"ဆရာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘာလို႔ ဆင္းရဲေနၾကတာလဲ"
ကြၽန္ေတာ္က ဓာတုေဗဒဆရာ ပါ။ ခုေတာ့ စာေရးတာေပါ့ေလ။ အရင္က
အေဆာင္မွဴးလည္းလုပ္ ေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ အထိအေတြ႕ မ်ားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က
သူတို႔ဗဟုသုတ ရွိေစဖို႔ ႏိုင္ငံတကာ ပညာေရး၊ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရးကို
ေျပာျပေလ့ ရွိတယ္။ "တို႔တစ္ေတြဘာလုပ္သင့္တယ္" ဆိုၿပီး သူတို႔ကို ကြၽန္ေတာ္
မေျပာတတ္ပါ။ သူတို႔ဆီမွာ ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲဆိုတာကိုသာ ေျပာျပတတ္ပါတယ္။
ေမာင္၀င္းက တနသၤာရီတိုင္း ပုေလာၿမိဳ႕ကပါ။ သူ ရန္ကုန္ေရာက္ ေတာ့
ကြၽန္ေတာ့္ဆီ၀င္လာၿပီး စကားေျပာ တတ္ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ သူမေက်မနပ္နဲ႔
ေမးတာပါ။ "ဆရာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘာလို႔ဆင္းရဲေနၾက တာလဲ"၊ သူ ထိုင္းဘက္က
ျပန္ေရာက္လာေတာ့ သူ ဒီစကားကို ေမးေတာ့တာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကို ေျပာပါ တယ္။
"တို႔တစ္ေတြအားလုံးလည္း အဲဒီအေျဖရွာေနၾကတာေပါ့"
ကြၽန္ေတာ္က ဆင္းရဲတြင္းက ထြက္ႏိုင္ဖို႔ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးက
ဦးေဆာင္ေျပာေနတာကို သူ႔ကိုေျပာျပပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံတိုင္းမွာ
ဆင္းရဲတဲ့သူနဲ႔ ခ်မ္းသာတဲ့သူေတြရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကမၻာမွာဆင္းရဲတဲ့သူ
ခ်မ္းသာသူဆိုၿပီးရွိတယ္။ ကမၻာ့အတိုင္းအတာနဲ႔ၾကည့္ရင္ အခ်မ္းသာဆုံးလူ ၅၀၀
ရဲ႕၀င္ေငြ ဟာ ဆင္းရဲသူလူေပါင္း ၄၁၆ သန္း ထက္ပိုေနတယ္တဲ့။
"တကယ္ေတာ့ ကမၻာ့အခ်မ္းသာဆုံး လူတစ္ေယာက္ရဲ႕တစ္ေန႔၀င္ေငြဟာ အဆင္းရဲဆုံးလူသန္း ၁၀၀ ရဲ႕၀င္ေငြထက္ပိုေနတယ္လို႔ဆိုတယ္" သူ စဥ္းစားေနတယ္။ "တို႔တစ္ေတြ စာရင္းဇယားေတြ သိဖို႔အေရးႀကီးတယ္"
"ဘယ္လို စာရင္းဇယားမ်ဳိး လည္း ဆရာ"
"ပထမကေတာ့ လူဦးေရေပါ့"
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ လူဦးေရ စာရင္းဇယား သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ဖို႔
ျပင္ဆင္ေနပါတယ္ဆရာ။ ဆရာမ တစ္သိန္းႏွစ္ေသာင္းဟာ ဒီ
သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ခံေရးမွာ လုပ္အားေပးမယ္လို႔ သတင္းစာထဲမွာ ေတြ႕ရတယ္
ဆရာ"
"ဟုတ္ပါတယ္။ ပထမ ဒီဆရာ ဆရာမေတြကို သန္းေခါင္စာရင္းရဲ႕
အေရးႀကီးပုံကို ပထမရွင္းျပရမယ္။ သန္းေခါင္စာရင္းဟာ ဘာေၾကာင့္
အေရးႀကီးလဲဆိုတာကို သူတို႔ေသ ေသခ်ာခ်ာ သေဘာေပါက္ဖို႔ေတာ့လိုတယ္။
ဒါမွမဟုတ္ရင္ ထန္းပင္ဆာ ေဗးပဲျဖစ္သြားႏိုင္တယ္"
"ဟားဟား ထန္းပင္ဆာေဗး ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္ကတည္းက ၾကားဖူးပါတယ္။
လယ္ဘယ္ႏွစ္ ဧက ဘယ္ေလာက္ထြက္မယ္ဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ မတြက္ခ်က္ မတိုင္းတာဘဲ
ထန္းပင္ေပၚကေနၾကည့္ၿပီး ခန္႔မွန္းေျပာတာမ်ဳိးလုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ ေခတ္ဆိုတာ
တကယ္ရွိပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ဆရာ၊ သန္းေခါင္စာရင္းဟာ ဘာလို႔ဒီေလာက္အေရးပါလဲ"
"မင္းအေဖနဲ႔အေမဟာ သား သမီးေတြေမြးထားၿပီး ေယာက်္ားေလး ဘယ္ႏွစ္ေယာက္
မိန္းကေလး ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ေက်ာင္းေနတာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ဆိုတာ မသိရင္ သူတို႔အတြက္
ဘာေတြလုပ္ေပးလို႔ ရမွာလဲ" ေမာင္၀င္းစဥ္းစားတယ္။
"ဘယ္သူက ဘယ္ႏွစ္တန္း၊ ဘယ္သူက က်ဴရွင္တက္ဖို႔လိုတယ္ကအစ ကိုယ့္မိသားစုအေၾကာင္း ကိုယ္သိရတယ္"
"မိသားစုေတြမွာ ဒါေတာ့ သိၾကတာေပါ့ဆရာ" "ေအး၊ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္လုံး
မွာလည္းဒါကိုသိဖို႔လိုတယ္။ ေနာက္ေတာ့ တို႔က ကြန္ပ်ဴတာေခတ္ေရာက္ေနတယ္။
အရာရာကို Digitize လုပ္ ေနတဲ့ေခတ္ေရာက္ေနတယ္။ မင္းသိတယ္မဟုတ္လား"
"သိပါတယ္ ဆရာ။ Multimedia ဆိုတာ ေက်ာင္းေတြမွာလည္း သင္ပါတယ္။ စာေတြ
အ႐ုပ္ေတြ အသံေတြ စတဲ့သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ အားလုံးကို ကိန္းဂဏန္းေတြနဲ႔
ေျပာင္းထားတာပါ"။ "ေအး အဲဒီ Digitize လုပ္ထားတာေတြကို
အုပ္စုေတြခြဲလို႔ရတယ္။ တူတာေတြစုလို႔ရတယ္။ ဂရပ္ေတြဆြဲ ေလ့လာလို႔ရတာေတြ
အမ်ားႀကီးပဲ။ ဆရာ့ဆႏၵကေတာ့ ဒီသန္းေခါင္စာရင္းကို တိတိက်က်ျဖစ္ၿပီး
တတ္ႏိုင္သ၍ အသုံး၀င္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ဖို႔ လိုတယ္လို႔ထင္တယ္" "ဆရာ ဘာေတြစဥ္းစားထားတာရွိလဲ"
"က်ားမ၊ အသက္(AgeGroup)၊ ၀င္ေငြ စတာေတြကို ခြဲတာကို
လုပ္ၾကမယ္လို႔ထင္တယ္။ ဒီလိုလုပ္တဲ့အခါမွာ နာမည္ေတြကို အဂၤလိပ္လိုပါ ေရးရင္
ေကာင္းမယ္လို႔ထင္တယ္။ ဒီေတာ့မွ ကြန္ပ်ဴတာမွာ မွန္မွန္ကန္ကန္
ထည့္သြင္းလို႔ရမွာပါ။ ဒီအတြက္ အမည္နဲ႔ မိဘအမည္ကို တြဲၿပီး စာရင္းထည့္ရင္
ကြန္ပ်ဴတာထဲမွာ မွတ္ရတာလြယ္မယ္" "ဟုတ္ကဲ့ဆရာ အလုပ္ေတာ့႐ႈပ္မယ္။ ဒါေတြကို တစ္ေျပးညီျဖစ္ေအာင္ လုပ္လို႔ရမလားပဲ"
"ဥပမာေလးေတြျပရမွာေပါ့။ ေမာင္လွျမင့္၊ အဖ ဦး၀င္းျမင့္၊ အမိ
ေဒၚစန္းစန္းခင္ ဆိုရင္ စာရင္းမွာ လွျမင့္-၀င္းျမင့္-စန္းစန္းခင္ဆိုၿပီး
