(၁)
တုိင္းျပည္၏ အေရးပါအရာ ေရာက္ၾကသူ အားလံုး ဆရာ၊ ဆရာမ မ်ား၏ တပည့္မ်ားျဖစ္ခဲ့ၾကဖူးေသာ္ လည္း ဆရာ၊ဆရာမတုိ႔၏ ဆန္အုိးတြင္ ဆန္ျပည့္ေနေစ ရန္လို အပ္ေၾကာင္းကို အစိုးရသစ္လက္ထက္တြင္ စတင္ေျပာ ဆုိလိုက္သည့္ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ႀကီး ဦးခင္ေအာင္ျမင့္မွလဲြ၍ ပညာေရးျမႇင့္တင္ရန္ စိတ္အားထက္ သန္ေနၾကေသာ မည္သည့္လႊတ္ေတာ္ အမတ္မင္းကမွ် ဆရာ၊ ဆရာမတုိ႔၏ ဘဝ ယခုအေရး ေနာက္အေရးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ စာနာသိတတ္မႈအဆုိ ကုိမွ် မတင္ သြင္းႏုိင္ဘဲ ေက်းဇူးတု႔ံျပန္ ေနၾကသည္။ ဆက္လက္၍ ဦးခင္ေအာင္ျမင့္ က ေအာက္တုိဘာ ၁ဝ ရက္ အမ်ဳိး သား လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးတြင္ ”ေက်ာင္းသား ဗဟိုျပဳတဲ့ စနစ္က ေျပာ သာေျပာေနတယ္ ဘာမွ ေက်ာင္းသား ကို ဗဟုိ မျပဳဘူး” ဟူ၍လည္း ေဝဖန္လိုက္သည္။
(၂)
ပညာေရးအေၾကာင္း ေျပာဆို ၾကသည့္အခါ လက္ညိႇဳးထိုးအခံရဆံုးမွာ က်ဴရွင္ဝန္ထုပ္ဝန္ပုိးႀကီးပင္ ျဖစ္သည္။ သက္ဆုိင္ရာတာဝန္ရိွသူမ်ားကလည္း က်ဴရွင္ပေပ်ာက္ေရး အ တြက္ အမိန္႔ထုတ္တားဆီးျခင္းႏွင့္ အေရးယူအျပစ္ေပးျခင္းတုိ႔ကုိသာ တြင္ တြင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္ခ်ည္း ျဖစ္သည္။ က်ဴရွင္သင္ရသည့္ အေၾကာင္းရင္းႏွင့္ က်ဴရွင္ သင္ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေပးေန သည့္ ဝန္းက်င္ အေျခအေနတုိ႔ကုိမူ မစဥ္းစားခဲ့ၾကေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ မပ ေပ်ာက္ခဲ့ပါ။ က်ဴရွင္မစို႔မပို႔သင္မိ၍ အေရးယူခံလိုက္ရေသာ သူမ်ား ရိွ သကဲ့သုိ႔ က်ဴရွင္ျဖင့္ တုိက္ေဆာက္ကားစီး ၿပီး ေဘးရန္ကင္းရွင္း ေနၾကသူမ်ား လည္း ရိွပါသည္။
(၃)
ဆရာ၊ဆရာမမ်ားသည္ စကတည္း က က်ဴရွင္သင္ခဲ့ၾကသူမ်ား မဟုတ္ပါ။ ပိုသိ ပိုတတ္လိုသည့္ေၾကးရတတ္ မိ သားစုအခ်ဳိ႕ႏွင့္ စာမလိုက္ႏိုင္သူအခ်ဳိ႕ ေလာက္သာ က်ဴရွင္တက္ေလ့ရိွခဲ့ၾက သည္။ သို႔ေသာ္ ထုိက်ဴရွင္ေရစီးထဲ တြင္ ေက်ာင္းသင္ဆရာမ်ား မပါဝင္ ၾကေသးပါ။ ဆရာ၊ ဆရာမတုိ႔မွာ စာ မလိုက္ႏိုင္သူ ေက်ာင္း သူ၊ ေက်ာင္း သား မ်ားကို အိမ္တြင္ေခၚသင္သည့္အခါ အခေၾကး ေငြ မရသည့္အျပင္ လိုအပ္ သည္တုိ႔ကိုပင္ ကူညီခဲ့ၾကရသည့္အျဖစ္ မ်ားရိွခဲ့ဖူး သည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားက လည္း ေက်း ဇူးသိတတ္မႈကို တန္ဖိုး မမ်ားေသာ စားေသာက္ဖြယ္ရာ၊ လုပ္ အားအကူအညီတုိ႔ျဖင့္ ျပန္လည္ေပး ဆပ္ၿပီး ေႏြးေထြးလွပေသာ ဆရာ တပည့္ မိသားစုဆန္ ဆန္ေႏွာင္ ဖဲြ႕မႈကုိ ရရိွခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ထုိလွပသည့္ ႐ႈခင္းသာယာကေလးအား ဖ်က္ဆီး လိုက္သည္မွာ ၈၈ အလြန္ ကာလမ်ား ဟု မွန္းဆႏုိင္ေသာ ကေသာင္းကနင္း ဆန္သည့္
