menu

Sunday 17 November 2013

ၿမိဳ႕စားမင္းႏွင့္ ပုဒ္မ-၁၈

satire_msmhpm18_BK

ကမၻာျပားေလၿပီ။
နည္းပညာေၾကာင့္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းေတြ ဒိုးယိုေပါက္ ျဖစ္ကုန္သည္။ ဘာေသကိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘာသားေရနဲ႔မွ ဖုံးလို႔မရေတာ့။ သို႔ပါ၍ ေရႊျပည္သာ ၿမဳိ႕စားႀကီး အဂၢမဟာသေရစည္သူ ဘခက္ အေနႏွင့္ ယခင္လို ၿမဳိ႕ေတာ္သူ ၿမဳိ႕ေတာ္သားေတြကို ဓားမိုးအုပ္ခ်ဳပ္၍ မေကာင္း ေတာ့ေခ်ၿပီ။ အိမ္နီးခ်င္းၿမဳိ႕ေတာ္ေတြ၊ ေဒသတြင္း အဖြဲ႕အစည္းေတြ ကလည္း ေျပာလွၿပီ၊ ဖိအားေပးလွၿပီ။
ဒီလိုနဲ႔ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးေတြ လုပ္ေပးလိုက္သည္။
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျခင္း လုပ္ေပး ကတည္းက အရင္ဆုံးတက္သည့္ ျပႆနာက ဆႏၵျပျခင္းျဖစ္သည္။
ၿမဳိ႕ေတာ္သူ ၿမဳိ႕ေတာ္သားေတြ ကလည္း ဘယ္တုန္းကတည္းက ျပခ်င္ေနမွန္းမသိ။ ဆႏၵေတြ လႊတ္ျပၾကသည္။ သူတို႔ေတြ မ်က္စိက်ိန္းမွာစိုးလို႔ ေစတနာျဖင့္ မီးျဖတ္ေပးထားလွ်င္လည္း ေစတနာကို နားမလည္ ဆႏၵျပၾကသည္။
ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းလို႔ သေဘာထားလွ်င္ စိတ္စြဲၿပီး သံသရာမွာ ဒုကၡမ်ားမည္ စိုးသမို႔ေၾကာင့္ လယ္ေလးယာေလး ယူထိန္းေပးထားလွ်င္လည္း အာၿပဲႀကီးျဖင့္ ထထ ဆႏၵျပၾကသည္။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြ လုပ္ေပးမိတာေတာင္ မွားၿပီလားဟု ၿမဳိ႕စားႀကီးဘခက္ စာဖတ္ရင္း တစ္ခါတေလ ေတြးေနမိသည္။
ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ခ်ဳိင္းေမႊးနဲ႔ တူသည္ဟု ၿမဳိ႕စားမင္းဘခက္ ေတြးေနမိသည္။
ခ်ဳိင္းေမႊးမရွိလွ်င္ အဂၤါမစုံဟု ေျပာလိမ့္မည္။ ရွိလည္း ဘာသြားသုံးရမွန္း သူ႔အတြက္မသိေပ။
တစ္ရက္ …

ဆႏၵျပသည့္ ကိစၥကို ကိုင္တြယ္ဖို႔ ၿမဳိ႕စားကေတာ္ သီရိသုဓမၼခင္ကြာစိ က သို႔ကလို အႀကံေပးလာသည္။
အားပါးပါး … ေကာင္းလိုက္တဲ့ အႀကံ။
ၿမဳိ႕စားႀကီး အႀကံေပးအဖြဲ႕ ေသာတုဇန ေတြထဲေတာင္ ၿမဳိ႕ေတာ္အဆင့္ လစာေပးၿပီး ဆြဲခန္႔ထား လိုက္ခ်င္သည္။
ေနာက္တစ္ရက္၌ ေရႊျပည္သာ ဘ႐ိုကတ္စတင္းဆားဗစ္ (SBC) ေရဒီယိုမွ ၿမဳိ႕စားဘခက္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ သူ႔အသံ ျပာျပာႀကီးျဖင့္ ေအာက္ပါ မဟာမိန္႔ခြန္းႀကီးကို ခပ္တည္တည္ျဖင့္ ေျပာလိုက္ေပ ေတာ့သည္။
“ၿမဳိ႕ေတာ္သူၿမဳိ႕ေတာ္သား မိဘျပည္သူမ်ား ခင္ဗ်ား …
ယခု အခါသမယသည္ တက္ေခတ္ ဒီမိုကေရစီ ျဖစ္ပါေသာေၾကာင့္ လြတ္လပ္စြာ သင္းပင္းဖြဲ႕စည္းျခင္း၊ စုေဝးခ်ီတက္ ဆႏၵျပျခင္းတို႔ကို ၿမဳိ႕ေတာ္ရဲ႕ မြန္ျမတ္တဲ့ ေစတနာနဲ႔ ခြင့္ျပဳေပးလိုက္ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ပါေသာ္ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရး ႐ူးေအာ့ဖ္ေလာ ဆိုတာကလည္း ရွိေသးတာမို႔ ဆႏၵျပလိုသူေတြ လိုက္နာရမယ့္ အခ်က္ေတြကို ႀကဳိတင္သတ္မွတ္ ေပးထားပါတယ္။
ဒီဥပေဒကို ပုဒ္မ (၁၈) လို႔ ေခၚဆိုရမွာပါ။”

