ေျမေအာက္ေျမျပင္တြင္ လူလုပ္ေသာ ေလာဘမုန္တိုင္းတို႔ မာန္ဖီေနၾကေလသည္

ေျမေအာက္အေတာင္ ၆ဝ ခန္႔ ဆင္းခဲ႔ၿပီးျဖစ္၍ တစ္ေန႔တည္းမွာပင္ နာရီပိုင္းအတြင္း ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ အထက္ ေပငါးေထာင္ရွစ္ရာေက်ာ္ကို ထပ္တက္ရလိမ့္မည္ဟု
ေတြးထင္ထား ခဲ့ျခင္းမရိွခဲ့။ အခုေတာ႔ မည္းညစ္ေသာ ေက်ာက္မီးေသြး ေပက်ံခံခဲ့ရ႐ံုမွ်မက ျဖဴလႊေအးျမေသာ တိမ္မွ်င္မ်ားကိုပါ ဖမ္းဆုပ္ကိုင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ဧရာဝတီျမစ္ အေနာက္ဘက္ကမ္း သည္ ေျမေအာက္သယံဇာတတို႔ျဖင့္ ျပည့္ႏွက္လ်က္ရိွေနသည္က အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္။ ေလးပင္အေက်ာ္ပဒါန္း လမ္းမ(၂၇)မိုင္ အေရာက္တြင္ လမ္း ေဘးဝဲယာ အပံုလုိက္ျမင္ေတြ႕ႏိုင္သည္ ကေရႊမည္းဟု ယူဆႏိုင္ေသာေက်ာက္မီး ေသြး ထုတ္လုပ္ေရးစခန္းပင္ ျဖစ္သည္။

ေက်ာက္မီးေသြး လုပ္သားမ်ား ေနထိုင္ေသာ တဲငယ္မ်ားႏွင့္ရြာေလး တစ္ရြာတမွ်စည္ကားလ်က္ ရိွေနေသာ္ လည္း အခ်ိဳ႕ တဲအိမ္တို႔မွာ ေနထိုင္ သူပိုင္ရွင္မဲ့ လ်က္ရိွ သည္ ကို လည္း ေတြ႕ရ ေပသည္။ ”မိုးတြင္းဆိုေတာ့ စိုက္ခ်ိန္ ပ်ိဳးခ်ိန္ ကိုယ့္ေဒသကိုယ္ ျပန္စိုက္ၾက ပ်ိဳးၾကဆိုေတာ့ လူမရိွဘူးေပါ့။ ေက်ာက္ မီးေသြး လာတူးတာကေတာ့ နယ္အစံု ပါပဲ”ဟု ေရနံေခ်ာင္းနယ္ဘက္မွ လာ ေရာက္ လုပ္ကိုင္ေနေသာကိုစိုးနိုင္ကဆို လာသည္။ ေက်ာက္မီးေသြးတူးလုပ္သား မ်ားအေနျဖင့္ ကိုယ္ပိုင္စိတ္ႀကိဳက္ေန ရာေရြး တူးႏိုင္ေသာ္လည္း ရရိွလာေသာ ေက်ာက္မီးေသြးမွန္သမွ်ကို ‘မိုးႀကိဳး-ျခေသၤ့’ ကုမၸဏီသို႔ ေရာင္းခ်ၾကရသည္။ငါးဂါလန္ဝင္ပံုးႀကီးတစ္ပံုးလွ်င္ ၄ဝဝ   က်ပ္ႏႈန္းျဖင့္ ကုမၸဏီ မွေပးေခ်သည္ဟု သိရသည္။

