လြတ္လပ္တဲ့ အယ္ဒီတာအာေဘာ္နဲ႔ ေငြမ်က္ႏႇာ EDITORIAL INDEPENDENCE AND MONEY WEIGHT( Udp Myanmar)

ျပည္တြင္းထုတ္ဂ်ာနယ္အခ်ဳိ႕ကို ေတြ႔ရစဥ္ ျပည္တြင္းက သတင္းမီဒီယာေတြဟာ ျပည္ပကအသံလႊင့္ဌာနေတြ စာနယ္ဇင္းေတြနဲ႔ယႇဥ္ရင္ ပိုၿပီးလြတ္လပ္တဲ့ အယ္ဒီတာအာေဘာ္ရႇိတယ္လို႔ ဆိုႏုိင္ပါသည္။ စာေပစိစစ္ေရးေတြ ရႇိေနေသာ္လည္း စာနယ္ဇင္းေတြအေနျဖင့္ ေရးသင့္ေရးထိုက္ ေျပာသင့္ေျပာထိုက္တာကို မခ်န္လႇပ္ဘဲ ေျပာၾက ေရးၾက တင္ျပၾကတာပါ။ ခြင့္ျပဳခ်က္မရလို႔ မတင္ျပရတာက တစ္ပိုင္းပါ။ ဒါေပမယ့္ စာနယ္ဇင္းေတြ အယ္ဒီတာေတြအေနျဖင့္ စိတ္ထဲမႇာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႔ ဘယ္ေငြရႇင္ေၾကးရႇင္၏ ဖိအားကိုမႇ ေၾကာက္ စရာမရႇိဘဲ လန္႔စရာမရႇိဘဲ ေရးရဲ ေျပာရဲတာကို ဆိုခ်င္တာပါ။ ကိုယ့္ေငြကိုယ္ရႇာၿပီး လုပ္ေနၾကလို႔ပါ။ သူမ်ားေပးတဲ့ေငြနဲ႔ စာနယ္ဇင္းေတြ အသံလႊင့္ တာေတြလုပ္တာမဟုတ္ေတာ့ ပိုၿပီး စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာမႇာ လြတ္လပ္မႈရႇိေနတာပါ။ ျပည္ပအသံလႊင့္ဌာနေတြမႇာ ဒီလိုလုပ္လို႔မရပါ။ ေငြရႇင္ေၾကးရႇင္ အလႇဴရႇင္ေတြက သတ္မႇတ္ထားတဲ့စံေတြ စည္းကမ္းေတြကိုေက်ာ္လြန္လို႔ စိန္ေခၚလို႔ အန္တုၿပီး ေရးလို႔မရပါ။ ေရးတာနဲ႔ အလုပ္ျပဳတ္သြားမယ္ အလုပ္ထုတ္ခံရႏုိင္တယ္ဆိုတဲ့ အသိစိတ္ေတြေၾကာင့္ တကယ္တမ္းမႇာ လြတ္လပ္တဲ့ အယ္ဒီတာအာေဘာ္ေတြ မရႇိပါ။ ျပည္တြင္းက ဂ်ာနယ္ေတြ သတင္းမီဒီယာေတြဟာ စာေစာင္ေရာင္းလို႔ရတဲ့ေငြနဲ႔ ရပ္တည္တယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ဂ်ာနယ္ကို သေဘာက်လို႔ လူႀကိဳက္မ်ား အဖတ္မ်ား ေစာင္ေရမ်ားလို႔ ေၾကာ္ျငာအပ္တဲ့ေငြနဲ႔ ရပ္တည္တာပါ။ ေျပာရရင္ ကိုယ့္ေငြကိုယ္ရႇာၿပီး ကိုယ့္ေစ်းကြက္ ကိုယ့္ပရိသတ္ရဲ႕ အားေပးမႈကိုအေျခခံၿပီး ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႔ လုပ္ေနတာျဖစ္ပါသည္။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ့္ဂ်ာနယ္ ကိုယ့္စီးပြားကိုယ္ပိုင္ျဖစ္ေတာ့ အယ္ဒီတာအာေဘာ္ Editorial Policy ကလည္း ကိုယ့္သေဘာအတိုင္း ျဖစ္ပါသည္။ တျခားဘယ္သူကမႇ သတင္းခန္းအတြင္းက မဟုတ္တဲ့လူ Anyone out side of  News Room က အရိပ္မည္းနဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္တာမ်ဳိး