ေမ့ေဖ်ာက္ခံ အထင္ကရႏွင့္ ပစ္ပယ္ခံ မ်ဳိးဆက္မ်ား

အစသည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ကာလ မ်ားျဖစ္သည္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္မွ စတင္ေရ တြက္လွ်င္ ၆၆ ႏွစ္ တိုင္လာခဲ့ၿပီျဖစ္ ေသာ္လည္း မွိန္ေဖ်ာ့ရီမႈန္ ပစ္ပယ္ခံ ခဲ့ရ ေသာ ႏွစ္ကာလမ်ားသည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ပီျပင္ လာခဲ့ျခင္းျဖစ္ သည္။ ထိုခုႏွစ္မ်ားေနာက္ပိုင္း အရာ အားလုံးသည္ ရွိျခင္း၏ အျခားတစ္ဖက္ သို႔ပို႔ေဆာင္ခံခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။

၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္က ျမန္မာႏိုင္ငံ သမိုင္းတြင္ ဆိုးရြားေသာ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုအျဖစ္ မွတ္တမ္းဝင္ခဲ့ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ လုပ္ႀကံ မႈႀကီးျဖစ္ ပြားခဲ့သည္။ (အားလုံးသိထားၿပီးျဖစ္သည့္ ) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း အပါအဝင္ ပုဂၢိဳလ္ကိုးဦး လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရျခင္း ျဖစ္၏။

ယာယီအစိုးရဖြဲဲ႕ရန္၊ တိုင္းျပည္၏ အသက္ ေသြးေၾကာျဖစ္ေသာ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးကိစၥမ်ား ေဆြးေႏြးမႈ အ တြက္ တိုင္ပင္ရန္ ထိုေန႔က (ထိုစဥ္က) ဖဆပလဥကၠ႒လည္းျဖစ္ အစိုးရ အဖြဲ႕ ဒုတိယဥကၠ႒ လည္းျဖစ္သူ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ ဆန္း အပါအဝင္၊ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီး ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိ ၊ ေထာက္ပံ့ေရးႏွင့္ ကူး သန္းေရာင္းဝယ္ေရးဝန္ႀကီး ဦးဘဝင္း၊ ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီး သခင္ျမ၊ စက္မႈလက္ မႈႏွင့္ အလုပ္သမား ဌာနဝန္ႀကီး မန္း ဘခိုင္၊ ေတာင္တန္းေဒသဆိုင္ရာဝန္ႀကီး မိုင္းပြန္ေစာ္ ဘြားႀကီး စဝ္စံထြန္း၊ ပညာ ေရး အမ်ဳိးသားစီမံကိန္းဌာန ဝန္ႀကီး ဦးရာဇတ္ အစရွိေသာ ဝန္ႀကီး ၇ ဦး၊ လမ္းပန္းသယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး အတြင္းဝန္ အိုင္စီအက္စ္ ဦးအုန္းေမာင္တို႔သည္ အတြင္းဝန္မ်ား႐ုံးရွိ အစည္းအေဝး ခန္း မ၌ အစည္းအေဝးက်င္းပရန္ႏွင့္ တိုင္ ပင္ရန္ ေရာက္ရွိေနခ်ိန္ျဖစ္၏။ ထုိစဥ္ အမွတ္ ၁၂ တပ္မေတာ္ ယူနီေဖာင္းဝတ္ ဆင္ထားသူ ( ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ အေပါင္း အပါ)လူတစ္စုမွ အစည္းအေဝးခန္းမ တြင္းဝင္ေရာက္ ၍ ေသနတ္မ်ားျဖင့္ ပစ္ ခတ္လုပ္ႀကံခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

(လုပ္ႀကံသူမ်ား ျပန္ရာလမ္းတြင္ ဆုံမိေသာ ဦးရာဇတ္၏ သက္ေတာ္ေစာင့္ ျဖစ္သူရဲေဘာ္ကိုေထြးလည္း ေသနတ္ ျဖင့္ ပစ္ခတ္ခံရ မႈေၾကာင့္ ေသဆုံး ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။)

ထိုေန႔သည္ ျမန္မာတစ္ျပည္လုံး ဝမ္းနည္းပူေဆြး ယူႀကံဳးမရျဖစ္ခဲ့ ရေသာ ေန႔ျဖစ္ခဲ့သည္။လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ တုိင္းျပည္၏ အနာဂတ္ အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေန မင္းႀကီးတစ္စင္း ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။ ထို႔အတူ တိုင္းျပည္အနာဂတ္အတြက္ အဖုိးတန္လြန္းလွေသာ အလင္းပုဂၢိဳလ္ မ်ား ကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။