ဇယားထိပ္မွာ ေလးေထာင့္ကြက္ခ်ထားေပး အဲဒီမွာ ေရးရင္ရပါတယ္။
က်ားမကိုလည္းေဘးမွာ ေရးလို႔ရတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ေမာင္လွျမင့္ ဆိုသူေတြ
တစ္သန္းေလာက္ ရွိႏိုင္ေပမယ့္ လွျမင့္-၀င္းျမင့္-စန္းစန္းခင္ ဆိုတာေတာ့
တစ္ေယာက္ႏွစ္ေယာက္ထက္ပိုဖို႔ ခဲယဥ္းတယ္" "႐ႈပ္ေတာ့ ႐ႈပ္မယ္ေနာ္"
"ခု႐ႈပ္မွ ေနာင္ရွင္း ဆိုသလိုေပါ့ ကြာ။ တို႔ဆီမွာ မိသားစုနာမည္ေတြ
မရွိေတာ့ Identity ေပ်ာက္ေနသလို ျဖစ္တယ္။ လူေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ Identity ကို
ေဖာ္ခ်င္ၾကတယ္။ ေဘးကလူလည္း အားက်တယ္။ ဆရာက ပုသိမ္သားေတြေျပာတာကို
သိပ္သေဘာက်တယ္။ တို႔တစ္ေတြဟာ ဆယ့္ေလး(၁၄)မ်ဥ္းေစာင္းကြတဲ့" "ဆယ့္ေလး(၁၄)မ်ဥ္းေစာင္း ဆိုတာ ဘာလဲဆရာ"
"(၁၄/)ကို ေျပာတာပါ။ ဧရာ၀တီတိုင္းက မွတ္ပုံတင္ဟာ (၁၄/)နဲ႔ စတယ္ေလ။
ရန္ကုန္တိုင္းက (၁၂/) ေပါ့။ သူတို႔ဂုဏ္ယူတာကေတာ့ သူတို႔ခ်စ္တဲ့ သမၼတႀကီးဟာ
(၁၄/) မွတ္ပုံတင္ကိုင္ထားတဲ့ ဧရာ၀တီတိုင္းသား ဆိုတာပါပဲ။ ဒါဟာ
ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ Identity ကို ေဖာ္က်ဴးတာမဟုတ္လား။
မိမိရဲ႕ Identity ကို ထိန္းထားျခင္းျဖင့္ ပတ္၀န္းက်င္ကို အတုယူစရာ
ျဖစ္ေစတာပဲေလ" "ဒီေတာ့ဆရာ Identity ကို အေသအခ်ာေဖာ္ျပထားရင္ ဒီလူဟာ
လူေကာင္းလား လူဆိုးလားဆိုတာကို သားစဥ္ေျမးဆက္ အေမြခံတာမ်ဳိး ျဖစ္တာေပါ့
မဟုတ္လား"
"ဟုတ္ပါတယ္။ ေကာင္းေမြ ဆိုးေမြကို ခံရတာေပါ့။ ဒါ့အျပင္
စာရင္းဇယားေတြလုပ္ရတာ အင္မတန္လြယ္သြားၿပီး ဒီလူဟာ အေဖ အေမနာမည္ပါ
တူသူေတြရွားတယ္။ အေမရိကန္မွာဆိုရင္ ေမြးေန႔ Date of Birth
ပါတြဲေပးလိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ ဒီလူရဲ႕ Identity ဟာ အေတာ္ေလး တိက်ေသခ်ာသြားတယ္။
သူ ဘာလုပ္ခဲ့သလဲ။ ဘာေတြလုပ္လဲဆိုတာကို ေတာ္ေတာ္ေလး တိတိက်က် သိႏိုင္တယ္" "သူ႔မွာ ဆိတ္ကြယ္ပုန္းလွ်ဳိး လုပ္ခ်င္လို႔ မရေတာ့ဘူးေပါ့"
"ဒီလိုလည္း မဟုတ္ဘူး။ သူ႔ရဲ႕ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ကိစၥေတြကို
ဘာမွ၀င္မစြက္ဘူး။ ဥပေဒခ်ဳိးေဖာက္တာတို႔ ျပည္သူကို အေႏွာင့္အယွက္
ေပးတာမ်ဳိးေတြမွာသာ သူ႕အတြက္ ျပႆနာရွိတာပါ။ အေရးႀကီးတာက တိုင္းျပည္အေနနဲ႔
သူ႔ရဲ႕ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕စာရင္းကို အတိအက်သိဖို႔ပဲ ျဖစ္တယ္။
ဒီလူရဲ႕မွတ္တမ္းကို Demographic စာရင္းဇယားမွာ အလြယ္တကူ ရွာႏိုင္တယ္ေလ။
ဒီဘက္ေခတ္ ကြန္ပ်ဴတာစနစ္ဟာ အင္မတန္ေကာင္းတယ္။ ေစာေစာကေျပာသလို လွျမင့္-
၀င္းျမင့္-စန္းစန္းခင္ဆိုတဲ့ အတြဲကို "အဂၤလိပ္လို စာရင္းသြင္းထားရင္"
ကြန္ပ်ဴတာမွာ ႐ိုက္လုိက္႐ုံနဲ႔ သူ႔အေၾကာင္းေတြ ထြက္လာလို႔ရပါတယ္။
