''Virus ေတြ ရွင္းထုတ္ Upgrade လဲလုပ္''(မင္းျမတ္စံ)

လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္က တစ္အိမ္တည္းေန ညီမ တစ္ေယာက္အတြက္ သူ႔လုပ္ငန္းလုိအပ္ခ်က္အရ တစ္ ပါတ္ရစ္ဒက္စ္ေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာေလးတစ္လံုးကုိ ဆိပ္ ကမ္းသာလမ္းမွာ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ေခါင္းခ်င္းဆု

ိင္ တုိင္ပင္ ဝယ္ယူျဖစ္ခဲ့ရာကေန ကြန္ပ်ဴတာန႔ဲ အထိအေတြ႕ မ်ားလာခဲ့ရပါတယ္။
ကြန္ပ်ဴတာတစ္လံုး အိမ္မွာ သံုးျဖစ္တဲ့ကာလနည္း နည္းၾကာလာတာနဲ႔အမွ် ေဆာ့ဖ္ဝဲလ္ေတြ၊ ဂိမ္းေတြ ထပ္ရွာ ထပ္ထည့္ရတာေတြ လုပ္ရပါတယ္။ ေဆာ့ဖ္ဝဲလ္စီဒီေရာင္း တဲ့ ဆုိင္ေတြကိုလည္း ေရာက္ေပါက္သြားဖူးလာေတာ့ စကားလံုးတစ္တြဲကို မၾကာခဏ ၾကားရပါေတာ့တယ္။ System Requirement တဲ့ (စနစ္လုိအပ္ခ်က္ဆုိပါေတာ့)။
လုိခ်င္တဲ့ ေဆာ့ဖ္လ္ဝဲ၊ ဂိမ္း စစ္မွန္ဖုိ႔ေတာ့ အာမခံ လုပ္တယ္။ System Requirement မျပည့္မီလို႔ သံုးမရ လွ်င္၊ မလည္ပတ္လွ်င္ေတာ့ မတတ္ႏုိင္ဘူး။ စီဒီျပန္လဲ မေပးဘူးလုိ႔ စီဒီခ်ပ္အေရာင္းဆုိင္က ေျပာပါတယ္။ အထူး သျဖင့္ သရီးဒီျမင္ကြင္းက်ယ္ဂိမ္းႀကီးေတြ ထည့္ေဆာ့ ခ်င္လွ်င္ ေအာ္တိုကတ္လုိ သရီးဒီ ဒီဇိုင္းဆဲြတဲ့ ေဆာ့ဖ္ ေတြ တင္သံုးခ်င္လွ်င္ အဲဒီလုိအပ္ခ်က္က ပိုျမင့္ပါတယ္။ စက္မွာပါၿပီးသား မားသားဘုတ္က ဂရပ္ဖစ္နဲ႔တင္ မလံု ေလာက္လုိ႔ ဂရပ္ဖစ္ကတ္သီးသန္႔ ထပ္ဝယ္တပ္ရတာ တုိ႔၊ တစ္ခါဂိမ္းအသစ္ေတြက လုိအပ္ခ်က္ထပ္ျမင့္လာ ေတာ့ တပ္ထားတဲ့ ဂရပ္ဖစ္ကတ္ထက္ မိုဒယ္ပုိျမင့္၊ မွတ္Óဏ္ပိုမ်ားမွ ေဆာ့လု႔ိရမယ္။ စက္မွာ လည္ပတ္ မယ္ ဆုိတာတုိ႔ ထပ္ႀကံဳလာရျပန္ပါေတာ့တယ္။
စနစ္လုိအပ္ခ်က္မွာမွ Minimum အနိမ့္ဆံုးလုိအပ္ခ်က္ နဲ႔ Maximumအျမင့္ဆံုးလုိအပ္ခ်က္ဆုိတာ ရွိပါတယ္။
- ကြန္ပ်ဴတာရဲ႕CPU အျမန္ႏႈန္း
-RAM မွတ္ဥာဏ္ပမာဏ
-Hard Disk ေနရာလြတ္
- ဂရပ္ဖစ္ကတ္ရဲ႕ မုိဒယ္နဲ႔ မွတ္ဥာဏ္အနည္းအမ်ား...
