လက္နက္ဆိုရင္အပ္ေတာင္မကိုင္ေစခ်င္ေတာ့ဘူး(ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးေရး အက်ဳိးေဆာင္အဖြဲ႔၀င္ ဦးယြပ္ေဇာ္ေခါင္ႏွင့္ေတြ႔ဆံုျခင္း)

ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္း ျမန္မာ အစိုးရႏွင့္ကခ်င္ လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္တို႔အၾကားတိုက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပြားခဲ့သည္မွာ အခ်ိန္ကာလ အားျဖင့္၉လရွိခဲ႕ၿပီျဖစ္သည္။ အစိုးရအေနႏွင့္ လည္း ေကအိုင္အိုမွတာ၀န္ရွိ သူမ်ားႏွင့္ ႏွစ္ႀကိမ္တိုင္
ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးအတြက္ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီးထိုသို႔ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြး ႏိုင္ရန္ၾကားမွာအက်ဳိးေဆာင္ကူညီ ေပးသည္မွာကခ်င္တိုင္းရင္းသား လုပ္ငန္းရွင္မ်ား ဖြဲ႕စည္းထားခဲ့ ေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးေရး အက်ဳိးေဆာင္အဖြဲ႕ျဖစ္သည္။
ထို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးေရးအက်ဳိး ေဆာင္အဖဲြ႕ ( Peace Talk Creation Group ) မွ အဖြဲ႕၀င္တစ္ဦး လည္းျဖစ္သူ Jade Land ကုမၸဏီ ၏အႀကီးအကဲလည္းျဖစ္သူဦးယြပ္ ေဇာ္ေခါင္ႏွင့္ေဖဖ၀ါရီ၂၅ရက္တြင္ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕ရွိသူ၏ေနအိမ္တြင္
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးေရးကိစၥမ်ား၊ ကခ်င္ျပည္ နယ္တြင္းမွ အေျခအေနမ်ားကို ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းထားသည္မ်ားမွ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။
(ေနာက္ဆုံးသိရေသာသတင္းအရ အစုိးရႏွင့္ေကအုိင္အုိ တာ၀န္ရွိသူမ်ားသည္ တရုတ္ႏုိင္ငံ၊ေရႊလီၿမိဳ႕တြင္ မတ္လ ၈ရက္ေန႕မွစတင္ကာ ၃ရက္ၾကာၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးေဆြးေႏြးေနၾကၿပီျဖစ္သည္။)

- ပထမဆံုးအေနနဲ႔ အစိုးရနဲ႔ ေကအိုင္အိုၾကား ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရးေတြမွာ ဦးယြပ္ေဇာ္ေခါင္တို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြး ေႏြးေရးအက်ဳိးေဆာင္အဖြဲ႕အေနနဲ႔ဘယ္လိုမ်ဳိးပါ၀င္ကူညီ ေနလဲဆိုတာသိခ်င္ပါတယ္။

