အိမ္သာေသာ ေန႔မ်ားဆီသို႔(ေရးသားသူ-ေမာင္သာခ်ဳိ)

 (တစ္)
၀တၳဳဆန္ဆန္၊ ဒ႑ာရီဆန္ဆန္ အျဖစ္အပ်က္တို႔ႏွင့္ တင္းက်မ္း ျပည့္ႏွက္ေနသည့္အတြက္ ေခတ္ သစ္သမုိင္းဆရာတို႔အေနႏွင့္ လုံး ေစ့ပတ္ေစ့ ဘ၀င္က်ႏုိင္စရာအ ေၾကာင္းမရွိေသာ ''ဦးကုလား မဟာရာဇ၀င္ႀကီး''၏ အလိုအရ ဆိုလွ်င္ျဖင့္ ပုဂံဘုရင္တစ္ပါး၏ က်ဆုံးခန္းသည္ ေရအိမ္ႏွင့္ပတ္ သက္ေနပါေလသည္။ ဟုတ္ပါ သည္ေရအိမ္။ သည္ေန႔အိမ္သာ ဟု ေခၚေ၀ၚသုံးႏႈန္းေနၾကသည့္ ေရအိမ္။
    ပုဂံေခတ္က ခမည္းေတာ္ အေလာင္းစည္သူမင္းကိုေသအံ့ မူးမူး အေျခအေနသို႔ ေရာက္ရွိေန သည္ မွန္ပါလ်က္ ဘုရင္အျမန္ ျဖစ္လုိေဇာျဖင့္ လုပ္ႀကံခဲ့သည္ဆို ေသာ အဖသတ္သား နရသူ၊ ေနာင္ေတာ္မင္းရွင္ေစာကို လုပ္ ႀကံခဲ့ေသာ နရသူ၊ နာမည္ေက်ာ္ ဓမၼရံႀကီးဂူဘုရားကို တည္ထားခဲ့ ေသာ နရသူ၊ ထုိနရသူ၏ မိဖုရား တစ္ပါးက ပဋိကၠရားမင္း၏ သမီး ေတာ္ျဖစ္ပါသည္။ ဘုရင္နရသူက ေရအိမ္သို႔၀င္ေလေသာအခါ သန္႔ သက္ေရ တစ္နည္းအားျဖင့္ ကိုယ္ လက္သန္႔စင္ရန္ ေရကိုမေဆာင္ ယူဘဲ ၀င္ခဲ့ရာ ပဋိကၠရားမင္းသမီး က မယူေဆာင္ရေကာင္းလားဟု အျပစ္တင္ပါ၏။ ဤတြင္ ဘုရင္ နရသူအမ်က္ထြက္ကာ ကြပ္မ်က္ ပါေလသည္။ ယင္းကို ပဋိကၠရား မင္းက မေက်မနပ္ျဖစ္ေလရာ ပုဏၰားရွစ္ေယာက္ကို ပုဂံသို႔ ေစ လႊတ္ၿပီး နရသူကိုလုပ္ႀကံခိုင္းခဲ့ေၾကာင္း၊ သို႔ျဖင့္ အိမ္ေတာ္ရွင္ေခၚ နရသူေခၚ ကုလားက်မင္း နတ္ ရြာစံခဲ့ရေၾကာင္း ထိုရာဇ၀င္တို႔က ဆိုၾကရာ ေရအိမ္သို႔၀င္စဥ္ ေရ မသုံးသည့္အတြက္ ျပႆနာစခဲ့ရ ေၾကာင္း ျမင္သာ ထင္သာရွိေန သည့္အတြက္ ပုဂံေခတ္က အိမ္ သာေတြမွာ ေရသုံးေနၿပီလားဟု စဥ္းစားစရာျဖစ္ပါသည္။

    ေခတ္သစ္သုေတသီတို႔၏ အဆိုအရမူ အိမ္သာ၌ ေရျဖင့္ သန္႔စင္ျခင္းလုပ္ငန္းကို ခရစ္ႏွစ္ ၁၇၇၅ ခုႏွစ္ကမွ စသည္ဟုဆိုပါ ၏။ ထား။ေနာက္တစ္ခါ ေရအိမ္ကိစၥ စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းျပန္သည္က ဘုိးေတာ္ဘုရားပဲ ျဖစ္ပါသည္။ ကုန္းေဘာင္ေခတ္၌ အေလာင္း ဘုရားၿပီးေနာက္ နန္းတက္သည့္ သူ၏ ပထမသားေတာ္ ေနာင္ ေတာ္ႀကီးမင္းလြန္ေသာ္ ဒုတိယ သားေတာ္ ဆင္ျဖဴရွင္နန္းတက္ပါ သည္။