ထို႔ေၾကာင့္ပင္ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္မႈ ႀကီးျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔ (ဇူလိုင္ လ ၂ဝ ရက္)တြင္ ထြက္ရွိလာေသာ ဟံ သာဝတီသတင္းစာ၌ ”တစ္ၿမိဳ႕ လုံးႀကိမ္ မီးအုံးပမာ ယူက်ဳံးမရ ျဖစ္ၾကရေသာ ေန႔” ဟု ေခါင္းစီးအမည္းျဖင့္ သတင္း ေဖာ္ျပခဲ့သလို ျမန္မာ့အလင္း၊ ရန္ကုန္ အစရွိေသာ သတင္းစာ မ်ားတြင္လည္း အာရွေခါင္းေဆာင္အသီးသီး၏ ဝမ္း နည္းေၾကာင္း သဝဏ္လႊာမ်ား၊ ျပည္သူ လူထု၏ ဝမ္းနည္းပူးေဆြးမႈမ်ား ကို ေဖာ္ ျပခဲ့ၾကသည္။

ထိုစဥ္က ဖဆပလအဖြဲ႕ တာဝန္ရွိ သူမ်ားမွ စ်ာပနအခမ္းအနား က်င္းပ ေရးေကာ္မတီဖြဲ႕စည္း၍အာဇာနည္မ်ား ၏ ၾကြင္းက်န္ရစ္ေသာ ႐ုပ္ကလာပ္ မ်ား ကို (ဦးရာဇာတ္ႏွင့္ရဲေဘာ္ ကိုေထြးတို႔၏ ႐ုပ္ကလာပ္မွအပ) ဂ်ဴဗလီေဟာ ( ယခု စစ္သမိုင္းျပတိုက္ေနရာ)တြင္ ျပင္ဆင္၍ ရဟန္း ရွင္လူျပည္ သူမ်ား ဂါရဝျပဳၾကည့္ ႐ႈႏိုင္ရန္ ဆယ္လတိတိထားရွိ စီစဥ္ေပး ခဲ့သည္။ တိုး၍ မေပါက္ေအာင္ပင္ မ်ား ျပားလွစြာေသာ လူထုႀကီးက လည္း ေန႔ စဥ္ပင္ အာဇာနည္မ်ား၏ ႐ုပ္ကလာပ္ ကို လာေရာက္ဂါရဝျပဳ ၾကည့္႐ႈခဲ့ၾက သည္။ ယူက်ဳံးမရ ဝမ္းနည္းပူေဆြးေသာ ကေရာက္မႈႏွင့္ ႏွေျမာ တသျခင္း စိတ္ အလ်ဥ္ကလည္း ထိုစဥ္က တစ္ႏိုင္ငံလုံး လႊမ္းၿခံဳလ်က္ ရွိခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ဝမ္းနည္းျခင္း အထိမ္းအမွတ္ အ ျဖစ္ ႏိုင္ငံေတာ္အလံအား တိုင္တစ္ဝက္ လႊင့္ထူခဲ့သည္။အဖြဲ႕ဝင္ ၃၅ ဦးပါ ေကာ္ မတီတစ္ရပ္ကို ဖြဲ႕စည္း ၍ ျပည္သူ႔စ်ာပန အျဖစ္ ႏိုင္ငံေတာ္အခမ္းအနားျဖင့္ စ်ာ ပနကုိ က်င္းပခ့ဲသည္။ ဆြမ္းသြတ္အလွဴဒါနမ်ားကို အစိုးရ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား အပါအဝင္ တစ္ႏိုင္ငံ လုံး အတိုင္းအတာျဖင့္ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾက သည္။

ယင္းသည္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ျဖစ္သည္။ ယင္းမွ စတင္ေရတြက္လွ်င္ ယေန႔ ၂ဝ၁၃ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္သည္ အာဇာနည္မ်ားက်ဆုံးခဲ့ျခင္း ၆၆ ႏွစ္ တိုင္ခဲ့ၿပီျဖစ္၏။ ေသေသာသူၾကာလွ်င္ ေမ့ဆိုေသာ္လည္း ျမန္မာတစ္မ်ဳိးသား လုံး၏ရင္ထဲ၌ ထိုေန႔ႏွင့္ ထိုသူတို႔သည္ ေမ့ေဖ်ာက္ပစ္ရန္ မသင့္ေ သာေန ႔ႏွင့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္ခဲ့သည္။

သုိ႔ေသာ္ ၁၉၅၅ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္အဂၤါေန႔ထုတ္ ရန္ကုန္သတင္း စာအမွတ္ ၇၉ တြင္ ေဖာ္ျပထားခ်က္အရ အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ ထိုစဥ္ ကပင္ ေမ့ေဖ်ာက္ခံထားရျခင္းကို ေတြ႕ရ၏။ ထိုစဥ္က သတင္းစာပါ ေရး သား ေဖာ္ျပထားခ်က္အရ အာဇာနည္ေန႔ အား ႏွစ္စဥ္ ပုံမွန္က်င္းပေသာ္ လည္း တာဝါလိမ္းရွိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနအိမ္သည္ ပ်က္ စီးယိုယြင္းလ်က္ ရွိျခင္းေၾကာင့္ ဇနီးျဖစ္ သူ ေဒၚခင္ၾကည္ပင္လွ်င္ ဟယ္ပင္လမ္း ေခၚ ျပည္ေထာင္စု ရိပ္သာလမ္းရွိ တိုက္ တန္းလ်ားႏွင့္ အင္းလ်ားကန္ေဘးရွိ ပန္း ခ်ီဦးခင္ေမာင္ေနအိမ္ တို႔တြင္ေျပာင္းေရႊ႕ ေန ထိုင္ရလ်က္ ရွိေၾကာင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္ သခင္ျမတို႔၏ အထိမ္း အမွတ္ေနရာမ်ား သတ္မွတ္ထားရွိေသာ္ လည္း အျခားေသာေခါင္းေဆာင္ မ်ား၏ အထိမ္းအမွတ္ သတ္ မွတ္ေနရာမ်ား မရွိေသးေၾကာင္း၊ ေခါင္းေဆာင္ ႀကီးမ်ား ၏အထိမ္းအမွတ္ ေမာ္ကြန္း ေက်ာက္ တိုင္အား အတြင္းဝန္မ်ား႐ံုး အတြင္းထား ရွိေသာ္ လည္း ျပည္သူမ်ား ၾကည့္႐ႈ အ ေလးျပဳႏိုင္ျခင္း မရွိေၾကာင္း၊ တည္ ေဆာက္ရန္ ဒီဇိုင္းေရးဆြဲထားၿပီးျဖစ္ ေသာ အာဇာနည္ဗိမာန္အေဆာက္အအုံ ႀကီးအား တည္ေဆာက္ႏိုင္ျခင္း မရွိ ေသးေၾကာင္း သိရျခင္း ျဖစ္၏။

