တဲေပၚက တိုက္ေပၚမတင္ က်ဴးကိုဖယ္ ခ႐ိုနီလက္အပ္

ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး ေရႊလင္ဗန္းစက္မႈဇုန္မွ က်ဴးေက်ာ္မ်ားအား သက္ဆုိင္ရာက ရွင္းလင္းမႈျပဳလုပ္ေနစဥ္ (ဓာတ္ပုံ-ေအာင္မ်ဳိးသန္႔)

၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဆန္းပုိင္းမွ စတင္ကာ ရန္ကုန္တိုင္းအတြင္း က်ဴးေက်ာ္ေနထုိင္သူမ်ား၏ ေနအိမ္မ်ားအား အင္အားသုံး ဖ်က္ဆီးဖယ္ရွားမႈမ်ား ဆက္တုိက္ျဖစ္ပြားေနၿပီး ဖ်က္ဆီးခံရသည့္ က်ဴးေက်ာ္အိမ္ေျခ စုစုေပါင္းမွာ ငါးေထာင္နီးပါးခန္႔ ရွိလာၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း အိမ္ေျခ ၇ဝဝဝ ခန္႔အား ထပ္မံဖ်က္ဆီးဖယ္ရွားရန္ အမိန္႔စာ ထုတ္ျပန္ထားေၾကာင္း သိရသည္။

ယခင္ စစ္အစိုးရလက္ထက္က ထင္ရွားေသာ စီမံကိန္းတစ္ခုမွာ ‘တဲေပၚမွ တုိက္ေပၚသို႔’ ဆိုသည့္ စီမံကိန္းျဖစ္ၿပီး ယင္းစနစ္မွာ အေကာင္အထည္ေဖာ္မည့္ ေျမေနရာတြင္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားကုိ အေဆာက္အအံု ေဆာက္လုပ္ေစျခင္းျဖစ္ၿပီး ၿပီးစီးပါက မူလေနထုိင္သူမ်ားကို အခန္းမ်ား ျပန္ေပးခဲ့သည့္ ပံုစံျဖစ္သည္။ အဆုိပါ စနစ္အား ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ခန္႔က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီက ဦးေဆာင္ကာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီ၏ တဲေပၚမွ တိုက္ေပၚတင္ခဲ့သည့္ အိမ္ရာစီမံ ကိန္းရွစ္ခုမွာ လိႈင္ၿမိဳ႕နယ္ (လိႈင္ရတနာ အဆင့္ျမင့္အိမ္ရာ စီမံကိန္း) ႏွင့္ (လိႈင္ျမင့္မိုရ္ အိမ္ရာစီမံကိန္း)၊ ကမာရြတ္ၿမိဳ႕နယ္ (ျမကန္သာအိမ္ရာ စီမံကိန္း)၊ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ (ေရႊဂံုရိပ္မြန္ အိမ္ရာစီမံကိန္း)၊ ၾကည့္ျမင္တိုင္ၿမိဳ႕နယ္ (ပန္းလိႈင္အိမ္ရာ စီမံကိန္း)၊ ကမာရြတ္ၿမိဳ႕နယ္ (ျပည္ရိပ္မြန္အိမ္ရာ စီမံကိန္း)၊ သာေကတၿမိဳ႕နယ္ (႐ႈခင္းသာအိမ္ရာ စီမံကိန္း)၊ ေဒါပံုၿမိဳ႕နယ္ (ယမံုနာအိမ္ရာ စီမံကိန္း) တို႔ျဖစ္ၾကသည္။ ထို႔ျပင္ ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန အေနျဖင့္လည္း ယခင္တဲေပၚမွ တိုက္ေပၚတင္ စီမံကိန္းမ်ားစြာကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခဲ့ဖူးေၾကာင္း သိရသည္။