ဆုိတဲ့ အဓိကအခ်က္ေတြေပၚမူတည္ၿပီး ကိုယ့္စက္ဟာ အနိမ့္ဆံုးအဆင့္ေတာ့ ျပည့္မီပါမွ အဲဒီေဆာ့ဖ္ဝဲလ္ဂိမ္း စအလုပ္လုပ္မွာပါ။
အဲဒီအခ်က္ေတြထဲက တစ္ခ်က္ေလာက္ နည္းနည္း ေလ်ာ့ေနမယ္ဆုိလွ်င္ေတာင္ (ဥပမာ - စီပီယူအျမန္ႏႈန္း 2 Ghz အနည္းဆံုးရွိရမွာကို ကိုယ့္စက္ စီပီယူက 1.8 Ghz ေလာက္ပဲ ျမန္လွ်င္) သက္ဆုိင္ရာေဆာ့ဖဲဝဲလ္ဂိမ္း ဟာ ေကာင္းေကာင္းအလုပ္ မလုပ္ႏိုင္တာ လက္ေတြ႕ ႀကံဳဖူးပါရဲ႕၊ ကားေမာင္းတဲ့ ဂိမ္းဆုိလွ်င္ လီဗာအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ကီးဘုတ္ကခလုတ္္ကို မျပတ္ႏွိပ္ထား ေပမယ့္ ကားကမသြားခ်င္သြားခ်င္နဲ႔ တေရြ႕ေရြ႕သြားေန တာမ်ဳိး။
အနိမ့္ဆံုးလိုအပ္ခ်က္ မီတယ္ဆုိ႐ံုေလးဆုိလွ်င္လည္း သိပ္ေတာ့အားရစရာမရွိဘဲ လုပ္ကုိင္ရတာ၊ ေဆာ့ရတာ သိသိသာသာေႏွးေကြးေလးလံလွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လည္း အနိမ့္ဆံုးအဆင့္နဲ႔ အျမင့္ဆံုးအဆင့္ၾကားထဲမွာ Recommand System Requirement ဆုိတဲ့ အဆင့္တစ္ ဆင့္ ရည္ညႊန္းေပးထားျပန္ပါေသးတယ္။ အဲဒီအဆင့္ ေလာက္ကိုေတာ့ မီေအာင္ ကိုယ့္စက္ကို Upgrade လုပ္ အဆင့္ျမႇင့္ထားႏုိင္ပါမွ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာေတြ အတန္ အသင့္ ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕လုပ္ႏုိင္မွာပါ။
လူသားေတြရဲ႕ ဘဝေတြေကာ ကြန္ပ်ဴတာေတြနဲ႔ ဘာမ်ားထူးလုိ႔လဲလို႔ အေတြးနယ္ခ်႕ဲမိပါတယ္။ ဘဝရဲ႕ Gameplay ေတြလည္း လည္ပတ္ဖုိ႔ လုိအပ္ခ်က္ေတြရွိ တယ္။ ဒါ System Requirement ပါပဲ၊ Minimum အဆင့္ နဲ႔ Maximum အဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္ဆုိတာလည္း ရွိတာပဲ။
အေမြရတဲ့ ေငြယားေလးနဲ႔ ခပ္ျမင့္ျမင့္အဆင့္ေတာ့ ဝင္ေအာင္ဆုိၿပီး မတ္တူးေရႊငါးကို သိန္းရွစ္ရာေက်ာ္ေပး စီးမိပါက တစ္ႏွစ္အတြင္း သိန္းႏွစ္ရာေတာင္ မျပည့္ ေအာင္ ထုိးဆင္းသြား၊ မၾကာခင္လည္း ၂ဝဝ၇ မုိလ္ဒယ္ အထက္ေတြပဲ ေစ်းအနိမ့္ေတြနဲ႔ ဝင္လာေတာ့မွာမုိ႔ အဲဒီ လက္စေရႊငါးဟာ Maximum ကေန Minimum သာသာ ေလာက္ ေရာက္သြားတာေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာကေတာင္ အဘေခၚေလာက္တဲ့ အေျပာင္းအလဲျမန္ဆန္မႈပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ စာနာၾကပါဦးဗ်ာ ေဟာဒီမွာ လာၿပီ၊ တစ္ေန ကုန္အလုပ္ဆင္းရၿပီး တစ္လလံုးေနမွ လစာေလး က်ပ္ သံုးေသာင္း၊ ေလးေသာင္းမရလုိ႔ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ၾကတဲ့ စက္မႈဇုန္လုပ္သားေတြ၊ ဓာတ္ေငြ႕ပိုက္လိုင္းႀကီးေတြ၊ လွ်ပ္ စစ္တာဝါတိုင္ႀကီးေတြနားေနရၿပီး ဖေယာင္းတုိင္ပဲ အား ကိုးေနရတဲ့ ျပည္သူေတြ ေခတ္အဆက္ဆက္ လယ္ယာ ေျမေတြ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျပအသိမ္းခံခဲ့ရတဲ့ ေတာင္သူ လယ္သမားႀကီးေတြ စတဲ့.. စတဲ့ သူေတြကိုေတာ့ ဘယ္ လုိေျပာမလဲ။
လူ႔ဘဝအတြက္ အနိမ့္ဆံုးအဆင့္လုိအပ္ခ်က္ကုိ ေတာင္ အနားမသီႏိုင္ရွာေသးတဲ့ At Least Requirement ေတြေတာင္ မျပည့္မီရွာေသးတဲ့ လူသားအဓိပၸာယ္ ေတာင္ ေပ်ာက္ဆံုးေနရတဲ့ ဘဝေတြရဲ႕ အခက္အခဲေတြ ဒုကၡ၊ သုကၡေတြက ဘယ္အရာနဲ႔မွ မႏႈိင္းသာေအာင္ ပိုမို ႀကီးမားလွပါတယ္ဗ်ာ။
အဲဒီျပည္သူေတြဟာ သိန္းႏွစ္ရာေအာက္ ေရာက္ သြားတဲ့ မတ္တူးေရႊငါးအသာထား၊ တန္ဖိုးနည္းလုိ႔ဆုိတဲ့ ႏွစ္သိန္းတန္ ဆင္းမ္ကတ္ အရစ္က်လြယ္လြယ္ဝယ္ခြင့္ ေပးပါမယ္ ဆုိလွ်င္ေတာင္မွ စိတ္မကူးသာတဲ့၊ ေနာက္ ဆံုး မေသ႐ံုတမယ္ စားေသာက္ရွင္သန္ရပ္တည္ႏုိင္ေရး အတြက္ေတာင္ လုိအပ္ခ်က္မျပည့္မီသူေတြ ျဖည့္ဆည္း ေပးျခင္းမခံရေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒီအတြက္ အရဲစြန္႔ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ၾကတဲ့ေနရာမွာလည္း သူတို႔ေတာင္းဆုိမႈ အဖံုဖုံကုိ အကဲျဖတ္ၾကည့္လွ်င္ သူတို႔ဘဝေတြ ရွင္သန္ လည္ပတ္႐ံုေလး ေတာင္းဆုိေနၾကတာ ေတြ႔မိပါတယ္။