ေခတ္အဆက္ဆက္က အက်ဳိးေဆာင္လုပ္ငန္းလုပ္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္ ေတာ္တို႔အစ္ကိုေတြ၊ဆရာေတြအမိအဖ ေတြအမ်ားႀကီးရွိခဲ့တယ္။၁၉၆၁ ခုႏွစ္မွာ ေကအိုင္အိုစတင္တည္ ေထာင္ခဲ့တယ္။
ေကအိုင္အိုကို စတင္တည္ေထာင္ခ့ဲတဲ့ေနာက္ ပိုင္းမွာ ၁၉၆၃ မွာတစ္ႀကိမ္၊ အခု လိုၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြး ေႏြးပြဲ ေတြလုပ္ခဲ့တယ္။ ၁၉၇၁-၇၂ မွာ တစ္ႀကိမ္။ ေနာက္ၿပီး ၁၉၈၁ မွာတစ္ႀကိမ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ၿငိမ္း ခ်မ္းေရးရရွိဖို႔ သေဘာတူညီ ခ်က္ေတြအားလံုးျဖစ္ဖို႔နည္းနည္း ေလးလိုတဲ့အခ်ိန္မွာ (အရင္တုန္း ကလုပ္ခဲ့တဲ့လူေတြ အေျပာေပါ့ေလ) အစိုးရကစိတ္မရွည္လို႔ပ်က္ခဲ့တာ။
၁၉၉၄ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၄ မွာ တစ္ႀကိမ္ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့တယ္။ အဲဒီအႀကိမ္က်ေတာ့ သူတို႔က အပစ္အခတ္ရပ္စဲၿပီးေတာ့ ၁၇ ႏွစ္တိုင္တိုင္ၾကာေအာင္ၿငိမ္းခ်မ္း ေရး အသြင္ေဆာင္ၿပီးေတာ့
တစ္ ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္၊တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦးအစိုးရနဲ႔ေကအိုင္ေအ အတူတူလက္တြဲၿပီးေတာ့ ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳး ေရးေတြလုပ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုဒီမိုကေရစီအစိုးရသစ္ ေရြး ေကာက္ပြဲလုပ္ခါနီးအခ်ိန္မွာ
နယ္ ျခားေစာင့္တပ္ကိစၥမွာနည္းနည္းသေဘာထားကြဲလြဲမႈရွိတယ္။တစ္ ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ညိႇႏိႈင္းမႈမွာ ေပါ့ဆမႈျဖစ္တယ္လို႔ျမင္တာ ေပါ့ေလ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ ေတာ္တို႔ကၿငိမ္းခ်မ္းေရးမွာမပါ၀င္ေသးဘူး။
အခုဒီဘက္ပိုင္းမွာ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် တိုက္ပြဲကျဖစ္ေနၿပီ။ ၂၀၁၁ ဇြန္ ၉ ရက္ေနာက္ပိုင္းမွာစ ျဖစ္တယ္။ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်စစ္ေျပး ဒုကၡသည္ေတြ၊ဖမ္းဆီးအေရးယူသတ္ျဖတ္မႈေတြ၊ အိုးပစ္အိမ္ပစ္စြန္႔ခြာမႈေတြ၊အမ်ိဳးသမီးေတြကုိအဓမၼျပဳက်င့္တာ၊
ရြာမီး႐ိႈ႕တာေတြ တိရစၦာန္ေတြကို သတ္ျဖတ္မႈေတြ၊ ေက်ာင္းေန အရြယ္ကေလးေတြ ပညာေရးေတြလည္းေက်ာင္းတက္ လို႔မရတဲ့အခါ သက္ႀကီး ရြယ္အိုေတြဒုကၡေတြနဲ႔ ကမ္းမျမင္လမ္းမျမင္ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် စစ္ေျပးဒုကၡသည္
ေတြမ်ားသထက္မ်ားလာ ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ တို႔လည္းျပည္ နယ္သူ ျပည္နယ္သားျဖစ္ၿပီးေတာ့ ေန႔စဥ္ ၾကားလည္းၾကားေနရတယ္။သိလည္းသိေနရတယ္ ျမင္လည္းျမင္ ေနရတဲ့အရာကို ဘယ္သူမွၾကား ၀င္မေဆာင္ရြက္ရင္ေတာ့
မရတဲ့ အေျခအေနျဖစ္သြားေတာ့ကၽြန္ ေတာ္နဲ႔ ဦးလမိုင္ဂြမ္ဂ်ာ၊ ဦးပရာစြန္းေအာင္၊ ဦးအင္ရွန္းဆန္ ေအာင္တို႔ေလးဦး ႏိုင္ငံေတာ္အစိုး ရနဲ႔ ေကအိုင္အိုၾကားထဲမွာ ညိႇႏႈိင္းမႈေဆာင္ရြက္မႈရွိတယ္ ဆိုရင္ ၾကားကေန ေဆာင္ရြက္ ေပးဖို႔ရည္ရြယ္ခဲ့တာ။
၂၀၁၁ ႏို၀င္ ဘာ ၅ ရက္က PCG (ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးေဆြးေႏြးေရး အက်ဳိးေဆာင္ အဖြဲ႔)စတင္ခဲ့တာ။

