''ကိုဘသစ္ေက်ာင္းမႇာ ခင္ဗ်ား ဓာတုေဗဒသင္ေနတယ္မဟုတ္လား''
''ဟုတ္ပါတယ္''
''ေနာက္ ပညာေတာ္သင္သြား ၿပီး ေဒါက္တာဘြဲ႕ရတယ္''
''ဟုတ္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားသိေနတာပဲ၊ ဘာလို႔ ဒါေတြေမးေနတာလဲ''
တစ္ေန႔တြင္ ကိုဘသစ္ ကြၽန္ေတာ့္ထံကိုေရာက္လာပါသည္။
သူႏႇင့္ကြၽန္ေတာ္ ႏိုင္ငံေရးေတြေဆြးေႏြးျငင္းခုန္ရတာေတြ မ်ားလႇပါၿပီ၊
သူသည္ ဓာတုေဗဒဆရာျဖစ္သည္။ ထိုေၾကာင့္ ယေန႔ ျပႆနာမ်ားစြာရႇိေနသည့္
ဓာတုေဗဒအေၾကာင္းကို သူ႔ထံက ေမးေနျခင္းျဖစ္သည္။
''ယေန့ေခတ္မႇာ ဓာတုေဗဒကို လူေတြ စိတ္၀င္စားလာၾကတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဘယ္ဟာေတြက ဓာတုေဗဒကို လူေတြစိတ္၀င္စားတာလဲ ဆိုတာကို ေမးခ်င္လို႔ပါ''
''ခင္ဗ်ားအေမးမႇာ 'ဘ'သံုးလံုး ပါလာတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔လို စာေရးဆရာေတြကို
နားလည္ေအာင္ေျပာဖို႔ လြယ္ပါ့မလားပဲ။ က်ဳပ္တို႔လို
ဓာတုေဗဒဆရာတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ကေတာ့ ျမင္ျမင္သမွ် ဓာတုေဗဒေတြခ်ည္းလို႔ပဲ
မႇတ္တယ္။ ဘာကိုၾကည့္ၾကည့္ အက္တမ္ေတြ ေမာ္လီက်ဴးေတြကို သူျမင္တယ္။
ဓာတ္ျပဳ
ေျပာင္းလဲေနတာေတြကို ျမင္ေနတယ္။ ဘာေတြျဖစ္ေနလဲဆိုတာကိုသိတယ္။ သစ္ပင္ေတြက
ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုက္ဒ္ကို ႐ႈသြင္းတယ္။ ေအာက္ဆီဂ်င္ကို ထုတ္ေနတယ္။
လူသတၲ၀ါေတြက ေအာက္ဆီဂ်င္ကို႐ႈတယ္။ ႏြားေတြက ေလခ်ဥ္တက္ရင္
မီသိန္းေတြထုတ္ေနတယ္''
''ဟုတ္ပါတယ္။ လတ္တေလာ ကြၽန္ေတာ္သိခ်င္တာက ဓာတုေဗဒကို လူထုစိတ္၀င္စားလာတဲ့သမိုင္းေလးပါ''
''သမိုင္းကိုၾကည့္ရင္ လူေတြဟာ ေက်ာက္ေခတ္လို႔ေခၚတဲ့ Hunter gather
ေခတ္ကိုေက်ာ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ စိုက္ပ်ဳိးေရးေခတ္ဆိုပါေတာ့။
ေမြးျမဴစိုက္ပ်ဳိးၿပီး ရြာေတြနဲ႔ ေနထိုင္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ စက္မႈထြန္းကားတဲ့
ေခတ္ေရာက္လာတယ္။ ၿမိဳ႕ေတြမႇာ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္လာပါတယ္။ ဒီေနာက္ေတာ့
ယေန့ေရာက္လာတဲ့ IT ေခတ္သို့မဟုတ္ Digital ေခတ္ကိုေရာက္လာတယ္။ ဒီလိုေခတ္ကို
