menu

Tuesday 28 August 2012

ေထာင္ထြက္ (သုိ႔မဟုတ္) လက္မေထာင္၍ ထြက္လာသူ(ကုိေနာ္(ပုဂံ))



ေညာင္ဦးၿမိဳ႕ သန္လ်က္ေခ်ာင္း ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း၀င္းအတြင္း ၾသဂုတ္လ တတိယပတ္က ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားႏႇင့္ ေဒသခံမ်ားေတြ႔ဆုံစဥ္
(၁)    

အရိပ္အာ၀ါသ ေကာင္းမြန္လႇေသာ ေက်ာင္းသခၤမ္းေလးတစ္ခု၏ ပရိ၀ုဏ္အတြင္း၌ ျဖစ္၏။  
ထုိေက်ာင္းသခၤမ္းေလးတြင္ အခ်ိန္ကာလ တုိင္းတာခန္႔မႇန္း၍ မရႏုိင္ေသာ အနာဂတ္တစ္ခု၌ သားေကာင္းရတနာမ်ားျဖစ္လာႏိုင္သည့္ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူတခ်ဳိ႕လည္း အခမဲ့ ပညာရည္ႏို႔ ေသာက္သုံးလ်က္ရႇိၾကသည္။  
ထုိေန႔တြင္မူ ဆုိခဲ့သည့္ေက်ာင္းမႇ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားႏႇင့္အတူ ၿမိဳ႕သူ၊ ၿမိဳ႕သားအမ်ားစုပါ ထုိေက်ာင္းသခၤမ္းေလး၏ ပရိ၀ုဏ္အတြင္းသုိ႔ စု႐ုံးေရာက္ရႇိေနၾကကုန္၏။ ပရိ၀ုဏ္အတြင္း ကြင္းျပင္က်ယ္ တြင္အခင္းေစာင္၊ ဖ်ာမ်ားခင္းလ်က္ ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ မန္က်ည္းရိပ္၊ တမာရိပ္၊ စိန္ပန္းရိပ္၀ယ္ စုဖြဲ႔၀န္း၀ုိင္း စကားေဖာင္ဖြဲ႔ရင္းျဖင့္လည္းေကာင္း ေန႔မြန္းလြဲ တစ္ခ်က္တီးမႇသည္ ေနစြယ္က်ဳိးခ်ိန္တုိင္ တစ္စုံတစ္ရာကုိ ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး ေစာင့္စားေနၾကသည္။  

''သူတုိ႔က ျမိဳင္ကေန ပခုကၠဴၿပီးမႇ ဒီကုိလာၾကရမႇာ''ဟု အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးက သူ၏အဖြဲ႔ထံ သတင္းစကားလႇမ္းပါးသည္။ စကားစျမည္ ေျပာၾက၊ ဆုိၾကရင္း ေက်ာင္းတံခါး၀ဆီသို႔ ေခါင္းတေမာ့ေမာ့၊ လည္တဆန္႔ဆန္႔ႏႇင့္ ေမွ်ာ္ေနၾကျပန္သည္။ ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားရျခင္းမ်ားသည္ ဘ၀ႏႇင့္ထပ္တူထပ္မွ် ေမြးဖြားရႇင္သန္ခဲ့ရသူမ်ားျဖစ္သည္မုိ႔ ယခုကဲ့သို႔ ေစာင့္ေမွ်ာ္ရျခင္းကုိလည္း ေထြေထြထူးထူး ေမာပန္းဟန္ကားမရႇိၾက။ အျပံဳးမပ်က္ ဇြဲထက္သန္စြာျဖင့္သာ ေစာင့္ဆုိင္းေနၾကသည္။
သူတုိ့ေစာင့္ေမ်ာ္ေနေသာအရာ သူတို့ေစာင့္ေမ်ာ္ေနေသာ လူတစ္စု သည္ ၿမိဳ႕တြင္းလည္ပတ္ၿပီးေနာက္ ေနမ၀င္မီ ေက်ာင္းသခၤမ္းေလး၏ ပရိ၀ုဏ္အတြင္း၀င္ေရာက္လာေခ်ၿပီ။ ေစာင့္ေမ်ာ္ေနသူမ်ား ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာ ပန္းကုံးေတြစြပ္ၾကသည္။လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ၾကသည္။ ေပြ႕ဖက္ ဆီးႀကိဳၾကသည္။ လက္ခုပ္ၾသဘာ ေပးၾကသည္။  
