အထည္ခ်ဳပ္အလုပ္သမားမ်ား ဆႏၵျပသည္ဆိုရာ၀ယ္

''ဧၿပီလကတည္းက အလုပ္လုပ္ရတာ စိတ္မပါေတာ့ဘူး။ တခ်ဳိ႕လည္း လစာထုတ္ခ်ိန္ ငိုၾကတယ္။ လုပ္ေနရင္းနဲ႔ အိမ္ျပန္ပို႔ဖို႔ထက္ ကိုယ့္တစ္ ေယာက္စာ စားစရိတ္၊ ေနစရိတ္အတြက္ကိုေတာင္ ပူပန္ေနရတယ္''ဟု အသက္ ၂၀ အရြယ္ အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ံု အလုပ္သမားတစ္ဦးျဖစ္သူ မေ၀လြင္(အမည္ရင္းမဟုတ္)က ေျပာျပခဲ့သည္။ ဧရာ၀တီတိုင္း ျမန္ေအာင္ၿမိဳ႕နယ္ ဇာတိရြာမႇ လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ႏႇစ္ခြဲက မေ၀လြင္တို႔ ေမာင္ႏႇမသံုးဦး ထြက္လာခဲ့သည္။ မေ၀လြင္၊ အစ္မရယ္၊ ေမာင္ေလးရယ္။ မေ၀လြင့္မိဘမ်ားက လယ္ယာလုပ္ကိုင္ၾကသည္။ ေနာက္ပိုင္း မႇာေတာ့ သီးႏႇံေစ်းဖ်က္၊ ရာသီဖ်က္ႏႇင့္ ေလးဧကခန္႔ရႇိ လယ္လုပ္စာ ႏႇင့္ မိသားစု စား၀တ္ေနေရး မဖူလံုေတာ့။ အလုပ္အကိုင္မ်ားလည္း ရႇားပါးလာတာေၾကာင့္ မေ၀လြင္တို႔ ေမာင္ႏႇမေတြ ေနရပ္ကို စြန္႔ခြာလာခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ ညီအစ္မႏႇစ္ေယာက္က အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ံုေတြမႇာ၊ ေမာင္ေလးကေတာ့ ပိုက္စက္႐ံုတစ္ခုမႇာ ၀င္ ေရာက္ လုပ္ကိုင္ၾကသည္။ လိႈင္သာယာစက္မႈဇုန္၌ အလုပ္သမားအမ်ားစုမႇာ နယ္မႇ အထူးသျဖင့္ ဧရာ၀တီတိုင္းေဒသႀကီးမႇ ေျပာင္းေရႊ႕လာၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ အမ်ားစုက လယ္သမား မိသားစုမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး မိန္းကေလးမ်ားမႇာ မူလတန္း ပညာေရး၊ ေယာက်္ားေလးမ်ားမႇာ အလယ္တန္း ပညာေရးႏႇင့္ ေက်ာင္းထြက္ထားသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ အမ်ားစုမႇာ စက္႐ံုအေဆာင္၊ အေဆာင္မရႇိပါက နီးစပ္ရာတြင္ ႏႇစ္ေသာင္းခြဲ၊ သံုးေသာင္းတန္ အိမ္စုငႇားေန၊ အမ်ဳိးအိမ္တြင္ ေနသူကေန အဆင္ေျပသလို ေနထိုင္ၾကသည္။ စက္႐ံုအလုပ္ခ်ိန္မ်ားမႇာ မနက္ ၈ နာရီမႇ ည ၈ နာရီ (အခ်ိန္ပိုအပါအ ၀င္) ထိ သတ္မႇတ္ထားၿပီး ပိတ္ရက္မရႇိ တစ္ပတ္လံုး ပံုမႇန္ အလုပ္လုပ္ၾကရသည္။ တရား၀င္ အစိုးရ႐ံုးပိတ္ရက္ႏႇင့္ ျပန္တမ္း၀င္႐ံုးပိတ္ရက္မ်ား၌လည္း ေအာ္ဒါက်ရင္က်သလို အခ်ိန္ပို လုပ္ရၿပီး၊ ည ၁၁နာရီ၊ ည ၂ နာရီ၊ ၃ နာရီ ေအာ္ဒါၿပီးသည္အထိ အလုပ္ဆင္းရသည္မ်ားလည္းရႇိေၾကာင္း သိရသည္။ ''အလုပ္မလုပ္ခင္ကေတာ့ လစာသံုးေသာင္းခြဲ၊ ေလးေသာင္းရမယ္ဆိုေတာ့ ဟုတ္ေနတာပဲ။ ေမာင္ႏႇမသံုးေယာက္ေပါင္း တစ္သိန္းေက်ာ္ရမယ္။ အိမ္ကိုလည္း ျပန္ပို႔ႏိုင္မယ္။ တကယ္လုပ္ကိုင္ေတာ့ ကြၽန္မတို႔ ထည့္မတြက္ ခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕လူေနမႈစရိတ္က ရႇိလာတယ္။ ေမာင္ႏႇမသံုးေယာက္ေနဖို႔ အခန္းငႇားခက တစ္လႏႇစ္ေသာင္းခြဲ က်တယ္။ သံုးေယာက္ေပါင္းလုပ္တာ တစ္လ တစ္လ အိမ္ကို သံုး၊ ေလးေသာင္းေတာင္ ပံုမႇန္ မပို႔ႏိုင္ဘူး။ တစ္ခါတေလ စရိတ္မေလာက္လို႔ အိမ္ကို မပို႔ႏိုင္တဲ့အျပင္ ေခ်းငႇား သံုးရတာေတြေတာင္ ရႇိတယ္''ဟု မေ၀လြင္က ေျပာခဲ့ပါသည္။ လုပ္ခလစာနည္းပါးမႈ၊ နားရက္မရႇိ အလုပ္ဆင္းရမႈ၊ လုပ္ငန္းခြင္ အဆင္မေျပမႈမ်ား ေပါင္းစုလာမႈက ေမလ ၉ ရက္ေန႔၌ လိႈင္သာယာစက္မႈဇုန္တြင္ အလုပ္သမားဆႏၵျပမႈမ်ား ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ ''အ့ံၾသလြန္းလို႔ ကြၽန္မသူတို႔ကို ႏႇစ္ေခါက္၊ သံုးေခါက္ ျပန္ေမးရတယ္။ ကြၽန္မလစာ တစ္လတစ္သိန္း၀န္းက်င္၊ အေဆာင္စရိတ္၊ စားစရိတ္၊ လမ္းစ ရိတ္ႏုတ္ရင္ လူမႈေရး၊ က်န္းမာေရး သံုးဖို႔ေတာင္ မက်န္ခ်င္ဘူး။ တစ္သိန္းဆိုတာ နည္းလႇၿပီထင္ေနတာ။ ေနာက္ၿပီး ကြၽန္မမႇာ ပိတ္ရက္ရႇိတယ္။ အလုပ္ခ်ိန္က၊ မနက္ ၉ နာရီက ညေန ၅ နာရီ''ဟု ဆႏၵျပမႈမ်ားသို႔ လာေရာက္ခဲ့သည့္ လူမႈေရးလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္သူတစ္ဦးက ဆိုပါသည္။ ဆႏၵျပအလုပ္သမားမ်ားက ရႇားပါးစရိတ္ သံုးေသာင္းအား လစဥ္ေပးသြားရန္အဓိက ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကသည္။ ''အခ်ိန္ပို သိပ္မဆင္းတဲ့အခါ၊ ေအာ္ဒါ သိပ္မရတဲ့အခါ စက္႐ံုက တျခားစရိတ္မရလည္း ကိစၥမရႇိဘူး။ ျဖတ္ေတာက္ခံရလည္း ကိစၥမရႇိဘူး။ ရႇားပါးစရိတ္သံုးေသာင္းနဲ႔ စားေသာက္လို႔ရတယ္'' ဟု အထည္ခ်ဳပ္ အလုပ္သမားတစ္ဦးျဖစ္သည့္ မခ်ဳိလြင္က ေျပာျပခဲ့သည္။ အခ်ိန္ပို သိပ္မဆင္းတဲ့အခါ၊ ေအာ္ဒါ သိပ္မရတဲ့အခါ စက္႐ံုက တျခားစရိတ္မရလည္း ကိစၥမရႇိဘူး။ ျဖတ္ေတာက္ခံရလည္း ကိစၥမရႇိဘူး။ ရႇားပါးစရိတ္သံုးေသာင္းနဲ႔ စားေသာက္လို႔ရတယ္ စက္႐ံုမ်ားဘက္မႇ ေတာင္းဆိုမႈအခ်ဳိ႕ကို လိုက္ေလ်ာခဲ့ေသာ္လည္း အဓိကေတာင္းဆိုသည့္ ရႇားပါးစရိတ္ က်ပ္သံုးေသာင္းအား