အဲဒီေတာင္းဆိုခ်က္ေလးေတြ အျပည့္အဝရလွ်င္ ေတာင္မွ အိမ္းနီးျခင္းေတြနဲ႔ပဲ ႏႈိင္းယွဥ္ပါဦး၊ ဘဝေတြ အတြက္ အနိမ့္ဆံုးလိုအပ္ခ်က္ Minimum System Requirement ေတြ ျပည့္မီဦးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ အေျခအေနအရ လုိအပ္ခ်က္ေတြ ကလည္း သူမ်ားေတြ ထက္အစစအရာရာ ျမင့္မားေနတုန္းပါ။ (ဥပမာ - ၁၉၉ဝ ျပည့္ႏွစ္မွာ ေစာစီးစြာ ဆဲလူလာကအစခ်ီႏုိင္ခ့ဲပါလ်က္ မိုဘိုင္းဆက္သြယ္ေရးခရီး အႏွစ္ ၂ဝ ေက်ာ္ၾကာလာ တာေတာင္ ခုထိ ဆင္းမ္ကတ္တစ္ကတ္ ေဒၚလာသံုး ရာေလာက္ ေပးမွ ရတာမ်ဳိး၊ ကြန္ျမဴနစ္ဗီယက္နမ္မွာ ေတာင္ ဒီကိစၥ Upgrade အျမန္လုပ္ႏုိင္ခဲ့ၿပီး လူဦးေရ ၈၆ သန္း၊ ဖုန္း သန္း ၁၂ဝ ျဖစ္ေနခ်ိန္၊ ေဟာဒီမွာေတာ့ ဥပေဒလည္း ျပင္ရဦးမယ္။ တစ္ဆင့္ခ်င္းပဲေလ။ ျဖည္း ျဖည္းေပါ့ ဆုိတာမ်ဳိး ဘယ္လိုမွ ဘဝင္က်စရာမေကာင္း)။
ကြန္ပ်ဴတာမွာေတာ့ အနိမ့္ဆံုးလုိအပ္ခ်က္မွ မျပည့္ မီလွ်င္ အဲဒီေဆာ့ဖ္၊ ဂိမ္း အလုပ္မလုပ္ဘူးဆိုတာ ေျပာခဲ့ ၿပီးၿပီ၊ ဒီေတာ့ ဘာလုပ္မလဲ၊ အဆင့္မျမႇင့္ႏုိင္၊ အသစ္ မဝယ္ႏုိင္လွ်င္ ပိုျမင့္တဲ့ သူမ်ားစက္မွာသြားထည့္သံုး႐ံု ေပါ့။ လူ႕ဘဝမ်ားက်ေတာ့ ဘယ္လိုေျဖရွင္းမလဲ။ သြား ၾကေပါ့။ အလြယ္ဆံုး ထိုင္း၊ မေလးရွား အဲဒီမွာေတာ့့ လူမွန္လွ်င္ အလုပ္လုပ္လွ်င္ အနိမ့္ဆံုး အဆင့္လုိအပ္ခ်က္ ေတာ့ ျပည့္မီႏိုင္တယ္ေလ။ (အမ်ဳိးမ်ဳိးေခါင္းပံုျဖတ္ခရ ႏုိင္တာက တစ္က႑)။
ဒါက ေအာက္ေျခလႊာအမ်ားစုရဲ႕ အေျခအေနကို ေျပာတာပါ။ နည္းနည္းပိုျမင့္တဲ့ အစုိးရဝန္ထမ္း၊ ကုမၸဏီ အလယ္အလတ္အဆင့္ေတြရဲ႕ ဘဝေတြကေကာ...၊ ေအာက္ဆုိက္ရွိတဲ့ ဌာနဆုိင္ရာဝန္ထမ္းတခ်ဳိ႕ အဆင္ေျပ တာေပါ့။ လုပ္လွ်င္လုပ္သေလာက္ ခံစားခြင့္ရတဲ့ ပုဂၢလိက ဝန္ထမ္းတခ်ဳိ႕ (အလြန္ရွားပါးပါရဲ႕) အဆင္ေျပႏုိင္တာ ေပါ့။ အမ်ားစုႀကီးဘဝကေတာ့ လံုးလည္ခ်ပ္ျပား။
ကြၽန္ေတာ့္ငယ္သူငယ္ခ်င္း အစုိးရဝန္ထမ္းတစ္ ေယာက္ ေနျပည္ေတာ္မွာ တာဝန္က်တဲ့ ဦးစီးအရာရွိ အဆင့္ပါ။ မိန္းမနဲ႔ ကေလးတစ္ေယာက္ပဲ ရွိပါတယ္။ ဘာ အပိုဝင္ေငြမွမရတဲ့ ရာထူးေနရာတဲ့။ သူ႔ခမ်ာ လုပ္သက္ ၁၈ ႏွစ္နဲ႔ အရာရွိျဖစ္ေနတာေတာင္ ခုထိ ႏွစ္သိန္းဖုန္း ေလးမကိုင္ႏုိင္ေသး။ သူ႔အထက္လူႀကီး မုိးက်ေရႊကိုယ္ ေတြက သူ႔ကုိ အခ်ိန္မေရြးဆက္သြယ္မရလုိ႔ ဖုန္းဝယ္သံုး ဖို႔ ခဏခဏ ေျပာသတဲ့။ သူကလည္း သူ႕လခေလး တစ္သိန္းဝန္းက်င္နဲ႔ မိသားစုသုံးေယာက္ စရိတ္ေတာင္ မေလာက္လို႔ မဝယ္ႏုိင္ဘူး။ အခ်ိန္မေရြးေခၚခိုင္းခ်င္ ခုိင္းခ်င္တဲ့ သူေတြက ဝယ္ေပးေပေတာ့လိ႔ု မၾကားတၾကား ဘုေတာထားသတဲ့။
တကယ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းဟာ ဒီပလိုမာ ႏွစ္ခု၊ ဘြ႕ဲတစ္ခုရထားတဲ့ ကြၽမ္းက်င္ပညာရွင္ဝန္ထမ္း တစ္ေယာက္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ဘာေက်ာေထာက္ေနာက္ခံမွ မရွိ၊ ဘာၾကြယ္ဝမႈမွ မရွိေတာ့ အခုသူ႔ဘဝလည္း စက္မႈ ဇုန္အလုပ္သမေတြနဲ႔ ဘာမွ မထူးပါဘူး။ သူ႔ဌာနမွာ ခ်ေပးထားတဲ့ လုိအပ္ခ်က္မျပည့္စံုေပမယ့္ ရွိတာနဲ႔ အ လုပ္ျဖစ္ေအာင္ ထိန္းသံုးေနရတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာေတြလုိပဲ သူနဲ႔သူ႔မိသားစုဘဝဟာလည္း Minimum Requirement ေလးေတာင္ မျပည့္စံုႏိုင္ေသးဘဲ အဘက္ဘက္က လုိအပ္ ေနေသးတာ စိတ္မေကာင္းစရာ။
ေဟာ ဘာဘာညာညာ ေကာင္းတယ္လုိ႔ နာမည္ ႀကီးတဲ့ ဌာနမွာ ဝင္လုပ္ခြင့္ရျပန္သူက်ေတာ့လည္း လုပ္ သက္ငါးႏွစ္ေတာင္ မျပည့္ခင္ တိုက္ခန္းဝယ္၊ ကားဝယ္ နဲ႔ ဖုန္းဆုိလည္း သိန္းသံုးဆယ္ေလာက္ေခတ္ကတည္းက ခါးခ်ိတ္လုိအခ်ိတ္၊ ဒီလုိဌာန ဒီလုိဝန္ထမ္းမ်ဳိးက်ျပန္ ေတာ့ Minimum Requirement ထက္ေတာင္ ေက်ာ္လြန္ ျပည့္လွ်ံထြက္ၿပီး ဘဝရဲ႕ ဂိမ္းပေလးက အပ်ံစား၊ ဗန္း စကားနဲ႔ ေျပာရလွ်င္ ဖလန္းဖလန္းကို ထလို႔။
သန္႔ရွင္းေသာ အစိုးရ၊ ေကာင္းမြန္ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္ ေရးဆိုၿပီး ဒီလုိမညီမွ်မႈေတြ မ႐ိုးမသားႀကီးပြားမႈေတြ ဆက္ေခါင္းေထာင္ခြင့္ရေနတာကလည္း ႐ိုးသားႀကိဳးစား လိုတဲ့ ဝန္ထမ္းေတြအတြက္ စိတ္ပ်က္ေဒါသထြက္စရာ၊ သမၼတႀကီးနဲ႔ ဒုတိယသမၼတႀကီးတုိ႔ရဲ႕ Reform ေတြလုပ္ ၾက၊ Mind Set ေတြ ေျပာင္းၾကဖုိ႔ မွာၾကားတဲ့အသံေတြ ေတာ့ၾကားရျပန္ၿပီ။ တုပ္တုပ္မွ်လႈပ္ခ်င္ပုံမရတဲ့ ေက်ာက္ ႐ုပ္ႀကီးတခ်ဳိ႕ ဘယ္လိုေရြ႕မလဲ ၾကည္ရဦးမွာပါ။
