အညာေနျပင္းျပင္းဒဏ္ ခံေနရသည့္ သက္ရင့္ေျမပဲစိုက္ခင္း အခ်ဳိ႕ကို ေတြ႕ရစဥ္
မုိးရြာသြန္းမႈ နည္းပါျခင္း အခ်ိန္အခါမဟုတ္ မုိးရြာသြန္းျခင္းမ်ားေၾကာင့္ မေကြးတုိင္းေဒသႀကီး အတြင္းမွ ေတာင္သူမ်ား အ႐ႈံးကုိ ခါးစည္းခံခဲ့ရသည္မွာ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္အထိ ေလးႏွစ္ဆက္တုိက္ ရွိခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ ေရတုိကုစားနည္းမ်ားျဖင့္ မစြမ္းသာသည့္ ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္မႈမ်ားက ယခုႏွစ္အတြက္လည္း အညာေတာင္သူမ်ားအား စိန္ေခၚလ်က္ ရွိေနျပန္သည္။ ေလးႏွစ္စာ အ႐ံႈးအတြက္ နာလန္မထူႏုိင္ ေသးေသာ္လည္း မုိးနံ႔သင္းသည္ႏွင့္ ေျမႀကီးျဖင့္ နပန္းလုံးရေလ့ရွိသည့္ ေတာင္သူမ်ားမွာ မ၀ံ့မရဲျဖင့္ပင္ ယခုႏွစ္အတြက္ စုိက္ပ်ိဳးေရးကုိ တာလႊတ္ခဲ့ရျပန္သည္။
မိုးနည္းရပ္၀န္း ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ သဘာ၀မုိးေရကုိသာ အားထားေသာက္ရေသာ အညာေဒသ စုိက္ခင္းမ်ားအတြက္ မုိးဦးပုိင္း ကတည္းက မုိးရြာသြန္းမႈ နည္းခဲ့သည္။ မေကြးတုိင္းအတြင္း မေကြး၊ ေတာင္တြင္းႀကီး၊ ေအာင္လံႏွင့္ သရက္ၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ ပုံမွန္ရာသီခ်ိန္အတုိင္း မုိးဦးသီးႏွံမ်ား စုိက္ပ်ိဳးႏုိင္ခဲ့ေသာ္လည္း ေရနံေခ်ာင္း၊ ေခ်ာက္၊ ဆိပ္ျဖဴ၊ ဆင္ျဖဴကြၽန္း၊ စလင္း၊ ပြင့္ျဖဴ၊ မင္းဘူး၊ ပခုကၠဴ၊ ေရစႀကိဳ၊ ၿမိဳင္ စသည့္ၿမိဳနယ္မ်ားတြင္ မုိးဦးႏွမ္းႏွင့္ သက္ရင့္ေျမပဲမ်ား တစ္လခန္႔ ေနာက္က်၍ စုိက္ပ်ိဳးခဲ့ရသည္။
မုိးဦးေနာက္က်ျခင္း၊ မုိးရြာသြန္းမႈ နည္းျခင္းမ်ားအား ေရွာင္ရွားသည့္ အေနျဖင့္ သက္ႏုေျမပဲ (၀ါဆုိပဲ)ကုိ အားထားစုိက္ပ်ိဳးရန္ ေစာင့္စားခဲ့ေသာ္လည္း ယခု၀ါေခါင္လဆန္းသည္အထိ ၀ါဆုိပဲ မစုိက္ရေသးသူ အမ်ားအျပား ရွိေနသည္။ ၀ါေခါင္လဆန္းပိုင္းတြင္ မိုးရြာခဲ့ေသာ္လည္း ေဒသႏွံ႔ ရြာသြန္းျခင္း မရိွခဲ့ဘဲ ၿမိဳ႕နယ္အခ်ဳိ႕ရိွ ေတာင္သူမ်ားသာ အဆင္ေျပမႈ ရိွခဲ့သည္။
မိုးဦးႏွမ္းမ်ားမွာလည္း မေကြး၊ ေအာင္လံ၊ ေတာင္တြင္းႀကီးၿမိဳ႕နယ္မ်ား အတြင္း၌သာ ျဖစ္ထြန္းမႈ ရွိခဲ့သည္။ ယင္းၿမိဳ႕နယ္မ်ားအတြင္း ျဖစ္ထြန္းခဲ့ေသာ ႏွမ္းပင္မ်ားမွာ အျမင့္ေလးေပေက်ာ္အထိ ရွိခဲ႔ေသာ္လည္း အျခားၿမိဳ႕နယ္မ်ားအတြင္း စိုက္ပ်ိဳးခဲ႔ေသာ ႏွမ္းပင္မ်ားမွာ တစ္ေပအျမင့္ပင္ မတက္ႏိုင္ပဲ အခ်ိဳ႕မွာ မတ္တတ္ေျခာက္ရသည့္ အေျခအေနထိ ရွိလာခဲ့သည္။