အမ်ားဆံုးက်ပ္တစ္ေသာင္းခြဲအထိသာ တိုးၿပီး ကန္႔သတ္ထားသည့္ရက္အတြင္း အလုပ္ခြင္ ျပန္လည္၀င္ေရာက္ရန္၊ သတ္မႇတ္ရက္အတြင္း အလုပ္ခြင္ ျပန္မ၀င္ေရာက္သူမ်ားအား မိမိဆႏၵအေလ်ာက္ အလုပ္မႇ ႏုတ္ထြက္သည္ဟု မႇတ္ယူသြားမည္ဟု ေၾကညာခဲ့ၾကသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အႏႇံ႔အျပားတြင္ အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ံု ၁၅၀ ခန္႔ရႇိေနၿပီး အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းတြင္ လုပ္ကိုင္ေနသူ ၁၀၀၀၀၀ ခန္႔ရႇိသည္။ အထည္ခ်ဳပ္ ပို႔ကုန္၀င္ေငြသည္ ၂၀၁၁ ခုႏႇစ္တြင္ ေဒၚလာသန္း ၇၇၀ ထိ ျမင့္တက္လာခဲ့ၿပီး ၂၀၀၁ ခုႏႇစ္က ရရႇိခဲ့သည့္ စံခ်ိန္တင္ ၀င္ေငြေဒၚလာ ၈၂၉ သန္းကို မီလုနီးပါးထိ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံက ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အ၀တ္အထည္ ပို႔ကုန္ေစ်းကြက္ ၃၄ ရာခုိင္ႏႈန္းကို ရရႇိထားၿပီး ဂ်ာမနီ၊ စပိန္တို႔ကလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အဓိက ပို႔ကုန္ေစ်းကြက္မ်ားျဖစ္သည္။ လူဦးေရး သန္း ၆၀ ေက်ာ္ရႇိသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္မႇာ ေက်းလက္ေနလူထုျဖစ္ၿပီး မၾကာေသးမီႏႇစ္မ်ား၌ အလုပ္အကိုင္ ရႇားပါးမႈမ်ားေၾကာင့္ ေက်းလက္လူထုမႇာ ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္း လုပ္သားအျဖစ္လည္းေကာင္း နီးစပ္ရာ ၿမိဳ႕၊ စက္မႈဇုန္မ်ား၌လည္းေကာင္း ၀င္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ''ျမန္မာႏိုင္ငံမႇာ စက္မႈဇုန္လုပ္သားေတြအတြက္ စား၀တ္ေနေရး အာမခံခ်က္ မရႇိသလို အလုပ္သမား အခြင့္အေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့လည္း အကာအကြယ္ေပးမႈက မရႇိေသးပါဘူး။ အႀကီးမားဆံုး ျပႆနာကေတာ့ အလုပ္သမားေတြအေနနဲ႔ အလုပ္သမား ၀န္ႀကီးဌာနအေပၚမႇာ ယံုၾကည္မႈ ေလ်ာ့က်ေနတာပါပဲ။ ျပႆနာတစ္ခုခုျဖစ္တိုင္း အလုပ္သမား႐ံုးကို ေနာက္ဆံုးမႇ သြားၾကတယ္။ သူတို႔စိတ္ထဲမႇာ အလုပ္ရႇင္နဲ႔ အလုပ္သမား႐ံုးက အတူတူပဲ ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ ရႇိေနတယ္'' ဟု အလုပ္သမားအခြင့္အေရး လႈပ္ရႇားသူမ်ားအဖြဲ႔မႇ ကိုညီညီေဇာ္က ေျပာ ျပခဲ့ပါသည္။ EMG