ေရာက္တဲ့အခါ လူေတြဟာ အၾကားအျမင္ရသလို ျဖစ္ေနတယ္။ ကမၻာတစ္ဖက္က သတင္းကို
အျခားတစ္ဖက္က ခ်က္ခ်င္းၾကားေနျမင္ေနရတယ္''
|
|
လူေနမႈစနစ္ႀကီးဟာ ေျပာင္းလဲလာတယ္။ ဒီလို အဆင္ေျပလာတဲ့အခါ လူေတြဟာ
သူတို႔ရဲ႕စား၀တ္ေနေရးကို ျပန္ၾကည့္ဖို႔ အခ်ိန္ရလာတယ္။ စား၀တ္ေနေရးဆိုတဲ့
သံုးခုထဲမႇာ အ၀တ္စားေကာင္းေကာင္းရႏိုင္တယ္။ အေကာင္းဆံုးအိမ္ကို လည္း
ရႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အေကာင္းဆံုးအစားကိုက်ေတာ့ တကယ္ရႏိုင္လား။ အရသာအရႇိဆံုး
အစားအစာရႏိုင္ပါတယ္။ က်န္းမာေရးအတြက္ ဒီအစားအစာေတြဟာ
အေထာက္အကူျပဳရဲ႕လားဆိုၿပီး စဥ္းစားလာတယ္။
|
|
''ဆက္သြယ္ေရးၿဂိဳဟ္တုေတြကို ေကာင္းေကာင္းသံုးလာႏိုင္ၾကတာကိုး''
''ဟုတ္တယ္။ ဘယ္ေနရာကိုမဆို အီးေမးလ္နဲ႔ စာပို႔လို႔ရတယ္။
စာပို႔သမားမလိုဘူး။ အိမ္ေျပာင္း၊ ေနရာေျပာင္း ႏိုင္ငံေျပာင္းလည္း
လိပ္စာသစ္မလိုဘူး''
''ခရီးသြားရတာလည္း လြယ္လာတယ္''
''အရင္က မႏၲေလးကို လႇည္းနဲ႔သြားရင္ ရက္ ၆၀ ေလာက္ၾကတယ္။ အခု
ကားနဲ႔သြားရင္ ၆ နာရီကေန ၁၀ နာရီေလာက္ပဲၾကာတယ္။ ေလယာဥ္နဲ႔သြားရင္ မိနစ္ ၆၀
ဒါမႇမဟုတ္ မိနစ္ ၉၀ ေလာက္ပဲၾကာေတာ့တယ္'' အင္းဒီေတာ့ လူေတြဟာ အင္မတန္
အဆင္ေျပတဲ့ ေခတ္ကိုေရာက္ေနၿပီေပါ့''
''ဒီေတာ့ လူေနမႈစနစ္ႀကီးဟာ ေျပာင္းလဲလာတယ္။ ဒီလို အဆင္ေျပလာတဲ့အခါ
လူေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕စား၀တ္ေနေရးကို ျပန္ၾကည့္ဖို႔ အခ်ိန္ရလာတယ္။
စား၀တ္ေနေရးဆိုတဲ့ သံုးခုထဲမႇာ အ၀တ္စားေကာင္းေကာင္းရႏိုင္တယ္။
အေကာင္းဆံုးအိမ္ကို လည္း ရႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အေကာင္းဆံုးအစားကိုက်ေတာ့
တကယ္ရႏိုင္လား။ အရသာအရႇိဆံုး အစားအစာရႏိုင္ပါတယ္။ က်န္းမာေရးအတြက္
ဒီအစားအစာေတြဟာ အေထာက္အကူျပဳရဲ႕လားဆိုၿပီး စဥ္းစားလာတယ္။ အေမရိကန္ျပည္
ေထာင္စုလို တိုးတက္မႈ အျမင့္ဆံုးႏိုင္ငံမႇာ လူ၀ႀကီးေတြမ်ားလာၿပီး
ေရာဂါေတြမ်ားတယ္။ ဒီအတြက္ သိပၸံနည္းက်က် ႀကိဳးစားေလ အႏၲရာယ္ရႇိေလေလ
ျဖစ္လာတာကို ေတြ႕ရတယ္''
''ေကာင္းေကာင္းေန၊ ေကာင္းေကာင္းသြား၊ ေကာင္းေကာင္းစားေနရတာပဲ မဟုတ္လား။ ဘယ္လိုအႏၲရာယ္ရႇိတာလဲ''
