ၾသစေတးလ်ႏိုင္ငံ ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမွဳ အစီအစဥ္

ေက်ာင္းေတြကို အရည္အခ်င္းျပည့္ေက်ာင္းေတြျဖစ္ေအာင္ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံမွာ အမ်ဳိးသားေရးအသြင္နဲ႔ လုပ္ေဆာင္ေနပံုကို ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ၾသစေၾတးလ်အစိုးရက ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္၊ ေဒသဆိုင္ရာအဆင့္၊ ပညာေရးကို အေထာက္အပံ့ေပးေနတဲ့ အစိုးရမဟုတ္တဲ့ NGO အဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ ပညာေရးကို အရည္အေသြး ျပည့္မီေအာင္ ပူးေပါင္း အလုပ္လုပ္တယ္။ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး၊ တစ္ဖြဲ႔နဲ႔တစ္ဖြဲ႔ အေပးအယူ အေထာက္အကူျဖစ္ႏိုင္ ေအာင္ စီစဥ္ေပးတယ္။

အစိုးရက ပညာေရးကို ဦးေဆာင္တယ္ဆိုတာ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ထားတာမ်ဳိး မဟုတ္ဘူး။ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တဲ့ အလုပ္တစ္ခုကို ေအာင္ျမင္ေစေရးအတြက္ အေထာက္အပံ့ေတြ အေကာင္းဆံုးေပးႏိုင္ေအာင္ ဦးေဆာင္ဦးရြက္ ျပဳေပးေနတဲ့ သေဘာပဲ။

အစိုးရအေနနဲ႔ ပညာေရးမွာ ကေလးတစ္ေယာက္မွ မက်န္ေစခဲ့ရပါလို႔ ကတိေတြေပးထားတယ္။ ဒီေလသံကေတာ့ အေမရိကန္ေတြရဲ႕ ေလသံနဲ႔ သြားတူေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ ထူးျခားတာက ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ကို အေလးေပးထားတာပဲ။ သူတို႔ ဘယ္လိုေက်ာင္းမ်ဳိးကို တက္ခ်င္ေနတာလဲ၊ ဘယ္လိုေနရာမွာ ေနခ်င္တာလဲ၊ ဘယ္ဘာသာရပ္ကို သင္ခ်င္တာလဲဆိုတာကို အေလးေပးထားတာကေတာ့ ထူးျခားတယ္လို႔ဆိုရမယ္။

ပညာေတာ္လွန္ေရးကို ႏိုင္ငံတိုင္းမွာ မျဖစ္မေနလုပ္ရမယ့္အခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီ။ အစိုးရေက်ာင္းေတြမွာေရာ ပုဂၢလိကေက်ာင္းေတြမွာပါ ေတာ္လွန္ေရးတစ္ခုကို လုပ္ကိုလုပ္ရေတာ့မယ္။ ေက်ာင္းျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး၊ ဆရာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး၊ ပညာေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ေက်ာင္းေတြကို အေျခခံအေဆာက္အအံုကေန အျမစ္လွန္ သင့္ လွန္ပစ္ရမယ္။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲသင့္တာေတြ ျပဳျပင္ရေတာ့မယ္။

ဒီလိုျပဳျပင္ဖို႔ ကုန္သင့္ကုန္ထိုက္တာေတြအတြက္ သံုးသင့္တဲ့ေငြပမာဏကို သံုးရလိမ့္မယ္။ ေငြအမ်ားဆံုးရွာႏိုင္၊ ခ်ေပးႏိုင္တာ အစိုးရျဖစ္ေနလို႔ ပညာေရးမွာ အစိုးရရဲ႕ ပါ၀င္ပတ္သက္မႈကိုလည္း အေလးထားရမယ္။

ၾသစေၾတးလ်အစုိးရက ၂၀၀၉-၂၀၁၂ ပညာေရးအတြက္ အသံုးစရိတ္ကို ေဒၚလာ ၆၄.၉ ဘီလီယံလို႔ သတ္မွတ္ ထားပါတယ္။ ၂၀၀၉ မတိုင္မီက ေဒၚလာ ၃၃.၅ ဘီလီယံ သံုးစြဲခဲ့တာေၾကာင့္ ထက္၀က္ေလာက္ကို တိုးျမွင့္သံုး ေနတာပါ။ ယခင္ေလးႏွစ္ကာလထက္ ၈၇ ရာခိုင္ႏႈန္း တိုးျမွင့္သံုးတယ္လို႔ဆိုႏိုင္တယ္။

ၾသစေၾတးလ်ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ ႏိုင္ငံတကာအဆင့္မီေအာင္ Digital Education Revolution အတြက္ ေဒၚလာ ၂.၂ ဘီလီယံ၊ Trade Training Centres Program အတြက္ ေဒၚလာ ၂.၅ ဘီလီယံ၊ Building the Education Revolution အတြက္ ေဒၚလာ ၁၆.၂ ဘီလီယံဆိုၿပီး ေခါင္းစဥ္ေတြ ခြဲသံုးေပးတာကလည္း စိတ္၀င္စားစရာပဲ။