မုိးဦးပုိင္းက အရဲစြန္႔၍ ၾကဲခဲ့သည့္ သက္ရင့္ေျမပဲပင္ မ်ားမွာလည္း မုိးေရေသာက္ရမည့္အစား အညာေနျပင္းျပင္း၏ဒဏ္ေၾကာင့္ ျပားျပားေမွာက္ကာ ႏြမ္းေရာ္ေနခဲ့သည္။ ထုိသုိ႔ အဓိက စုိက္ပ်ိဳးသီးႏွံမ်ား ပ်က္စီးခဲ့ရျခင္းက မ်ိဳးေစ့မ်ိဳးဆန္ဖုိး၊ လယ္ယာထြန္ယက္ခႏွင့္ လုပ္သားခမ်ား ရင္းႏွီးထားရသည့္ ေတာင္သူမ်ားအတြက္ ရတက္မေအးစရာ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။
တစ္ပူေပၚ ႏွစ္ပူဆင့္ ဆိုသကဲ့သို႔ သီးႏွံမျဖစ္ထြန္း၍ ေငြေၾကးဆံုး႐ံႈးရမည္ထက္ လယ္ယာလုပ္ငန္းခြင္သံုး ခိုင္းႏြားမ်ားအတြက္ ႏြားစာရွားပါးလာသည့္ အေရးက ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ ေျဖရွင္းရ ခက္လာခဲ့သည္။ ကမၻာမီးေလာင္ သားေကာင္ခ်နင္းဆိုသည့္ စကားအတိုင္း စိုက္ပ်ိဳးေရးတြင္ မရွိမျဖစ္ သံုးရသည့္ ခိုင္းႏြားမ်ားအား ေရာင္းစားရသူမ်ား ေပါမ်ားလာခဲ့သည္။
"ႏြားေရာင္းတယ္ ဆိုတာလည္း ႏြားစာအခက္အခဲေရာ၊ သီးႏံွမျဖစ္လို႔ ေငြလိုတဲ့ အခက္အခဲေၾကာင့္သာ ေရာင္းရတာပါ။ ဒီႏြားေတြနဲ႔ပဲ ထြန္ယက္စိုက္ပ်ိဳးရတဲ့ ေတာင္သူေတြအတြက္ ႏြားျဖဳတ္ပစ္တယ္ဆိုတာ လက္တစ္ဖက္ ျပဳတ္သလိုပါပဲ" ဟု ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္ အုတ္ရွစ္ကုန္းေက်းရြာမွ ေတာင္သူဦးဘိုလြင္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။
| မုိးဦးပုိင္းက အရဲစြန္႔၍ ၾကဲခဲ့သည့္ သက္ရင့္ေျမပဲပင္ မ်ားမွာလည္း မုိးေရေသာက္ရမည့္အစား အညာေနျပင္းျပင္း၏ဒဏ္ေၾကာင့္ ျပားျပားေမွာက္ကာ ႏြမ္းေရာ္ေနခဲ့သည္။ ထုိသုိ႔ အဓိက စုိက္ပ်ိဳးသီးႏွံမ်ား ပ်က္စီးခဲ့ရျခင္းက မ်ိဳးေစ့မ်ိဳးဆန္ဖုိး၊ လယ္ယာထြန္ယက္ခႏွင့္ လုပ္သားခမ်ား ရင္းႏွီးထားရသည့္ ေတာင္သူမ်ားအတြက္ ရတက္မေအးစရာ ျဖစ္ေစခဲ့သည္ . . . . . |
"ႏြားကုိ မေရာင္းမျဖစ္လုိ႔ ေရာင္းရတဲ့အခါ ေငြအျပည့္အ၀ ခ်က္ခ်င္းမရတာမ်ိဳးလည္း ၾကံဳလာရပါတယ္။ ၀ယ္သြားတဲ့သူက ႏြားအေရာက္ပုိ႔ၿပီး ျပန္လာမွ က်န္ေငြကုိေခ်တာမ်ိဳးေတြ ရွိလာတယ္။ ရာသီဥတု မေကာင္းတဲ့ ကာလဆုိေတာ့ ေတာင္သူေတြက ေရာင္းဖို႔ပဲ ရွိတာပါ။ ၀ယ္သူေတြကေတာ့ အသားလုိင္းအတြက္ပဲ ၀ယ္ၾကတာျဖစ္မွာပါ" ဟု ေခ်ာက္ၿမိဳ႕နယ္ စမ္းစုေက်းရြာ ႏြားပြဲေစ်းတြင္ ႏြားလာေရာင္းသူ တစ္ဦးက ေျပာခဲ့သည္။
ယခင္ႏွစ္က မုိးအားနည္းခဲ့မႈေၾကာင့္ ေက်းရြာမ်ားရွိ ေရကန္မ်ား ေရမတင္ႏုိင္ခဲ့ျခင္းက ေႏြရာသီကာလတြင္ ေရရွားပါးမႈ ျပႆနာကုိ ဖန္တီးခဲ့သည္။ မုိးလယ္ပုိင္းကာလ ေရာက္ရွိလာသည့္တုိင္ မုိးၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ မရြာေသးျခင္းက ယခုႏွစ္ ေႏြရာသီအတြက္ ပပ္ၾကားအက္ ေရကန္မ်ား၊ ေရဆာေနသည့္ ေရတြင္းမ်ား ျဖစ္ေပၚလာရန္ အေၾကာင္းဖန္ေနသကဲသုုိ႔ ရွိေနသည္။