''အသြားအလာေၾကာင့္ အႏၲရာယ္ရႇိတာကို ေရႇာင္လို႔ရတယ္''
''ရတာေပါ့၊ မသြားဘဲေနလို႔ရတာပဲ''
''ေနေရးကလည္း အေကာင္းဆံုးေနရာေတြကို ေရြးခ်ယ္ေနလို႔ရတယ္။ ဒါေပမယ့္
မစားဘဲေတာ့ေနလို႔မရဘူး။ ယေန႔ေခတ္မႇာ အစားအေသာက္ေၾကာင့္ လူေတြဟာ
အႏၲရာယ္ရႇိလာႏိုင္တာကို သတိျပဳလာမိ တယ္။ အဓိကကေတာ့ အစားအေသာက္ထဲမႇာ
လူလုပ္တဲ့ အထူးအဆန္းပစၥည္းေတြ ထည့္လာၾကလို႔ပါပဲ''
''ဒါေတာ့ သေဘာေပါက္ႏိုင္ပါတယ္ ကိုဘသစ္ရာ၊ စားကုန္ေသာက္ကုန္အခ်ဳိ႕မႇာ
ေရးထားတယ္။ ဓာတုေဗဒပစၥည္းမ်ား မပါ၀င္ပါတဲ့။ ဒါဟာ လူေတြကိုဆြဲေဆာင္တာပဲ
မဟုတ္လား''
''မႇန္ပါတယ္ တကယ္ေတာ့ ဒီလိုေရးတာမႇားပါတယ္။ အဲဒီကုန္ပစၥည္းမႇာ
အပိုလူလုပ္တဲ့ ဓာတုေဗဒပစၥည္းေတြ မပါဘူးလို႔ ဆုိလိုတာပါ။ ဒါေပမဲ့
ဓာတုေဗဒပစၥည္းမ်ား မပါ၀င္ပါလို႔ ေရးထားတာနဲ႔ကို လူေတြသိေနၾကပါတယ္။
ေခါင္းကိုက္ေဆးလို႔ ေျပာရင္ ေခါင္းကိုက္ေပ်ာက္ေဆးလို႔ လူေတြသေဘာေပါက္ပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္ ဓာတုေဗဒပစၥည္းမ်ား မပါလို႔ ေၾကညာရလဲဆိုေတာ့
စားေသာက္ကုန္ပစၥည္းေတြမႇာ လူလုပ္တဲ့ပစၥည္း (Food Additive) ေတြ
ထည့္လာၾကလို႔ပါပဲ''
''ဒါက အႏၲရာယ္ရႇိလို႔လား''
''အတိအက် ေျပာရင္ သဘာ၀ေလာက္ မေကာင္းႏုိင္ဘူးေပါ့''
''ဒါဆိုလည္း ဘာလို႔ အဲဒီအစားအေသာက္ေတြအတြက္ (Food Additive) ေတြ ထည့္ၾကတာလဲ''
''အဓိကအခ်က္ ငါးခ်က္ရႇိတယ္ဗ်။ ပထမအခ်က္ကေတာ့ ''မ်က္စိကို
လႇည့္စား''တာပဲ။ လူေတြဟာ အစားအစာေတြကို ပါးစပ္နဲ႔ခ်ည္း စားတာမဟုတ္ဘူး။
မ်က္စိနဲ႔လည္း စားတယ္'' ''ဘယ္လို ဘယ္လို''
''အစားအေသာက္ေတြမႇာ လႇလႇပပေလးေတြလုပ္ထားမႇ သေဘာက်တယ္။ အိမ္ရႇင္မေတြဟာ ငါး၀ယ္ရင္ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ကိုပဲ လိုတယ္ မဟုတ္လား''
''ဒါဆိုရင္ ဘယ္လိုၾကည့္လဲ''
''အင္း၊ အေရာင္အေသြး''
''ဟုတ္တယ္။ ဒီလိုအေရာင္အေသြးရဖို႔ ငါးကိုေဆးဆိုးတယ္။ ငါးပုဏၰားဆိုရင္
အ၀ါေရာင္ေလးဆိုးတယ္။ လက္ဖက္ဆိုရင္ အိုရင္မင္ ခ်ည္ဆိုးေဆးကို ဆိုးတာပဲ၊
ပုစြန္ေတြက်ေတာ့ ဆပ္ျပာမႈန္႔ ေရေဖ်ာ္စိမ္လိုက္တာပဲ''
''ဘယ္လို''
''ဥပမာ ႏို႔မႈန္႔ေတြမႇာ မယ္လမင္းအမႈန္႔ေတြ ထည့္တာမ်ဳိးပဲ။