ပင္ကုိယ္အားျဖင့္ စာအံသံမႇ တစ္ပါး တိတ္ဆိတ္ ျငိမ္သက္ျမဲ ျဖစ္ ေသာေက်ာင္းသခၤမ္းေလး၏ ပရိ၀ုဏ္သည္ ယခုေတာ့ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ ၿမိဳ႕ခံမ်ား၏ လက္ခုပ္ ၾသဘာသံမ်ားျဖင့္ ညိဳးညိဳးညံေနေလသည္။ အနီေရာင္ေနာက္ခံလုိက္ ကာဆင္ယင္ထားသည့္ စင္ျမင့္ေပၚသို႔ ေရာက္ရႇိလာေသာ အျဖဴေရာင္ လည္ကတုံးအကၤ်ီႏႇင့္ အနက္ေရာင္ ပုဆုိးလုံခ်ည္ဆင္တူ ၀တ္ဆင္ထားသည့္ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီးတစ္စုသည္ သူတို႔အား ေမွ်ာ္လင့္အားကုိး တႀကီးေစာင့္စားေနသည့္ ၿမိဳ႕ခံပရိသတ္ထံ မိတ္ဆက္စကားဆုိေလၿပီ။
ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ား၊ ျမိဳ႕ခံဧည့္ပရိသတ္မ်ား ေမွ်ာ္လင့္ အားကုိးစြာ ေစာင့္စားေနၾကေသာ လက္ခုပ္ၾသဘာေပး၍ ႀကိဳဆုိေနၾကသည့္ သူတို႔တစ္ေတြသည္ တကယ္ေတာ့ မေန႔တစ္ေန႔က ႏႇစ္ရႇည္လမ်ား အက်ဥ္းခ်ခံထားရာမႇ လြတ္ေျမာက္လာသူမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ သူတို႔သည္ သရက္ေထာင္၊ ေတာင္ႀကီးေထာင္၊ သာယာ၀တီေထာင္၊ အင္းစိန္ေထာင္စသည့္ ႏုိင္ငံတစ္၀န္း ေထာင္အသီးသီးမႇ လြတ္ေျမာက္လာေသာ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသား ေထာင္ထြက္မ်ားပင္။
(၂)
''ေထာင္''ဟူေသာ ေ၀ါဟာရသည္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာ့လူမႈအသုိင္းအ၀ုိင္းႏႇင့္ မစိမ္းသည့္တုိင္ မစပ္ယႇက္ခ်င္ၾကသည္မုိ႔ ႏႈတ္ဦး၊ ႏႈတ္ဖ်ား စကားဦးသန္းမိသည့္အခါ မ်ိဳးတြင္ေတာင္ ''လြဲပါေစ၊ ဖယ္ပါေစ'' ဆုိျပီး သုံးႏႈန္းတတ္ၾကသည္။
''အခ်ဳပ္အေႏႇာင္ခံရကိန္း၊ လက္ထိတ္၊ ႀကိဳးခ်ီခံရကိန္းရႇိသည္''ဟု လမ္းေဘးမထင္မရႇား၊ မေတာက္တေခါက္ ေဗဒင္ပညာမွ်ျဖင့္ ေဟာကိန္းထုတ္ခံရၿပီဆုိလ်င္ပင္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔မႇာ အေၾကာက္တရား ေရႇ႕တန္းတင္ကာ ဆင္ျခင္ၾကရျပီ။ ေစတနာ ပါသည္ျဖစ္ေစ၊ မပါသည္ျဖစ္ေစ ငါးေတြလႊတ္ရ၊ ငႇက္ေတြလႊတ္ၾကျဖင့္ ယၾတာေတြေခ်ၾကရၿပီ။ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြ ဆထက္ထမ္းပုိး တုိး၍ လုပ္ၾကရသည္။
ထို႔အတူ ေထာင္ထြက္ဆုိသည့္ လူတန္းစားတစ္ရပ္ကုိလည္း ငယ္စဥ္ဘ၀က တစ္စိမ္းဆန္ဆန္ သံသယအျမင္ျဖင့္ ၾကည့္႐ႈခဲ့ဖူးသည္ကုိ သတိရမိသည္။
