ဘယ္သူ႔ကို မဲေပးၾကမႇာလဲ ... (၂)(ေဇ၀င္းေနာင္)



မဲ႐ံုေတြမႇာ ဒီမိုကေရစီမရႇိရင္ေတာ့ ေၾကကြဲစရာသမိုင္းဟာ တစ္ေက်ာ့ျပန္လာပါလိမ့္မယ္

''ကြၽန္ေတာ္ဘယ္သူ႔ကို မဲေပးလုိက္သလဲ ကြၽန္ေတာ္သိတာေပါ့။ သူတို႔လည္း သိမႇာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္မဲ ဘယ္သူရသြားလဲဆိုတာ ေတာ့ သူတို႔ပဲသိတယ္'' ဘရာဇီးလ္က ေရြးေကာက္ပြဲဆုိင္ရာ ကြၽမ္းက်င္သူ အမီလ္ကာ ဘ႐ူနာဇိုဖီလ္ဟုိ ေျပာတာပါ။ ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏႇစ္ႏႇစ္က ...။ အင္း။ ထားပါေတာ့ေလ။ ၿပီးခဲ့တာေတြလည္း ၿပီးပါေစေတာ့။ အႏႇစ္ ၂၀ အတြင္း ပထမဆံုး အႀကိမ္လုပ္တဲ့ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏႇစ္ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ စိတ္ေက်နပ္မႈရေလာက္တဲ့ အေျခအေနမ်ဳိးေတာ့ မရႇိခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ တက္လာတဲ့ အစိုးရကေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္မထားဘဲကို ပိုေကာင္းေအာင္ လုပ္ျပႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးဟာ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏႇစ္ ေရြးေကာက္ပြဲမႇာ စခဲ့တာ လံုး၀မဟုတ္ပါဘူး။ တက္လာတဲ့ ၾကံ႕ခိုင္ေရးအစိုးရ လက္ထက္မႇာမႇ စခဲ့တာပါ။ ဒါကိုေတာ့ အသိအမႇတ္ ျပဳရပါမယ္။ Revolution ကို မၾကံဳခ်င္တဲ့ အစိုးရသစ္ဟာ R ျဖဳတ္ၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေျပာင္းလဲတဲ့ ဆင့္ကဲျဖစ္စဥ္ Evolution အတိုင္း အေျပာင္းအလဲကို လုပ္ေပးခဲ့တယ္လုိ႔ ထင္တာပါပဲ။ ႏႇစ္ႏႇစ္အၾကာမႇာေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ တစ္ေက်ာ့ ျပန္လာပါၿပီ။ ဒီတစ္ခါ ေရြးေကာက္ပြဲကေတာ့  အစိုးရအဖြဲ႔နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္မႈအာဏာပိုင္းမႇာ အေျပာင္းအလဲ ႀကီးႀကီးမားျဖစ္ေစႏုိင္တဲ့ အတုိင္းအတာမႇာ မရႇိပါဘူး။ သမၼတ၊ ဒုသမၼတနဲ႔ ၀န္ႀကီးေတြ၊ ျပည္နယ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြ၊ ျပည္နယ္ ၀န္ႀကီးေတြျဖစ္သြားၾကတဲ့ ၾကံ႕ခိုင္ေရး ကိုယ္စားလႇယ္မ်ားရဲ႕ လစ္လပ္သြားတဲ့ေနရာ အနည္းငယ္ကိုပဲ ျပန္ေရြးၾကရမႇာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေရြးေကာက္ပြဲဟာ အာဏာအေျပာင္းအလဲျဖစ္ဖုိ႔ (ဒါမမဟုတ္) အာဏာ ဆက္လက္တည္ျမဲဖို႔အတြက္ အဓိကက်တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီမုိကေရစီနည္းက် အေျပာင္းအလဲအေပၚ ျမန္မာအစိုးရ တကယ္ ေလွ်ာက္ေနတယ္ဆိုတာ သက္ေသျပရမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲပါ။ အတုိက္အခံေတြဘက္ကလည္း ႏိုင္ဖုိ႔ထက္ မွ်တတယ္၊ မမွ်တဘူးဆိုတာကို အဓိကေစာင့္ၾကည့္ဖုိ႔၊ အဲဒီအေပၚမႇာ ဘယ္လို ေရႇ႕ဆက္ရမယ္ဆုိတာ ဆံုးျဖတ္ဖို႔ အဓိကက်တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြ အတြက္ကေရာ။ ေရြးခ်ယ္စရာ ပိုမိုစံုလင္လာတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲမႇာ ကိုယ္ေပးတဲ့ မဲတစ္ျပား ေပးတဲ့သူဆီ အမႇန္တကယ္ ေရာက္ မေရာက္ ဒုတိယ အႀကိမ္ေျမာက္ ဆန္းစစ္ရမယ့္ ပြဲပါ။ ဒါဟာ ဒီမိုကေရစီနည္းက် ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားရဲ႕အစ ျဖစ္လာႏုိင္ပါ တယ္။ ေရြးခ်ယ္စရာ စံုလင္လာတဲ့ ဒီတစ္ေခါက္မႇာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ သြားေပးၾကည့္တာေတာ့ မမႇားဘူး ထင္ပါတယ္။ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏႇစ္တုန္းက ေရြးေကာက္ပြဲ မစခင္ စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္။ ေျပာင္းျပန္ေစာက္ထုိး စဥ္းစားပံုနဲ႔ပါ။ ဘယ္လုိလူမ်ဳိးကို ေရြးမလဲဆုိတာထက္ ဘယ္လိုလူမ်ဳိးကို မေရြးဘူးလဲ ဆိုတာကိုပါ။ အဲဒီတုန္းက မေရြးသင့္တဲ့သူ ေျခာက္မ်ဳိးအေၾကာင္း ေရးခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒီတစ္ခါ ေရြးေကာက္ပြဲမႇာလည္း မေရြးသင့္တဲ့သူ ေျခာက္မ်ဳိးအေၾကာင္းက ျပန္စၾကည့္ပါမယ္။ (၁) ေဒါင္းေယာင္ေဆာင္ေသာ က်ီး (၂) သစၥာေဖာက္ (၃) အခြင့္ေရးသမား၊ သာကူး (၄) လက္ေ၀ခံ၊လက္ကိုင္တုတ္ (၅) ဆိုင္းသံဗံုသံၾကားရင္ ကခ်င္ၾကသူေတြ၊ ပါေလရာေတြ (၆) ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ အိပ္မက္မက္သူေတြ ဆိုၿပီးေတာ့ပါ။ ဒီေျခာက္မ်ဳိးထဲ မပါတဲ့သူမ်ဳိး ေရြးသင့္ပါတယ္လုိ႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ အခု ႏႇစ္ႏႇစ္ေလာက္ ရႇိလာၿပီဆုိေတာ့လည္း ဘယ္သူေတြက ေဒါင္းေယာင္ေဆာင္တဲ့ က်ီးေတြ၊ ဘယ္သူေတြကေတာ့ လက္ကိုင္တုတ္ေတြ၊ ဘယ္သူေတြကေတာ့ အခြင့္အေရးသမားေတြ ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ ရႇင္းရႇင္းလင္းလင္း ျဖစ္လာပါၿပီ။ စင္ဒရဲလားေလးနဲ႔မႇ ေတာ္မယ့္ဖိနပ္ကို မိေထြးသမီးေတြစြပ္လုိ႔ မေတာ္ဘူးဆိုတာလည္း ေျပာတဲ့အတုိင္း ျဖစ္လာခဲ့တာပါပဲ။ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ အိပ္မက္မက္ခဲ့သူေတြလည္း အိပ္မက္က လန္႔ႏိုးလာၾကၿပီ ထင္ပါတယ္။ လက္ေ၀ခံတို႔၊ သာကူးတို႔ဆိုတာကေတာ့ ေခတ္တိုင္း၊ ႏုိင္ငံတုိင္းက ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္မႇာ ရႇိေနဦးမႇာဆိုေတာ့ အဲဒါေတာ့ မတတ္ႏိုင္ဘူးေပါ့။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ၾကည့္ေရြးၾကေပါ့။ တစ္ခါအလိမ္ခံရရင္ လိမ္တဲ့သူအျပစ္။ ႏႇစ္ခါအလိမ္ခံရရင္ေတာ့ အလိမ္ခံရတဲ့သူကိုက အတာ။ အလိမ္ ခံရတဲ့သူ အျပစ္ျဖစ္သြားၿပီ။ အဲဒီေတာ့ အလိမ္မခံရေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္ၾကမလဲ။ ကိုယ့္ရင္ထဲ ရႇိတဲ့အတိုင္း မႇန္မႇန္ကန္ကန္ မဲေပး႐ံုနဲ႔ မၿပီးပါဘူး။ အဲဒီမဲေတြ မႇန္မႇန္ကန္ကန္ ျဖစ္ဖုိ႔ပါ အားလံုးက တတ္ႏုိင္သေရြ႕ ၀ိုင္း၀န္းၾကရမႇာပါ။ ေရြးေကာက္ပြဲ မသမာမႈဆိုတာ အစိုးရဘက္က ျဖစ္ေစ၊ အတုိက္အခံေတြဘက္က ျဖစ္ေစ ဘယ္ဘက္ကမဆို လုပ္ႏုိင္တာပါပဲ။ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏႇစ္တုန္းကေတာင္ ေအာင္ပြဲရ ၾကံ႕ခိုင္ေရး ပါတီကိုယ္တိုင္က တခ်ဳိ႕ မဲဆႏၵနယ္ေတြမႇာ သူတုိ႔ကိုယ္စားလႇယ္ေတြ မဲ အလိမ္ခံရတယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥေတြ ေကာ္မရႇင္ကို တိုင္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါကိုၾကည့္ရင္ မသမာမႈဆိုတာ ရႇိႏိုင္တယ္။ ဟိုဘက္ကေရာ၊ ဒီဘက္ကပါ ခံရႏုိင္တယ္ဆုိတာ ရႇင္းေနပါတယ္။ ဒီေတာ့ မဲဆိုတာ ဘယ္လိုခိုးလုိ႔ ရတယ္၊ ဘယ္လို မသမာမႈလုပ္လုိ႔ ရတယ္ဆုိတာကိုပါ သိထားရင္ ပိုေကာင္းပါလိမ့္မယ္။ ဒါမႇအဲဒါေတြကို မဲဆႏၵရႇင္ေတြက ဟန္႔တားႏုိင္မႇာပါ။ မဲ မသမာမႈဆိုတာ အေျခခံအားျဖင့္ ခြဲရင္ ႏႇစ္မ်ဳိးရႇိပါတယ္။ ပထမတစ္မ်ဳိးက ကိုယ္စားလႇယ္ေလာင္းတစ္ဦး မဲမ်ားေအာင္ မသမာမႈလုပ္တာ၊ ေနာက္တစ္မ်ဳိးက ၿပိဳင္ဘက္ ကိုယ္စားလႇယ္ မဲနည္းေအာင္ မသမာမႈလုပ္တာပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က မဲခိုးတယ္၊ မဲခိုးတယ္ဆိုရင္ ဒီဘက္ပံုး ထဲမ်ားေအာင္လုပ္တာပဲ မ်က္လံုးထဲ ေပၚတတ္ၾကတာ။ ဟိုဘက္ပံုးထဲ နည္းေအာင္လုပ္ရင္လည္း ရႏုိင္တယ္ဆုိတာကို သတိ မမူမိတတ္ၾကဘူး။ မဲမ်ားေအာင္ လုပ္တယ္ဆိုတဲ့ ေနရာမႇာ မဲ၀ယ္တာ၊ သူမ်ားကိုေပးထားတဲ့ မဲကို ခိုးတာ၊ မဲလာမေပးတဲ့ သူရဲ႕ မဲကို ကိုယ့္မဲ လုပ္ပစ္တာဆိုၿပီး ရႇိပါတယ္။ ေသသြားတဲ့သူကိုေတာင္ မဲေပးဖုိ႔ အတုမႇတ္ပံုတင္ၿပီး ထည့္တာ ရႇိပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ဖုတ္သြင္းမဲေပးနည္း (zombie voting)လုိ႔ ေခၚရင္ေကာင္းမယ္။ ကိုယ့္လူကို မဲ႐ံုေတြပတ္ၿပီး မဲထည့္ခိုင္းတာလည္း ရႇိပါတယ္။ ဒီတစ္ေယာက္ထဲက ဟိုမဲ႐ံုလည္း အမည္ေပါက္၊ ဒီမဲ႐ံုလည္း အမည္ေပါက္ေနတာမ်ဳိးေပါ့။ မၾကာေသးခင္က ႐ုရႇားေရြးေကာက္ပြဲမႇာ လူေတြကုိ ကားေတြနဲ႔ တင္ၿပီး အဲဒီလိုမ်ဳိး မဲ႐ံုေတြ ပတ္ထည့္ခိုင္းတာတဲ့။ အဲဒါကို ခ်ားရဟတ္ မဲခိုးနည္း carousel voting လို႔ ေခၚပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အဲဒါကို