    ဆင္ျဖဴရွင္က သားေတာ္စဥ့္ ကူးမင္းအား အိမ္ေရွ႕မင္းေပးၿပီး အင္း၀၌ နန္းစံေနခဲ့ရာ အေလာင္း ဘုရား၏ တတိယသားေတာ္ျဖစ္ သူဘုိးေတာ္ဘုရားသည္ စစ္ကိုင္း တြင္ မင္းသားဘ၀ျဖင့္ အိမ္နိမ့္စံ ေနခဲ့ရဖူးပါသည္။ သို႔ျဖင့္ ေနာင္ ေသာ္ ဘုိးေတာ္ဘုရား အမရပူရ ၌ နန္းတက္ပါသည္။ ထိုအခါ စစ္ ကိုင္း၌ ေနရစဥ္ကသူငယ္ခ်င္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကေသာ ဦးေမွာ္ ေဒၚတုတ္ တို႔ဇနီးေမာင္ႏွံက နန္းေတာ္သို႔ လုိက္ခ်လာခဲ့ရာ ဘုိးေတာ္ဘုရား က ေကာင္းမြန္စြာႀကိဳဆိုဧည့္ခံၿပီး နန္းဓေလ့ကို လုိက္လံ ျပသစဥ္ ေရအိမ္လည္း ပါလာပါသည္။ ဤ တြင္ ဘုရင့္ေရအိမ္တြင္း၌ ေရအင္ တုံႏွင့္ ပိုးပ၀ါကို ေတြ႕ရာ ဘုိးေတာ္ ဘုရားက အညစ္အေၾကးကို ေရ ျဖင့္ သန္႔စင္ၿပီးေသာ္ ပိုးပ၀ါျဖင့္ လက္ကို သုတ္ရေၾကာင္းဆုိရာ ငယ္သူငယ္ခ်င္းတို႔က တုတ္ခ ေနာင္းႏွင့္မွ အားရေၾကာင္း ေျပာ ဆိုပုံမ်ားကို ေမွာ္ဘီဆရာသိန္းႀကီး ၏ ပါးစပ္ရာဇ၀င္ထဲ၌ ဖတ္ခဲ့ရ သည္မ်ားကို အမွတ္ရေနမိပါ သည္။ ပါးစပ္ရာဇ၀င္ဆိုျပန္ေတာ့ လည္း ဘုိးေတာ္ဘုရား အိမ္သာ တက္ေသာအခါ ေရသုံး၊မသုံးဆို ေသာ ကိစၥကို ထားလုိက္ပါေလ ေတာ့။
    သို႔ေသာ္ တစ္ခုေသခ်ာသည္ မွာကား  ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံ၌မူ ယခုအထိ အိမ္တုိင္းအိမ္တုိင္း၌ ေရေလာင္းအိမ္သာ မရွိၾကေသး သလို လူတုိင္းလူတုိင္းတုိ႔ကလည္း ေရျဖင့္ ေဆးေၾကာသန္႔စင္သမႈ မျပဳၾကေသးျခင္းပင္ ျဖစ္ပါေလသည္။
(ႏွစ္)
    ကြယ္လြန္သူ စာေရးဆရာ ႀကီးေမာင္ထင္၏ ျမင္၀ါေတာင္ ကို ဖတ္ခဲ့ရစဥ္က ျမန္ေအာင္၊ ႀကံ ခင္းတစ္ေၾကာ ရခုိင္႐ိုးမႀကီး၏ နံ ေဘးရွိ ျမင္၀ါေတာင္၀န္းက်င္က ရြာကေလးမ်ားသို႔ ဆရာေမာင္ ထင္ေရာက္သြားစဥ္ အိမ္သာဟူ ေသာ ေ၀ါဟာရကို မၾကားဖူးသ လို မ်က္ႏွာေပးျဖင့္   ၀ိုင္းၾကည့္ ေနခဲ့ၾကၿပီး သူႀကီးအိမ္တစ္အိမ္ ထဲ၌သာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆုိင္ရာ အ ရာရွိ အရာခံမ်ားေရာက္လာပါက အသုံးျပဳရန္ မည္ကာမတၱအိမ္သာ ကေလးကို မီးဖိုေခ်ာင္ႏွင့္ တဲြထား ရာ ေျခတံရွည္ မီးဖိုေခ်ာင္ျဖစ္ သျဖင့္ အညစ္အေၾကးတို႔ ေျမ ျပင္ဆီက်သြားလုိက္ ၀က္မ်ားက ေျပးစားလုိက္လုပ္ေနပုံကို ထုိစဥ္ က ၿမိဳ႕ပိုင္ျဖစ္သူ ဆရာေမာင္ထင္ သ႐ုပ္ေဖာ္ေရးျခစ္ထားခဲ့ရာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ၿပံဳးခဲ့ၾကရဖူးပါသည္။