- PCG အဖြဲ႔အေနနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးရာမွာၾကားထဲက ကူ ညီေဆာင္ရြက္ေပးေနတာက ဘယ္ေလာက္ထိ ခရီးေရာက္ သြားၿပီလဲ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏို၀င္ဘာလ လဆန္းပိုင္းေလာက္ကေနစၿပီး ေကအိုင္အို ဗဟိုလူႀကီးေတြ ေရာ ႏိုင္ငံေတာ္ဘက္က အခုဖြဲ႕ စည္းထားတဲ့ ဦးေအာင္ေသာင္းတို႔ ဦးသိန္းေဇာ္တို႔အဖြဲ႕နဲ႔ ႏွစ္ဦးႏွစ္ ဖက္ကိုဖုန္းနဲ႔အရင္ညိႇႏိႈင္းတယ္။
ေကအိုင္အိုဘက္ကိုပဲစသြား ေျပာရင္လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္း နဲ႔ဆက္သြယ္မႈျဖစ္ေနတယ္ေလ။ေနာက္ၿပီး ဒီဖက္နဲ႔ပဲေျပာမယ္ ဆိုရင္လည္းဟိုဖက္ကအစိုးရလူျဖစ္ ေနတယ္ဆိုၿပီး ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္ရခက္မွာေပါ့ ။
ဒါနဲ႔ ႏွစ္ ဖက္လံုးကို ဖုန္းနဲ႔အရင္ဆက္ သြယ္ခဲ့တယ္။ ဆက္သြယ္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္မွာဘယ္လိုက႑နဲ႔ေဆာင္ ရြက္ေပးမလဲဆိုၿပီးေမးတယ္။ ကၽြန္ ေတာ္တို႔ကပါတီအဖြဲ႕၀င္ေတြလည္း မဟုတ္ဘူး။ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရရဲ႕၀န္
ထမ္းအေနနဲ႔ပါ၀င္ပတ္သက္ျခင္း မရွိဘူး။ ျပည္သူတစ္ဦးအေနနဲ႔ ျပည္သူ႔ကိုယ္စား ျပည္သူတစ္ ေယာက္အေနနဲ႔ပဲ လူ႕ကိုယ္ခႏၶာ ဆိုတာနာတတ္တယ္၊ က်င္တတ္ တယ္၊၀မ္းနည္းတတ္တယ္၊ရယ္တတ္ တယ္၊ ငိုတတ္တယ္။
ဒီအရာေတြ က ကၽြန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ကိုယ္ခ်င္း စာၿပီးလုပ္ေဆာင္ေပးတယ္ဆိုၿပီး စတင္ေဆြးေႏြးခဲ့တာ။ ႏို၀င္ဘာ ၅ မွာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၊ယူနန္ျပည္နယ္က ထင္က်န္းၿမိဳ႕မွာ ေကအိုင္အိုနဲ႔သြား ေတြ႔ၿပီးေဆြးေႏြးခဲ့တယ္။
ေကအိုင္ အို ဒုဥကၠ႒အဖြဲ႕နဲ႔ေဆြးေႏြးတယ္။ ဒုဥကၠ႒နဲ႔ေဆြးေႏြးၿပီးေတာ့ဦးေအာင္ ေသာင္းတို႔ ဦးသိန္းေဇာ္တို႔နဲ႔ ဒု ဥကၠ႒ကို အခ်ိတ္အဆက္လုပ္ ေပးတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ႏွစ္ဦး ႏွစ္ဖက္စပီးဖုန္းေျပာျဖစ္တာ ပထမဆံုးပါ။
၇ ရက္မွာ ျမစ္ႀကီး နားကိုျပန္လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔က ၅ ရက္ကသြားတယ္ ၆ ရက္မွာတပ္မ ၁၈ က ထိုးစစ္ဆင္ တယ္ တိုက္ပြဲျဖစ္ေနၿပီေပါ့။ ျဖစ္တဲ့ အခါ ၇ ရက္ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ေသနတ္သံေတြ၊ ဗံုးသံေတြလည္း ၾကားရတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေရွ႕ မွာပဲ အိမ္ေတြကိုမီး႐ိႈ႕တာျမင္ရတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း အသက္ နဲ႔ရင္းၿပီးသြားရတာေပါ့။ကန္ပိုက္ တီးလမ္းေၾကာင္းက ေနကားနဲ႔သြားခဲ့ ရတာ။ဒီကိုေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဦးေအာင္ေသာင္းတို႔အဖြဲ႕နဲ႔ေဆြး ေႏြးတယ္။
ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်ဒီလို ေတာ့ျဖစ္ေနၿပီ စစ္မက္ျဖစ္ပြားမႈေၾကာင့္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ မေတာ္မတရားမႈေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိခဲ့ၿပီ အနိ႒ာ႐ံုေတြဒီေလာက္အထိျဖစ္ခဲ့ၿပီ ဆိုေတာ့ မလြဲမေသြေဆြးေႏြးရ မယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရအေနနဲ႔ လည္းေဆြးေႏြးဖို႔တာ၀န္ရွိတယ္လို႔