ဒီမယ္လမင္းအမႈန္႔ေတြဟာ ကင္ဆာျဖစ္ေစႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔မႇာ
ႏိုထ႐ိုဂ်င္ေတြပါတယ္။ ႏို႔က ပ႐ိုတင္းမႇာလည္း ႏိုက္ထ႐ိုဂ်င္ပါတယ္။ ဓာ တုေဗဒ
စစ္ေဆးတာကေတာ့ ပ႐ိုတင္းပါ၀င္မႈကို ႏိုက္ထ႐ိုဂ်င္ပမာဏနဲ႔ စစ္ေဆးတာပဲ
ျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ မယ္လမင္းေရာထားတဲ့ ႏို႔မႈန္႔ေတြဟာ ႏို႔ပ႐ိုတင္းေတြ
လံုလံုေလာက္ေလာက္ ပါ၀င္တယ္ဆိုၿပီး FDA ကေန ခြင့္ျပဳတာပါပဲ။ တ႐ုတ္ျပည္မႇာ
ကေလးသံုးသိန္းေက်ာ္ဟာ မယ္လမင္းအဆိပ္သင့္လို႔ ေသတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဒါေတာင္
ေနာက္ဆက္တြဲ ေရာဂါေတြလိုက္လာမႈ မပါေသးဘူး''
''ေနာက္တစ္ခုက''
''တာရႇည္ခံေအာင္လုပ္တာပဲ၊ ေစာေစာကယမ္းစိမ္းေတြထည့္သလို ၤFDA
ကခြင့္ျပဳထားတဲ့ ဆိုဒီယမ္ဘင္ ေဇာ၀ိတ္ (Sodium Benzoate) ေတြ
ကိုလည္းထည့္တယ္။ အရင္ေခတ္ကေတာ့ ဆားေတြ သၾကားေတြနဲ႔ တာရႇည္ခံေအာင္ လုပ္တယ္။
ဆိုးတာက ေဖာ္မလင္လိုမ်ဳိးကို သံုးတာပါပဲ''
''ေဖာ္မလင္ဆိုတာလူေသရင္ထိုး တာမဟုတ္လား''
''ဟုတ္တယ္ေလ။ ႏြားႏို႔ေတြ ခ်က္ႏို႔ဆီေတြမႇာ ေဖာ္မလင္ေတြပါတယ္။
ပဲျပားမႇာလည္း မကင္းဘူးၾကားတယ္။ မုန္႔ဟင္းခါးဖတ္ေတြမႇာေတာ့
ဘိုရက္စ္(လက္ခ်ား)ကိုထည့္တယ္''
''ေနာက္ထည့္တဲ့ Food Additive ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေရာ''
''အရသာတြက္ထည့္တာေပါ့။ MSG လို႔ေခၚတဲ့ အခ်ဳိမႈန္႔ေတြကို သတိထားရတယ္။
ျမန္မာတစ္ျပည္လံုး အခ်ဳိမႈန္႔ေတြစြဲကုန္ၿပီ ျဖစ္တယ္။ သူဟာလည္း
အလြန္အကြၽံသံုးရင္ ျပႆနာႀကီးႀကီးရႇိတယ္။ေနာက္ ကြၽန္ေတာ္ၾကားဖူးတာကေတာ့
အေၾကာ္ ေတြကို ကြၽတ္ေအာင္လို႔ ဆိုၿပီးပလတ္စတစ္အိတ္ေတြ ထည့္ေၾကာ္တယ္တဲ့''
''ဒီလိုေၾကာ္ရင္ ကြၽတ္ေရာလား''
''ကြၽတ္တာေပါ့။ ဆီရဲ႕အပူခ်ိန္ (ဆူမႇတ္) ျမင့္လာတာကိုး၊ ဒါေပမယ့္ ပလတ္စတစ္ဟာ PVC ေပါ့ေလ။ အင္မတန္အႏၲရာယ္ႀကီးတယ္''
''ဒါေပမယ့္ ကိုဘသစ္ရာ။ အေၾကာ္စားလို႔ ေသတဲ့လူခုထက္ထိ တစ္ေယာက္မႇမေတြ႕ေသးဘူး''
''ဒီပစၥည္းေတြဟာ အဆိပ္ဆိုေပမယ့္ ခ်က္ခ်င္းေတာ့ ဘာမႇမျဖစ္ေသးဘူး။
လူရဲ႕ခံႏိုင္ရည္စြမ္းကိုေက်ာ္တဲ့အခါမႇာ ဒုကၡစၿပီးေပးမႇာပါ။