ကြန္ပ်ဴတာမွာေတာ့ သံုးလၾကာလာတာန႔ဲအမွ် Up-grade လုပ္ထားတာေတာင္မွ စနစ္လည္ပတ္ပံုမမွန္ကန္တဲ့ ျပႆနာနဲ႔ သိပ္ႀကီးက်ယ္လာလွ်င္ စနစ္လံုးဝမလည္ ပတ္ေတာ့တဲ့ အထိ စက္မတက္ေတာ့တဲ့အထိ ျပႆနာ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ႀကံဳရတတ္ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ အြန္လိုင္းနဲ႔ မမ္မုိရီစတစ္ေတြက တစ္ဆင့္ ကူးစက္ဝင္ ေရာက္တတ္တဲ့ ဗိုင္းရပ္စ္ ဆုိတဲ့ အေမွာင့္ပ႐ိုဂရမ္တစ္ခုခု တိတ္တိတ္ေလးေရာက္ေနတတ္လို႔ပါ။
ဒီေတာ့ ဗုိင္းရပ္စ္သတ္တဲ့ ပ႐ိုဂရမ္တစ္ခုခုနဲ႔ ရွင္း ရတာေပါ့။ ဗုိင္းရပ္စ္ကို ဘယ္လုိမွ သတ္မရႏိုင္လွ်င္ ကြန္ပ်ဴတာရဲ႕ ပင္မလည္ပတ္ေရးစနစ္ႀကီးတစ္ရပ္လံုးကို အသစ္ျပန္တင္ရတာမ်ဳိးလည္း ႀကံဳဖူးပါရဲ႕။
တုိင္းကားျပည္ရြာ လူ႔ဘဝေတြမွာေကာ... တစ္လြဲ တေခ်ာ္စီမံမႈတို႔၊ အက်င့္ပ်က္ျခာစားမႈတုိ႔၊ လက္သင့္ရာ စား အခြင့္ထူးေပးမႈ ဆုိတာေတြက မလုိလားအပ္တဲ့ ဗုိင္း ရပ္စ္ေတြပဲေပါ့။ ဆန္ရွင္ေတြ၊ ဆန္ရွင္ျဖစ္ေပၚေစတဲ့ အ ေၾကာင္းတရားေတြဟာလည္း မလုိလားအပ္တဲ့ နာတာ ရွည္ပိုးေကာင္ေတြပါပဲ။
အခုစက္မႈဇုန္လုပ္သားေတြ လုပ္ခနည္းလြန္းလို႔ ဆႏၵ ျပၾကတယ္။ ဘာေၾကာင့္လုပ္ခနည္းလြန္းသလဲ။ စက္႐ံု ပိုင္ရွင္ေတြ ဘက္ကလည္း တျခားႏုိင္ငံေတြထက္ Transition Cost ေတြ မ်ားလြန္းတာေၾကာင့္ ေလွ်ာ့လိုရတဲ့ လုပ္ခကုိ ေလွ်ာ့ထားၾကသတဲ့။ ဘာေၾကာင့္ ဒီCost ေတြ မ်ားရတာလဲ။ တစ္လြဲစီမံမႈနဲ႔ အခြင့္ထူးခံအျမတ္ ထုတ္မႈဆုိတဲ့ ဗိုင္းရပ္စ္ေတြေၾကာင့္ပါပဲ။ ဒါ ဥပမာ တစ္ခု ပါ။
အခု ႏုိင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲေၾကာင့္ ကမၻာအရပ္ ရပ္က စီးပြားေရးသမားေတြ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံလိုသူေတြ အသီးသီး လာေရာက္ေလ့လာၾကၿပီး။ လက္ေတြ႕လုပ္ ကိုင္ဖုိ႔ေတာ့ ေႏွာင့္ေႏွးေနၾကျပန္တယ္။ ဥပေဒလုိအပ္ ခ်က္အျပင္ စြမ္းအင္၊ ေျမေနရာ၊ ဆက္သြယ္ေရး၊ လမ္း တံတား စတဲ့ အေျခခံအေဆာက္အဦ အားနည္းခ်က္ေတြ ေၾကာင့္ လက္တြန္႔ေနၾကရတာပါ။ Minimum System Requirement ေတာင္ မျပည့္စံုတဲ့ေသးတဲ့ ေနရာမွာ ဘယ္သူက အလြယ္တကူ စြန္႔စားရင္းႏွီွးျမႇဳပ္ႏွံရဲပါ့မလဲ။ ေစ်းကြက္စီးပြားေရး ေဖာ္ေဆာင္ေပးခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ား စြာၾကာ၊ တည္ေဆာက္ေရးေတြ လုပ္ခဲ့တာလည္း ႏွစ္န႔ဲ ခ်ီ၊ နားနဲ႔ မဆန္႔ေအာင္ၾကားခဲ့ရၿပီး လက္ေတြ႕မွာေတာ့ ဒီအားနည္းခ်က္ေတြ အႀကီးအက်ယ္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ရတာ လည္း အထက္ကေျပာခဲ့တဲ့ ဗိုင္းရပ္စ္ေတြေၾကာင့္ပဲေပါ့။
ဒါေၾကာင့္ တုိင္းျပည္ေကာင္းဖု႔ိ၊ အမ်ားျပည္သူဘဝ လည္ပတ္ရွင္သန္တုိးတက္ဖို႔ဆုိလွ်င္ ဒီဗိုင္းရပ္စ္ေတြကုိ ျပတ္ျပတ္သားသား ကိုင္တြယ္ရွင္းလင္းႏုိင္မွ ျဖစ္ပါလိမ့္ မယ္။
ကြန္ပ်ဴတာမွာေတာ့ ဗိုင္းရပ္စ္ေတြကို Scanning - ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ Quarantine - ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္း နဲ႔ Remove - ထုတ္ပယ္ျခင္း၊ Delete - ဖ်က္ဆီးျခင္း ဆုိတာေတြကို လုိအပ္သလို လုပ္ေဆာင္ရပါတယ္။ ဗုိင္း ရပ္စ္ေတြကို ဖယ္ရွားတဲ့ ပ႐ိုဂရမ္နဲ႔မွ မႏိုင္လွ်င္ေတာ့ မလဲႊမေရွာင္သာ လုပ္ရတာက ပင္မလည္ပတ္ေရး ယႏၲရား အသစ္ျပန္တင္ရတာပါပဲ။ ဒါကိုလည္း Operation System Reinstall (or) Fresh Install ရယ္လုိ႔ ေရြးခ်ယ္လုပ္ေဆာင္ရပါတယ္။ တစ္လက္စတည္း Up grade လည္း လုပ္ႏိုင္လွ်င္ေတာ့ အတုိင္းထက္အလြန္ ေပါ့။
တတ္ႏုိင္သမွ်ဗုိင္းရပ္စ္ေတြကင္းတဲ့အျပင္ရင္း ႏွီးျမႇဳပ္ႏွံလုိသူေတြ
အတြက္ေကာ အမ်ားျပည္သူအတြက္ ပါအနိမ့္ဆံုး အဆင့္ လုိအပ္ခ်က္ေတြကိုလည္း ျဖည့္ ဆည္းေပးထားႏိုင္မွ
တစ္တုိင္းျပည္လံုး၊ တစ္မ်ဳိးသားလံုးရဲ႕ စီးပြားလူမႈဘဝေတြ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္
လည္ပတ္ရွင္သန္တုိးတက္ႏုိင္မွာ အေသအခ်ာမုိ႔...။
မင္းျမတ္စံ

Messenger Journal Facebook