ယူဆတယ္။ ေကအိုင္အိုဘက္ ကလည္း ေဆြးေႏြးဖို႔တာ၀န္ရွိ တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဲလိုနဲ႔ပဲစာအျပန္အ လွန္ျပန္ပို႔ၿပီးေတာ့ ဒီလိုနဲ႔ ၂၀၁၁ ႏို၀င္ဘာ ၁၉ မွာ တ႐ုတ္ ႏိုင္ငံ၊ေရႊလီၿမိဳ႕မွာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ စတင္ ၿပီးေတာ့မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ၿပီး
စားပြဲ၀ိုင္းေပၚေရာက္ေအာင္ လုပ္ ေပးခဲ့တာေပါ့။ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ေဆြးေႏြးမႈအေပၚမွာစစ္မက္ျဖစ္ ပြားျခင္းနဲ႔ လက္နက္မ်ဳိးစံုနဲ႔ တိုက္ ခိုက္ျခင္းဟာ ဘယ္ေတာ့မွတည္ ၿငိမ္မႈမရႏိုင္ဘူး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈမရႏိုင္ဘူး
ဒါေၾကာင့္ႏိုင္ငံေရးအရ ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းေၾကာင္း အရ ေဆြးေႏြးဖို႔ကိုႏွစ္ဖက္စလံုးကိုတိုက္ တြန္းခဲ့တယ္။ ၂၀၁၂ ဇန္န၀ါရီ ၁၈၊ ၁၉မွာဒုတိယအႀကိမ္ေဆြးေႏြးျဖစ္ ခဲ့တယ္။ ဒုတိယအႀကိမ္ ေဆြးေႏြးမႈမွာလည္း
ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ေဆြး ေႏြးမႈေတြက ႏိုင္ငံေရးအရေဆြး ေႏြးမႈေတြ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈရွိလာၿပီလို႔ ေမွ်ာ္လင့္လို႔ရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘာေတြျဖစ္ခဲ့လဲ ဆိုေတာ့ ပထမအႀကိမ္ေဆြးေႏြး ၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ အစိုးရကို စာနဲ႔
ဓာတ္ပံုအေထာက္အထားနဲ႔ျပည္ သူ လူထုဒီလိုျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာတင္ျပခဲ့တယ္။ သမၼတက ဒီဇင္ ဘာ ၁ ရက္မွာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႕အားလံုးကထိုးစစ္ မဆင္ဖို႔ ေရာက္တဲ့ေနရာမွာ အား လံုးရပ္နားဖို႔ထုတ္ျပန္တယ္။
ထုတ္ျပန္ၿပီး ေနာက္မွာမွ ႏွစ္ဖက္လံုး စစ္ရွိန္ျဖစ္ၿပီး တစ္ရက္မွာ တိုက္ ပြဲေပါင္း၂၀၊၃၀၊၄၀ ေလာက္ျဖစ္ ေနတဲ့အခါက်ေတာ့ ပိုဆိုးသြား တယ္။ ဒုကၡသည္ေတြပိုမ်ားလာတဲ့အခါက်ေတာ့ စိတ္မေကာင္း စရာခ်ည္းပဲျဖစ္သြားတယ္။
အစိုးရနဲ့ ေကအိုင္အို ႏွစ္ဦး ႏွစ္ဖက္လံုးက စစ္ရွိန္ကိုေလွ်ာ့ၿပီး စစ္ေရးကိုေရွာင္ရွားၿပီး ႏိုင္ငံေရးအရေျဖရ ွင္းဖို႔အတြက္ သေဘာတူထားတာက နည္းနည္းအက်ပ္ ေတြ႕သြားတယ္။ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် လည္း ေကအိုင္ေအကတပ္ရင္း တပ္ဖြဲ႕ေတြ
ရွိတဲ့ေနရာမွာဒီစခန္း ေတြဆက္ရွိေနေသးတယ္ဆိုေတာ့ ယံုၾကည္မႈႈတည္ေဆာက္ရာမွာ သူ တို႔လည္းအခက္ေတြ႕သလို ကၽြန္ ေတာ္တို႔လည္းအခက္ေတြ႕ပါတယ္။ဒီဟာကသမၼတႀကီးက ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရကအမိန္႔ထုတ္ျပန္ထားတာ
ကို ဒီလိုလုပ္တယ္ဆိုတဲ့ အပိုင္းမွာ အစိုးရကတပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရး ဦးစီး ခ်ဳပ္ရဲ႕လက္ေအာက္ခံအစိုး ရလားမဟုတ္ရင္ အစိုးရရဲ႕လက္ ေအာက္ခံ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး ဌာနလားဆိုတဲ့ေမးခြန္းေတြေပၚလာ တယ္။ေဆြးေႏြးေရး
ကိစၥက ျပည္သူ လူထုရဲ႕ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် အသက္ေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာ၊ ဥယ်ာဥ္ေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာဒီလို ဒုကၡအေပါင္း နဲ႔ျဖစ္ေနတာကို ဆက္ၿပီးေတာ့ေဆြးေႏြးရမယ္ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္းေတာ္ေတာ္ႀကိဳး စားခဲ့ပါတယ္။