“ၿမဳိ႕ေတာ္သူၿမဳိ႕ေတာ္သားမ်ား ခင္ဗ်ား …
ဆႏၵျပဖို႔ ခြင့္ျပဳခ်က္ လိုပါတယ္။
ဘယ္လိုခြင့္ျပဳခ်က္ မ်ဳိးလဲလို႔ ဥပမာဆိုရရင္ ကိုယ့္ရပ္ကြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးကို မေက်နပ္လို႔ ဆႏၵျပခ်င္ရင္ သူ႔ရဲ႕ ၾကည္ျဖဴစြာ ခြင့္ျပဳေၾကာင္း ေထာက္ခံခ်က္ လိုပါတယ္။ ရဲစခန္းမွဴးကို ျပခ်င္ရင္ ဥပေဒစိုးမိုးေရး လိုအပ္ေသာ ေၾကာင့္ စခန္းမွဴး ကိုယ္တိုင္ လိုလိုလားလား ေထာက္ခံမွ ေဆာင္႐ြက္လို႔ ရပါတယ္။ အေၾကာင္းကိစၥ တစ္စုံတစ္ရာေၾကာင့္ စခန္းမွဴး ခရီးလြန္ေနရင္ သူ႔မိန္းမကို ေထာက္ခံခိုင္း ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီေခတ္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပမယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ေယာကၡမ ကိုယ္ေတာင္ ဆႏၵထြက္ျပလို႔ ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ခြင့္ျပဳခ်က္ လိုပါတယ္။”

“မိဘျပည္သူမ်ားခင္ဗ်ား …
ဆႏၵျပပြဲ ေတြက အခြန္ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆႏၵျပပြဲ မွာပါတဲ့ လူအေရအတြက္ အလိုက္ တစ္ဦးကို ေရႊျပည္သာေဒၚလာ ငါးေထာင္ ေပးေဆာင္ရပါမယ္။ ဒါေပမဲ့ တစ္ကိုယ္ေတာ္ျပမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သုံးေသာင္း ေဆာင္ရပါမယ္။ ႏိုင္ငံတကာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေန႔လို၊ OIC လို အမ်ားႀကီးျပမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေဈးေလွ်ာ့ေပးပါမယ္။ အခါႀကီးရက္ႀကီးေတြ၊ ၈၈ တို႔၊ ေရႊဝါေရာင္တို႔လို႔ အထိမ္းအမွတ္ကာလ ေတြနားနီးရင္ ဆႏၵအျပနည္းတဲ့ ၿမဳိ႕႐ြာေတြမွာ အထူး Discount Package ေတြလုပ္ေပးၿပီး ေဈးေလွ်ာ့ေပးပါ့မယ္။”

“တခ်ဳိ႕က ဆႏၵျပခြန္ ေကာက္တာကို ေဝဖန္ၾကမႈေတြ ရွိပါတယ္။
ၿမဳိ႕ေတာ္သူ ၿမဳိ႕ေတာ္သားမ်ား ၿမဳိ႕ေတာ္အစိုးရ ဘက္ကလည္း စဥ္းစားေပးပါ။
ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာ တစ္ဖက္အသံကို နားေထာင္ရတာ မဟုတ္လား ခင္ဗ်ာ။ ဆႏၵျပပြဲေတြမွာ ႏွိမ္နင္းဖို႔ မီးသတ္ကား၊ ေရာ္ဘာက်ည္၊ တကယ့္က်ည္၊ ေလာင္ခ်ာ၊ တင့္ကား၊ မီးေလာင္ဗုံး အဲေလ မ်က္ရည္ယိုဗုံး၊ ႏ်ဴကလီးယားဗုံး စတာေတြ ကို ႏိုင္ငံျခားက တင္သြင္းရတာျဖစ္ပါတယ္။ ယခင္ၿမဳိ႕ေတာ္ အစိုးရေဟာင္းဆိုရင္ ဆႏၵျပပြဲေတြ ရွိတိုင္း ဒါကိုစိုက္ထုတ္ အ႐ႈံးခံ ၿပီး ဝယ္ယူေပးခဲ့ရတာပါ။ ခုလို ဒီမိုကေရစီ ေခတ္ႀကီးမွာ ဆႏၵျပ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူ ေတြဟာ အေကာင္တယ္ဗလတီ ရွိရွိနဲ႔ ကိုယ့္ႏွိမ္နင္းမယ့္ လက္နက္အတြက္ ကိုယ္တာဝန္ယူရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။”

“လူသားတိုင္း ၿငိမ္းခ်မ္းစြာစုေဝး ဆႏၵျပခြင့္ရွိတယ္လို႔ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရး ေၾကညာစာတမ္းက ဆိုထားတာနဲ႔ အညီ ၿမဳိ႕ေတာ္အစိုးရက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ေဖာ္ေဆာင္ရာမွာ လြတ္လပ္စြာ စုေဝးခြင့္ ဥပေဒကို ခြင့္ျပဳ ျပ႒ာန္းေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ၿမဳိ႕ေတာ္သူ ၿမဳိ႕ေတာ္သားမ်ား ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ရႊင္လန္းက်န္းမာၾကပါေစ။
ေရႊျပည္သာၿမဳိ႕ေတာ္ တိုးတက္ ထြန္းကားပါေစ။”


ဘခက္
The Voice Weekly

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ShareThis