    တကယ္ေတာ့ သည္ေန႔အ ထိလည္း အိမ္သာဟူသည့္ ေ၀ါ ဟာရကို နားမလည္ၾကသူေတြက ေက်းလက္ေတာရြာေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားမွာ ရွိေနၾကပါေသးသည္။ ေတာထုိင္သည္ဟူသည့္ သူတုိ႔ ၏ ေ၀ါဟာရအတုိင္း တကယ့္ကို ေတာစပ္တစ္ေနရာရာသို႔ ေျပး ကာ အညစ္အေၾကးစြန္႔ျခင္း ကိစၥ ကို ေျဖရွင္းေနၾကဆဲ ရွိပါေသး သည္။ တုတ္ႏွင့္ရွင္းသူကရွင္း စကၠဴႏွင့္ ရွင္းသူကရွင္း။ ျမစ္ေတြ ေခ်ာင္းေတြကို အေျခခံကာ ၿမိဳ႕ ရြာတည္ေထာင္ထားသည့္ ေန ရာေတြမွာ ျမစ္ကမ္း၏ ေခ်ာင္း ကမ္းစပ္ဆီမွာ အိမ္သာကေလး ေတြ တန္းစီလို႔။ မလွမ္းမကမ္းမွာ ျဖင့္ အ၀တ္ေလွ်ာ္သူကေလွ်ာ္ ေရ  ခ်ဳိးသူက ခ်ဳိး။ နာမည္ေက်ာ္ အင္း ေလးကန္ႀကီးထဲမွာပင္လွ်င္ အ ညစ္အေၾကးကုိ ကန္ထဲသို႔ စြန္႔ေန ရပါေသးသည္။
      အခ်ဳိ႕အခ်ဳိ႕ေသာ ၿမိဳ႕ခပ္ ရြယ္ရြယ္ကေလးေတြဆီမွာ တည္း ခိုခန္းမရွိ။ ထုိ႔ျပင္ အမ်ားသုံးသန္႔ စင္ခန္းမရွိ။ ရပ္ေ၀းက ဧည့္သည္ တစ္ေယာက္ေယာက္ေရာက္ လာၿပီဆိုလွ်င္ ဘယ္မွာ ကိုယ္လက္သန္႔ စင္ရမည္ မသိ။ ရန္ကုန္လုိၿမိဳ႕ႀကီး မွာပင္လွ်င္ ကမၻာလွည့္ဧည့္သည္ တို႔အတြက္ မ်က္ႏွာမငယ္ရေသာ အဆင့္ျမင့္အမ်ားဆုံးသန္႔စင္ခန္း မရွိေသးသည္ကို အမ်ားအသိျဖစ္ ပါသည္။
(သုံး)
    ကမၻာကုိ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ လုိက္ေတာ့ အိမ္သာဇာတ္လမ္း ေတြက ေတာ္ေတာ့ကို စိတ္၀င္ စားဖို႔ေကာင္းပါသည္။
    အဂၤလန္လက္ေရြးစင္ ေဘာ လုံးအသင္း၏ နည္းျပျဖစ္ခဲ့သူ အဲရစ္ဆင္ဆိုလွ်င္ ေပါင္ ၂ ဒသမ ၃ သန္းျဖင့္ ၀ယ္ထားသည့္ ရီးဂ်န္႔ ပန္းၿခံအနားက အိမ္တြင္သူ၏ အိမ္သာကို နံရံေလးဘက္လုံး မွန္ အၾကည္ျဖင့္ ကာထားသည္ဟု ဆုိ ပါသည္။
    ကမၻာေက်ာ္ အာဂ်င္တီးနား အသင္း၏ တုိက္စစ္မွဴးျဖစ္ခဲ့သူ မာရာဒိုနာ   ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ေတာင္ အာဖရိကတြင္ က်င္းပသည့္ ကမၻာ့ဖလးပဲြသို႔အလာ သူ႔အိမ္သာ ကိုသူယူလာဖူးပါသည္။ E-Bidet တံဆိပ္တဲ့။ ထုိင္ခုံကို အပူေပးလို႔ ရသတဲ့။ ေလမႈတ္စက္၊ အေျခာက္ ခံစက္၊ လက္ေဆးေၾကြဇလုံ၊  ေရ ဇလုံ၊ ေရတုိင္ကီ၊ ပုိက္ေခါင္းခလုတ္ အကုန္ပါသတဲ့။ ၄၅၀ ေဒၚလာ တန္သတဲ့။ ျမန္မာေငြငါးသိန္း ေလာက္တန္သည့္ ဖင္ထုိင္ခုံဟုပဲ ဆိုပါေတာ့။
