္ခ်က္အတုိင္း လုိက္နာရတယ္။ ပြဲေတာ္ခ်ိန္ေရာက္တာနဲ႔ အိမ္ကုိ ေသာ့ပိတ္ၿပီး ထားခဲ့တာပဲ။ အက်ိဳးအျမတ္ဆုိတာ ထည့္မတြက္မိပါဘူး။ တခ်ဳိ႕ႏႇစ္ေတြမႇာပါလာတဲ့ အုိးခြက္ပန္းကန္ေတာင္ ေရာင္းစားခဲ့ရတယ္။ အခုႏႇစ္ေတာ့ အထမ္းမထမ္းႏုိင္ေတာ့လုိ႔ တြန္းလႇည္းနဲ႔ လုိက္ေရာင္းဖို႔ ျပင္ထားတယ္ေလ'' ဟု မေကြးၿမိဳ႕မႇလာေရာက္ေသာ ဦးေလး ႀကီးတစ္ဦးက ေျပာျပသည္။ ''ကြၽန္ေတာ္က ပြဲေတာ္ထဲမႇာ ေရခဲထုပ္တုိ႔၊ ေရခဲေခ်ာင္းတုိ႔ လုိက္ေရာင္းပါတယ္။ ႏႇစ္စဥ္လာျဖစ္တာ ေလးငါးႏႇစ္ေလာက္ရႇိပါၿပီ။ မိသားစုလုိက္ပဲ လာၾကတာပါ။မိန္းမကေတာ့ ကေလးေလးေယာက္နဲ႔ ဆုိေတာ့အခ်က္အျပဳတ္နဲ႔ ကေလးထိန္းပဲေပါ့။ ေရခဲပုံးကုိ  မင္းဘူးကေန လုိင္းကားနဲ႔ ပို႔ေပးတယ္။ လုိတာရႇိရင္ ကြၽန္ေတာ္က ဖုန္းဆက္မႇာလုိက္တာေပါ့။ ပြဲေတာ္ထဲမႇာ ကုိယ္တုိင္လည္း လည္ေရာင္းသလုိ တစ္ဆင့္ေရာင္းသူေတြကုိလည္း မႇာေပး ရတာေပါ့။ တစ္ႏႇစ္ကုိ စားၿပီးေသာက္ၿပီး ငါးေသာင္းေလာက္ က်န္ပါတယ္။ ပြဲေတာ္တြင္းမႇာ မိသားစု စားေသာက္ေနႏုိင္တာက အျမတ္ေပါ့''ဟု မင္းဘူးၿမိဳ႕မႇ လာေရာက္လုပ္ကုိင္သူတစ္ဦးက ေျပာျပသည္။ ထုိသုိ႔ လာေရာက္ၾကသူမ်ားထဲမႇ အထက္စက္ေတာ္ရာသို႔ တက္ေရာက္ရာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ေငြအေႂကြလဲလႇယ္ျခင္း၊ ပြဲေတာ္တစ္ခြင္လုံးရႇိ သန္႔ရႇင္းေရးလုပ္ငန္းမ်ားကုိ လုပ္ကုိင္ၾကျခင္း၊ ဘုရားဆြမ္းေတာ္တင္ႏႇင့္ ဘုရား ပန္းမ်ားေရာင္းခ်ျခင္းစသည့္ အလုပ္မ်ားျဖင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းၾကသူမ်ားလည္း ရႇိၾကသည္။ ''အဘက ငဖဲနယ္ထဲက လာတာပါ၊ အခု ကန္ေတာ့ပြဲျပင္ဖို႔ ႏႇီးေတာင္းေလးေတြရက္ၿပီး ေရာင္းတယ္။ တစ္လုံးကို က်ပ္ႏႇစ္ရာနဲ႔သြင္းရၿပီး ႏႇီးျဖာၿပီးသား အဆင္သင့္ရႇိရင္ တစ္ေန႔ကုိ ေတာင္းဆယ္လုံးေလာက္ ၿပီးပါတယ္။ အဘြားျဖစ္သူကေတာ့ ေရခ်မ္းစင္တည္ထားၿပီး ေရကုသုိလ္ျပဳတာေပါ့။ သဒၶါလုိ႔ ေငြေၾကးစြန္႔ၾကဲသြားေတာ့လဲ လက္ဖက္ဖုိး၊ ကြမ္းဖုိးရတာေပါ့''ဟု ငဖဲေစာင္းတန္းအနီးတြင္ တဲထုိး၍ ေနထုိင္ေသာ အဘတစ္ဦးက ေျပာျပသည္။ ေရႊစက္ေတာ္ပြဲေတာ္သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ မုိးနည္းရပ္၀န္းေဒသအတြင္း တည္ရႇိေနေသာ္လည္း ေတာေတာင္ ေရေျမသဘာ၀မ်ားျဖင့္ စုိျပည္ေသာ ေနရာတစ္ခုျဖစ္သည္။ ေရြစက္ေတာ္ပြဲေတာ္သုိ႔ ကုိယ္ပုိင္ကားမ်ား၊ စင္းလုံး ငႇားယာဥ္မ်ားျဖင့္ လာေရာက္ၾကသူမ်ားရႇိသကဲ့သို႔ လႇည္း၊ ႏြားမ်ားျဖင့္ကာယခြန္အားကို အရင္းအႏႇီးျပဳကာ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ရန္ လာေရာက္ၾကသူမ်ားလည္း ရႇိၾကသည္။ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မႇ လာေရာက္ၾကေသာ ဘုရားဖူးမ်ားမႇာ ျမတ္စြာဘုရား ရႇင္၏ ပါဒေျခေတာ္ရာႏႇစ္ဆူကုိ ဖူးေမွ်ာ္၍ ၾကည္ႏူးမႈမ်ားကို ရယူၾကသည္။ မန္းေခ်ာင္းေရျပင္တြင္ ေဆာ့ကစား၍ ေပ်ာ္ရြင္မႈမ်ားကုိ ပုိင္ဆုိင္ၾကရသည္။ ထုိသုိ႔ ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရြင္ရန္လာ ေရာက္ၾကသူမ်ားကုိ အမႇီျပဳရေသာ ပ်ံက်ဘ၀ႏႇင့္ မိသားစုမ်ားကလည္း ပြဲေတာ္ခ်ိန္က်သည္ႏႇင့္ သစၥာဗႏၶေတာင္ေတာ္အား လႇည့္ပတ္စီးဆင္းေနသည့္ မန္းေခ်ာင္း၏ ေသာင္ခံုမ်ားေပၚသို႔ အေရာက္လာၾကဦးမည္သာ။ EMG