ဒီၾကားထဲမွာ သားသမီးေမြးတာတို႔ ေသဆုံးတာတို႔ကိုလည္း စာရင္းထဲထည့္တာ
ဘာမွမခက္ေတာ့ဘူး"
"ဆရာေျပာသလိုဆိုရင္ စာရင္းဇယားလုပ္ဖို႔ အေရးပါတယ္။ ဒီစာရင္းဇယားကို အလြယ္တကူ ျပန္ရွာဖို႔ နည္းလမ္းလိုတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား ဆရာ"
"ဟုတ္တယ္။ အေနာက္တိုင္းမွာလည္း ဒီျပႆနာ အရင္ကရွိတယ္။ ဥပမာ George ဆိုရင္
ရြာထဲမွာ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ဒီေတာ့ ခြဲရခက္တယ္။ ေခ်ာင္းနားေနတဲ့ George ကို
George By Water လို႔ေခၚၾကတယ္။ ေတာအုပ္ေနတဲ့ Geroge ကုိ George Underwood
လို႔ေခၚၾက တယ္။ လက္သမားလုပ္တဲ့ George ကို George Carpenter လို႔ေခၚၾက တယ္။
ဒါနဲ႔ပဲ Sur Name စနစ္ စတင္ခဲ့တယ္။ ဒါကို Family Name ဆိုၿပီး
မိသားစုအဆက္ဆက္ သုံးၾကတယ္။ အေခါင္းလုပ္တဲ့ဆီက ဆင္းရင္ Coffin ေပါ့။
ျပာခြက္လုပ္သူက ဆင္းရင္ Ashton လို႔ေခၚလာတယ္။
"ဒါဟာ ဒီေန႔အဆင္ေျပေနတဲ့ စနစ္ေပါ့ေနာ္" "ဟုတ္တယ္။ ယိုးဒယားက
ဒီစနစ္ကို ၁၉၆၀ ခုႏွစ္ေလာက္ကေန စၿပီးသုံးတယ္။ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ နာမည္ကို
Family Name ဆိုၿပီး မွတ္ပုံတင္ ခြင့္ျပဳတယ္။ တကယ္ေတာ့ နာမည္ဆိုတာ
ပညတ္ပဲေလ။ ဖိုးသက္ရွည္ ဆိုၿပီး အသက္ ၂၀ မွာ ေသတာေတြရွိပါတယ္"။
"ပညတ္သြားရာ ဓာတ္သက္ပါတယ္လို႔လည္း ဆိုတယ္မဟုတ္လား ဆရာ" "ေအးေလ။ အဲဒါကိုယုံရင္ေတာ့ နာမည္လွလွေလးေတြေပးေပါ့။ Sur Name ဒါမွမဟုတ္ Family Name တစ္ခုခုေတာ့ လုပ္ဖို႔လိုတယ္" "ဆရာေျပာသလို အေဖနဲ႔အေမ နာမည္အတြဲလည္း ေကာင္းတယ္"
"ေကာင္းေတာ့ ေကာင္းပါ တယ္။ ေနာက္မ်ဳိးဆက္မွာ အဆက္ျပတ္သြားမွာ မဟုတ္လား" "ဟုတ္တယ္ေနာ္ ဆရာ။ ဒီနာမည္ကို သားစဥ္ေျမးဆက္သုံးဖို႔အတြက္ စနစ္တစ္ခုေတာ့ခ်သင့္တယ္ ထင္တယ္" "က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေဆြးေႏြးသင့္တယ္"
"ဟုတ္တယ္ဆရာ၊ ခုေလာက္ကစလို႔လည္း ေနာက္မက်ေသးပါဘူး" "ေနာက္က်တယ္ဆိုတာ မရွိဘူးေလ။ Better late than never ဆိုတဲ့ စကားရွိတယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္တာနဲ႔စာရင္ ေနာက္က်တယ္ဆိုတာ ဟာ မဆိုးပါဘူး" "ဒါဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြ ဆင္းရဲတြင္းက လြတ္ေျမာက္ၿပီလား ဆရာ" ေမာင္၀င္းအေမးကို ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုေျဖရမလဲ။ ကြၽန္ေတာ္ ျပံဳးလိုက္ပါတယ္။
"ဒါက အစပဲရွိေသးတယ္ ေမာင္၀င္း၊ ဒါေပမယ့္ သူက အေရးႀကီးတဲ့အေျခခံအခ်က္ပဲ" "အစကအေရးႀကီးတာပဲေနာ္" "အစေကာင္းမွ အေႏွာင္းေသ ခ်ာတဲ့"
EMG |
No comments:
Post a Comment