     Nuim တံဆိပ္ အိမ္သာက ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကေလး ေစ်း ႀကီးပါသည္။   ေရဆြဲခလုတ္က ေအာ္တို။ အဖုံးအဖြင့္အပိတ္က ေအာ္တုိ။ ေရပန္းက ေအာ္တို။ အ ေျခာက္ခံစက္က ေအာ္တုိ။ ထုိင္ ခုံက ႀကိဳက္သလိုေရႊ႕။ ေျခေထာက္ ကို အေႏြးေပးေသာ စက္ႏွင့္။ FM လုိင္းေတြ MP3 ေတြႏွင့္။ ေဒၚလာ ၆၃၀၀ ဆိုေတာ့ ျမန္မာ ေငြသိန္း ၅၀ ေလာက္ တန္ေနသည့္ ထုိင္ခုံ။
    ဇင္ဘာေဘြ သမၼတေရာဘတ္  မူဂါဘီကမူ ကုန္စည္ျပပဲြ တစ္ခုသို႔ တက္ေရာက္ေနခိုက္ သူ၏ အိမ္သာကို    လုံၿခံဳေရးယူရသူ ရဲျဖစ္ သည့္ အလိုအစ္မက္ဘ္ ဟူႏ်ဴက အိမ္သာ၀င္တက္သျဖင့္ ေထာင္ ၁၀ ရက္ပင္ ခ်ပစ္ခဲ့ဖူးပါသည္။
    အိႏိၵယႏုိင္ငံကမူ အိမ္သာ စနစ္ဆိုးပုံရပါ၏။ စီးပြားေရးၿမိဳ႕ ေတာ္ မြမ္ဘိုင္းရွိ ရာဖစ္နာဂါဟူ ေသာ ရပ္ကြက္၌ မိသားစု ၂၀၀၀ လူ ၁၀၀၀၀ တြင္ လက္ကိုင္ဖုန္း လူတုိင္းရွိေသာ္လည္း ကိုယ္ပိုင္ အိမ္သာလည္း မရွိ။ အမ်ားဆုံး အိမ္သာလည္း မရွိ။ in the open ေခၚ ေတာထုိင္သည့္နည္းတဲ့။ အခ်ဳိ႕ရပ္ကြက္မ်ား၌မူ အမ်ားသုံး အိမ္သာရွိေသာ္လည္း တန္းစီ လွ်င္ တစ္နာရီခန္႔ ေစာင့္ရတတ္ ျပန္ေလသတဲ့။ သည္ေတာ့ တစ္ခါ သုံးၿပီးလွ်င္ လႊင့္ပစ္ရသည့္ ဥညန ႕်န အိမ္သာကေလးေတြက ႏွစ္႐ူ
ပီးပဲေပးရေလရာ သုံးေပ်ာ္ေသာ္ လည္း ဟုိပစ္သည္ပစ္က တစ္ ခက္။ လူဦးေရသန္းတစ္ေထာင္တြင္ ဖုန္းရွိသူက သန္း ၆၇၀၊ အိမ္သာ သုံးသူက ၃၆၆ သန္းဟုဆိုသျဖင့္ လစ္သလိုကိစၥရွင္းေနသူေတြက သန္း ၆၅၀ ေတာင္မွဆုိသည့္ သေဘာ။
    တ႐ုတ္ျပည္ကမူ အိမ္သာကို ေရွ႕တြင္လည္း အကာအရံမထား၊ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္  တစ္ေယာက္ ၾကားတြင္လည္း ဘာမွအကာအ ရံ မထားသျဖင့္ တစ္ေယာက္ႏွင့္  တစ္ေယာက္ မိေမြးတုိင္း ဖေမြး တုိင္း ျမင္လ်က္ကိစၥရွင္းေနၾကရ သည္မွာ ေတာ္ေတာ့ကို မ်က္ႏွာ အထားရခက္ပါသည္။