မိသားစုလိုက္လာေရာက္လုပ္ကိုင္ ၾကၿပီး ေလးေယာက္တစ္ဆိုင္းလွ်င္ တစ္ ေန႔ ပံုးတစ္ရာဝန္းက်င္ရေအာင္ တူးၾက ရသည္။ ထိုေဒသတြင္မီးေသြးက်င္း ေပါင္း ၁၈ က်င္းမွ ၂ဝ က်င္းထိရိွႏိုင္ၿပီး မိုးကင္းေလကင္း ရာသီခ်ိန္ဆိုလွ်င္ တစ္ ေန႕ပ်မ္းမွ်တန္ ၂ဝ မွ ၂၅ တန္ထိ ထြက္ရိွသည္။ ရလာေသာေက်ာက္မီး ေသြးမ်ားကို ‘မိုးႀကိဳး-ျခေသၤ့’ ကုမၸဏီမွ ေနျပည္ေတာ္ ဘိလပ္ေျမစက္႐ံုသို႔ တင္ ပို႕ေရာင္းခ်ေၾကာင္း လုပ္ငန္းတာဝန္ခံက ရွင္းျပခဲ့သည္။

”ေက်ာေပၚ လိုက္လို႔ေပါ့ဗ်ာ။ ေက်ာက္မီးေသြးအလႊာက ၃ လႊာရိွ တယ္။ ၄ လႊာ၊ ၅ လႊာ၊ ၈ လႊာထိေအာင္ ရိွတယ္။ တူးရတာအခက္ဆံုးက ၃ လႊာ ေက်ာ္က အခက္ ဆံုးဗ်။ ေက်ာက္အေန အထားက စီးတယ္။ မာတယ္။ သူ႕ကို တူးရတာက အလယ္ထဲမွာ တစ္လက္မ ေလာက္ ေျမလႊာကို အရင္ဆံုးလက္ တေမာင္းႏႈိက္ တူးရ တယ္။ ၿပီးမွ တစ္ လႊာခ်င္း ဖဲ့ယူရတာေပါ့” ဟု ပြင့္ျဖဴၿမိဳ႕ နယ္ အင္ေတာင္ေက်းရြာမွ ကိုဝင္းခ်ိဳက သူ႕ အေတြ႕အႀကံဳကို ျပန္ေျပာင္းေျပာျပခဲ့ သည္။ မိသားစုလိုက္ လာေရာက္လုပ္ ကိုင္ ေနၾကေသာ္လည္းသားသမီး ၂ ေယာက္၏ပညာေရးကိုမူ ပြင့္ျဖဴအ ထက္တန္း ေက်ာင္းတြင္သာ ပံုအပ္ထား ရသည္ဟု သူက ဖြင္႔ဟသည္။