ယင္းသို႔ တဲေပၚမွ တိုက္ေပၚတင္သည့္ စနစ္နဲ႔ပတ္သက္၍ ယခင္စီမံကိန္းမ်ားမွ ေတြ႕ရွိသည့္ အေတြ႕အၾကံဳမ်ားအရ စီမံကိန္း ေျမေနရာမ်ားသည္ ပုဂၢလိကပိုင္ ေျမမ်ားျဖစ္၍ ထိုေျမမ်ားေပၚတြင္ ေနထိုင္သူမ်ား အေနျဖင့္ နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ေနထိုင္ၾကၿပီး စီမံကိန္း ေအာင္ျမင္ရရွိရန္အတြက္ သေဘာမတူညီသူအခ်ိဳ႕ကို ဖယ္ရွားရျခင္း၊ ပိုင္ဆိုင္မႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ တိုင္ၾကားကန္႔ကြက္ျခင္းမ်ား ရွိျခင္းေၾကာင့္ ယခုေနာက္ပိုင္းတြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီ အေနျဖင့္ ပုဂၢလိကပိုင္ ေျမမ်ားေပၚ၌ တဲေပၚမွတိုက္ေပၚတင္ စီမံကိန္းမ်ားကို ျပဳလုပ္ေပးႏိုင္ျခင္း မရွိေတာ့ေၾကာင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီက ထုတ္ျပန္ထားသည္။

လက္ရွိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္အတြင္း က်ဴးေက်ာ္ေနထိုင္သူမ်ား တစ္စတစ္စ မ်ားျပားလ်က္ရွိရာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္တီကလည္း စည္ပင္ပိုင္ေျမေပၚ က်ဴးေက်ာ္သူမ်ား ဖယ္ရွားခဲ့ၿပီး ဥပေဒအရ အေရးယူမည္ဟုလည္း အသိေပးေၾကညာခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး အစိုးရအဖြဲ႕ကလည္း မ်ားျပားလာသည့္ က်ဴးေက်ာ္မ်ားအေပၚ ဥပေဒအရ ေျဖရွင္းျခင္းနည္းလမ္းျဖင့္သာ ေဆာင္ရြက္သြားေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းတြင္ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ ယင္းေနာက္ပိုင္း ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ၏ ေရဒီယိုမိန္႔ခြန္းတြင္ က်ဴးေက်ာ္မ်ားအတြက္ ေနထိုင္ခြင့္ရရွိရန္ စီစဥ္ေပးမည္ဟုလည္း ပါရွိလာေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္လည္း ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး အတြင္းရွိ က်ဴးေက်ာ္မ်ားကို ေနရာစီစဥ္ေပးရန္မွာ ယခုအခ်ိန္အထိ အစီအစဥ္ မရွိေသးေၾကာင္း ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး အစိုးရအဖြဲ႕ထံမွ သိရသည္။

ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး အစုိးရအဖြဲ႕ အေနျဖင့္ ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီ ၁၄ ရက္တြင္ တြံ႔ေတးၿမိဳ႕နယ္ ပန္းလိႈင္တံတားေအာက္ေျခႏွင့္ လိႈင္သာယာ-တြံ႕ေတးကားလမ္းမေပၚရွိ က်ဴးေက်ာ္တဲ ၂ဝဝဝ ေက်ာ္ခန္႔ကို စတင္ဖယ္ရွားခဲ့ၿပီး ဆက္တုိက္ဆိုသလို ဇန္နဝါရီ ၂၁၊ ၂၂၊ ၂၃ ရက္မ်ားတြင္ လိႈင္သာယာၿမိဳ႕နယ္ က်န္စစ္သားလမ္းမႏွင့္ ေရႊလင္ဗန္းစက္မႈဇုန္အနီး ေရႊလင္ဗန္းေခ်ာင္းဝန္းက်င္ရွိ က်ဴးေက်ာ္တဲ ၁ဝဝဝ ေက်ာ္ခန္႔ကို အစိုးရအဖြဲ႕က လူအင္အား ၁ဝဝဝ နီးပါးျဖင့္ ထပ္မံဖ်က္သိမ္းခဲ့သည္။

ထုိ႔အတူ လွည္းကူးၿမိဳ႕နယ္တြင္ အိမ္ေျခ ၄ဝဝ နီးပါးရွိသည့္ သမီးကေလးေက်းရြာအား တပ္ပုိင္ေျမတြင္ ပါဝင္သည္ဟုဆိုကာ ၿမိဳ႕နယ္အေထြေထြ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးက ရြာလုံးကြ်တ္ ဖယ္ရွားေပးရန္ အမိန္႔ထုတ္စာအား ဇန္နဝါရီလအတြင္း အမိန္႔စာထုတ္ျပန္ခဲ့ၿပီး ေဖေဖာ္ဝါရီ ၄ ရက္တြင္ ရြာလုံးကြ်တ္ ဖ်က္ဆီးဖယ္ရွား ခံခဲ့ရသည္။ ထို႔ျပင္ ဖယ္ရွားခံ ရြာသူရြာသားမ်ားမွာ ပဲခူးတိုင္းအတြင္းရွိ ေအာင္သိဒၼိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ မွီခိုေနရၿပီး ယင္းကဲ့သို႔ မွီခိုမႈကိုပင္ ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီး အစိုးရက လက္မခံဘဲ တိုင္းေဒသႀကီးအတြင္းမွ ထြက္ခြာေပးရန္ သတိေပးေျပာၾကားမႈမ်ား ရွိခဲ့သည္။