ေျဖသိမ့္ႏိုင္ေသးသည္က ထိုစဥ္က အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားဆို လွ်င္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ကိုယ္တိုင္တက္ေရာက္ ၍ က်ဆုံးေလၿပီးေ သာ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး မ်ား၏ မိသားစုမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆုံႏႈတ္ ဆက္စကားဆို၊ ကိုယ္တိုင္လြမ္းသူ႔ပန္း ေခြခ်၊ အာဇာနည္မ်ား၏ မိသားစုဝင္ မ်ား ဝမ္းနည္း ပူေဆြးေနမည္ စိုးရိမ္သ ျဖင့္ လႈိင္ျမစ္ေၾကာင္းအတိုင္း မအူပင္ၿမိဳ႕ ထိ စုန္ဆန္အပန္းေျဖခရီးအျဖစ္ ပို႔ ေဆာင္ေပးခဲ့သည္။ ယင္းသည္ တစ္ႏွစ္ တည္း တစ္မ်ဳိးတည္းမဟုတ္ေခ်။ ႏွစ္စဥ္ မရိုးႏိုင္ေသာ အစီအစဥ္မ်ားကို စီစဥ္ ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။

သေဘၤာတစ္နည္း၊ ရ ထား တစ္ဖုံ၊ အမွတ္ ၁၄ အင္းလ်ားလမ္း ဧည့္ခံပြဲ တစ္သြယ္ စသျဖင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေသာနည္းမ်ားျဖင့္ က်န္ရစ္ေသာမိသား စုဝင္မ်ား ေျဖသိမ့္ႏိုင္မႈကို ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ(ထိုစဥ္က သမၼတသည္ မန္းဝင္း ေမာင္ျဖစ္၏)က စီစဥ္ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္၏။ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္၏ အစီအစဥ္ျဖင့္ ဆြမ္းကပ္ အလွဴဒါန ျပဳလုပ္ျခင္းမ်ားလည္း ရွိခဲ့ သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ မိန္႔ခြန္း မ်ား၊ အာဇာနည္သီခ်င္းမ်ားကို ေရဒီယို မ်ားမွ ထုတ္လႊင့္ေပး ခဲ့သည္။ အာဇာ နည္မ်ားက်ဆုံးခဲ့ေသာ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ ၁ဝ နာရီ ၃၇ မိနစ္တြင္ တစ္ႏိုင္ငံ လုံးအတုိင္းအတာျဖင့္ဥၾသ ဆြဲ၍ ေရာက္ ရွိရာအရပ္တြင္ မတ္တပ္ရပ္ကာ ၂ မိနစ္ ၿငိမ္သက္ အေလးျပဳျခင္းမ်ားကို စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကသည္။

ယင္း အစဥ္အလာသည္ ေတာ္ လွန္ေရးေကာင္စီဥကၠ႒ ဦးေနဝင္းလက္ ထက္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ကာလေႏွာင္းပိုင္းမ်ား တြင္ မွိန္ေဖ်ာ့လာခဲ့ေသာ္လည္း အာဇာ နည္ေန႔၌ ဦးေနဝင္းကိုယ္တိုင္ လြမ္းသူ႔ ပန္းေခြခ်၊က်န္ရစ္သူမိ သားစုဝင္မ်ားျဖင့္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေတြ႕ဆုံကာႏႈတ္၏ေစာင္မ ျခင္းမ်ား (၁၉၇၁ ခုႏွစ္)ထိတိုင္ရွိခဲ့သည္။ ယင္းေနာက္ပိုင္းႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ ၿငိမ္ ဝပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရး အဖြဲ႕ လက္ထက္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာ ယာေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ လက္ ထက္ ၁၉၈၈ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းကာလ မ်ားတြင္ ထိုအရာမ်ားသည္ လုံးလုံးလ်ား လ်ားေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ထို႔အတူ က်ဆုံးခဲ့ေသာ အာဇာနည္ မ်ား၏ ပုံရိပ္မ်ား၊ သမိုင္းမွတ္တမ္းမ်ား၊ အထိမ္းအမွတ္မ်ား၊ မိသားစုဝင္မ်ား သည္ ေမ့ေဖ်ာက္ခံ အထင္ကရ မ်ားႏွင့္ ပစ္ပယ္ခံမ်ဳိးဆက္မ်ား ျဖစ္လာခဲ့သည္။