''သူ႔အေဖက ေထာင္ထြက္ေနာ္ သြားမစမိေလနဲ႔''
''သူက ေထာင္ထြက္။ ေထာင္ကုိ အိမ္ဦးနဲ႔ၾကမ္းျပင္လုိ ၀င္ထြက္ေနတဲ့သူ။ ယႇဥ္ၿပီးမမုိက္ေလနဲ႔။'' စသည္ျဖင့္ ေထာင္ထြက္ဆုိလွ်င္ မေကာင္းျမင္ျဖင့္သာ လူႀကီးသူမ တခ်ိဳ႕၏ စကားနားေယာင္ၿပီး အခ်ိန္ကာလတစ္ခုအထိ ႐ႈျမင္ခဲ့ဖူးသည္။
အရြယ္ေရာက္၍ စာတုိေပစမ်ားဖတ္ျဖစ္လာေသာအခါ လူဆုိးလူမုိက္တုိင္းသည္ ေထာင္ကုိအိမ္ဦးႏႇင့္ ၾကမ္းျပင္ပမာ ၀င္ထြက္သြားလာေနေသာ ေထာင္ထြက္မ်ားျဖစ္သည့္ တုိင္ေထာင္ထြက္တုိင္းမႇာ ကြၽန္ေတာ္သံသယရႇိခဲ့ေသာ လူဆုိးလူမုိက္ႀကီး မ်ားမဟုတ္ေၾကာင္း သိလာသည္။
ကြၽန္ေတာ္ ေလးစားအားက်ခဲ့ရေသာ သတင္းစာဆရာ၊ စာေရးဆရာႀကီး လူထုဦးလႇသည္ ေထာင္က်ခဲ့ဖူးသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရရႇိရန္ တစ္တပ္တစ္အား ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲခဲ့သူ၊ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္လည္း ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ တစ္မ်ိဳးသားလုံး ႀကီးပြားတုိးတက္ေရးအတြက္ ကေလာင္တစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ စြမ္းစြမ္းတမံ ေဆာင္ရြက္ေနသူ လူထုဦးလႇသည္ အမ်ားအက်ဳိး ရြက္သယ္ပုိးလ်က္ပင္ မႏၲေလးေထာင္ႏႇင့္ ရန္ကုန္ေထာင္တုိ႔၌ သုံးႏႇစ္ေက်ာ္ ေထာင္က်ခဲ့ဖူးေၾကာင္း သိရသည္။
ထုိနည္းတူ အိႏၵိယႏိုင္ငံမႇ ကမၻာ့ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအျဖစ္ ေက်ာ္ၾကားသူ၊ ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဗိသုကာၾကီးေန႐ူးသည္လည္း သူ႔ႏုိင္ငံျပည္သူမ်ား လြတ္လပ္ေရးအတြက္၊ ဒီမုိကေရစီေရးအတြက္ ဦးေဆာင္ဦး ရြက္ျပဳေသာေၾကာင့္ ေထာင္အႀကိမ္ ႀကိမ္က်ခဲ့ရ၏။
ေတာင္အာဖရိကမႇ လူျဖဴ လူမည္း အသားအေရာင္ ခြဲျခားဆန္႔က်င္မႈကို ျပတ္သားစြာဆန္႔က်င္ခဲ့သူ၊ ဒီမုိကေရစီႏႇင့္ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ရြပ္ရြပ္ခြၽံခြၽံ တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့ေသာ နယ္ဆင္မင္ဒဲလားသည္လည္း ေထာင္အတြင္း ၂၇ ႏႇစ္တုိင္ စံျမန္းခဲ့ရ၏။
w7_47_06_1
စာေပအႏုပညာသမား၊ အာဏာရႇင္စနစ္ကုိ ဆန္႔က်င္၍ လူ႔အခြင့္အေရးႏႇင့္ ဒီမုိကေရစီေရးအတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့သူ၊ ျပည္သူအတြက္ ကတၲီပါေတာ္လႇန္ေရးကုိ ဦးေဆာင္ဆင္ႏႊဲခဲ့သူ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသမားခ်က္ သမၼတေဟာင္း ဗားကလက္ဟာဗလ္ သည္လည္း ေထာင္အႀကိမ္ႀကိမ္ က်ခဲ့ရ၏။