သမီးကေလးေက်းရြာအား ရြာလံုးကြ်တ္ ဖယ္ရွားခိုင္းၿပီးေနာက္ ဆက္တိုက္ဆိုသလိုပင္ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၇ ရက္တြင္ အင္းစိန္ၿမိဳ႕နယ္ ေစ်းကုန္းအေရွ႕ရပ္ကြက္ရွိ မီးရထားပုိင္ေျမေပၚတြင္ က်ဴးေက်ာ္ေနထုိင္ၾကသည့္ အိမ္ေျခ ၃ဝဝ ေက်ာ္အနက္ အိမ္ေျခ ၂ဝ ေက်ာ္အား တတိယအႀကိမ္ ဖ်က္ဆီးဖယ္ရွားခဲ့ၿပီး ယင္းေရွ႕တြင္လည္း အိမ္ေျခ ၆၂ လုံးကို ႏွစ္ႀကိမ္ဖ်က္ဆီးဖယ္ရွား ခံခဲ့ရေၾကာင္းလည္း သိရသည္။

ထို႔ျပင္ တိုင္းေဒသႀကီး အစိုးရအဖြဲ႔၏ သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္မ်ားက သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ ဇာမဏီအင္း ေရေလွာင္တမံ ဧရိယာရွိ က်ဴးေက်ာ္အိမ္ ၂ဝဝဝ ေက်ာ္ခန္႔အား ဆည္ေျမာင္းဦးစီးဌာနပုိင္ေျမဟုဆိုကာ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၅ ရက္တြင္ ေနာက္ဆုံးေျပာင္းေရႊ႕ေပးရန္ အမိန္႔စာထုတ္ျပန္မႈႏွင့္ ဒဂုံဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕နယ္ ၆၁၊ ၆၇၊ ၉၃ ရပ္ကြက္ရွိ အိမ္ေျခ ၅ဝဝဝ ေက်ာ္ခန္႔တို႔အား ၁၆ ရက္ ေနာက္ဆုံးထား ေျပာင္းေရႊ႕ေပးရန္ အမိန္႔စာ ထုတ္ျပန္မႈမ်ားကို ဆက္တိုက္ဆိုသလို ျပဳလုပ္လာသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ဧရိယာစတုရန္းမိုင္ေပါင္း ၂၆၁ဝဝဝ က်ယ္ဝန္းသည့္ ႏုိင္ငံျဖစ္ေသာ္လည္း ေသာင္းဂဏန္းမွ်သာရွိေသာ ႏုိင္ငံသားစစ္စစ္ ေျမယာမဲ့မ်ားအတြက္ ေနစရာမေပးႏုိင္ေသာ အေျခအေန ျဖစ္ေနသည့္အျပင္ တရားဝင္ပိုင္ဆုိင္ခဲ့ေသာ ေတာင္သူ၊ ျပည္သူမ်ားထံမွ ေျမမ်ားကိုပင္ တပ္မေတာ္မွ ဧကေပါင္း ၃၂ဝဝဝဝ ေက်ာ္၊ ႏုိင္ငံေတာ္ပုိင္ စီမံကိန္းမ်ားအတြက္ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ဧကေပါင္း ၄၁ဝဝဝ ေက်ာ္ ၿမိဳ႕ျပမ်ား တုိးခ်ဲ႕တည္ေဆာက္ေရးႏွင့္ စက္မႈဇုန္မ်ား တည္ေဆာက္ေရးေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ေျမဧက ၆၁ဝဝဝ ေက်ာ္၊ ႏုိင္ငံႏွင့္လည္းမဆုိင္ တပ္မေတာ္ႏွင့္လည္း မသက္ဆုိင္ဘဲ ပုဂၢလိက ခ႐ိုနီကုမၸဏီမ်ားက သိမ္းဆည္းထားသည့္ ေျမဧက ၉ဝဝဝဝ နီးပါးအထိ ရွိေနသည္ဟု သိရသည္။