- တတိယအႀကိမ္ေဆြး ေႏြးပြဲမွာ ဘယ္ေလာက္အထိေဆြးေႏြးႏိုင္ မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားလဲ။

အဲဒါကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ ထိေဆြးေႏြးမယ္ဆိုတဲ့အပိုင္းကေတာ့ ကာယကံရွင္ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္အေပၚ မွာမူတည္တယ္။ ဒီမွာလည္း အ ခက္အခဲတစ္ခုက ေကအိုင္အို က ပင္လံုကတိက၀တ္နဲ႔ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ ကို အေျခခံမယ္။
ပင္လံုကဲ့သို႔ေသာ အစည္းအေ၀းမ်ဳိးကို ျပန္ေခၚ မယ္ဆိုတဲ့အပိုင္းေတြမွာနည္းနည္း ေလးေတာ့ ကြဲလြဲမႈရွိတယ္။ ကြဲလြဲ မႈႈရွိတဲ့အခါ ေကအိုင္အိုနဲ႔ ကၽြန္ ေတာ္တို႔နဲ႔ ဌာနခ်ဳပ္မွာ အစည္း အေ၀းလုပ္တယ္။ သူတို႔ေန႔စဥ္ အစည္းေ၀းမွာ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို တစ္ပတ္ ၃ ခါေခၚတယ္။ ဒါ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ကိုေျပာတာေပါ့ေလ။အခုျဖစ္ေနတာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ၿပီ၊ ကရင္ဆိုလည္း ႏွစ္ ၆၀ ေက်ာ္ၿပီဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စိုးရကို ႏိုင္ငံေရးအရအေျဖရွာဖို႔ တိုက္တြန္းထားတယ္။
ေကအိုင္အို ဗဟိုေကာ္မတီကိုလည္း ႏိုင္ငံေရး အရအေျဖရွာဖို႔ တိုက္တြန္းျဖစ္ တယ္။ေကအိုင္အိုဘက္ကေျပာ တာကေတာ့ ပင္လံုကတိက၀တ္နဲ႔ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ဆိုတာမပါရင္ ျပည္ ေထာင္စုဆိုတာျဖစ္မလာဘူး။ျပည္
ေထာင္စုဆိုတာအရင္းခံတာပင္လံု ကတိက၀တ္နဲ႔ပင္လံုစာခ်ဳပ္ေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုျဖစ္လာတယ္။ပင္လံု စာခ်ဳပ္ကိုအေျခမခံရင္ေျခေထာက္ မပါေခါင္းမပါ လက္မပါတဲ့ႏိုင္ငံ လိုျဖစ္သြားမယ္။ ေကအိုင္အိုတင္ မဟုတ္ဘူး
ျပည္ေထာင္စုထဲက လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းေတြအား လံုးတိုင္းရင္းသားအားလံုးပါ၀င္ၿပီး ေတာ့ တိုင္းရင္းသားအေရးကို မလြဲမေသြေဆြးေႏြးရမယ္ဆိုၿပီး ေတာ့သူတို႔ကေတာ့ ေဆြးေႏြးတာ ေပါ့ေလ။သူတို႔က ညီလာခံလိုခ်င္
တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကလည္း ဒီ ကိစၥက ေကအိုင္အိုဘက္က ႏိုင္ငံ ေရးအရ ေဆြးေႏြးတယ္လို႔ျမင္ တယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေဆြး ေႏြးတဲ့အခ်ိန္မွာ ေကအိုင္အိုဘက္ ကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုစကား မမွာနဲ႔အစိုးရကလည္း စကားမမွာ နဲ႔။
ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေတြ႕ဆံုေပး တယ္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာၾကပါ။ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ ၆၀ ဆိုတဲ့ ဒီခရီးကစားပြဲေပၚမွာပဲၿပီးရမယ္။ျပည္သူအတြက္ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ ခ်င္တယ္ဆိုရင္ကာယကံရွင္ ႏွစ္ဖက္လံုးကသေဘာတူညီမႈရွိတယ္ဆိုရင
္ ဒါကတစ္ရက္နဲ႔ လည္းၿပီးတယ္။ ႏွစ္ရက္နဲ႔လည္း ၿပီးတယ္။ တစ္လတည္းနဲ႔လည္းၿပီး တယ္။ ဘာမွ ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း ေတာ့စဥ္းစားစရာမလိုဘူးလို႔ ကၽြန္ ေတာ္တို႔ကလည္းျမင္တာေပါ့။ ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတာအင္မတန္မွ ႀကီး က်ယ္ပါတယ္။
တစ္ႏိုင္ငံလံုးကို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အမိအဖျဖစ္ပါတယ္။ ေကအိုင္အိုဆိုတာေသးေသးေလး ပါ။ ကခ်င္ျပည္နယ္ဆိုတာ ထိပ္ ဖ်ားမွာပဲရွိပါတယ္။ အမိေနရာမွာ ထားၿပီးေဆြးေႏြးပါလို႔တိုက္တြန္း ထားတာေပါ့။
ဦးေအာင္ေသာင္း တို႔ဦးသိန္း ေဇာ္တို႔ကိုလည္းအၿမဲ ေျပာတယ္သမၼတႀကီးကို ေျပာေပး ပါ။ အခုမေဆြးေႏြးလည္း ေနာင္ တစ္ခ်ိန္ မွာေဆြးေႏြးရမယ္။ ဒီေန႔ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ေဆြးေႏြးရင္ သမိုင္း၀င္လည္းျဖစ္တယ္။
ႏိုင္ငံ တကာအစိုးရေတြ၊ ႏိုင္ငံတကာက လိုခ်င္တဲ့ဒီမိုကေရစီ အစိုးရလည္း ျဖစ္သြားၿပီဆိုေတာ့ ဒီအေၾကာင္း အရာက ေခတ္ေရစီးေၾကာင္း အရေရာသမိုင္းေၾကာင္းအရေဆြး ေႏြးရမယ့္အခ်ိန္ျဖစ္တယ္။

- ဒီတစ္ေခါက္ျဖစ္တဲ့ တိုက္ပြဲ ေတြမွာ အရင့္အရင္ျဖစ္ခဲ့တာ ေတြနဲ႔ ဘာမ်ားကြာျခားတာေတြ ရွိပါလဲ။