တျဖည္းျဖည္းလႈိက္စားေနတာပါ''
''ေနာက္တစ္မ်ဳိးကေရာ''
''အနံ႔ေကာင္းေကာင္းကို လိုတာပါပဲ။ ဒီအတြက္ အနံ႔ေကာင္းေစဖို႔ Food
Additive ေတြထည့္တယ္။ Food Additive ထဲမႇာ အနံ႔ဟာလည္း အေရးပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ အရက္ေသာက္သူေတြ သတိထားဖို႔လိုတယ္။ အရက္ေတြကို အနံ႔ထည့္ၿပီး
ရမ္ဆို ရင္ Essence Rum ထည့္တယ္။ ၀ီစကီဆိုရင္ Essence of Whisky
ကိုထည့္တာပဲ။ အရက္ခ်က္ေတာ့ ဖားျပဳပ္ေတြထည့္ခ်က္တယ္။ ယူးရီးယားေတြ
ထည့္ခ်က္တယ္လို႔ဆိုတယ္''
''ဘာလို႔ ဒီလိုထည့္တာလဲ''
''အရက္ခ်က္တဲ့အခါ Fermentation ျမန္ေစဖို႔ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ယူရီးယားဟာ
တစ္ခါတစ္ခါ ဘက္တီးရီးယားေတြေၾကာင့္ ဓာတ္ေျပာင္းကာ Cyanide
ျဖစ္သြားႏိုင္ေသးတယ္။ အဆိပ္ျဖစ္တာေပါ့။ Cyanide ကေတာ့ အခ်ိန္မေစာင့္ဘူး
ခ်က္ခ်င္းေသတယ္။ အႏၲရာယ္ႀကီးပါတယ္။ အခ်ဳိ႕က အင္ဒရင္းဆိုတဲ့ ပိုးသတ္ေဆးကို
ႏႇီးတစ္ျပားစာထည့္တယ္တဲ့''
''အင္ဒရင္းက အေတာ္ဆိုးလား''
''ႏႇစ္သက္ သံုးသက္ေလာက္ ေသတယ္။ က်ီးစားလို႔ ေသတယ္ဆိုရင္ က်ီးကို စားတဲ့ ေခြးေတာင္ေသသတဲ့''
''ေၾကာက္စရာေကာင္းတာပဲ''
''ဒီလိုပဲ ေဆးရြက္ႀကီးေတြက ကင္ဆာျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဒီေဆးရြက္ႀကီးကို စီးကရက္လိပ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အနံ႔ထည့္ၿပီး ဘူးလႇလႇနဲ႔ ေရာင္းေတာ့တာပဲ''
''မိန္းကေလးေတြ အတြက္ေတာ့ ျပႆနာနည္းတာေပါ့''
''သူတို႔ရဲ႕ဒုကၡဟာလည္း ဘယ္နည္းပါ့မလဲ၊ သူတို႔ဟာ မိတ္ကပ္ေတြေၾကာင့္
ဒုကၡေရာက္တယ္။ ဆံပင္ဆိုးေဆးေတြ ဆံပင္ေျဖာင့္ေဆးေတြေၾကာင့္
ဒုကၡေရာက္တာေတြအမ်ားႀကီးပဲ''
''မင္းတို႔ ဓာတုေဗဒဟာ ေၾကာက္စရာႀကီးပါလား''
''မင္းစားေနတဲ့ ေဆး၀ါးေတြ အ၀တ္အထည္ေတြ လူ႔အသံုးအေဆာင္ေတြ အမ်ားႀကီးဟာ
ဓာတုေဗဒေၾကာင့္ တိုးတက္ေနတာပါ။ ဓာတုေဗဒဟာ လူဆိုးႀကီးမဟုတ္ပါဘူး။ သံုးတတ္ရင္
ေဆးလို႔ေျပာတာ''
''ရႇင္းပါဦး''
''ဒီတစ္ပတ္ေတာ့ ဒီေလာက္ပဲ၊ ေနာက္တစ္ခါေျပာၾကတာေပါ့''
''ေကာင္းၿပီေလ၊ လူထုဓာတုေဗဒဟာ စိတ္၀င္စားစရာအေကာင္းသား''
EMG |
No comments:
Post a Comment