မီးေသြးေက်ာက္က်င္းေနရာတြင္ က်န္းမာေရးအတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ ထားႏိုင္ျခင္းမရိွ။ ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္ တီး ဆိုသလိုကိုယ္ပိုင္အလုပ္ကဲ့သို႔ သေဘာထား လုပ္ကိုင္ေ နၾကရသည္။အကူအညီဆိုလို႔ လက္ျဖင့္က်င္းေဖာ္ ရမည့္ ေနရာအား စက္ျဖင့္အငွားတူး ေပးသည္မွ လြဲ၍ ‘မိုးႀကိဳး-ျခေသၤ့’ ကုမၸဏီက ဘာဆိုဘာမွ်တာဝန္ယူမႈ မရိွ ဟု ဆိုသည္။စက္တူးခတစ္နာရီလွ်င္တစ္သိန္း ေပးေခ်ရသည္။ စက္ျဖင့္တူးသျဖင့္လက္ ျဖင့္က်င္းေဖာ္လွ်င္ ၁၅ ရက္ေလာက္ၾကာ သည္ကို တစ္နာရီအတြင္း ေက်ာက္ က်င္း ေပၚႏိုင္သည္။ကိုဝင္းခ်ိဳေျပာျပ သည္က ”ေျမေအာက္ကိုအေတာင္ ေလးငါးေျခာက္ဆယ္ေလာက္အထပ္ ထပ္တူးရတာေပါ့။ ေအာက္မွာ လုပ္ သား ၃ ေယာက္ေ လာက္ဆင္းၿပီး အ ေပၚက ႀကိဳးဆြဲက ၂ ေယာက္ေလာက္ တာဝန္ယူရတာေပါ့။ ေက်ာက္မီးေသြးအမ်ိဳးအစားလိုက္ၿပီးေစ်းက ၃၅ဝျဖစ္ တာ ရိွေသးတယ္။ အႀကီးအေ သးမခြဲျခား ပါဘူး။ တစ္ေျပးညီပါပဲ”ဟုဆိုပါသည္။ သူ တို႔အဖြဲ႕ကေတာ့ တစ္ေယာက္ပံုး ၂၅ ပံုးစီရေအာင္ တူးၾကသည္။ သံုးေရ ေသာက္ ေရကိုတစ္ပံုးလွ်င္ ၁ဝဝ က်ပ္ ႏႈန္းေ ပး ဝယ္ၾကရသည္ဟုဆိုသည္။ မိုးတြင္းကာလျဖစ္၍လက္တူးသမားအဖို႔ တြက္ေျခကိုက္လွေသာ္လည္း မိုးမ်ား သျဖင့္တြင္း ၿပိဳခံရသူမ်ားမွာ ကိုယ့္ရပ္ ရြာသို႔ ျပန္ေျပး သူမ်ား လည္း ရိွခဲ့သည္။ လုပ္ငန္းခြင္ အႏၲရာယ္ႀကီးႀကီးမားမား ႀကံဳေတြ႕ ၾကရျခင္းေတာ့ မရိွၾကေသးဟု ဆိုသည္။

”အင္းေက်ာက္က်င္းတစ္က်င္းကို ပံုးေရတစ္ေသာင္းေက်ာ္ ေလာက္ေတာ့ ထြက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တစ္က်င္းနဲ႔ တစ္ က်င္း အေတာင္ေလးဆယ္ေလာက္ ေတာ့ ကြာဖို႕ေတာ့ လိုတယ္ဗ်။ အဲ…ဒီ ေရေၾကာ ေတြ႕လို႕ကေတာ့ ရပ္ထားေပ ေတာ့ဗ်ာ”တဲ႔။ တကယ္ေတာ႔ သူတို႔ အလုပ္က အင္မတန္ခက္ခဲၾကမ္းတမ္း ပါသည္။ ေမ်ာတံုးမ်ား၊ တစ္လွမ္းအ ကြာျဖင့္ကန္႔လန္႔ျဖတ္ ေလွကားထစ္ မ်ား ျပဳလုပ္ကာ လက္ကိုင္ရန္ က်ပ္လံုး ခန္႕ရိွႀကိဳး တစ္ေခ်ာင္းကို အားကိုး အားထား ျပဳဆင္းရ သည္။က်င္း တစ္ဝက္ေ က်ာ္ေ က်ာ္အ ေရာက္တြင္ ဖင္ထိုင္လ်က္အေနအထား ျဖင့္ႀကိဳးကိုင္ေလွ်ာ့ခ်ရသည္။ ေနာက္ တစ္ဆင့္ေရာက္မွ ေထာက္ တိုင္မ်ားျဖင့္ ေသခ်ာေ ထာက္ကန္ ထားသည့္ လိုဏ္ ေခါင္းတစ္ေလွ်ာက္ ကိုယ္တုိင္သြား ၾကည့္မိမွပင္ သူတို႔အရင္းအႏွီးကိုသိခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။

”ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ေခါင္းစြပ္ ဓာတ္မီးနဲ႔ပဲတူးရတာဗ်။ မီးစက္ေမာင္း လို႔ရတယ္ဆိုေပမယ့္ ေက်ာက္တူးစက္တစ္ခါတစ္ရံအသံုးျပဳမွပဲ ေမာင္းတယ္ ဗ်” ဖေယာင္းတိုင္ ၃ တိုင္စာေလာက္သာ လင္းေသာဓာတ္မီးမွိန္ျပျပေလးက သူ တို႔ ဘဝအတြက္ လမ္းေဆာင္ျပေသာအလင္းေရာင္နိမိတ္ပင္ ျဖစ္ေနသည္။ မိသားစုလိုက္လာခဲ့သည္ ဆိုေသာ္ လည္း သားသမီးမ်ား ပညာေရးဆံုးခန္းတိုင္ ေအာင္သူတို႕မစြမ္းေဆာင္နိုင္ၾက။ရသမွ်အသျပာေငြေၾကး ျခစ္ျခစ္ကုတ္ကုတ္ စုေဆာင္းလ်က္ အိမ္ျပန္မ်က္ႏွာ ပန္းလွဖို႔ အေရး က်န္းမာေရးေကာင္းစြာျဖင့္ ေန႕စဥ္ ပံုမွန္ေက်ာက္ က်င္းဆင္းႏိုင္ေရး သည္ ေက်ာက္တူးသ မားမ်ားတို႔၏ေလာေလာ ဆယ္ ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ပင္ျဖစ္ ေခ်လိမ့္ မည္။ခဏတာအသက္႐ႈမြန္းက်ပ္ခဲ့ရ ေသာ ေက်ာက္မီးေသြးက်င္းထဲမွထြက္လာခဲ့ၿပီး လန္းဆန္းလတ္ဆတ္ေ သာ ေလကို တစ္ဝ႐ွဴလ်က္ ၊ေရွ႕ဆက္ခရီး ဆက္ခဲ့သည္။ တိမ္မွ်င္၊ တိမ္ခိုး၊ ေတာင္ ေတြစိုးမိုးထားသည့္ အေနာက္႐ိုးမအလွ ကို တစ္ဝႀကီး ခံစားရင္း ငဖဲၿမိဳ႕နယ္  ဂုတ္ႀကီးေက်းရြာသို႔ အေရာက္လွမ္း ခဲ့ၾက ရသည္။

တိမ္ေတာင္တိမ္ခဲတိမ္ျဖဴေတြလႊမ္းၿခံဳထားေသာ ရခုိင္႐ိုးမဆီက ဂုတ္ႀကီးေက်းရြာေလးကိုမွ ေက်ာက္ျဖဴ-ကူမင္း – တ႐ုတ္ေရနံႏွင့္ သဘာဝဓာတ္ ေငြ႕ပိုက္ လိုင္းျဖတ္ သန္းျခင္းက ထိုေဒသ ၏ အ႐ိုးစြဲအသားက်ေနေသာ ေအးခ်မ္း ေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုဖ်က္သိမ္း ခံလိုက္ရျခင္း ပင္။ ”နဂါးတို႔မ်က္ေစာင္း အေၾကာင္းသံုး ပါးမေရြး”ဟူေသာ စကားကို ၾကား ေယာင္မိသည့္နည္းတူ ေလာကတြင္ အ ဆိုးဝါးဆံုးႏွင့္အရက္စက္ဆံုးဟု ဆိုရ မည့္ ေလာဘစည္းဝါးတြင္းသို႔ ထည့္ သြင္းစဥ္းစားခံလိုက္ရျခင္းကပင္ အ  ေနာက္ ႐ိုးမ ေတာင္တစ္ေၾကာကုိုအနာ ခ်ဳပ္႐ိုးေၾကာင္းႀကီး တစ္ခုအလား နာ ၾကည္းေဆြးေျမ႕စြာ ေတြ႕ျမင္လိုက္ရ သည္။ ရခိုင္ျပည္နယ္ေက်ာက္ျဖဴျမိဳ႕မွ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ယူနန္ျပည္ နယ္သို႔ သြယ္ တန္းမည့္ ‘ေရႊ’ သဘာဝဓာတ္ေငြ႕ႏွင့္ ေရနံပိုက္လိုင္းစီမံကိန္းသည္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ၏ၿမိဳ႕နယ္ ၂၁ ၿမိဳ႕နယ္ ကိုျဖတ္သန္း သြားခဲ့သည္။ မေကြးတိုင္း ေဒသႀကီး ငဖဲၿမိဳ႕နယ္ ဂုတ္ႀကီးေက်းရြာသည္လည္း တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္သည္။ ဂုတ္ႀကီး ေက်းရြာသည္ မင္းဘူး-ပဒါန္း-အမ္း လမ္းမေပၚတြင္ရိွသည္။ ထိုလမ္းမႀကီး သည္ စစ္ေတြအ ထိ ကုန္စည္ကူးသန္းမႈ ကိုသြယ္တန္းရာလမ္းမႀကီးလည္း ျဖစ္ သည္။ ပဒါန္းမွ မိုင္ ၂ဝ အကြာတြင္ တည္ရိွ၍အိမ္ေျခ ၁၇ဝ ႏွင့္လူဦးေရ ၅ဝဝ ေက်ာ္ရိွသည္။