ဒီတစ္ေခါက္စစ္ေရး ပဋိပကၡမွာ ထူးျခားခ်က္တစ္ခုရွိ တယ္။ အင္မတန္မွကိုထူးျခား ပါတယ္။
အရင္ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ အတြင္းမွာ တပ္မေတာ္နဲ႔ေကအိုင္ ေအတိုက္ပြဲျဖစ္တယ္ ဆိုတာ ပဲရွိတယ္။ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ ဆိုတာမရွိခဲ့ဖူးဘူး။ ဒီတစ္ေခါက္ ရွိလာတယ္။ ႏွိပ္စက္ညႇင္းပန္းမႈေတြခံရတယ္။
ရပ္ရြာေတြကိုစြန္႔ခြာ ခဲ့ရတယ္။ မီး႐ိႈ႕ဖ်က္ဆီးခံရတယ္။ တိရစာန္ေတြကိုသတ္စားတယ္။ အမ်ဳိးသမီးေတြကိုလည္း အဓမၼ ျပဳတယ္။ ပညာေရးေတြလည္း ေႏွာင့္ေႏွးခဲ့ရတယ္။
အခုေၾကာက္ စရာအေကာင္းဆံုးအသံကဘာထြက္ လာလဲဆိုေတာ့ဒီစစ္ပြဲဟာမ်ဳိးတုန္း စစ္ဆင္ေရး၊ လူမ်ဳိးတုန္းသတ္ျဖတ္ ေရးဆိုၿပီး အသံထြက္လာတယ္။ ထြက္လာတဲ့အခါ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ မွာအတူေနၿပီး ျပည္ေထာင္စု
တစ္ခုမွာေၾကာက္စရာအေကာင္းဆံုး အသံျဖစ္ပါတယ္ဆိုၿပီး သမၼတ ႀကီး၊ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒၊ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒၊ျပည္ ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္နာယကတို႔ ဆီကိုစာေတြပို႔တယ္။ ဒီအသံေတြ ဟာျပည္သူလူထုဆီကလည္းထြက္ လာတယ္။
ေကအိုင္ေအဘက္က လည္းထြက္လာတယ္။

- ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကသူ႔ရဲ႕ ခရီးစဥ္မွာျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကိစၥကို အေလးေပးေျပာသြား ပါတယ္။ သူမကိုေရာ ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးကိစၥေတြမွာဘယ္လိုမ်ဳိးပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မယ္လို႔ေမွ်ာ္လင့္ ထားသလဲ။

ဒီတစ္ခါ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ခရီးက အင္မတန္အေထာက္အကူျဖစ္ပါ တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ျမားစြာေသာျပည္သူလူထုကို ဒီလိုပြင့္ပြင့္ လင္းလင္းျမင္သာမႈရွိေအာင္ေျပာ
ၾကားတဲ့အခါဒါကို ပဲလိုခ်င္တာ ပါ။ တစ္ကမၻာလံုးကလည္းဒါပဲ လိုခ်င္တာ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ေျပာတယ္ ဆိုတာ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာလူ႔အခြင့္အေရး အေနနဲ႔ေရာႏိုင္ငံရဲ႕ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈအေနနဲ႔ ေရာသူ႕ရဲ႕ ႏွလံုးသားထဲကေျပာတ
ဲ့ စကားလိ႔ု ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဒါကလည္း ႏိုင္ငံရဲ႕ထူးျခားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးပဲ။ ဒါကိုၾကည့္ျခင္းအား ျဖင့္ အခုႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက လား။ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္းအားလံုးကိုဖိတ္ေခၚၿပီးအခြင့္အလမ္းေပး
တယ္ဆိုတာဒါလည္းေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တစ္ခုပဲ။ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ အစည္းေတြနဲ႔ အစိုးရက ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးေဆြးေႏြးတယ္ဆိုတာလည္း ပြင့္လင္းျမင္သာမႈတစ္ခုပဲ။ ဒါ ေပမဲ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတစ္ခုတည္း တည္ေဆာက္လို႔မရဘူးႏိုင္ငံေရးကို
လည္းတည္ေဆာက္ရမယ္။ ၿငိမ္း ခ်မ္းေရးဆိုတာကအခုလို တိုက္လိုက္ျပန္ဖ်က္ လိုက္ဆိုေတာ့ အုတ္ျမစ္အေျခခံမရွိတဲ့ ႏိုင္ငံ ေရးက ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာလည္း ျပန္ျဖစ္မွာပဲ။ ျပန္ျဖစ္ရင္ ျပည္ သူေတြပဲနစ္နာမယ္။ ေခတ္ အဆက္ဆက္ လက္နက္ကိုင္ၿပီး
ေတာ္လွန္ခဲ့ၾကတာ အစိုးရေတြ လည္း အေျဖရွာၿပီး ရွင္းခဲ့ၾက တယ္။ မေျဖရွင္းရင္ကၽြန္ေတာ္တိ႔ု ဘယ္လိုမွဖြံ႕ၿဖိဳးႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ လက္နက္ ေပါင္းသိန္းခ်ီရွိၿပီးလူမ်ဳိးတိုင္းလိုလို လက္နက္ကိုင္တယ္ဆိုေတာ့အစိုးရ
အေနနဲ႔ ဒါကိုမလဲႊမေရွာင္သာ အေျဖရွာဖို႔လိုၿပီလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ယူဆတယ္။ အျမန္ဆံုးအေျဖရွာ ႏိုင္တာနဲ႔အမွ်စကၠန္႔တိုင္း မိနစ္ တိုင္းမွာ လူ႕အသက္ေတြကို ကယ္ တင္ဖို႔အတြက္၊ေသမင္းရဲ႕ႏႈတ္ခမ္း ေပၚေရာက္ေနတဲ့ ျပည္သူလူထု ကိုကယ္တင္ဖို႔
အျမန္အေျဖရွာ ေစခ်င္တယ္။

- ဒီေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးမႈေတြဒီထက္ ပိုၿပီးေတာ့ ထိထိေရာက္ေရာက္ ျဖစ္ဖို႔ ႏွစ္ဖက္လံုးအေနနဲ႔ ဘာ ေတြကို ဦးစားေပးလုပ္ေဆာင္ သြားဖို့လိုတယ္လို့ ထင္ပါလဲ။

အဲဒါ ခုနကေျပာသလို ႏိုင္ငံ ေရးသမိုင္းေၾကာင္းအရ ေဆြးေႏြး မယ္ဆိုရင္ ဘာမွအခက္အခဲမ ရွိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔က ေတာ့ျပည္သူလူထုသာမက ေရွ႕တန္း ေရာက္ေနတဲ့တပ္မေတာ္သားေတြ
နဲ႔ကခ်င္စစ္သားေတြက ပထမဆံုး အနိ႒ာ႐ံုေတြ႕ႀကံဳရသူေတြပါ။ ဒီ တပ္မေတာ္သား၊စစ္သားေတြရဲ႕ အမိအဘေတြ မိသားစု၀င္ေတြ ဟာပူေဆြးေသာကေရာက္ရတယ္။ က်ည္ဆန္မ်ဳိးစံုနဲ႔ ပစ္ေနခတ္ ေနေတာ့
ေသတဲ့သူလည္းရွိတာ ေပါ့။ေျချပတ္လက္ျပတ္ ဒုကိၡတ ေတြလည္းျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ အနာဂတ္ႏိုင္ငံေတာ္ အတြက္ ၀န္ေလးစရာျဖစ္ေနပါတယ္။ ကခ်င္စစ္သားေတြကိုထိန္းခ်ဳပ္ဖုိ႔ ေကအိုင္အိုဗဟိုဌာနမွာတာ၀န္ရွိ သလို၊
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကို ထိန္း ခ်ဳပ္ဖို႔လည္း ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရမွာ တာ၀န္ရွိတယ္လို႔ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒီလိုမျဖစ္ေအာင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ လံုးမွာတာ၀န္ရွိပါတယ္။ ေရွ႕တန္း ေရာက္ရဲေဘာ္ေတြကို အနိ႒ာ႐ံု ေတြ၊ အသက္အႏၲရာယ္ေတြနဲ႔ ရင္မဆိုင္ေစခ်င္ေတာ့ပါဘူး။

- ဦးယြပ္ေဇာ္ေခါင္က ကိုယ္တိုင္ လည္းစီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ျဖစ္ ေတာ့ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္းက တိုက္ပြဲေတြေၾကာင့္ ျပည္နယ္ရဲ႕ စီးပြားေရးအရ ဘာေတြဆံုး႐ွံုးနစ္နာ သြားတယ္လို႔ေျပာခ်င္ ပါလဲ။

စီးပြားေရးဆိုတာမွာကၽြန္ ေတာ္တို႔ကေတာ့ ဘယ္မွာပဲလုပ္ လုပ္ရတယ္။နယ္မွာမေကာင္းရင္ ရန္ကုန္၊ မႏၲေလးမွာသြားလုပ္ လို႔ရတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ ဘယ္ႏိုင္ငံမွာျဖစ္ျဖစ္စီးပြားရွာလို႔ ရတယ္။ ဒါေပမဲ့စီးပြားေရးဆိုတဲ့ စကားလံုးထက္ျပည္သူလူထုရဲ႕ ဥယ်ာဥ္ၿခံေျမေတြဆံုး႐ႈံးတာက ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ အေျခခံပဲေလ။
ျပည္သူလူထုေန႔စဥ္လုပ္ကိုင္စား ေသာက္ေနတဲ့ ဥယ်ာဥ္ၿခံေတြ ပ်က္စီးေတာ့သူတို႔အခုဒုကၡေရာက္ ေနၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္စိုးရိမ္ ပူပန္မိတာတစ္ခုရွိတယ္။ေနာက္ လဆိုရင္မိုးေရာက္ေတာ့မယ္။
မိုးေရာက္ရင္ေတာ္ေတာ္ေလး ဒုကၡေရာက္မွာ။ အခုတိုက္ပြဲျဖစ္တဲ့ ေနရာေတြက စစ္ေျပးဒုကၡသည္ ေတြစားစရာမရွိဘူး။ ေနစရာအိမ္ မရွိဘူး။အင္မတန္ဒုကၡေရာက္ ပါတယ္။ အားလံုးမ်က္ရည္နဲ႔ မ်က္ခြက္ပါဘဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ လည္းသူတို႔ကိုေတြ႕ရင္စကားေတာင္ မေျပာႏိုင္ေအာင္ဆို႔နင့္တယ္။ေန႔စဥ္ျမင္ေတြ႕ေနရေတာ့ စိတ္မ ခ်မ္းသာဘူး။ ဒါေၾကာင့္အျမန္ဆံုး ေဆြးေႏြးသင့္တယ္လို႔ပဲကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ေဆြးေႏြးမႈႈ အျပင္ လက္ေတြ႕အေကာင္အ ထည္ေဖာ္ဖို႔လည္းလိုပါတယ္။