လူထုဦးလႇသည္ေထာင္ထဲမႇပင္ သူတို႔ေခတ္၏ ႏုိင္ငံေရး၊ သမုိင္း၊ လူမႈေရး၊ အေထြေထြဗဟုသုတမ်ား ပါေသာ ေပးစာမ်ားကုိ ဇနီးႏႇင့္ သား သမီးမ်ားသို့ ေထာင္တြင္းမႇေပးစာမ်ားအျဖစ္ ေရးခဲ့သည္။ ေထာင္အေတြ႔အၾကံဳမ်ား၊ ေထာင္တြင္းအက်ဥ္သား တို႔ဘ၀မ်ား၊ ေခတ္စနစ္ႏႇင့္ ျပည္သူတို႔၏ ၾကံဳေတြ႔ျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာ ဘ၀ကုိ ထင္ဟပ္ေစမည့္ ေထာင္စာအုပ္မ်ားကုိ ေရးသားထားခဲ့သည္။ မည္မည္ရရ အျပစ္တစ္စုံတစ္ရာ မရႇိပါဘဲ ပုဒ္မ ၅ ျဖင့္ ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်ခံရၿပီးမႇ လြတ္ေျမာက္လာေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏႇင့္ ညီညြတ္ ေရးသမား၊ ပရဟိတစိတ္၊ မ်ိဳးခ်စ္ စိတ္ထက္သန္သူ၊ သတင္းစာဆရာ ေထာင္ထြက္လူထုဦးလႇကုိ ဖဆပလ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကုိယ္တုိင္ သူေတာ္ေကာင္းကုိ ျပစ္မႇားမိပါၿပီဆုိကာ လူသိရႇင္ၾကား ၀န္ခ်ေတာင္းပန္၍ က်ဴးလြန္ခဲ့မိေသာ အျပစ္အတြက္ လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေတာင္းခဲ့သည္မႇာ သမုိင္းတြင္ေသာ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုပင္။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ မေတာင္းပန္လည္း ႏိုင္ငံေရး၏သေဘာကုိ ေကာင္းစြာနားလည္ၿပီး သေဘာထားႀကီးမားသူ လူထုဦးလႇသည္ သင္ပုန္းေခ်ေက် ေအးၿပီးသားပင္ ျဖစ္သည္။ ေထာင္မႇထြက္သည့္အခါတြင္လည္း သူယုံၾကည္ခ်က္အတုိင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏႇင့္ ပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ားကုိ ေနာက္မဆုတ္စတမ္း ေဆာင္ရြက္သြားသည္မႇာ သမုိင္းတြင္ ထင္ရႇားလႇသည္။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္၊ ဒီမုိကေရစီႏႇင့္ လူ႔အခြင့္အေရးအတြက္၊ အမ်ားျပည္သူအတြက္ ေဆာင္ရြက္ရင္း အက်ဥ္းခ်ခံခဲ့ရသူမ်ားသည္ ေထာင္မႇထြက္သည့္အခါ လူ႔အႏၶာ၊ လူ႔ဗာလမ်ား ေထာင္မႇထြက္သကဲ့သို႔ မဟုတ္။ ေထာင္ထြက္လာသူခ်င္း တူသည့္တုိင္ ယုံၾကည္ခ်က္ခံယူခ်က္အျပည့္ျဖင့္ လက္မေထာင္၍ ထြက္လာေသာသူမ်ားပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္  . . .