လူမ်ိဳးအမ်ားစုမွာအ႐ိႈတိုင္းရင္းသား (ခ်င္း) မ်ားေနထိုင္ ၾကသည္။ အမည္နာမေရွ႕တြင္ ဆလိုင္း တပ္၍ေခၚခဲ့ၾကသည္။ေတာင္ေပၚ ခ်င္း မ်ားက ထို ေျမျပန္႔ခ်င္းမ်ား ေနာက္ တြင္မွလိုက္၍ဆလိုင္းတပ္လာၾကသည္ ဟု ဆိုသည္။ စိုက္ပ်ိဳးေရးကို အဓိကထား လုပ္ကိုင္ၾကၿပီးစိုက္ပ်ိဳးၾကေသာသီးပင္ စားပင္မ်ားမွာ ေကာ္ဖီ၊ ငွက္ေပ်ာ၊ ကမၺလာ၊ သံပရာ၊ လိေမၼာ္၊ တညင္း၊ ဆူး ပုပ္ စသည္တို႔ကိုအမ်ား ဆံုးစိုက္ပ်ိဳး လုပ္ကိုင္ၾကသည္။ ”ကြၽန္ေတာ့္ ေကာ္ ဖီၿခံအတြက္ေတာ့ ေလ်ာ္  ေၾကးေပးသြား တယ္။ ႏွစ္ရွည္ပ င္ေတြျ ဖစ္ တဲ႕လိေမၼာ္၊ ကမၺလာအတြက္ မရဖူးဗ်။ ေကာ္ဖီက ၃ ႏွစ္ေလာက္ဆိုျဖစ္တယ္။ လိေမၼာ္ တို႕ ကမၺလာ တို႕က ၁ဝ ႏွစ္ေလာက္မွ ျဖစ္ ထြန္းတာ၊ ဒီအပင္ေတြ အတြက္ေ လ်ာ္ ေၾကးမေပးသြားဘူး”ဟု ေဒသစိုက္ပ်ိဳး ေရး လုပ္ကိုင္သူ တစ္ဦးက ေျပာျပသည္။ သဘာဝဓာတ္ေငြ႕ပိုက္ လိုင္းျဖတ္ သန္း ျခင္းအ တြက္ ေလ်ာ္ေၾကး မ်ား ေပးခဲ့ ေသာ္ လည္းတြက္ခ်က္ပံု မညီမွ်မႈမ်ားရိွ ေနသည္ဟု စစ္တမ္းမ်ား ေကာက္ယူမႈ တြင္ ေပၚလြင္ေနခဲ့သည္။