”ၿပီးခဲ့တာေတြေပါ့ သားရယ္။ ဒါ ေတြက အခု ျပန္ေျပာရင္ ကိုစိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရတာေတြပါ။ ဘယ္လိုမွ မေဖာ္ျပႏိုင္ တဲ့ ခံစားမႈပါပဲ”ဟု လုပ္ႀကံ သတ္ျဖတ္မႈ ေၾကာင့္ လမ္းပန္းသယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး အတြင္းဝန္ အိုင္စီအက္စ္ ဦးအုန္းေမာင္ ၏ဇနီးျဖစ္သူ အသက္ ၈၉ ႏွစ္အရြယ္ အဘြားေဒၚ သိန္းၾကြယ္က ေျပာသည္။

က်ဆုံးခဲ့ေသာ အာဇာနည္ေခါင္း ေဆာင္အသီးသီး၏ဇနီးသည္ အသီးသီး အနက္ အဘြားေဒၚသိန္းၾကြယ္ တစ္ဦး တည္းသာ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ သက္ ရွိ ထင္ရွားက်န္ရစ္သူျဖစ္၏။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္မႈ ျဖစ္ပြားခ်ိန္တြင္ အသက္ ၂၄ႏွစ္အရြယ္ ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး ေခတ္အဆက္ ဆက္အာဇာနည္ ေန႔အခမ္းအနား မ်ားကို ျဖတ္သန္းႀကံဳေတြ႕ လာခဲ့သူတစ္ဦး ျဖစ္သည္။

သမၼတ မန္းဝင္းေမာင္လက္ထက္ အေလးထားမႈမ်ားရွိခဲ့သည္။ ဦးေနဝင္း လက္ထက္ႏႈတ္၏ေစာင္မျခင္းရွိခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ယင္းေနာက္ပိုင္း အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားႏွင့္ မိသားစုဝင္မ်ားသည္ ေမ့ေဖ်ာက္ ပစ္ပယ္ခံ ျဖစ္လာခဲ့ၿပီး အ ေလးထား ဂါရဝျပဳမႈအဆင့္သည္လည္း ေလ်ာ့က် လာခဲ့ကာ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ အဆင့္ သာတက္ေရာက္ေသာ အခမ္းအနား တစ္ခုျဖစ္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ က်ဆုံး ခဲ့ေသာ အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ မိသား စုဝင္မ်ားအေနျဖင့္ေတာ့ ဆိုဖြယ္ရာပင္ မရွိေတာ့ေခ်။

”အပစ္ပယ္ခံထားရတဲ့ ခံစားခ်က္ က သိပ္မ်ားေနၿပီ။ ျမန္မာျပည္မွာ လူ လာျဖစ္ေတာ့လည္းကံဆိုးတယ္လို႔ပဲ ခံ စားရမိတယ္”ဟု လုပ္ႀကံ သတ္ျဖတ္ မႈ ေၾကာင့္ က်ဆုံးခဲ့ေသာ ထိုစဥ္ကေထာက္ ပံ့ ေရးႏွင့္ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရး ဝန္ႀကီး ဦးဘဝင္း၏သားျဖစ္သူ ဦးေထြးဝင္း က ေမ့ေဖ်ာက္ ထားမႈႏွင့္ ပစ္ပယ္ခံထားရမႈ အေပၚ ဝမ္းနည္းစကား ဆိုသည္။

သားသမီးမ်ားကို ပစ္ပယ္ထား႐ံု သာမက ေျမးျဖစ္သူမ်ားထိပင္ ပစ္ပယ္ ခံခဲ့ရၿပီး လူမႈဘဝဆိုင္ရာ ဆုံးရႈံးမႈမ်ားကို ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရေၾကာင္း ဦးေထြးဝင္း ကေျပာ သည္။

”အရမ္းဝမ္းနည္းဖို႔ ေကာင္းတယ္။ အန္တီ့ အေဖေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္န႔ဲ ရွိ စဥ္တုန္းကဆို ေစာင့္ရတဲ့ ေထာက္လွမ္း ေရးအရာရွိေတြက သခင္ျမဆို တာသူပုန္ လားလို႔ေတာင္ ေမးတာခံရဖူးတယ္” ဟု လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ မႈေၾကာင့္က်ဆုံးခဲ့ေသာ ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီး သခင္ျမ၏ တူမ သခင္ခင္ေအာင္ ၏သမီးျဖစ္သူ အသက္ ၆၉ ႏွစ္အရြယ္ ေဒၚခင္ေဆြဝင္းက ေျပာ သည္။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း သတင္း စာ၊ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား စသည္တို႔ ဘယ္ႏွခု ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ဆိုေသာ စာ တမ္းမွ်ပင္ ေဖာ္ျပျခင္းမရွိဘဲ တိုင္းျပည္ အတြက္ေကာင္းမြန္ရာလုပ္ ေဆာင္ေပး ခဲ့သူမ်ားကို ေမ့ေဖ်ာက္ ထားခဲ့ျခင္း အ ေပၚေဖာ္မျပတတ္ေအာင္ ခံစားရေၾကာင္း သခင္ျမ၏ မိသားစုဝင္မ်ားကလည္း ဆို သည္။