ထို႔အတူ ေထာင္အတြင္းမႇ သမီးထံသို႔ ေပးစာမ်ားေရးခဲ့သူ အိႏၵိယႏုိင္ငံမႇ ကမၻာ့ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္၊ ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဗိသုကာ ေန႐ူးသည္လည္းေကာင္း၊ သံတုိင္မ်ားေနာက္ကြယ္ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ၌ ႏႇစ္ေပါင္း ၂၇ ႏႇစ္မ် အက်ဥ္းခ်ခံခဲ့ရေသာ ေတာင္အာဖရိကမႇ လူ မည္းေခါင္းေဆာင္ နယ္လ္ဆင္မင္ဒဲလားသည္လည္းေကာင္း၊ ကဗ်ာဆရာ၊ အက္ေဆးေရးဆရာ၊ ျပဇာတ္ေရးဆရာ၊ ကတၲီပါေတာ္လႇန္ေရးေခါင္းေဆာင္ ဗားကလက္ဟားဗဲလ္သည္လည္းေကာင္း အႀကိမ္ႀကိမ္ အဖန္ဖန္ ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်ထားျခင္းမ်ား ခံခဲ့ရသည့္တုိင္ သူ႔ႏုိင္ငံ ျပည္သူမ်ားအတြက္၊ လူ႔အခြင့္အေရးႏႇင့္ ဒီမုိကေရစီအတြက္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ မေၾကာက္မရြံ႕ မတြန္႔မဆုတ္ ၾကိဳးပမ္းခဲ့ၾကရာ ေထာင္မႇထြက္ေသာအခါ ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္အျဖစ္သာမက ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္မ်ားအျဖစ္ပါ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားလာၾကသည္။
သမုိင္းတစ္ေကြ႔၀ယ္ အမႇန္တရားအတြက္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္တုိင္ ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ထားျခင္းခံခဲ့ရသည့္အျဖစ္ စနစ္ဆုိးမ်ားႏႇင့္ ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရေသာ သူတို႔တစ္ေတြသည္ ယုံၾကည္ရာ အမ်ားအက်ဳိးအတြက္ မေၾကာက္ မရြံ႕မတြန္႔မဆုတ္ ေရႇ႕ဆက္ေလွ်ာက္လႇမ္းျမဲ ေလွ်ာက္လႇမ္းခဲ့ၾကသည္ကုိ သမုိင္းတြင္ ျမင္ေတြ႔ရသည့္အခါ ကြၽန္ေတာ္တို႔၏ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္၊ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေက်ာင္းသားဘ၀က စြဲလမ္းခဲ့သည့္ William Earnest Henley  (၁၈၄၅-၁၉၀၃)ကဗ်ာေလးကုိ သတိရမိသည္-
INVICTUS
    Out 0f the night that covers me,
    Black as the pit from pole to pole,
     I thank whatever gods may be for my unconquerable soul.
    In the fell of clutch of circumstance I have not winced  not cried aloud;
    Under the bludgeonings of chance,
    My head is bloody,but unbow'd.
     Beyond this place of wrath and tears
     Looms but the horror of the shade,
    And yet the menance of the years
    Finds and shall find me unafraid.
    It matters not how strait the gate.
     How charged with punishments the scroll,
    I am the master of my fate;
    I am the captain of my soul.