ေျမယာမဲ့ ႏုိင္ငံသားမ်ားမွာ လြတ္ကင္းရာ နယ္ေျမမ်ားတြင္ အလ်ဥ္းသင့္သလို ေနထုိင္ခဲ့ၾကရာတြင္ အခ်ိဳ႕သည္ ႏွစ္ေပါင္း ၂ဝ မွ ၃ဝ ႏွစ္အတြင္း ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီျဖစ္ၿပီး ယခုအခ်ိန္က်မွ စီမံကိန္း၊ တပ္ပိုင္၊ ကုမၸဏီပိုင္ဟုဆိုကာ ႏုိင္ငံသားစစ္စစ္ ေျမယာမဲ့မ်ားကို က်ဴးေက်ာ္ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ အင္အားသံုး ဖယ္ရွားေနျခင္းျဖစ္သည္။

အဆိုပါ ေျမသိမ္း၊ ယာသိမ္း ေခါင္းစဥ္မ်ားအနက္ ခ႐ိုနီကုမၸဏီမ်ား သိမ္းယူခဲ့ေသာ ေျမသိမ္းမႈမ်ားတြင္ ေရႊေတာင္ကုမၸဏီက ျမစိမ္းေရာင္ စက္မႈဇုန္အတြက္ဟုဆိုကာ ေတာင္သူမ်ား၏ လယ္ယာေျမဧက ၁၁ဝ ေက်ာ္ကို လည္းေကာင္း၊ ေဇကမၻာကုမၸဏီကလည္း စက္မႈဇုန္အတြက္ဟုဆိုကာ ေတာင္သူမ်ားထံမွ ဧက ၁၇၄ဝ ေက်ာ္ကို လည္းေကာင္း၊ ဝါဝါဝင္းကုမၸဏီက လယ္ေျမ ၉၅၆ ဧကကို လည္းေကာင္း၊ အမ်ဳိးသားႀကီးပြားတိုးတက္ေရး ကုမၸဏီက ၃၆၄ ဧကကို စိုက္ပ်ဳိးရန္အတြက္ဟု လည္းေကာင္း၊ ျမန္မာ့စီးပြားေရး ဦးပိုင္လီမိတက္ကလည္း ေငြပင္လယ္ ေရလုပ္ငန္းဇုန္ အပါအဝင္ စီမံကိန္းမ်ားစြာ ဧကမ်ားစြာကို လည္းေကာင္း၊ ေရႊသံလြင္ ကုမၸဏီကလည္း ေျမဧက ၁၃ဝဝ ေက်ာ္ကို လည္းေကာင္း စသည့္ကုမၸဏီမ်ား အပါအဝင္ ကုမၸဏီေပါင္း ၅ဝ ဝန္းက်င္တည္းႏွင့္ ဧက ၉ဝဝဝဝဝ နီးပါးကို သိမ္းယူခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး အစိုးရအဖြဲ႕၏ အင္အားသံုးဖယ္ရွားျခင္း ခံရေသာ ေနရာအခ်ိဳ႕တြင္ ေနထုိင္သူမ်ားမွာ နယ္တြင္လုပ္ကိုင္စားေသာက္ရန္ အဆင္မေျပေသာေၾကာင့္ ေျပာင္းေရႊ႕လာၾကသူမ်ားႏွင့္ အခ်ိဳ႕မွာ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚေဒသ၌ သဘာဝေဘးဒဏ္ ခံစားရၿပီးေနာက္ ထြက္ေျပးလာရသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။

လိႈင္သာယာ-တြံေတးလမ္းမေဘးတြင္ ေနထုိင္ရင္း ဖယ္ရွားခံခဲ့ရသူ တစ္ဦးက “ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ၊ ေျပာင္းဖို႔မွ အဆင္မေျပတာ။ လမ္းေဘးမွာ တဲထိုးေနေနရတာေပါ့။ ပိုက္ဆံေလးစုၿပီး အိမ္ငွားႏိုင္ေတာ့မွပဲ ျပန္ေျပာင္းရမယ္။ နဂိုအိမ္ေဆာက္ပစၥည္းေတြကလည္း ဖ်က္ပစ္လို႔ကုန္ၿပီ” ဟု ေရႊလင္ပန္းေခ်ာင္းအနီးရွိ က်ဴးေက်ာ္ေနထိုင္သူတစ္ဦးက ဆိုသည္။