သတ္မွတ္ဧရိယာေပ ၁ဝဝ အျဖစ္ သတ္မွတ္ေလ်ာ္ေၾကးေပးခဲ့ေသာ္လည္း၊ ေျမသံုးစြဲမႈမွာေပ ၁ဝဝ အျပင္ဘက္ဖို႕ေျမ မ်ားက ေဒသခံတို႕၏စိုက္ခင္းမ်ားကို ပ်က္ယြင္းေစခဲ႕ သည္။ ”ဟိုးအေပၚက ေျမေတြၿပိဳတာကလည္း သီးေနတဲ့ အ ပင္ေတြကိုပိတယ္။ ေအာက္ဘက္က လည္းၿပိဳတယ္။ ေပ ၁ဝဝ အျပင္ဘက္က ဖို႔ ေျမေတြေၾကာင့္ ပ်က္စီး သြားတာကိုလာတိုင္းမေပးေတာ့ဘူး”ဟု ေဒသခံ တစ္ဦးက စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ဟန္ျဖင့္ ေျပာသည္။ ပိုက္လိုင္းျဖတ္သန္းရာေဒသ တစ္ေလွ်ာက္ ေျမယာသုံးစြဲ ရာ၌လည္း ပိုင္ ရွင္မ်ားကိုအသိေပးထားသည့္ မူလေျမ ပမာဏထက္ပိုမိုသုံးစြဲျခင္း၊ ေျမယာေလ်ာ္ ေၾကးမ်ားကိုထိုက္ တန္စြာေပးေလ်ာ္မႈ မရွိျခင္း၊ ေဒသခံမ်ား၏ ဘဝရပ္ တည္ ေရးႏွင့္ လူမႈဘဝဖြံ႕ျဖိဳးေရးက႑မ်ိဳးစုံကို လည္း အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစခဲ့သည္ ဟု ျမစ္အေနာက္ဘက္ကမ္းပိုက္လိုင္း ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေရး Ayarwady West Development Organization (မင္းဘူး၊ စကု၊ ပြင္႔ျဖဴ၊ ငဖဲ)ႏွင့္ (Myanmar-China Pipeline Watch Committee) မွ အတည္ျပဳခဲ့သည္။ ဓာတ္ေငြ႕ ပိုက္လိုင္း မ်ား ေတာင္ေ ပၚ ေဒသကို ျဖတ္သန္းသြားခဲ့ရ၍ ဖို႔ေျမ မ်ားမၿပိဳက်ေစရန္တံတိုင္း မ်ားကာရံေပး ခဲ့ေသာ္လည္း သဘာဝအရင္းအျမစ္   မ်ား ထည့္သြင္းတြက္ခ်က္ခဲ့ျခင္း မရိွ သည့္အျပင္၊ စီမံကိန္း မစတင္မီကပင္ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ထိခိုက္မႈစစ္တမ္း ႏွင့္ လူမႈဘဝသက္ေရာက္ထိခိုက္မႈ စစ္တမ္းမ်ား (EIA,SIA) ေကာက္ယူ စိစစ္ျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ သဲအိတ္မ်ားခ် ထားကာရံ၍ ထိုအေပၚမွေက်ာက္နံရံ တည္ထားခဲ့သည္။ မိုးရြာသြန္းမႈမ်ားျပား လာသည္ တြင္ ေရတိုက္ စားမႈေၾကာင့္    ေျမသားမ်ား ၿပိဳက် ကာ ေဒသခံရြာ သား မ်ား အသံုးျပဳသည့္ စမ္းေခ်ာင္းမ်ားအ တြင္း စီးဝင္ခဲ့၍ မွီခိုအားထားရာေသာက္ သံုးေရဆံုး႐ံႈး မႈ ႏွင့္ရင္ဆိုင္ေနၾက ရရွာ သည္။