အႏိုင္မခံ
- ငါ့အားဖုံးလႊမ္းထားေသာ လကြယ္သန္းေခါင္ ဤေမႇာင္မုိက္တြင္းမႇေန၍ အႏုိင္မခံ အ႐ႈံးမေပးတတ္ေသာ ငါ၏စိတ္ဓာတ္ကုိ ဖန္ဆင္းေပးသည့္ နတ္သိၾကားတို႔အား ငါေက်းဇူးတင္၏။
- ေလာကဓံတရားတို႔၏ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ လက္ဆုပ္တြင္းသို႔ က်ေရာက္ေနရျငားေသာ္လည္း ငါကား မတုန္လႈပ္၊ မငုိေႂကြး။ ကံတရား၏ ႐ိုက္ပုတ္ျခင္းဒဏ္ခ်က္တုိ႔ေၾကာင့္ ငါ၏ဦးေခါင္းသည္ ေသြးသံတုိ႔ျဖင့္ ရဲရဲနီ၏ ညြတ္ကားမညြတ္။
- ဤေလာဘ၊ ေဒါသတုိ႔ႀကီးစုိးရာ ဌာန၏ အျခားမဲ့၌ကား ေသျခင္းတရားသည္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ငံ့လင့္လ်က္ရႇိ၏။ သို႔ေသာ္ငါ့အား မတုန္လႈပ္သည္ကုိသာ ေတြ႔ရအံ့။ ေနာင္ကုိလည္း ဘယ္ေတာ့မႇမေၾကာက္သည္ကုိသာ ေတြ႔ရအံ့။
- သုဂတိသို႔သြားရာ တံခါး၀သည္ မည္မွ် က်ဥ္းေျမာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ ယမမင္း၏ ေခြးပုရပုိက္၌ ငါ့အျပစ္တို႔ကုိ မည္မွ်ပင္ မ်ားစြာမႇတ္သားထားသည္ျဖစ္ေစ၊ ငါကား ဂ႐ုမျပဳ။
- ငါသာလ်င္ ငါ့ကံ၏အရႇင္ သခင္ျဖစ္၍ ငါသာလွ်င္ ငါ့စိတ္၏ အႀကီးအကဲျဖစ္သတည္း။
(၃)   

အရိပ္အာ၀ါသ ေကာင္းမြန္လႇေသာ ေက်ာင္းသခၤမ္းေလးအတြင္းသုိ႔ အေအးဓာတ္သည္ ပုိမုိတုိးလႇ်ဳိး ၀င္ေရာက္လာခဲ့သည္။ ေတြ႔ဆုံပြဲၿပီး၍ ၿမိဳ႕ခံမ်ားႏႇင့္ ဧည့္သည္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ား မိတ္ဖြဲ႔၍ အမႇတ္တရဓာတ္ပုံမ်ား ႐ုိက္ခဲ့ၾကသည္။
''လူဆုိးလူမုိက္တုိင္းသည္ ေထာင္ထြက္မ်ား ျဖစ္ႏိုင္ေသာ္လည္း ေထာင္ထြက္တုိင္းသည္ကား လူဆုိးလူမုိက္မ်ား မျဖစ္ႏိုင္''ဟူေသာ ကြၽန္ေတာ္၏ အေတြးကုိ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ စိစစ္ေနမိသည္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္၊ ဒီမုိကေရစီႏႇင့္ လူ႔အခြင့္အေရးအတြက္၊ အမ်ားျပည္သူအတြက္ ေဆာင္ရြက္ရင္း အက်ဥ္းခ်ခံခဲ့ရသူမ်ားသည္ ေထာင္မႇထြက္သည့္အခါ လူ႔အႏၶာ၊ လူ႔ဗာလမ်ား ေထာင္မႇ ထြက္သကဲ့သို႔ မဟုတ္။ ေထာင္ထြက္လာသူခ်င္း တူသည့္တုိင္ ယုံၾကည္ခ်က္ ခံယူခ်က္အျပည့္ျဖင့္ လက္မေထာင္၍ ထြက္လာေသာသူမ်ားပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။
EMG

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ShareThis