ယင္းသို႔ က်ဴးေက်ာ္ေနအိမ္မ်ားအား ဖ်က္ဆီးခံရၿပီး လမ္းေဘးတြင္ ေနထုိင္ေနသည့္ ဖယ္ရွားခံရသူမ်ားသည္ ေျပာင္းေရႊ႕ရန္ အဆင္မေျပမႈေၾကာင့္ လိႈင္သာယာေရႊလင္ဗန္း ေခ်ာင္းအနီးတြင္ တဲထိုးကာ ေနထိုင္ရမႈမ်ားလည္း ရွိေနသည္။

ထို႔ျပင္ ယင္းကဲ့သို႔ က်ဴးေက်ာ္ေနထိုင္သူမ်ားကို ႏိုင္ငံေရးပါတီခ်ိဳ႕၏ ေအာက္ေျခပါတီဝင္မ်ားမွ အိမ္ေထာင္စုစာရင္းအတုမ်ား ထုတ္ေပးၿပီး ေငြေၾကးေကာက္ခံျခင္း၊ ဗီြႏိုင္းပိုစတာမ်ား ထုတ္ေပးၿပီး ေငြေၾကးေကာက္ခံျခင္း၊ ဆက္လက္ေနထိုင္ရန္ ေျပာဆိုေပးမည္ဟုဆိုကာ ေငြေၾကးေကာက္ခံျခင္း၊ ေျမကြက္မ်ားကို လက္ညိႇထိုး ေရာင္းစားျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေနၿပီး အမွန္တကယ္ က်ဴးေက်ာ္အိမ္မ်ား ေျပာင္းေရႊ႕ရေသာအခါ အဆိုပါလူမ်ားမွာ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္သြားေၾကာင္း က်ဴးေက်ာ္ေနထိုင္သူမ်ား ေျပာၾကားခ်က္မ်ားအရ သိရသည္။

“ဘယ္ပါတီကဆိုၿပီး ဗီြႏိုင္းလာကပ္သြားတာပဲ။ ဆက္ေနဖို႔ ေျပာေပးမယ္ဆိုၿပီး ပိုက္ဆံ ၁၅ဝဝ ေပးလိုက္ရတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကြ်န္မတို႔ အခုေနတဲ့ အကြက္ေတြကလည္း တစ္ကြက္ႏွစ္သိန္း ေပးဝယ္ထားရတာ” ဟု ဒဂံုဆိပ္ကမ္း ၆၁ ရပ္ကြက္တြင္ ေနထိုင္သူ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက ေျပာၾကားသည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ၿမိဳ႕နယ္အသီးသီးအလုိက္ အိမ္ခန္းငွားရမ္းခ အဆမတန္ ႀကီးျမင့္ေနမႈေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႔ က်ဴးေက်ာ္ျပႆနာ ေပၚေပါက္ေနရျခင္းျဖစ္ၿပီး အစိုးရ အေျပာင္းအလဲတြင္ တိုင္းေဒသႀကီးအတြင္းရွိ အစိုးရပိုင္ ေျမေနရာမ်ားပါမက်န္ ေျမကြက္လြတ္မ်ားမွာလည္း အစုိးရႏွင့္နီးစပ္ေသာ ခ႐ိုနီမ်ားကသာ လက္ဝါးႀကီးအုပ္ ရယူထားသည္။

အလားတူ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ အခ်က္အခ်ာက် ေနရာမ်ားရွိ ေျမကြက္မ်ားမွာလည္း ခ႐ိုနီကုမၸဏီ ၂ဝ ေလာက္မွ အားလံုးခြဲေဝ ရယူထားျခင္းျဖစ္သည္။ လက္ရွိ က်ဴးေက်ာ္မ်ားကို ဖယ္ရွားၿပီးပါကလည္း အဆုိပါ ေျမကြက္မ်ားမွာ ခ႐ိုနီမ်ားလက္သို႔သာ ေရာက္ရွိသြားမည္ပင္ျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ အေနျဖင့္ ေရဒီယိုမိန္႔ခြန္းတြင္ က်ဴးေက်ာ္မ်ားအတြက္ ေနထုိင္ခြင့္ရရွိရန္ စီစဥ္ေပးမည္ဟု ေျပာဆိုထားေသာ္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံ အႏွံ႔အျပားရွိ ေျမယာသိမ္းယူမႈ အမ်ားအျပားတြင္ သမၼတႏွင့္ နီးစပ္သူမ်ား၊ အၾကံေပးအဖြဲ႕ဝင္မ်ား၊ ေခတ္အဆက္ဆက္ အစုိးရကို ခါးပိုက္ထဲတြင္ ထည့္ထားႏုိင္သူမ်ား ပါဝင္ေသာေၾကာင့္ အိမ္ရာမဲ့မ်ားအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွာ မရွိသေလာက္ဟုပင္ ဆိုရမည္ျဖစ္သည္။