သဘာဝေရထြက္မ်ားႏွင့္ ေရထိန္း ေတာမ်ားပ်က္စီးေစျခင္း၊ ရွားပါးေရေန၊ ကုန္းေနသတၱဝါမ်ား၊ ဇီဝမ်ိဳးစုံမ်ိဳးကြဲမ်ား ထိခိုက္ ပ်က္စီးေစျခင္း၊ အမ်ားပိုင္ သစ္ ေတာႏွ င့္ ေဒသခံအစုအဖြဲ႕ပိုင္ သစ္ ေတာမ်ားကို ပ်က္စီးေစျခင္းမ်ား၊ ကမ္း ႐ိုးတန္းႏွင့္ သႏၲာေက်ာက္တန္းမ်ားထိခိုက္ပ်က္စီးျခင္း အပါအဝင္ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက် င္ႏွင့္ ေဂဟ စနစ္ကို အႀကီး အက်ယ္ ထိခိုက္ေစေၾကာင္းေတြ႕ ရွိရ သည္။ မင္းဘူး-အမ္း-စစ္ေတြကား လမ္းသည္ အေကြ႕အေကာက္အတက္ အဆင္းၾကမ္း တမ္းစြာျဖင့္ ေဖာက္လုပ္ ထားရိွသည္။ ထိုလမ္းပိုင္းကို တံက်င္လွ်ိဳ သကဲ့သို႔ သဘာဝဓာတ္ေငြ႕ပိုက္လိုင္း သည္ျဖတ္သန္း ေဖာက္လုပ္ထားရိွရာလမ္းနံရံမ်ားေျမၿပိဳက်မႈ၊ ပိုက္လိုင္းျဖတ္ လမ္းပိုင္းနိမ့္ က် ပ်က္စီးေစသည့္အျပင္ ကုန္တင္ကားႀကီးမ်ား လမ္းမေခ်ာ္ ေစရန္ ဂ႐ုတစိုက္ေမာင္းႏွင္ေနၾကရ သည္ကို ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရသည္။ ညိဳ႕ခနဲ တက္လာေသာ မိုးတိမ္မ်ားမွ တစ္ ဆင့္ မိုးမ်ားတဖြဲဖြဲရြာခ် လိုက္သည္။ ဂုတ္ႀကီး ေက်းရြာေလးကေတာ့မိုးမ်ားေအာက္ တြင္မလႈပ္မ ယွက္၊ ေဒသခံတိုင္း ရင္းသား ေက်း ရြာေနျပည္သူမ်ားကေတာ့ ငုတ္ တုတ္ ထိုင္ေနေသာ္လည္းရင္ထဲမွ ႏွလံုး သားမ်ားက လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္ေန ၾက သည္။ သူတုိ႔ ရာသက္ပန္စိုက္ ပ်ိဳးလုပ္ကိုင္ လာေသာ စိုက္ခင္းမ်ားကို သဘာဝ ဓာတ္ေငြ႕ ပိုက္လိုင္းႀကီးက ဝါးမ်ိဳထားခဲ့ ၿပီ၊ လက္ဝယ္ရရိွခဲ့ေသာ ေလ်ာ္ေၾကးမ်ား က မည္မွ်ခံမည္နည္း။ ႏွစ္စဥ္စိုက္ပ်ိဳး  လုပ္ကိုင္စားေသာက္ ခဲ့ေသာ စိုက္ခင္း မ်ားက ထာဝရစား ဝတ္ေနေရးအတြက္ ဖူလံုႏိုုင္ေပသည္။ သဘာဝဓာတ္ေငြ႕ ပို႔လႊတ္မႈက စတင္ေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ပိုက္လိုင္း ျဖတ္သန္းခံ ေက်းရြာမ်ားမွ ျပည္သူေတြကေတာ့ ဘဝင္မေ အး ႏိုင္ၾကေပ။ ကြင္းဆင္း တိုင္းတာ၍ ေစ်းႏႈန္း ညိႇႏႈိင္းထားေသာ အပိုေဆာင္း ပ်က္စီးမႈ ေလ်ာ္ေၾကးကိုေမွ်ာ္လင့္ေန ၾကသည္။