”အရမ္းခံစားရတယ္” ဟု သခင္ျမ ၏သားျဖစ္သူ ဦးရဲျမင့္ေအာင္က ေျပာ သည္။

”ေျပာမယ္ဆိုရင္ ေသးသိမ္သြား ေအာင္ လုပ္တာေပါ့။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေသး သိမ္သြားေအာင္ လုပ္တာေပါ့။ ၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွာ ေတာ္ေတာ္ဆိုး ရြား သြားတာ။ အျဖစ္ေလာက္ပဲ လုပ္ေတာ့ တာ။ မိသားစုဝင္ေတြကေတာ့ ဒီလိုလုပ္ ရက္ေလျခင္းဆိုၿပီး စိတ္ထိခိုက္တာေပါ့” ဟု လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ မႈေၾကာင့္ က်ဆုံး ခဲ့ေသာ ပညာေရးႏွင့္ အမ်ဳိးသားစီမံကိန္း ဝန္ႀကီးဦးရာဇတ္ ၏သားျဖစ္သူ ဦးတင္ ျမင့္က ေျပာသည္။၄င္းသည္ အာဇာနည္ ေန႔ အခမ္းအနားမ်ားကို အသက္ ၇ ႏွစ္ အရြယ္ကပင္စတင္၍ ေခတ္အဆက္ ဆက္ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့သူတစ္ဦး ျဖစ္သည္။

က်ဆုံးခဲ့ေသာ အာဇာနည္ ၉ ဦး အနက္ ၇ ဦး (ထိုစဥ္က ဦးရာဇတ္ႏွင့္ ရဲေဘာ္ကိုေထြးတို႔သည္ ဘာသာေရးအရ မြတ္စလင္သုသာန္တြင္ သၿဂႋဳဟ္ ၿပီးျဖစ္ သည္)၏ ႐ုပ္ကလာပ္ကို ဂ်ဴဗလီေဟာ (ယခု စစ္သမိုင္းျပတိုက္) ၌ ၁ဝ လၾကာ ထားရွိၿပီးေနာက္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၁ဝ ရက္တြင္ေရႊတိဂုံေစ တီေတာ္ ေျမာက္ ဘက္မုခ္ ေသြးေဆးကန္အနီးရွိ အာ ဇာနည္ကုန္း သုိ႔ ေရႊ႕ေျပာင္း ဂူသြင္းျမႇဳပ္ႏွံ ကာ အာဇာနည္ဗိမာန္အျဖစ္ထားရွိခဲ့သည္။

ယင္းသည္ ၁၉၈၃ခုႏွစ္ ေအာက္ တိုဘာလ ၉ ရက္ ေတာင္ကိုးရီးယားႏိုင္ငံ ငါးေယာက္ေျမာက္သမၼတ ခ်န္ဒူးဝမ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ေရာက္ရွိၿပီး အာဇာနည္ ဗိမာန္သို႔လာေရာက္ဂါရဝျပဳစဥ္ ေျမာက္ ကိုးရီးယားသူလွ်ဳိမ်ားမွ ဗုံးခြဲလုပ္ႀကံ မႈ ေၾကာင့္ (အာဇာနည္ဗိမာန္သည္) ပ်က္ စီးသြားခဲ့သည္။

ယင္းေၾကာင့္ ယခု ဗိမာန္ဒီဇိုင္း သစ္အားျပန္လည္တည္ေဆာက္၍ ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအပါအဝင္ က်ဆုံးခဲ့ ေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ႐ုပ္ ကလာပ္ ကို ေရႊ႕ေျပာင္းထားရွိျခင္း ျဖစ္၏။ ”ဗိမာန္အေဟာင္းကေန အသစ္ ကိုေရႊ႕ေတာ့ အန္ကယ္တို႔ သိေတာင္ မသိခဲ့ဘူး။ အေၾကာင္းၾကား တာဘာ ညာ လည္းမရွိဘူး”ဟု ဦးေထြးဝင္း က ေျပာ သည္။

”ဘယ္ေလာက္ဆုိးလဲဆိုရင္ ၿပီးခဲ့ တဲ့ တစ္ႏွစ္တုန္းက ပန္းေခြ ခ်ေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဘယ္ဘက္ မွာ ခ်ရတယ္။ ဘယ္ဘက္မွာခ်ဖို႔ စီစဥ္ ေပးတယ္။ မႏွစ္ကက်ေတာ့ ညာဘက္မွာ ခ်ရတယ္။ ဗိမာန္အေနာက္မွာအေပါက္ ရွိၿပီး အေခါင္းေတြကို တစ္ႏွစ္တစ္ခါ မ်ား ေရႊ႕ေနသ လား လို႔ေတာင္ ေမးခ်င္မိ တယ္” ဟု ဦးေထြးဝင္းက ထပ္ေလာင္း ေျပာသည္။

