menu

Sunday 26 January 2014

ရြာလံုးကြၽတ္ ခံစားေနရေသာ အမည္မသိေရာဂါ အေျဖရွာရန္ ေရညိႇမ်ား ဓာတ္ခြဲခန္းပို႔


ေကာ့ေသာင္း၊ ဇန္နဝါရီ ၂၅

ေကာ့ေသာင္းၿမဳိ႕နယ္ ေအာင္ဘာ ေက်း႐ြာအုပ္စု ေညာင္ဝိေက်း႐ြာတြင္ ႐ြာသားမ်ား ခံစားေနရသည့္ အမည္မသိ ေရာဂါကုိ အေျဖရွာရန္အတြက္ ကမ္းေျခရွိ ပ်က္စီးေနသည့္ ေရညႇိမ်ားအား ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ႏွင့္ ဘန္ေကာက္ၿမဳိ႕တို႔ရွိ ဓာတ္ခြဲခန္းမ်ားသို႔ ေပးပို႔ ထားေၾကာင္း ေညာင္ဝိေက်း႐ြာသို႔ သြားေရာက္ ေဆးကုသေပးသည့္ ေကာ့ေသာင္း အေျခစိုက္ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (NLD) က်န္းမာေရး ကြန္ရက္ ဥကၠ႒ ေဒါက္တာခင္ေမာင္ဝင္းက ေျပာၾကားသည္။

အေၾကာင္းရင္းမသိရဘဲ ႏွာေခါင္း ပူစပ္ပူေလာင္ ျဖစ္ျခင္း၊ မ်က္ႏွာေရာင္ၿပီး ပူစပ္ပူေလာင္ ျဖစ္ျခင္း၊ တခ်ဳိ႕မွာ ယားယံျခင္း၊ အဖုအပိမ့္ ထြက္ျခင္း၊ ႏွပ္ရည္ၾကည္ အက်မ်ားသူမ်ားတြင္ ေသြးစေလးမ်ား ပါျခင္း၊ မ်က္ရည္ပူက်ျခင္း စသည့္ ေဝဒနာမ်ား ခံစားခဲ့ရၿပီး ႐ြာသူ႐ြာသားမ်ားမွာ ေဝဒနာ သက္သာသည့္ အေျခအေနတြင္ ရွိေနေသာ္လည္း ျဖစ္ပြားရသည့္ အေၾကာင္းအရင္းကုိ အေျဖရွာရန္အတြက္ ပင္လယ္ကမ္းေျခရွိ ပ်က္စီးေနသည့္ ေရညႇိမ်ားကို ဓာတ္ခြဲစမ္းသပ္ရန္ ေပးပို႔ ထားေၾကာင္း ေဒါက္တာ ခင္ေမာင္ဝင္းက ေျပာၾကားသည္။

“ေရာဂါလကၡဏာထဲမွာ ခဲဆိပ္လကၡဏာ မေတြ႕ရဘူး။ ေညာင္ဝိမွာ ေရွ႕ကမ္း ေနာက္ကမ္း ရွိတာေတာင္ ေရွ႕ကမ္းမွာပဲ ဒီေဝဒနာ ခံစားရၿပီး ေနာက္ကမ္းမွာေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ဘူး” ဟု ေဒါက္တာ ခင္ေမာင္ဝင္းက ရွင္းျပသည္။


သာမန္ထက္ပိုသည့္ ေသြးယား ေရာဂါတစ္မ်ဳိး၏ လကၡဏာႏွင့္တူၿပီး ပင္လယ္ကမ္းနားမွ တိုက္ခိုက္သည့္ေလကို ႐ွဴမိသည့္အခါ ယင္းေရာဂါ ျဖစ္သည္ဟု ေျပာဆိုသည့္အတြက္ ေလထုအတြင္း မျမင္ႏိုင္သည့္ အမႈန္အမႊားမ်ားႏွင့္ အခိုးအေငြ႕ မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္သကဲ့သို႔ ကမ္းေျခတြင္ ယခင္ကထက္ ပိုမ်ားၿပီး လာတင္ေနသည့္ ေရညႇိမ်ား ပ်က္စီးရာမွ ထြက္လာသည့္ အနံ႔အသက္ မ်ားေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ၎က ရွင္းျပသည္။
“ဒီေရာဂါမ်ဳိးက တစ္သက္လုံး ျဖစ္ေနတဲ့ ေရာဂါမ်ဳိး မဟုတ္ဘူး။ ေကာင္းလိုက္ျဖစ္လိုက္ ျဖစ္ေနမွာပဲ” ဟု ၎က ရွင္းျပသည္။

႐ြာသူ႐ြာသားမ်ားမွာ ဇန္နဝါရီ ၁၁ ရက္ေန႔တြင္ ေရာဂါ စျဖစ္ၿပီး ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ အေျခအေန ပိုဆိုးလာသည့္အတြက္ ေအာင္ဘာေက်း႐ြာမွ က်န္းမာေရးမွဴးႏွင့္ အဖြဲ႕က ေညာင္ဝိတြင္ လူနာ ၁၈၁ ဦးကို စတင္ေဆးကုသမႈ ေပးခဲ့ၿပီး ၂၀ ရက္ေန႔တြင္ က်န္းမာေရး အေျခအေနမွာ စိုးရိမ္ရသည့္ လကၡဏာ မေတြ႕ရေတာ့ေၾကာင္း ေဒါက္တာ ခင္ေမာင္ဝင္းက ဆိုသည္။

“ပင္လယ္ျပင္က တိုက္တဲ့ေလထဲမွာ ေတြ႕ရတဲ့ ေရေငြ႕ေတြကို လက္ျဖန္႔ ကိုင္ၾကည့္တဲ့အခါ ေရေငြ႕ေတြ လက္မွာမတင္ဘဲ မည္းမည္းအမႈန္ေတြ ကပ္ညိပါလာတယ္” ဟု ေက်း႐ြာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးက ေျပာျပသည္။

ယင္းေက်း႐ြာသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေတာင္ဘက္စြန္း ေကာ့ေသာင္းၿမဳိ႕မွ ေျမာက္ဘက္ မိုင္ ၆၀ ေက်ာ္ အကြာတြင္ တည္ရွိၿပီး အိမ္ေျခ ၇၀၊ လူဦးေရ ၂၀၀ ေက်ာ္ရွိကာ တံငါလုပ္ငန္းကို အဓိကထား အသက္ေမြးေသာ ႐ြာတစ္႐ြာ ျဖစ္သည္။

(Dawei Watch)
The Voice Weekly

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ShareThis