”ရွစ္လပိုင္း ၇ ရက္ေန႔က ေျမ စာရင္းေရာ၊ MOGE  က တာဝန္ရိွသူ ေတြေရာ၊ ခ႐ိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး တို႔က ေငြပမာဏမ်ားလို႔ ေလွ်ာ့ေပးပါေျပာ တယ္။ ျမန္ျမန္ရမယ္ထင္လို႔ ၃ဝ ရာခိုင္ ႏႈန္း အထိ ေလွ်ာ့ေပးခဲ့ေပမယ့္ ခုထိမ ေလ်ာ္ ေသးဘူး။ မ်ားတယ္လို႔ ေျပာရ ေအာင္က ေျမတိုင္းတာလည္းသူတို႔ ဖာသာတိုင္းတာပါ။ ပိုက္လိုင္း ကေလ ေအာက္ ဘက္ကေနတာ ဆိုေတာ့ေပါက္ ကြဲရင္အႏၲရာယ္ျဖစ္မွာလည္း စိုးေတာ့ ေငြရရင္ဟိုဘက္ လြတ္ရာ ေခ်ာက္ႀကိဳေခ်ာက္ၾကားေျ မဝယ္ၿပီး သြားေနရေ တာ့မွာပဲ”ဟုေျပာေသာ မိုင္ေပါငဲ၏ စကား သံမ်ားကိုၾကားေယာင္ရင္း အဆင္း လမ္းကို အေကြ႕မ်ား၌ ေခ်ာ္မက်ေစရန္ သတိထားလာခဲ့ရသည္။ ေျမေအာက္မွ သယံဇာတ မ်ားကို စနစ္တက် တြက္ ခ်က္ျခင္းႏွင္႔ ျပန္ လည္ ကာကြယ္ျခင္း မရွိ။ တူးေဖာ္ျခင္းသည္ လည္းေကာင္း၊  ေျမေပၚစိုက္ပ်ိဳးလုပ္ကိုင္ျခင္းကိုလည္း အလြယ္ပင္ခုတ္ထြင္လုပ္ကိုင္ ျခင္းသည္ လည္းေ ကာင္း ေဘးထြက္ဆိုး က်ိဳးမ်ား က မနည္းလွ။ လူသားတို႔အ တြက္ မရိွမ ျဖစ္၊ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ျဖစ္သင့္ ျဖစ္ထုိက္သည္ထက္ ပို၍ ခက္ခဲပင္ပန္း ႀကီးစြာ လုပ္ ကိုင္ၾက ရေပသည္။

ထို႔အတြက္သဘာဝ ေရ၊ ေျမ၊ ေလ၊ ရာသီဥတုတို႔၏ ေဖာက္ျပန္မႈ၏ဆိုးက်ိဳး ခံစားရသည္လည္း ရိွနိုင္ေပသည္။ ထိုအထဲတြင္မွ လူတို႔ ဖန္တီး ေသာ ေပါ့ဆမႈ၊ တန္ဖိုးမထား အသိမဲ႔၊ ဆင္ျခင္သံုးသပ္မႈမဲ့ေသာ လုပ္ရပ္မ်ား ေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာေသာ အက်ိဳးဆက္ မ်ားကေတာ့ အသိဥာဏ္အရွိဆံုးဟု ဂုဏ္ယူဝင့္ၾကြားတတ္ေသာ လူသားတို႔၏ ကမၻာတြင္ မရိွသင့္ေသာအရာဟု ဆိုေသာ္လည္း ျငင္းနုိင္စြမ္းမရွိ လက္ခံ ေနရေလၿပီ။ စကားပမာဆိုရပါလွ်င္ မိုး ေအာက္ေျမျပင္ ျမင္ႏိုင္သမွ် အရပ္တို႔ တြင္ လူသားတို႔ ၏ ေလာဘမုန္တိုင္း ေအာက္၌ပင္ လူသားဘဝနွင္႔ သဘာဝ လက္ေဆာင္တန္ဖိုးမ်ား ျပားျပားဝပ္ အေခ်မႈန္းခံေနရၿပီဟုသာ . . . ။

ဦးမင္း

Popular Myanmar News