အာဏာရွင္ စစ္အစိုးရလက္ထက္မွ အရပ္သားဒီမိုကေရစီအစိုးရ အေျပာင္းအလဲေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ ႏုိင္ငံတကာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား ဝင္ေရာက္လာရန္ အေျခအေနတြင္ ေျမယာပဋိပကၡျပႆနာ ပိုမိုႀကီးထြားလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ခ႐ိုနီမ်ားအေနႏွင့္ ေခတ္အဆက္ဆက္ မတရားအခြင့္အေရး ရယူခဲ့ၾကၿပီးေနာက္တြင္ ယခုအရပ္သားအစိုးရ လက္ထက္၌လည္း ျပည္ပမွ ဝင္ေရာက္လာသည့္ ရင္းႏွီးျမႇုဳပ္ႏွံမႈမ်ားအေပၚ ေခါင္းပံုျဖတ္ အျမတ္ထုတ္ရန္ ႀကိဳးပမ္းမႈတစ္ရပ္အျဖစ္ ေျမယာပဋိပကၡေနာက္တြင္ ႀကိဳးကိုင္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္ဟု သံုးသပ္မႈမ်ားလည္း ရွိေနေၾကာင္း သိရသည္။

တုိင္းေဒသႀကီးႏွင့္ ျပည္နယ္အစိုးရမ်ားအား ေျမယာစီမံခန္႔ခြဲမႈ ေပးခဲ့ၿပီးေနာက္တြင္ လယ္ယာေျမျပႆနာ ပိုမို႐ႈပ္ေထြးလာျခင္းျဖစ္ၿပီး ေငြေၾကးအင္အား တတ္ႏုိင္သည့္ ခ႐ိုနီမ်ားကို လြန္ဆန္ႏုိင္ျခင္း မရွိေသာ အစိုးရဝန္ထမ္းမ်ား၏ တစ္ဖက္ေစာင္းနင္း ဆက္ဆံမႈမ်ားေၾကာင့္ ေနထုိင္ရန္ပင္ မရွိေတာ့ဘဲ အိမ္ရာမဲ့ျဖစ္လာသူ ဦးေရမွာ ဆက္လက္ျမင့္တက္ေနဦးမည္သာ ျဖစ္သည္။ ယခင္က ဆင္းရဲသား ျပည္သူလူထုအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ျဖစ္ေစခဲ့သည့္ တဲေပၚမွတုိက္ေပၚသို႔ စီမံကိန္းသဏၭာန္ ယခုအစုိးရလက္ထက္တြင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနေသာ တန္ဖိုးနည္းအိမ္ရာ ဆိုသည္မွာလည္း လက္လုပ္လက္စား သာမန္ဝန္ထမ္းမ်ား အတြက္မက ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးကဲ့သို႔ေသာ ရာထူးႀကီး ဝန္ထမ္းမ်ားအတြက္ပင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နည္းပါးသည့္ စီမံခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။ ယင္းသို႔ေသာ အေျခအေနတြင္ ဆင္းရဲသား လူတန္းစားမ်ား ေနထုိင္ေသာ ၿမိဳ႕စြန္၊ ၿမိဳ႕ဖ်ား ေက်းရြာမ်ားအား စီမံကိန္းအေၾကာင္းျပ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္အေၾကာင္းျပ၊ နည္းမ်ိဳးစံုအေၾကာင္းျပ သိမ္းယူၿပီး ခ႐ိုနီလက္သို႔ ထုိးအပ္ေနေသာ ေဒသဆုိင္ရာ အာဏာပိုင္မ်ား၏ လုပ္ရပ္မွာ ေမးခြန္းထုတ္စရာပင္ ျဖစ္သည္။

EMG