    ကမၻာ၌ ကမၻာ့အိမ္သာအဖဲြ႕ ဟူသည္ကလည္းရွိထားရာ အဖဲြ႕ ေခါင္းေဆာင္ ဂ်က္ဆင္းမ္က တ႐ုတ္ျပည္၏ အိမ္သာစနစ္ည့ံ ဖ်င္းမႈေၾကာင့္ ကမၻာ့လွည့္ခရီး သည္တို႔   တြန္႔ၾကရြံ႕ၾကေၾကာင္း >မက္ဟခဲ့ရာ    ယခုေဘဂ်င္း (Beijing)၌ သန္႔စင္ခန္းမ်ားကို နာရီ၀က္တစ္ခါ သန္႔ရွင္းရမည္ဟူ သတတ္။ ယင္ေကာင္ႏွစ္ေကာင္ ထက္ မပိုရ။ ပိုေသာ္ သန္႔ရွင္းေရး ၀န္ထမ္းကို အေရးယူမည္ဟူ သတတ္။
    ကမၻာေပၚ၌ ေခတ္မီသန္႔ ရွင္းသည့္ အိမ္သာကို အသုံးျပဳသူ မွာ ၂ ဒသမ ၅ ဘီလီယံသာ ရွိ သည္ဆိုရာ ကမၻာ့လူဦးေရက ၆ ဘီလီယံပဲ ထားပါဦး၊ ၄ ဘီလီယံ (သို႔မဟုတ္)လူဦးေရသန္း ၄၀၀၀ ေလာက္ ျဖစ္သလို ကိစၥရွင္းေန သည့္သေဘာပင္ ျဖစ္ပါသည္။
    ဒါ့ေၾကာင့္မ်ားလား မသိ။ ကြန္ပ်ဴတာသူေဌးႀကီး ဘီလ္ဂိတ္ က အိမ္သာကိစၥအတြက္ ေငြေတြ သုံးေနလုိက္တာ။ အိမ္သာထဲမွာ ေနေရာင္ျဖင့္ ေရကိုျပန္သုံးႏုိင္ရန္ စမ္းသပ္ဖုိ႔အတြက္     ကယ္လီ ဖုိးနီးယား နည္းပညာသိပၸံသို႔ ေဒၚ လာတစ္သိန္း၊ အျခားတကၠသိုလ္ ရွစ္ခုသို႔ ေဒၚလာေလးသန္း၊ သန္႔ စင္ခန္းစနစ္ေခတ္မီ တိုးတက္ေရး စမ္းသပ္မႈအတြက္ သုံးရန္ ေဒၚ လာ ၃ ဒသမ ၄ သန္းတဲ့။ စုစု ေပါင္းေဒၚလာ ၆ သန္းေက်ာ္၊ ၇ သန္းလ်ာထားသည့္သေဘာ။ ျမန္မာေငြကုေဋ ၆၀၀ ေက်ာ္၊ ၇၀၀ သုံးမည့္ အစီအစဥ္ဟုပဲ ဆုိ ၾကပါစို႔။
    ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ျမန္မာ တစ္ႏုိင္ငံလုံးတြင္ လင္းလင္းက်င္း က်င္းႏွင့္ ေျခာက္ေသြ႕သန္႔ရွင္း သည့္ သန္႔စင္ခန္းေတြ မလုပ္ႏုိင္ ေသးလွ်င္ရွိေစ။ လူ၀င္လူထြက္ မ်ားျပားသည့္ အထူးသျဖင့္ ႏုိင္ငံ တကာဧည့္သည္ မ်ားျပားသည့္ ရန္ကုန္လို၊  မႏၲေလးလုိ၊  ေတာင္ ႀကီးလုိ ပုဂံလုိၿမိဳ႕မ်ား၌ အဆင့္ျမင့္ သန္႔စင္ခန္းႀကီးေတြရွိေစခ်င္ပါ သည္။ ၿမိဳ႕တုိင္းလိုလုိတြင္ အ ေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏုိင္ေတာ့  လည္း ပို၍ ေကာင္းသည္ပဲေပါ့။ သို႔ေသာ္ အခ်ဳိ႕ အခ်ဳိ႕၏ စုတ္ျပတ္ ညံ့ဖ်င္းလွေသာ စိတ္ဓာတ္ေတြကို ေတာ့ ေျပာင္းလဲရမည္ျဖစ္ပါ၏။ လူဆိုသည္မွာ ကိုယ့္အညစ္အ ေၾကးကို ကိုယ္သန္႔စင္ေအာင္လုပ္ ဖို႔ တာ၀န္ရွိပါသည္ဆုိေသာ မဟတၱမဂႏၵီ၏ စကားေလာက္ကို မွ သေဘာမေပါက္သူ လူ႔တိရစၦာန္ (Animan)ေတြကလည္း အမ်ားသားမဟုတ္လား။        ။
7Day News Journal