- တိုက္ပြဲျဖစ္ေနတဲ့ေနရာေတြကို သြားၿပီးေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးမႈေတြလုပ္ ရတဲ့အခါမွာ အစိုးရနဲ႔ေကအိုင္ အိုၾကား ၾကား၀င္ညိႇႏိႈင္းေပး တဲ့အခါ စိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြရွိ လား။

စိုးရိမ္တာေပါ့။ အသက္က တစ္ေခ်ာင္းပဲရွိတာေလ။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကလည္းဒီလိုမစြန္႔စား လို႔မရဘူး။ႏိုင္ငံေတာ္ဘက္ကေရာ ေကအိုင္ေအ၊ေကအိုင္အိုဘက္ ကေရာ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုလက္ညိႇဳး ထိုးတာရွိတယ္။ မယံုဘူးေပါ့ ကၽြန္ ေတာ္တို႔လုပ္တာလည္းကိုယ့္ကိုယ္ ကိုယ္ယံုၾကည္မႈႈတည္ေဆာက္ဖို႔ေတာင္ အင္မတန္ခက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္
ကၽြန္ေတာ္တို႔ အစိုးရကိုေျပာ တယ္။ပင္ပန္းတယ္ဆိုၿပီးကၽြန္ေတာ္ တို႔ကို လက္ေဆာင္ေပးဖို႔ မလုပ္ပါ နဲ႔။ ျပတ္ျပတ္သားသားေျပာ ထားတယ္။ ဒီလိုလုပ္တယ္ဆိုတဲ့ ေငြေရးေၾကးေရးလည္း
ေကအိုင္ အိုဘက္ကယူရင္လည္း အစိုးရ ဘက္က ယံုၾကည္မွာမဟုတ္ဘူး။ အစိုးရဘက္ကယူရင္လည္း ေက အိုင္အိုဘက္က အယံုၾကည္ရွိမွာ မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုယ့္ ေငြနဲ႔ကိုယ္သြားရတာ
အခု ႏွစ္ခါ ပဲရွိေသးတယ္ သိန္းတစ္ေထာင္ ေက်ာ္ကုန္သြားၿပီ။

- ေနာက္ဆံုးေမးခြန္းအေနနဲ႔ေမးခ်င္ တာကဒီလိုၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးမႈေတြ အက်ဳိးေဆာင္ရာမွာ အဖြဲ႕ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးပန္းတိုင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကဘာမ်ားျဖစ္မလဲ။

ၿခဳံေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာတစ္၀န္းလံုး အတြက္၊ ျပည္သူတစ္ရပ္လံုး အ တြက္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့ဒီမိုက ေရစီႏိုင္ငံျဖစ္ဖို႔ပဲ။ လက္နက္ဆို ရင္အပ္ေတာင္မကိုင္ေစခ်င္ေတာ့ ဘူး။
ျပည္နယ္သူျပည္နယ္သား၊ ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားအားလံုးကို ကာ ကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔အတြက္အနိ႒ာ ႐ံုေဘးကေန လြတ္ေျမာက္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ေက်နပ္ၿပီ။ ေငြက ဘယ္ေလာက္ကုန္ကုန္ျပန္ ရွာလို႔ရပါတယ္။
တည္ၿငိမ္ေအး ခ်မ္းမႈႈဆိုတာ ရွာေနတာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀၊ ၆၀ ရွိၿပီ။ ဒီေန႔အထိ မ တည္မၿငိမ္ျဖစ္ခဲ့တာေတြကို ကၽြန္ ေတာ္တို႔သားစဥ္ေျမးဆက္အထိ ျဖစ္မေနေစခ်င္ေတာ့ဘူး။အနိ႒ာ ႐ံုကအင္မတန္ဆိုးရြားပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္အနိ႒ာ႐ံုေတြကို ျပည္ ေထာင္စုတစ္ခုလံုး၊ ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံ သားေတြသားစဥ္ေျမးဆက္တစ္ ေလွ်ာက္လံုးမေတြ႕ပါေစနဲ႔ မႀကံဳ ပါရေစနဲ႔၊ေအးခ်မ္းတဲ့ႏိုင္ငံျဖစ္ပါေစ လို႔ဆုေတာင္းပါတယ္။ဒါ ကၽြန္ ေတာ့္ရဲ့ႏွလံုးသားကျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵပါ။

- ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
(ေအးျမေက်ာ္၊ အိျဖဴလြင္)



ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးေရးအက်ိဳးေဆာင္အဖြဲ႕၀င္ျဖစ္သူ ဦးလမုိင္ဂြန္ဂ်ာ(ဘယ္) ႏွင့္အတူေတြ႕ရသည့္ ဦးယြပ္ေဇာ္ေခါင္ (ညာ)

by 7Day News Journal