"မေကြးတုိင္းေဒသႀကီး ေျမာက္ပုိင္းမွာ မုိးရြာသြန္းမႈနည္းလုိ႔ သီးႏွံစုိက္ပ်ိဳးေရးအတြက္ အခက္အခဲေတြ ၾကံဳေနရေၾကာင္း မီဒီယာေတြကတစ္ဆင့္ ၾကားသိခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီေဒသက ေတာင္သူေတြအတြက္လည္း ကူညီမႈေတြ ေပးသြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္" ဟု ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတႀကီး၏ ၾသဂုတ္လ ေရဒီယုိမိန္႔ခြန္းတြင္ ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။
စုိက္ပ်ိဳးေရး ႏိုင္ငံတစ္ခု၏ ဆီထြက္သီးႏွံ အဓိကစုိက္ပ်ိဳးရာ ေဒသမွ ေတာင္သူမ်ား၊ ဘုိးစဥ္ေဘာင္ဆက္ စုိက္ပ်ိဳးေရးႏွင့္သာ အသက္ေမြးခဲ့ေသာ ေတာင္သူမ်ားအတြက္ မုိးအဆက္ျပတ္ျခင္းက ရာသီဥတု၏ ဒဏ္ခတ္ျခင္း ခံရသူမ်ားပမာ။ စုိက္ပ်ိဳးခ်ိန္ေရာက္တုိင္း မုိးေမွ်ာ္၍ ၀မ္းေရးကုိ သဘာ၀တရားႏွင့္ ေလာင္းေၾကးထပ္ထားရသည့္ အညာေတာင္သူမ်ားအတြက္ မုိးေခါင္ျခင္းက ရာသီဥတု က်ိန္စာတစ္ခုပမာ ျဖစ္လာသည္။
ကမၻာေပၚရွိ သယံဇာတ ၾကြယ္၀ေသာ ႏုိင္ငံမ်ား၌ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈ ေနာက္က်ျခင္း၊ လူသားအရင္းအျမစ္ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ အားနည္းျခင္း စသည့္လကၡဏာမ်ား ၾကံဳေတြ႔ရေလ့ ရွိတတ္သည္ကုိ သယံဇာတ က်ိန္စာသင့္ျခင္းဟု အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆုိေလ့ ရွိသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ စပါးက်ီဟု တင္စားေခၚေ၀ၚသည့္ ဧရာ၀တီ ျမစ္၀ကြၽန္းေပၚေဒသ၌ ေရႀကီးေရလွ်ံမႈမ်ားေၾကာင့္ စပါးခင္းမ်ား ေရလႊမ္းခံေနရခ်ိန္တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ဆီအုိးႀကီးဟု တင္စားေခၚေ၀ၚသည့္ အလယ္ပုိင္းေဒသ၌ ေျမပဲႏွင့္ ႏွမ္းစုိက္ခင္းမ်ား ေရငတ္ေနရျခင္းအား ရာသီဥတု က်ိန္စာသင့္ျခင္းဟု ေခၚဆုိရမည္လား အေတြးပြားမိသည္။ ထုိေရငတ္ေနသည့္ ေျမပဲႏွင့္ ႏွမ္းမ်ားအတြက္ ေငြအင္အား၊ လူအင္အား ရင္းႏွီးထားရသည့္ ယခင္ေလးႏွစ္ဆက္တုိက္ကလည္း အ႐ႈံးႏွင့္ နပမ္းလုံးရင္း နာလန္မထူႏုိင္ေသးသည့္ အညာေတာင္သူမ်ား ရာသီဥတု က်ိန္စာသင့္ ခံေနရျခင္းအား မည္သို႔ေသာ နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ ကုစားေပးႏိုင္မည္လဲ စဥ္းစားေနမိပါသည္။
EMG
No comments:
Post a Comment