မရႇိပါ။ ျပည္ပသတင္းဌာနေတြ အသံလႊင့္ဌာနေတြမႇာ စာနယ္ဇင္းတစ္ခု သတင္းမီဒီယာတစ္ခု ရပ္တည္လႈပ္ရႇားႏုိင္ဖို႔ အဓိကလိုအပ္တဲ့ေငြကို ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ရႇာရတာမဟုတ္ဘဲ သူမ်ားကသနားလို႔ေပးတဲ့ ေထာက္ပံ့ေငြ Projects Grants နဲ႔ ရပ္တည္ေနရ တာပါ။ ျပည္ပအသံလႊင့္ဌာနေတြအတြက္ ကုန္က်စရိတ္ေတြ ၀န္ထမ္းလစာေတြ ခရီးစရိတ္ေတြ စသည့္ စသည့္ ကုန္က်စရိတ္ေတြဟာ ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္နဲ႔ ေငြရေအာင္ အသံလႊင့္အစီအစဥ္ေတြကေန ေၾကာ္ျငာေတြကေန စာေစာင္ေရာင္းလို႔ ရတာေတြ သို႔မဟုတ္ အစီအစဥ္ကို လူေတြကႀကိဳက္လို႔ Subscribe လုပ္လို႔ Loyalty Fees ေပးၾကည့္လို႔ရတဲ့ ေငြေတြနဲ႔ လည္ပတ္ေနတာမဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံျခားအစိုးရေတြ၏ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာန State Department or Foreign Office ရဲ႕ အသံုးစရိတ္အရလည္းေကာင္း ႏိုင္ငံက အစိုးရေတြကေန ေပးတဲ့ေငြေတြကို ႏိုင္ငံျခား NGOs ေတြက တစ္ဆင့္ခံေပးတဲ့ အကူအညီေထာက္ပံ့ေငြေတြနဲ႔ လည္ပတ္ေနတာျဖစ္ပါသည္။ ဒါေၾကာင့္ လက္ရႇိအသံလႊင့္ဌာနေတြ မႇာ လုပ္ေနတဲ့ အႀကီးတန္းေရာ အငယ္တန္းေရာေျပာရရင္ ဌာနမႇဴးေရာ ဒါ႐ိုက္တာေရာ လက္ေထာက္ ညႊန္ၾကားေရးမႇဴးေရာ အားလံုးဟာ ကိုယ့္အသံလႊင့္ဌာန လည္ပတ္ႏိုင္ေရး ကုန္က်စရိတ္ေတြရရႇိၿပီး အျမတ္ထြက္ေအာင္ သို႔မဟုတ္ ရႇိေနတဲ့ ၀န္ထမ္းေတြကို လစာေပးႏိုင္ေအာင္ ၀င္ေငြရေအာင္အတြက္ ေစ်းကြက္လည္း ရႇာဖို႔မလို အေရာင္းျမႇင့္တင္ဖို႔လည္းမလို အေစာင္ေရ တိုးဖို႔လည္းမလို ေၾကာ္ျငာေတြ ဆက္တိုက္ရေနဖို႔ အားထုတ္ဖို႔မလိုဘဲ ျမန္မာျပည္မႇာ စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ ခြင့္ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ မရႇိဘူးဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ေျပာရရင္ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕မ်က္ႏႇာနဲ႔ နာမည္ကို အသံုးခ်ၿပီး Projects Grant ေတြ ဆက္ရေနတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ အသံလႊင့္အစီအစဥ္ ေကာင္းလို႔ လူႀကိဳက္မ်ားလို႔ ေၾကာ္ျငာခေတြ မ်ားမ်ား၀င္လာလို႔ အေစာင္ေရေတြ ေရာင္းရလို႔ ကိုယ့္အစီအစဥ္ကို ႀကိဳက္လို႔ ေငြေပးၾကည့္သူေတြမ်ားလို႔ လက္ရႇိ အသံလႊင့္လုပ္ငန္းေတြကို လည္ပတ္ႏိုင္တာ လုပ္ႏိုင္တာ၀န္ထမ္းေတြကို လစာေပးႏိုင္တာမဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းျပခ်က္အရ ႏိုင္ငံျခားအစိုးရေတြက သူတို႔အစိုးရ၏ မူ၀ါဒလိုအပ္ခ်က္ အထူးသျဖင့္ Soft-Power အတြက္ လႊမ္းမိုး ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေရး အစီအစဥ္အရေပးေနတဲ့ ေငြေတြနဲ႔လည္ ပတ္ေနတာ ျဖစ္ပါသည္။ ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံျခားအစိုးရလက္ေအာက္ခံ ႏိုင္ငံျခားအဖြဲ႔အစည္းေတြ၏ လက္ေအာက္ခံ ႏိုင္ငံျခားအစိုးရေတြက ေပးတဲ့ေငြနဲ႔ လည္ပတ္ေန ရတဲ့ စာနယ္ဇင္းေတြ သတင္းဌာနေတြျဖစ္ေနတာမို႔ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးမႇ လြတ္လပ္တဲ့ အယ္ဒီတာအာေဘာ္ဆိုတာ မရႇိႏိုင္ပါ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ Centralized News Lines လုပ္ၿပီး ဗဟိုကခ်ေပးတဲ့သတင္းေတြကိုပဲ ဒီေန႔အတြက္ လႊင့္ထုတ္ရမည့္သတင္းေတြအျဖစ္ သက္ဆိုင္ရာ ဘာသာအလိုက္ ဘာသာျပန္ၿပီး အသံလႊင့္ရတဲ့အဆင့္ပါ။ News Bulletin တစ္ခုလံုးကို ကိုယ့္ေျခ ကိုယ္လက္ ကိုယ့္စိတ္တိုင္းက်နဲ႔ ကိုယ္လႊင့္ခ်င္တဲ့ သတင္းေတြ ကိုယ္ဦးစားေပးေဖာ္ျပ ေရႇ႕တန္းတင္ခ်င္တဲ့ သတင္းေတြကို ကိုယ္ႀကိဳက္သလိုမ်ဳိး အယ္ဒီတာေတြက လုပ္ခြင့္ရႇိတာ မဟုတ္ဘဲ News and Current Affair ဌာနက ခ်ေပးလိုက္တဲ့ ဒီေန႔အတြက္ အေရးႀကီး ဦးစားေပးသတင္းေတြကိုသာ ျမန္မာလို ဘာသာျပန္ဆိုၿပီး လႊင့္ေပးရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာအသံလႊင့္ဌာနေတြမႇာ စာနယ္ဇင္း သတင္းနည္းပညာ အတတ္ပညာေတြ Professional Journalism မတတ္ဘဲ နည္းနည္းေလာက္ ျမန္မာစာနဲ႔ အဂၤလိပ္စာ ေရးတတ္ ဖတ္တတ္ ဘာသာျပန္တတ္ရင္ေတာင္ အလုပ္လုပ္လို႔ရေနတဲ့အဆင့္ပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ျပည္ပေရာက္ေတြအၾကား သူလိုကိုယ္လိုလူေတြ သတင္းဌာနေတြမႇာ အလုပ္ရတာမို႔ ငါလည္း သူ႔ေလာက္ေတာ့ အဂၤလိပ္စာတတ္တာပဲ သူလည္း စာနယ္ဇင္း သတင္းပညာတတ္ထားတဲ့ သူအဲဒါနဲ႔ ဘြဲ႔ရထားတဲ့သူမႇ မဟုတ္တာ ဌာနမႇဴးနဲ႔ အဆင္ေျပရင္ အလုပ္ရတာမို႔ အဲဒီအလုပ္ကိုရဖို႔ တစ္ေတာင္ဆစ္ေတြတြက္ခ်င္သူ ေျခကလန္႔ထိုးၿပီး