၄င္းကဲ့သုိ႔ေသာ အျဖစ္အပ်က္ သည္ က်ဆုံးခဲ့ေသာ အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္ မ်ား၏ က်န္ရစ္ေသာမိသားစုဝင္မ်ား အားလုံးနီးပါး ႀကံဳေတြ႕ရေသာ အျဖစ္ အပ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။ အာဇာနည္ဗိမာန္အသစ္သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အား အလယ္ထား၍ က်န္ေသာပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ ထားရွိ ျမႇဳပ္ႏွံ တည္ေဆာက္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ ေသာ္ မည္သူသည္ မည္သည့္ဘက္တြင္ ရွိသနည္းဆိုသည္ကို သက္ဆိုင္သူ မိ သားစုဝင္မ်ား ယေန႔တိုင္သိရွိျခင္း မရွိခဲ့ ေပ။ (မုိင္းပြန္ေစာ္ဘြားႀကီး စဝ္စံထြန္း၏ ႐ုပ္ကလာပ္အား ရွမ္းျပည္နယ္သို႔ ျပန္ လည္သယ္ေဆာင္၍ ရွမ္းျပည္နယ္ တြင္ ျမႇဳပ္ႏွံခဲ့သည္ဟု သိရသည္။)

ထို႔အတူ ယခင္တုန္းက အာဇာ နည္ေန႔ဆိုလွ်င္ က်ဆုံးခဲ့ေသာ အာဇာ နည္မ်ား၏ အတၱဳပၸတၱမ်ားကို မိသားစု ဝင္မ်ားႏွင့္ ျပည္သူမ်ား ထံ ေပးေ ဝျခင္း မ်ားရွိခဲ့သည္။ မိန္႔ခြန္းႏွင့္ သီခ်င္းမ်ား လႊင့္ခဲ့သည္။ ဥၾသဆြဲခဲ့သည္။ အထူး သျဖင့္ ဥၾသဆြဲျခင္းသည္ အာဇာနည္ ေန႔၏ အမွတ္အသားပင္ ျဖစ္ ခဲ့သည္။ ထိုေန႔ နံနက္ ၁ဝ နာရီ ၃၇ မိနစ္တြင္ ျပည္သူလူထုသည္ ဥၾသသံကို နားဆြံရင္း ၿငိမ္သက္ျခင္း ၂ မိနစ္ျဖင့္ အာဇာနည္မ်ား က်ဆံုးခဲ့ျခင္း အေပၚ ဝမ္းနည္းတသျခင္းကို ျပသခဲ့သည္။

”အန္တီတို႔ကေတာ့ သူတို႔ ဥၾသ မစြဲရင္ တို႔ဟာတို႔လုပ္မယ္ဆိုၿပီး အိမ္က ကားေတြကို ဟြန္းတီးတာ။ ဟြန္းတီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ အားလုံးမတ္တပ္ရပ္ၿပီး အ ေလးျပဳတယ္။ အရမ္းဝမ္းနည္းတယ္။ အရင္တုန္းကဆို ဇူလိုင္လ ဆန္းေလာက္ ကတည္းကသတင္းစာထဲမွာလည္း တစ္ ကြက္ကေလးေတြ (အာဇာနည္ေန႔ တုိ႔ မေမ့ဆိုတာ)ပါေနၿပီ။ ညဘက္ဆိုသီခ်င္း ေတြ လာေနၿပီ”ဟု သခင္ျမ၏ တူမႏွင့္ သားျဖစ္သူတို႔က ပစ္ပယ္ေမ့ေဖ်ာက္ခံ ထားရမႈအေပၚ ဝမ္းနည္းစကား ဆို သည္။

ယခင္က သီခ်င္းမ်ားညစဥ္ လႊင့္ ေပးၿပီး ယင္းသီခ်င္းသံကို နားေထာင္ ရင္း အာဇာနည္မ်ားကို ေအာက္ေမ့တသ စြာ ငိုေၾကြးမိေၾကာင္း ဦးရဲျမင့္ေအာင္ ၏ဇနီးျဖစ္သူ သခင္ျမ၏ေခြၽးမ ေဒၚၿပံဳးက ေျပာသည္။

”ဘယ္ေလာက္ထိ ေမ့ေဖ်ာက္ခံရ လဲဆိုရင္ သခင္ျမဆိုတာ ပန္းၿခံနာမည္ လို႔ပဲသိၾကေတာ့တယ္”ဟု သခင္ျမ၏ ေျမး ျဖစ္သူ အသက္ ၂၇ႏွစ္အရြယ္ မေကခိုင္ က သူျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာ ပစ္ပယ္ခံ မ်ဳိး ဆက္ႏွင့္ပတ္သက္ ၿပီး ေျပာျပသည္။