အရည္အေသြးျပည့္ပညာေရးဆိုတာ အေျခခံေကာင္းရတယ္။ အေျခခံေကာင္းဖို႔ဆိုတာ အေျခခံကတည္းက အေျခခိုင္ေအာင္ လုပ္ရပါတယ္။ အေျခခံေကာင္းေအာင္ စာတတ္ေျမာက္ေရး လုပ္ေပးရတယ္။ အတြက္အခ်က္ တတ္ေအာင္လုပ္ေပးရတယ္။ အရည္အေသြးျပည့္မီတဲ့ ဆရာေတြနဲ႔ သင္ၾကားရတယ္။ အားနည္းသူ ေက်ာင္း သားကို အေထာက္အကူျပဳႏိုင္တဲ့ ပညာေရးမ်ဳိးျဖစ္သင့္တယ္။

ႏိုင္ငံတကာမွာ အေရး၊ အဖတ္၊ အတြက္ အသံုးလံုးဆိုတာထက္ အဂၤလိပ္စာ၊ အင္တာနက္ေတြပါတိုးလာလို႔ “အ” ငါးလံုးကို အစိုးရေတြအေကာင္အထည္ ေဖာ္လာၾကတာကိုလည္း သတိျပဳသင့္ပါတယ္။ ၾသစေၾတးလ်မွာ Smarter Schools National Pertnerships ဆိုတာ အစိုးရအေနနဲ႔ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးေနတဲ့ အစီအစဥ္လည္းျဖစ္ပါတယ္။

ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္း၊ မိဘ သံုးရပ္စလံုးပူးေပါင္းၿပီးေတာ့ ပညာေရးကို ေကာင္းေအာင္လုပ္ရတယ္။ ပညာေရး ေကာင္း မေကာင္း ဒီသံုးရပ္စလံုးနဲ႔ ပိုင္းျဖတ္ရတယ္။ သင္႐ိုးၫႊန္းတမ္းကိုလည္း ႏိုင္ငံတကာအဆင့္မီေအာင္ လုပ္ရတယ္။ ပိုထူးျခားတာက အစိုးရအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံသားေတြအတြက္ပညာေရးအျပင္ ႏိုင္ငံသားမဟုတ္တဲ့ အျခား ႏိုင္ငံက ပညာလာသင္သူေတြအတြက္ကိုပါ ထည့္သြင္းစဥ္းစားေနတဲ့အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။

ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံမွာ ပုဂၢလိကေက်ာင္းေတြကို အေလးထား အားေပးတာမ်ားတယ္။ အစဥ္အလာႀကီးၿပီး ဂုဏ္သိကၡာႀကီးမားတဲ့ ပုဂၢလိကေက်ာင္းေတြျဖစ္ေနလို႔ပါ။ အဲဒီေက်ာင္းေတြမွာ ေက်ာင္းအေဆာက္အအံုရဲ႕ ေကာင္းျခင္း၊ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာ ရွိသင့္ရွိထိုက္တဲ့ အားကစားကြင္း၊ စာၾကည့္တိုက္၊ ေရကူးကန္စတာေတြ နဲ႔ျပည့္စံုျခင္း၊ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ ဆရာ ဆရာမေတြကိုပဲ လစာေကာင္းေကာင္းေပးၿပီး ခန္႔ထားျခင္းေတြကို ျပဳလုပ္ၾကတယ္။ ေဘာ္ဒါေဆာင္နဲ႔ ေနထိုင္ရတဲ့ ေက်ာင္းေတြဆိုရင္လည္း စည္းကမ္းအထူးတင္းက်ပ္တယ္။

ၾသစေၾတလ် ပုဂၢလိကေက်ာင္းေတြဟာ အစိုးရထံကေန အေထာက္အပ့ံယူၾကတယ္။ ေက်ာင္းလခေတြကေတာ့ အစိုးရေက်ာင္းေတြထက္ ပိုမ်ားတယ္။ အားကစားကို အစိုးရေက်ာင္းေတြထက္ပိုၿပီးဦးစားေပးလို႔ ကမၻာေက်ာ္ အားကစားသမားအမ်ားစုဟာ ပုဂၢလိကေက်ာင္းေတြကထြက္တာမ်ားတယ္။ သူတို႔ႏိုင္ငံက Catholic School ေတြနဲ႔ Independent Schools ေတြဟာ ထင္ရွားတယ္။

ဒါကေတာ့ လတ္တေလာ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံရဲ႕ ပညာေရးလွ်ပ္တစ္ျပက္ပံုရိပ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ 

ေမာကၡ ပညာေရးမဂၢဇင္း