ဒလ-ရန္ကုန္ သေဘၤာေတြကို အမ်ားစု စီးေနၾကတာက ဒလ၊ ေကာ့မွဴး၊ ကြမ္းျခံကုန္း၊ တြံေတး အစရွိတဲ့ျမိဳ႕က ရန္ကုန္ေစ်း၀ယ္ၾကတဲ့ ကုန္သည္ေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြ၊ ရန္ကုန္တက္ျပီး သားငါးအသီးအႏွံ ေရာင္းတဲ့ လမ္းေဘးေစ်းသည္ေတြ၊ ရံုးသြားရံုးျပန္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ရံုးဆင္းရံုးတက္ခ်ိန္ေတြမွာဆို ရန္ကုန္ ဘတ္စ္ကားေတြလိုပဲ ေျခခ်စရာေနရာရွာမရတဲ့အထိ လူမ်ားတတ္ပါတယ္။
ရန္ကုန္ေဒသခံတခ်ဳိ႕က ညပိုင္းမွာ အပ်င္းေျပ စီးေလ့ရွိတာ ေတြ႔ရတတ္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ျမစ္ထဲျမင္ရမယ့္ ဆည္းဆာရႈခင္းကုိ ဓာတ္ပုံရုိက္ဖုိ႔ သေဘၤာစီးၾကပါတယ္။
ေန႔စဥ္ သေဘၤာစီ္းျပီး သြားလာေနတဲ့ ခရီးသည္ဦးေရက ၂၆,၀၀၀ ၀န္းက်င္ရွိပါတယ္ တဲ့။
ရန္ကုန္ဘက္အျခမ္းကေနဆို မနက္ ၅း၃၀ မွာ စတင္ျပီး စီးႏိုင္ပါတယ္။ ျပီးရင္ ၆း၀၀ တစီးရွိပါတယ္၊
အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ မိနစ္ ၂၀ ျခား တေခါက္ ထြက္ပါလိမ့္မယ္။ ည ၉း၃၀ အေခါက္က ေနာက္ဆံုးေခါက္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒလဘက္အျခမ္းကေနဆို ၉း၀၀ မွာ ေနာက္ဆံုးေခါက္ ရွိပါတယ္။
တဘက္ကုိ ေန႔စဥ္ ၄၆ ေခါက္ ဆြဲေနတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ တေန႔ကုိ အသြားအျပန္ စုစုေပါင္း ၉၂ ေခါက္ ဆဲြေနတယ္လုိ႔ ဆုိရပါမယ္။
ျပည္တြင္း ေရေၾကာင္း ပို႔ေဆာင္ေရး(IWT)က ပိုင္တဲ့ တပင္ေရႊထီး၊ က်န္စစ္သား၊ အေနာ္ရထာ၊ ထီးလိွဳင္ရွင္ ဆုိၿပီး အထင္ကရဘုရင္တုိ႔ရဲ႕နာမည္ေတြနဲ႔ သေဘၤာ ၄ စီး ရွိပါတယ္။
၂ စီး အလွည့္က် ဒလနဲ႔ ပန္းဆိုးတန္းကို ဆြဲေပးေနတာျဖစ္တယ္ လို႔ ဆိပ္ကမ္းမွ တာ၀န္ရွိသူ တဦးက ဆိုပါတယ္။
ဒီေဒသမွာ ျမစ္ကူးတံတား ေပၚမလာခင္အထိေတာ့ ဒီဘုရင္ႀကီးေတြက ဒီေနရာမွာ ဟုိဘက္ဒီဘက္ ကူးမယ့္သူေတြကုိ အက်ဳိးျပဳေနၾကမွာပါ။