ေနရာယူသူေတြ အမ်ားစားပဲ။ ဒါေၾကာင့္လည္း အသံလႊင့္ဌာနေတြမႇာ အလုပ္လုပ္ေနသူေတြ ကလည္း တကယ္လို႔သာ ဒီအလုပ္ျပဳတ္သြားရင္ ငါလည္းသူမ်ားေတြလိုပဲ စက္႐ံုအလုပ္႐ံုေတြ စားေသာက္ဆိုင္ေတြမႇာသြားၿပီး အလုပ္လုပ္ရမယ္၊ဒီေတာ့ ဒီအလုပ္ေတာ့ အျပဳတ္မခံႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ အသိစိတ္၊ ေၾကာက္စိတ္ေတြေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆင္ဆာလုပ္ၿပီး အလိုက္အထိုက္ လိုက္လုပ္ေနသူေတြလည္း အမ်ားအျပားပါ။ ဆင္ဆာဆိုတာ အစိုးရက သူမ်ားကျဖတ္မႇ ဆင္ဆာမဟုတ္ဘဲ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေၾကာက္ၿပီး စိုးရိမ္ၿပီးျဖတ္တာဟာလည္း ဆင္ဆာပဲ၊ အဲဒါကို Self-Censorship လို႔ စာနယ္ဇင္းေလာကမႇာ ေခၚပါသည္။ သို႔ျဖစ္ပါ၍ လုပ္ငန္းတစ္ခုအတြက္ အဓိကက်တဲ့ လည္ပတ္ေငြ လိုအပ္ခ်က္ ကုန္က်ေငြေတြလည္း ရႇာစရာမလို ၀န္ထမ္းေတြ လစာေပးစရာအတြက္လည္း စိတ္မပူရဘဲသူမ်ားေပးတဲ့ အလကားေပးတဲ့ေငြနဲ႔ စာနယ္ဇင္း သတင္းမီဒီယာကို လည္ပတ္ေန တာမို႔ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး လြတ္လပ္တဲ့ အယ္ဒီတာအာေဘာ္ဆိုတာ ရႇိမႇာလဲ။ ျပည္တြင္းက ဂ်ာနယ္ေတြ သတင္းမီဒီယာေတြဟာ စာေစာင္ေရာင္းလို႔ ရတဲ့ေငြနဲ႔ ရပ္တည္တယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ဂ်ာနယ္ကို သေဘာက်လို႔ လူႀကိဳက္မ်ား အဖတ္မ်ားေစာင္ေရမ်ားလို႔ ေၾကာ္ျငာအပ္တဲ့ေငြနဲ႔ ရပ္တည္တာပါ။ ေျပာရရင္ ကိုယ့္ေငြကိုယ္ရႇာၿပီး ကိုယ့္ေစ်းကြက္ ကိုယ့္ပရိသတ္ရဲ႕ အားေပးမႈကို အေျခခံၿပီး ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႔ လုပ္ေနတာ  . . . ျပည္တြင္းက သတင္းမီဒီယာေတြ ဂ်ာနယ္ေတြကေတာ့ အဲဒီလိုမဟုတ္ပါ။ ကိုယ့္ရဲ႕ ဂ်ာနယ္အရည္အေသြးညံ့တာနဲ႔ လူေတြက ၀ယ္ဖတ္မႇာ မဟုတ္ပါ။ လူေတြ၀ယ္မဖတ္တာနဲ႔ ၀င္ေငြထိခိုက္တဲ့အျပင္ လူေတြမဖတ္တဲ့ ဂ်ာနယ္ကိုလည္း ဘယ္စီးပြား ေရးလုပ္ငန္းရႇင္က သူတို႔ကုန္ပစၥည္းေတြကို ေငြအကုန္ခံၿပီး ေၾကာ္ျငာထည့္မႇာလဲ ဒီေတာ့ အေစာင္ေရမ်ားမ်ား ေရာင္းခ်ဖို႔ ေၾကာ္ျငာခမ်ားမ်ား၀င္ဖို႔ ဂ်ာနယ္ကုန္က်စရိတ္နဲ႔ ၀န္ထမ္းလစာေတြ မႇန္မႇန္ေပးဖို႔အတြက္ ကိုယ့္ဂ်ာနယ္ ကိုယ့္စာနယ္ဇင္း အရည္အခ်င္းနဲ႔ အရည္အေသြးေကာင္းဖို႔ဆိုတာ အလိုလိုကို ဖိအားေပးေနတဲ့ Driving Force ေမာင္းႏႇင္အား ျဖစ္ေစပါသည္။ ဒီလိုဖိအားေပး ေမာင္းႏႇင္အားမ်ဳိး ျပည္ပအသံလႊင့္ဌာနက ဌာနမႇဴးေတြမႇာ ရႇိစရာမလို။ ျမန္မာျပည္မႇာသူတို႔ အသံ လႊင့္ဌာနေတြ လူဘယ္ႏႇေယာက္ နားေထာင္သလဲ ၾကည့္သလဲဆိုတာလည္း မ်က္မျမင္ပုဏၰားေတြ ခန္႔မႇန္းသလိုပဲ တကယ္ေတာ့ ဘယ္သူမႇ အတိအက် မေျပာႏိုင္ပါ။ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြမႇာလို စနစ္တက်နဲ႔ သုေတသနေတြ Survey and Poll ေတြကို လြတ္လပ္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြက လုပ္ထားတာမ်ဳိးမရႇိဘဲ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ခန္႔မႇန္းၿပီး ရမ္းေျပာရတဲ့အဆင့္ပဲ မဟုတ္ပါလား။ ဘယ္မႇာလဲစနစ္တက်နဲ႔ လုပ္ထားတဲ့ စစ္တမ္းေကာက္ယူခ်က္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္တြင္းက စာနယ္ဇင္းေတြ ဂ်ာနယ္ေတြဟာ လူထုရဲ႕ ပရိသတ္ရဲ႕တံု႔ျပန္မႈကို တိုက္႐ိုက္ရႇိေနတာမို႔ သူတို႔ရဲ႕ ေကာင္းျခင္း ညံ့ျခင္းဟာ သူတို႔ရဲ႕ လုပ္ငန္းေတြကို တိုက္႐ိုက္ထိခိုက္တာ အက်ဳိးအျမတ္ရႇိတာေတြ ျဖစ္ေနတာမုိ႔ ပိုၿပီးေတာ့ Editorial Independence ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုရတာပါ။ လူထုနဲ႔ပရိသတ္က သူတို႔ကုိ ထမင္းေကြၽးသလို ေငြေပးေနတာမို႔ ပရိသတ္နဲ႔ လူထုအက်ဳိးကို အလိုလို ဦးစားေပးရသလို ျဖစ္ေစပါတယ္။ ျပည္ပစာနယ္ဇင္းေတြမႇာေတာ့ အဲဒီလိုမဟုတ္ဘဲ သူတို႔ကို ထမင္းေကြၽး လစာေပး ေငြေပးသူေတြက ျမန္မာျပည္သူေတြ ပရိသတ္ေတြက တိုက္႐ုိက္မဟုတ္ဘဲ ေငြခ်က္လက္မႇတ္ထုတ္ေပးသူေတြက ႏုိင္ငံျခားအစိုးရေတြ ႏုိင္ငံ ျခား အဖြဲ႔အစည္းေတြ ျဖစ္ေနေတာ့ ေငြေပးတဲ့ ထမင္းေကြၽးတဲ့ ႏုိင္ငံျခားအစိုးရေတြ ႏုိင္ငံျခားအဖြဲ႔အစည္း အက်ဳိးေတြကိုပဲ လူထုအက်ိဳးထက္ ဦးစားေပးေနသလို ျဖစ္ေနပါသည္။ အဲဒီေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး လြတ္လပ္တဲ့ အယ္ဒီတာအာေဘာ္ဆိုတာ ျဖစ္မႇာရႇိမႇာလဲ။ ေငြေပးသူရဲ႕ မ်က္ႏႇာကိုပဲ ၾကည့္ေနရတာပဲ မဟုတ္ပါလား  . . . Where there is an editorial independence in the exiled media? (Udp Myanmar Facebook စာမ်က္ႏႇာမႇတစ္ဆင့္ ျပန္လည္ကူးယူ ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္) အယ္ဒီတာအဖြဲ႔ Eleven Media Group