ခ်ားစီးမဲခိုးနည္းပဲ ေခၚခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ကိုယ္ေရာက္ေနတဲ့ နယ္မႇာ လည္း အမည္ေပါက္၊ အဲဒီမႇာ ႀကိဳတင္မဲထည့္ခဲ့ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ဇာတိျပန္လာၿပီး ေနာက္တစ္ခါထပ္ထည့္။ ဒါမ်ဳိးလည္း ရႇိပါတယ္။ တစ္ႏုိင္ငံလံုးအတုိင္းအတာနဲ႔ သန္းေခါင္စာရင္း တစ္ၿပိဳင္နက္ေကာက္ထားတာ မရႇိေလေတာ့လည္း ခက္တာပါပဲ။ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကေတာ့ မဲပံုးခ်ိန္း၊ မဲပံုးေပါင္းေပါ့။ ဒါမ်ဳိးကေတာ့  မဲ႐ံုကိုယ္စားလႇယ္ေတြ သိကၡာရႇိရင္ လုပ္လုိ႔ မလြယ္ပါဘူး။ မဲ႐ံုေတြက ေသးေသး ေသးေသးနဲ႔ အမ်ားႀကီးျဖစ္ေနၿပီး သိကၡာရႇိတဲ့သူက နည္းေနရင္ေတာ့ ျပႆနာရႇိပါတယ္။ ၿပိဳင္ဘက္ကိုယ္စားလႇယ္ရဲ႕ မဲနည္းေအာင္ လုပ္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာရပါဦးမယ္။ အဲဒါကေတာ့ မဲဆႏၵရႇင္ေတြကို ၿခိမ္းေျခာက္တဲ့နည္းက အဓိကေပါ့။ မင္းအဲဒီလူကိုေပးရင္ ဘာျဖစ္သြားမယ္။ ဘာညာေပါ့။ ေနာက္တစ္နည္းက မဲ႐ံုနားမႇာ အၾကမ္းဖက္မႈေတြျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၿပီး လူေတြမဲလာ မေပးၾကေအာင္ လုပ္တာပါ။ ၿပီးေတာ့ ၿပိဳင္ဘက္ကိုယ္စားလႇယ္ရတဲ့ မဲေတြကို ပယ္မဲထဲ မ်ားမ်ားထည့္ပစ္လုိက္တာပါ။ အမႇန္ျခစ္က မပီသဘူး၊မႇန္သလုိ မႇားသလို ျဖစ္ေနတယ္ ဘာညာေပါ့။ ႐ိုးရႇင္းၿပီး တစ္ေခတ္တစ္ခါက အေနာက္ႏုိင္ငံေတြမႇာေတာင္ အသံုးမ်ားတဲ့ မဲမသမာတဲ့ နည္းတစ္နည္းလည္း ရႇိပါေသးတယ္။ ဒါကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ေျပာေျပာေနတဲ့ ''မာကင္'' နည္းပဲ။ လ်ဳိ႕၀ႇက္ မဲ ေပးရေပမဲ့ ကိုယ္ဘယ္သူ႔ကို ေပးတယ္ဆုိတာ သိသြားေအာင္ မဲ မႇာ အမႇတ္အသားလုပ္တဲ့ နည္းေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ဟုိလူ႔ကို ငါေပးမႇန္းသိရင္ ငါ့ကိုမ်ား ဒုကၡေပးေလမလားဆိုၿပီး ေၾကာက္ၾကတာေပါ့။ အမႇန္ေတာ့ ရဲရင့္တဲ့သူမ်ားရင္ ဘာမႇလုပ္လုိ႔မရပါဘူး။ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲမႇာေတာင္ တရားမွ်တမႈမရႇိရင္ေတာ့ အနာဂတ္ကမလႇ ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ ႏုိင္ျခင္း ႐ႈံးျခင္းထက္ တရားမွ်တမႈ ရႇိ၊ မရႇိက ပိုအေရးပါပါတယ္။ မဲ႐ံုေတြမႇာ ဒီမိုကေရစီမရႇိရင္ေတာ့ ေၾကကြဲစရာသမိုင္းဟာ တစ္ေက်ာ့ ျပန္လာပါလိမ့္မယ္ . . . ေနာက္ဆံုးတစ္မ်ဳိးကေတာ့ ႀကိဳတင္ မဲ ေတြကို မသမာမႈလုပ္တဲ့ နည္းပါ။ အရပ္ဘက္၊ စစ္ဘက္၀န္ထမ္းေတြဟာ မဲ ေပးတဲ့ေန႔မႇာ တာ၀န္က်ေနရင္ လာေပးဖုိ႔ မလြယ္ပါဘူး။ တခ်ဳိ႕ဆို မဲ႐ံု ၀န္ထမ္းလည္း လုပ္ရေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္က်မႇ ေပးဖုိ႔ ဘယ္လြယ္မလဲ။ အဲဒီေတာ့ သူတို႔လည္း မဲမေပးရ မရႇိေစရေအာင္ ဒီလုိလုပ္ေပးထားတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ႀကိဳတင္မဲက လာေပးတဲ့မဲေလာက္၊ ဒါမမဟုတ္ လာေပးတဲ့မဲထက္ မ်ားေနရင္ေတာ့ မူမမႇန္ဘူးေပါ့။ ''မာကင္''လုပ္ထားတဲ့ ႀကိဳတင္မဲ ဆိုရင္ေတာ့လည္း ဘယ္လာတရားေတာ့မႇာလဲ။ မဲေပးတာေတာင္ တရားမွ်တမႈမရႇိရင္ ဘယ္လာဒီမိုကေရစီ ျဖစ္ေတာ့မႇာလဲ။ ႀကိဳတင္မဲေပးလည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လ်ဳိ႕၀ႇက္စြာ ေပးခြင့္ရႇိေအာင္ လုပ္ေပးၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ လာေပးႏုိင္တဲ့သူမ်ားအဖို႔မႇာ ေတာ့လာေပးၾကတာပဲ ေကာင္းပါတယ္။ မဲ႐ံုေရႇ႕မႇာ တန္းစီရတာ ေပ်ာ္စရာမဟုတ္လား။ ေပးရမယ့္ မဲ႐ံုနဲ႔ စာရင္းကိုေတာ့ ေပးမယ့္ေန႔မတုိင္ခင္ကတည္းက ႀကိဳစစ္ဖုိ႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ နာမည္ မႇားတာ၊ ႏႇစ္ေနရာမႇာ ပါေနတာ၊ ပါကိုမလာတာ စသျဖင့္ စစ္ၾကည့္ဖို႔ လိုမယ္ထင္ပါတယ္။ မဲေရတြက္မႈမႇာလည္း တရားမွ်တဖုိ႔ ေစာင့္ၾကည့္ရမယ့္ ႏႇစ္ဆင့္ ရႇိပါတယ္။ ဥပေဒအတုိင္း ႀကိဳတင္မဲေတြကို မဲ႐ံုမဖြင့္မီ အမ်ားေရႇ႕မႇာ ေရတြက္ဖို႔၊ အဲဒီမဲေတြဟာ ရႇိသင့္တာထက္ မမ်ားဖုိ႔၊ မဲ႐ံုပိတ္ခါနီးမႇ ႀကိဳတင္မဲေတြ ေရာက္လာတာမ်ဳိး မရႇိဖုိ႔ ေစာင့္ၾကည့္ခြင့္ ရႇိရပါမယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ မဲေရတြက္ရာမႇာ ထင္သာျမင္သာရႇိဖို႔ပါ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ နယ္က မဲ႐ံုေတြက ျခံ၀င္းရႇိတဲ့ အေဆာက္အအံုထဲမႇာထားၿပီး မဲေရခ်ိန္ ျခံထဲေတာင္ ၀င္မရတာမ်ဳိးက မျဖစ္သင့္ပါဘူး။ ခပ္လႇမ္းလႇမ္းကပဲျဖစ္ျဖစ္ ရပ္ၾကည့္ခြင့္ ေပးသင့္ၿပီး အားလံုးေရႇ႕မႇာ ေရတြက္သင့္ ပါတယ္။ ေက်းရြာမ်ားတဲ့ နယ္ေတြမႇာ ဆိုရင္ မဲ႐ံုေတြက အရမ္းမ်ားတာေၾကာင့္ သက္ဆိုင္ရာပါတီက မဲ႐ံုေစာင့္သူေတြတင္ မကဘဲ ရပ္မိရပ္ဖေတြ ျပည္သူေတြအားလံုးက ေစာင့္ၾကည့္ဖုိ႔ လုိမယ္ထင္ပါတယ္။ အခု ေရြးေကာက္ပြဲဟာ ခြပ္ေဒါင္းနဲ႔ ျခေသၤ့ အားၿပိဳင္ပြဲ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီထက္ ပိုအေရးပါပါတယ္။ အာဏာအေျပာင္းအလဲမျဖစ္ႏုိင္တဲ့ မဲဆႏၵနယ္ အနည္းငယ္ပဲ ပါတဲ့ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမႇာေတာင္ တရားမွ်တမႈမရႇိရင္ေတာ့ အနာဂတ္က မလႇျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ ႏုိင္ျခင္း ႐ႈံးျခင္းထက္ တရားမွ်တမႈ ရႇိ၊ မရႇိက ပိုအေရးပါပါတယ္။ မဲ႐ံုေတြမႇာ ဒီမိုကေရစီမရႇိရင္ေတာ့ ေၾကကြဲစရာသမိုင္းဟာ တစ္ေက်ာ့ျပန္လာပါလိမ့္မယ္။ EMG