ဒလ ဆုိတာ ရန္ကုန္နဲ႔ မဆုိင္သလုိပါပဲ။ သုိ႔ေသာ္လည္း ဒလ၊ တံြေတးတုိ႔ကုိ ဆက္သြယ္မယ့္ ျမစ္ကူးတံတားမ်ား ေပၚေပါက္လာမယ္ ဆုိရင္ ၿမိဳ႕ကြက္တုိးခ်ဲ႕ဖုိ႔အက်ပ္ရုိက္ေနတ့ဲ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရဲ႕အခက္အခဲ ေတာ္ေတာ္ေလး ေျပလည္သြားမွာပါပဲ။
တံတားေဆာက္မယ္ဆုိတာ ေသခ်ာရင္ေတာ့ ဒလျမိဳ႕ဘက္ကုိ သြားေရာက္ ေလ့လာ၊ ႀကိဳတင္ စနည္းနာသူေတြ ဒီသေဘၤာႀကီးေတြ စီးၾကရမွာပါ။
သေဘၤာေပၚမွာ ႏိုင္ငံျခားသားဧည့္သည္ေတြကုိလည္း ေတြ႔ရမွာပါ။
“အခုေနာက္ပိုင္း တိုးရစ္ အ၀င္မ်ားတယ္။ တေန႔ကို အနည္းဆံုး အေယာက္ ၇၀ ေလာက္ ၀င္တယ္” လို႔ ဆိပ္ကမ္း မန္ေနဂ်ာက ေျပာပါတယ္။
ကမၻာလွည့္ခရီးသည္ နဲ႔ ခရီးသည္အမ်ားစုတုိ႔ရဲ႕ သေဘၤာစီးခ မတူပါဘူး။
“ႏိုင္ငံျခားသားေတြကို အသြား ၂ ေဒၚလာ၊ အျပန္ ၂ ေဒၚလာ ယူပါတယ္။ ျပည္တြင္း ခရီးသြားေတြကေတာ့ ျမန္မာေငြနဲ႔ သေဘၤာ တေခါက္စာကို ၅၀ က်ပ္ပါ။ ဆိပ္ကမ္းကေန ရတဲ့ ၀င္ေငြက တလကို သိန္း ၄၀၀ ေက်ာ္တယ္” လို႔ ဆိပ္ကမ္း မန္ေနဂ်ာက ေျပာပါတယ္။
သေဘၤာေပၚ တက္လိုက္ရင္ အနံ႔ဆိုးဆိုးက ၾကိဳဆိုေနမွာပါ (အေပၚထပ္မွာေတာ့ အနံ႕အ သက္ သိပ္မဆိုးပါ)။
သေဘၤာၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ အမိႈက္ေတြ ရူပ္ပြေနတာကိုလည္း ေတြ႔ရမွာပါ။
ႏွစ္ရွည္လမ်ား ဒီလို သေဘၤာေတြကို စီးခဲ့တဲ့ ကြမ္းျခံကုန္းျမိဳ႕က ခရီးသည္ တဦးကေတာ့ -
“ကြ်န္မ သေဘၤာစီးလာတဲ့ႏွစ္က မနညး္ေတာ့ပါဘူး၊ သေဘၤာေတြမွာ ၀န္ေဆာင္မႈကလည္း ဘာမွ မရွိဘူး။ သန္႔ရွင္းမႈလည္း မရွိဘူး။ အခုလိုအခ်ိန္မွာေတာ့ ခရီးသည္ေတြအတြက္ အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္ေပးလို႔ရတာေတြကို လုပ္ေပးေစခ်င္တယ္” လို႔ သူက ေျပာပါတယ္။
ဆိပ္ကမ္းမွာေစာင့္ဆုိင္းေနတ့ဲ ခရီးသည္မ်ား
သေဘၤာစီးေနတဲ့ခရီးသည္ေတြအတြက္ အျမဲလို အဆင္မေျပတာ တခု ရိွေနပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ သေဘၤာလက္မွတ္ေရာင္းတဲ့ေနရာကေန အခြန္ေကာက္တဲ့ကိစၥပါ။
ခရီးသည္တဦးက “ကြ်န္ေတာ္ ၀ယ္လာတဲ့ VCDစက္ေလးကို အခြန္ ေကာက္တယ္ဗ်ာ၊ ေတာင္းခ်င္သလို ေတာင္းတာ၊ သတ္မွတ္ထားတယ္ ဆိုရင္လည္း လူေတြ အကုန္သိေအာင္ ေၾကာ္ျငာထားတာမ်ိဳး ျဖစ္ရမွာေပါ့။ ေစ်း၀ယ္ျပီး ျပန္လာရင္ ျပႆနာတက္တာပဲ” လို႔ သူက ေျပာပါတယ္။
ဆိပ္ကမ္း မန္ေနဂ်ာက အခုလုိ ရွင္းျပပါတယ္ -
“ရိုးရိုးကုန္က တပိသာ တက်ပ္၊ ညစ္ေပကုန္ တက်ပ္ ႏွစ္ဆယ့္ငါးျပား၊ ၊ ကုန္ပြက တက်ပ္ခြဲႏႈန္း ေကာက္ပါတယ္။ ဇိမ္ခံပစၥည္းနဲ႔ ေရာင္းကုန္ေတြကို အခြန္ ေကာက္ပါတယ္” လို႔ သူက ရွင္းျပပါတယ္။
သေဘၤာေပၚမွာ ေစ်းမေရာင္းရဆိုတဲ့ ဆိုင္ဘုတ္ေတြရွိေပမဲ့ ေစ်းသည္ေတြက အျမဲလို ရွိတတ္ပါတယ္။ ၀ယ္လက္ရိွတ့ဲအတြက္ ေစ်းသည္က သေဘၤာေပၚေရာက္လာတာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ေစ်းသည္မ်ားထဲမွာ စင္ေရာ္ငွက္ေတြအတြက္ အစာေရာင္းတဲ့ ကေလးေတြ၊ ဂ်ာနယ္ေရာင္းသူေတြ၊ ကြမ္းယာသည္ေတြကို အေတြ႔ရမ်ားပါတယ္။
သေဘၤာေပၚမွာလည္း ကုန္းေပၚမွာလုိပါပဲ - ပိုက္ဆံ လိုက္ေတာင္းတဲ့ကေလးတခ်ဳိ႕ကို အေသအခ်ာ ေတြ႔ရမွာပါ။
“သူတို႔ သားကို ေမာင္းမခ်ပါဘူး၊ (ခရီးသည္ေတြ ဆင္းသြားတ့ဲအခါ) သေဘၤာေပၚက ခံုေတြကို ျပန္စီေပးလိုက္ရင္ သေဘၤာမွာ လိုက္လို႔ရတယ္” လို႔ ၇ ႏွစ္ အရြယ္ ကေလးတဦးက ေျပာပါတယ္။
ကဲ... ဒါကေတာ့ ႏွစ္ဘက္ကမ္းကေဒသခံေတြ မျဖစ္မေန စီးၾကတ့ဲ၊ ဧည့္သည္ေတြ အပ်င္းေျပ စီးၾကတ့ဲ ဒလ-ရန္ကုန္ သေဘၤာေပၚက ျမင္ကြင္းေတြပါ။
ရန္ကုန္မွာ ရိွေနခုိက္ ဒီသေဘၤာေပၚတက္ခ်င္တယ္ ဆုိရင္ျဖင့္ ပန္းဆိုးတန္း နန္းသီတာဆိပ္ကမ္းကုိသာ အေရာက္သြားလုိက္ရုံပါပဲ။
သေဘၤာ အေပၚထပ္ကလုိက္မယ္ ဆုိရင္ျဖင့္ ရန္ကုန္ျမစ္တြင္းခရီးစဥ္မွာ အနည္းဆုံး ေလေကာင္းေလသန္႔ ရွဴရိႈက္ခြင့္ေတာ့ ရၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ရြက္စိမ္း ~
ဧရာ၀တီ
No comments:
Post a Comment