ယခင္ကေက်ာင္းမ်ားတြင္ ” ေဖ ေဖာ္ဝါရီ ၁၃ မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႔ပါ” အစရွိေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကဗ်ာ ကို သင္ၾကားရြတ္ဆိုမႈျပဳခဲ့ျခင္း၊ အာဇာ နည္ေန႔ဆိုလွ်င္ ေက်ာင္းမ်ား၌ စာစီစာ ကုံးၿပိဳင္ပဲြမ်ား၊ ကဗ်ာရြတ္ဆို ၿပိဳင္ပြဲမ်ား ျပဳလုပ္၍ အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ ဂုဏ္ ေက်းဇူးကိုသိတတ္ နားလည္ရန္ သင္ ၾကားျပသစီစဥ္ေပးခဲ့ျခင္းမ်ား ရွိခဲ့ေသာ္ လည္း ယင္းအစဥ္အလာမ်ားသည္ အစ အန ရွာေဖြမေတြ႔ရွိေအာင္ပင္ ကြယ္ပ သြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

အဆိုးရြားဆုံး ေဖ်ာက္ဖ်က္မႈသည္ အာဇာနည္ကုန္းအား အမ်ားျပည္သူ လာေရာက္ဂါရဝျပဳျခင္း၊ အေလးျပဳျခင္း မျပဳႏိုင္ရန္ ပိတ္ပင္လုိက္ျခင္း ပင္ ျဖစ္ သည္။ အာဇာနည္ေန႔မွပင္ မိသားစု ဝင္မ်ား လြမ္းသူ႔ပန္းေခြခ်ျခင္းႏွ င့္ အာ ဇာနည္ေန႔ ဂုဏ္ျပဳအခမ္းအနားက်င္းပျခင္းအခ်ဳိ႕မွလြဲ၍ တစ္ႏွစ္ပတ္ လုံးပိတ္ ပင္ထားခဲ့ျခင္း ျဖစ္၏။ ယင္းသည္ ဆယ္ စုႏွစ္ ႏွစ္ခုေက်ာ္ ပင္ ျဖစ္ခဲ့သည္။

(အရပ္သားအစိုးရ လက္ထက္ ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္တြင္မွ စတင္၍ အာဇာနည္ေန႔ တြင္ (ယင္းေန႔ တစ္ေန႔တည္းသာ ျဖစ္၏) အမ်ားျပည္သူမ်ား အာဇာနည္ ကုန္းသို႔ တက္ေရာက္ ဂါရဝျပဳ၊ အေလးျပဳျခင္း မ်ားကို ခြင့္ျပဳခဲ့ၿပီး ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္ ေမလ မွစတင္၍ အာဇာကုန္းအား အစိုးရ ႐ံုးပိတ္ရက္မ်ားမွအပ အမ်ားျပည္သူ မ်ားလာေရာက္ဂါရဝျပဳ၊ အေလးျပဳျခင္း ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ ဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္၏။)

”ဒီလိုပစ္ပယ္တယ္ဆိုတာကဘာေၾကာင့္လဲ။ အဲဒါက အေရးႀကီးတယ္။ ဘာေၾကာင့္လုပ္တာလဲ။ လုပ္တဲ့အတြက္ ေၾကာင့္ဘာထူးသြားလဲ။ ဒီလိုေ မ့ေပ်ာက္ ေအာင္လုပ္လုိက္တယ္ဆိုေတာ့ ရယ္ စရာစကားေျပာရရင္ အာဇာနည္ေန႔ဆို တာအဆိုေတာ္ အာဇာနည္ရဲ႕ ေမြးေန႔လို ႔ ေျပာတဲ့ဟာ ေျပာကုန္ၾကၿပီေလ။ ဒါေတြ က ေတာ္ေတာ္ေလးကို ဝမ္းနည္းစရာ ေကာင္းတာေပါ့။ မျဖစ္သင့္တဲ့ဟာေတြ”ဟု ေမ့ေဖ်ာက္ ပစ္ပယ္ခံခဲ့ရေသာ ဆယ္ စုႏွစ္မ်ား၏ အက်ဳိးဆက္အား ဦးတင္ ျမင့္ကစိတ္မေကာင္းႀကီးစြာ ေျပာသည္။