ေရတိုစီမံခန္႔ခဲြမႈမ်ားႏွင့္ စီးပြားေရး သရဲစီးမႈမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ ယင္းမုန္တုိင္းထန္ထန္တြင္ အိုးထဲမွ ဆန္အတြက္ထက္ပိုေသာ ဆရာမဆန္ မႈမ်ားလည္း ေပၚေပါက္လာ ရ သည္။ ကုစားရန္အတြက္ အမိန္႔ထုတ္တားဆီး ျခင္းႏွင့္ အေရးယူအျပစ္ေပးျခင္းတုိ႔ကို က်င့္သံုးခဲ့ေသာ္လည္း အနာႏွင့္ေဆး မတည့္ဘဲ လူနာလည္းပန္း ေဆးလည္း ကုန္ အနာလည္းတုိးသည့္အျဖစ္ႏွင့္ သာ ႀကံဳေတြြ႕ခဲ့ရသည္။ လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ႀကီးကဲ့သုိ႔ ဆရာမ်ား၏ ဆန္အုိး ထဲငဲ့ၾကည့္သူ မရိွခဲ့။ တပ္မေတာ္သား မ်ားကဲ့သုိ႔ အခမဲ့ ကုသ စရာ ေဆး႐ုံ ေဆးခန္းကား ေဝးစြ။
ျပႆနာ၏ မူလရင္းျမစ္ကို မစူး စမ္း မကိုင္တြယ္ဘဲ ပညာေရး ဒုဝန္ ႀကီးေျဖၾကားသကဲ့သို႔ ”က်ဴရွင္လံုးဝ မသင္ရ အမိန္႔ထုတ္ျပန္” လိုက္႐ုံျဖင့္ ေျပလည္သြားမည္ မဟုတ္ သလို လံု ေလာက္ေသာ အေျဖလည္းမဟုတ္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ႀကီး က ”ဒုဝန္ႀကီးက အလြတ္က်က္လာတဲ့ စာကို လာရြတ္ျပသ လို ျဖစ္ေနတယ္” ဟု ေထာက္ျပလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
(၄)
ေျမဆီၾသဇာ မေကာင္းေသာ ေနရာတြင္ မည္သည့္အပင္မွ် အၿပိဳင္း အ႐ိုင္း ရွင္သန္ႏုိင္မည္မဟုတ္ပါ။ က်ဴ ရွင္မ်ားအားေကာင္းေမာင္းသန္ ရွင္ သန္ေနရျခင္းမွာ က်ဴရွင္ သင္ၾကား၍ ရေသာ ပညာေရးစနစ္ႏွင့္ ပတ္ဝန္း က်င္ေၾကာင့္ျဖစ္သည္ကို သတိမလစ္ ေစလိုပါ။ က်ဴရွင္မ်ား၏ အဓိက အလုပ္မွာ အထပ္ထပ္ ျပန္လွန္ေလ့ က်င့္ေပးျခင္းျဖစ္ သည္။ ပညာေရး၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ စဥ္းစားေတြးေခၚ တတ္ရာမွ တီထြင္ဖန္တီးတတ္လာ ေစရန္ျဖစ္သည္။ အလြတ္က်က္မွတ္ တတ္ေစရန္မဟုတ္ပါ။ အလြတ္က်က္ မွတ္ ထားသမွ်ကုိ ျပန္လည္စစ္ေဆး ေသာ စာေမးပဲြစနစ္ေၾကာင့္ က်ဴရွင္ ႏွင့္ဂိုက္မ်ား ေနရာရလာျခင္းျဖစ္သည္။
၁ဝ တန္းစာေမးပဲြမ်ားတြင္ပင္ ေမး ခြန္းေဟာင္းမ်ားကုိ အျပန္ျ ပန္ေလ့ က်င့္ျခင္းျဖင့္ က်ဴရွင္ႏွင့္ ဂိုက္မ်ားက ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ ျဖစ္လာၾကသည္။ သင္ထားသမွ်ႏွင့္ တုိက္စစ္ေဆးေသာ စနစ္ေၾကာင့္လည္း သင္ထားသည့္ အတုိင္း မေျဖလွ်င္ အမွတ္မေပးဟူ သည့္ညစ္ကြက္မ်ား လုပ္ပုိင္ခြင့္ က်ယ္ လာသည့္သေဘာလည္း ရိွလာသည္။ အလြတ္က်က္ပညာေရး အသက္ရွည္ ေနသမွ် က်ဴရွင္ႏွင့္ ဂိုက္ မ်ားက အေရး ပါ အရာေရာက္ေနၾကဦးမည္ ျဖစ္ သည္။ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား က်ဴရွင္သင္ ၾကားခြင့္ကုိ တင္းတင္းဖိဖိ ပိတ္လိုက္ လွ်င္ လည္း ျပင္ပက်ဴရွင္မ်ားက ေန ရာခ်ဲ႕ ထြင္ကာ အခြင့္ေကာင္းယူလာ ၾကမည္ကိုလည္း တြက္ဆရမည္ျဖစ္ၿပီး ထိေစခ်င္သည့္ ပစ္မွတ္မွာ ပိုင္စိုးပိုင္ နင္း က်ဴရွင္ပညာေရးလား ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားကိုလား ခ်ိန္ဆ ရ မည္ျဖစ္ ၿပီး ပစ္မွတ္ႏွင့္က်ည္ဆန္ လြဲမွာစိုးလွ ပါသည္။
(၅)
က်ဴရွင္မ်ားကုိ ေရေလာင္းေပါင္း သင္ေနသည့္ အျခားေသာ အင္အားစု မွာ ကဲကဲတက္မိဘမ်ားႏွင့္ အဆင့္ ၁၊ ၂၊ ၃ ခဲြျခားေသာစနစ္ျဖစ္သည္။ အ ဆင့္ ၁၊ ၂၊ ၃ မရမည္ကုိ စိုးရိမ္ ေၾကာင့္ၾကႀကီးေနၾကသူမ်ားမွာ ေက်ာင္း သားမ်ားမဟုတ္ဘဲ မိဘမ်ားသာ ျဖစ္ သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားမွာ ေက်ာင္းမေနခင္ က်ဴရွင္ေရာက္ၾက ရသည္။ အမွတ္ ၁ မွတ္မွ်ကြာ႐ုံမွ်ျဖင့္ အမွတ္တူမ်ားသည့္အခါ အဆင့္မ်ား စြာ ကြာျခားသြားရသည္။ ရင္ထုမနာ ျဖစ္ရသူမွာ မိဘမ်ားျဖစ္ၿပီး ဖိအား ေပးခံရသည္မွာ ကေလးမ်ားျဖစ္ သည္။ သို႔ျဖင့္ ဂိုက္မ်ား ႏွင္းဆီခုိင္ျဖစ္ကာ က်ဴရွင္မ်ား ေစ်းေကာင္းရလာၾကသည္။
စာေမးပဲြက်မွာ မစိုးရိမ္ရေသာ ပညာေရးတြင္ က်ဴရွင္တက္ၾကသည္ မွာ အဆင့္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ မ်က္ ႏွာေကာင္းေကာင္း ရလိုေဇာေၾကာင့္ ျဖစ္ၿပီး စနစ္အမွားႀကီး ထဲ တြင္ မိဘ မ်ားႏွင့္အတူ ဆရာစိတ္နည္းေသာ ဆရာ၊ ဆရာမအခ်ဳိ႕က ပါဝင္အားျဖည့္ ထားၾကသည္။ သင္ထားသမွ်ကုိ ျပန္ လည္ စစ္ေဆးေသာစနစ္၊ ဖတ္စာ အုပ္ထဲမွ စာကို သာ အားျပဳရေသာ စနစ္၊ အဆင့္ ၁၊ ၂၊ ၃ ခဲြေသာစနစ္တုိ႔မွ အားကစား အႏုပညာ ဝါသနာပါရာ အလုပ္တုိ႔ကိုပါ ထည့္သြင္းအကဲျဖတ္ ေသာ စနစ္မ်ား ပါဝင္လာ မည္ဆုိ လွ်င္ မိဘမ်ားႏွင့္ ဆရာအခ်ဳိ႕၏ အလဲြစိတ္မ်ား ေလ်ာ့ပါးတန္သည္ကို ထည့္သြင္းတြက္ဆရမည္ ျဖစ္သည္။
အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒က ေျပာၾကားရာတြင္ က်ဴရွင္မျပရဟု အမိန္႔ထုတ္ထားၿပီး စံုစမ္းစစ္ေဆးမႈ မ်ား ရိွေသာ္လည္း ပေပ်ာက္မႈ မရိွ ျခင္းမွာ တရားသျဖင့္ ေပးသည့္ အမိန္႔ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္ဟု ပါရိွရာ ပညာေရးဟူသည္ အမိိန္႔အာ ဏာျဖင့္ တည္ေဆာက္ရသည္ မဟုတ္ ဘဲ သိမ္ေမြ႕ညင္သာေသာ နည္းမ်ား ျဖင့္ ေျဖရွင္း ရ သည္ကို သက္ဆုိင္ရာ တာ ဝန္ရိွသူမ်ားအေနျဖင့္ သတိမ လြတ္ၾက ေစလိုပါသည္။
စည္သူၿငိမ္း
Popular Myanmar News
No comments:
Post a Comment