အထင္ကရျဖစ္မႈႏွင့္ မ်ဳိးဆက္ ေသြးတို႔အား ပစ္ပယ္ေဖ်ာက္ဖ်က္မႈသည္ ဆယ္စုႏွစ္ႏွစ္ခုေက်ာ္ ၾကာခဲ့ၿပီး ေနာက္ ျပန္လည္ လင္းပြင့္မႈေရာင္ျခည္ အခ်ဳိ႕ကို ျမင္ေတြ႔လာခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္ ထူးမျခား နားေသာ အေနအထား ပင္ ရွိေသးသည္ ဟုဆိုရမည္ျဖစ္သည္။ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ အ ဆင့္သာတက္ေ ရာက္ခဲ့ေသာအာဇာနည္ ေန႔ အခမ္းအနားအား ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္မွ စတင္၍ ဒုတိယသမၼတအဆင့္ တက္ ေရာက္ ဂါရဝျပဳခဲ့သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ သုိ႔ေသာ္ အာဇာနည္မ်ား၏ မိသားစုဝင္ မ်ားသည္ အာဇာနည္ေန႔ ဝမ္းနည္းျခင္း အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ အလံတင္၍ တိုင္ တစ္ဝက္ ျပန္ခ် လႊင့္ထူျခင္း၊ ဂုဏ္ျပဳတပ္ ဖြဲ႕ဂုဏ္ျပဳျခင္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္ အဆင့္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ ေႏြးေထြးႏွစ္သိမ့္ဆက္ဆံ ျခင္း မ်ားသိရွိျခင္း၊ လက္ခံရရွိျခင္း မရွိေသး ဘဲ အလုပ္တစ္ခုသဖြယ္ လြမ္းသူ႔ပန္း ေခြခ်ဂါရဝျပဳျခင္း ကိုသာ ေဆာင္ ရြက္ရ ေသာ အေနအထား၌ပင္ ရွိေသးသည္ဟု ဆိုရမည္ ျဖစ္၏။ ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္တြင္ က် ေရာက္ေသာ ၆၆ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ ေန႔ အခမ္းအနားတြင္ ဒုတိယသမၼတ ေဒါက္တာစိုင္းေမာက္ခမ္း က အာဇာနည္ မ်ား၏ က်န္ရစ္ေသာမိသားစုဝင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆုံ မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း အျခားေသာ အစီအစဥ္မ်ားသည္ ယခင္ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုေက်ာ္ကာလက အေျခအေန အတိုင္း ပင္ ျဖစ္သည္။

”ကိုယ္ေတြကေတာ့ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵပဲရွိတာပါ။ ဥၾသဆြဲတာေလးျဖစ္ေစ ခ်င္တယ္။ ဒီေန႔ဆိုတာကို လူသိထင္ရွား ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ အရင္တုန္း ကလိုပဲ အိမ္ေတြ႐ံုးေတြမွာ အလံတိုင္တစ္ဝက္ လႊင့္ထူတာေတြျပန္ ထုတ္ေဖာ္ေစခ်င္ တာေပါ့။ အာဇာနည္ေန႔ဆိုတာ လူသိ ေစခ်င္တယ္ ။ ဒါမွ လည္း ေနာင္မ်ဳိးဆက္ ေတြသိလာမွာေပါ့။ႏို႔မဟုတ္ရင္ တျဖည္း ျဖည္းေ ပ်ာက္ေတာ့မလိုျဖစ္ေနၿပီ”ဟု ဦး ရဲျမင့္ေအာင္က ေျပာသည္။

”ၿပီးခဲ့တာေတာ့ ၿပီးပါၿပီေပါ့ေလ။ ေရွ႕ဆက္ၿပီးဘာလုပ္ၾကမလဲဆိုေတာ့ သ ေဘာထားႀကီးၾကရမယ္” ဟု ဦးရာဇတ္ ၏သားျဖစ္သူ ဦးတင္ျမင့္က မွတ္ခ်က္ျပဳ သည္။

ထိုသုိ႔ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္မွလည္း ေမ့ေဖ်ာက္ခံ အထင္ကရႏွင့္ ပစ္ပယ္ခံ မ်ဳိးဆက္မ်ားက်ိန္စာမွ အားလုံးကင္း လြတ္မည္ျဖစ္၏။ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ ခုေက်ာ္ ၾကာ အေၾကာင္းမဲ့ ပစ္ပယ္ခံေမ့ေဖ်ာက္ ခံထားရေသာ သမိုင္းအေရာင္ျခယ္မႈ မ်ားသည္ ဤေနရာမွစတင္၍ လြတ္ ေျမာက္မည္ လားဆိုသည္က ႏိုင္ငံေခါင္း ေဆာင္မ်ား၏ႏွလုံးသားျဖဴစင္မႈ ေပၚမူ တည္မည္ထင္မိသည္။ က်ဆုံးခဲ့ေသာ ဦးဘဝင္း၏သားျဖစ္သူ ဦးေထြးဝင္း က ေတာ့ယင္းသည္ အစိုးရတာဝန္ရွိသူမ်ား လုပ္ေဆာင္ခ်င္လွ်င္ လြယ္လင့္တကူျဖစ္ ေပၚလာမည့္ကိစၥျဖစ္သလို မလုပ္ေဆာင္ ခ်င္လွ်င္ မလုပ္ေ ဆာင္ခ်င္သည့္ စိတ္ ဆႏၵအေလ်ာက္ ေႏွာင့္ေႏွးေနဦးမည္ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳခဲ့သည္။

ႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးအတြက္၊ ႏိုင္ငံ ေကာင္းက်ဳိးအတြက္ အၾကြင္း မဲ့ေခါင္း ေဆာင္မႈေပးခဲ့ေသာ၊ အုတ္တစ္ခ်ပ္ သဲ တစ္ပြင့္ျဖစ္ခဲ့ၾကေသာ၊ ထိုထို ပုဂၢိဳလ္တို႔၏ ေမ့ေဖ်ာက္ခံအထင္ကရႏွင့္ ပစ္ပယ္ခံ မ်ဳိးဆက္မ်ား က်ိန္စာမွ အျမန္ကင္းလြတ္ ပါေစလို႔သာ ဆုေတာင္းရင္း…….

ဥာဏ္လင္းေအာင္

https://www.facebook.com/PopularNewsJournal