menu

Thursday 23 May 2013

“ ကဆုန္လျပည့္ ေညာင္ေရသြန္းေလာင္းပူေဇာ္ျခင္းဓေလ့ ”

Photo: “ ကဆုန္လျပည့္ ေညာင္ေရသြန္းေလာင္းပူေဇာ္ျခင္းဓေလ့ ”
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႕သည္ ေညာင္ေရသြန္းပြဲေတာ္ကို
ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ကဆုန္လျပည့္ေန႕၌ က်င္းပပူေဇာ္ေလ့ရွိၾကသည္။
ထိုသို႕က်င္းပပူေဇာ္ရျခင္းမွာ-

ျမတ္ဗုဒၶသည္ ကဆုန္လျပည့္၊ ေသာၾကာေန႕၌ ဖြားျမင္ေတာ္
မူ၍ ကဆုန္လျပည့္၊ ဗုဒၶဟူးေန႕၌ ဘုရားအျဖစ္ကိုေရာက္ေတာ္
မူျပီး ကဆုန္လျပည့္၊ အဂၤါေန႕၌ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူခဲ့သည္။
ထို႕ေၾကာင့္ ကဆုန္လျပည့္ေန႕သည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႕အတြက္
အေလးအျမတ္ထားအပ္ေသာ ေန႕ထူးေနျမတ္ျဖစ္ခဲ့သည္။

ထို႕ျပင္ ျမတ္ဗုဒၶသည္ မဟာေဗာဓိေညာင္ပင္ေအာက္၌ မဟာ
သကၠရာဇ္ ၁၀၃ခု၊ ကဆုန္လျပည့္၊ ဗုဒၶဟူးေန႕ ေနမ၀င္မီ
မာရ္နတ္မင္းႏွင့္ စစ္သည္အေပါင္းကို သစၥာပါရမီအဓိဌာန္ျဖင့္
ေအာင္ေတာ္မူ၍ မိုးေသာက္ယံ၌ ဘုရားအျဖစ္သို႕ေရာက္ေတာ္
မူခဲ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ေဗာဓိေညာင္ပင္သည္လည္း ဗုဒၶဘာသာ
၀င္တို႕အတြက္ အေလးအျမတ္ ပူေဇာ္ရာ ဌာနတစ္ခုျဖစ္ခဲ့ေပသည္။

ထို႕ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႕သည္ ႏွစ္စဥ္ကဆုန္
လျပည့္ေန႕သို႕ေရာက္တိုင္း ျမတ္ဗုဒၶ၏ ရန္သူအေပါင္းကို
ေအာင္နိုင္ရာ သစၥာ၄ပါး ကိုသိျမင္ရာ၊ ဘုရားအျဖစ္သို႕ေရာက္ေတာ္
မူရာ ဌာနျဖစ္ေသာ မဟာေဗာဓိေညာင္ပင္ကို ရည္မွန္းျပီး မိမိတို႕
ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ရာ ေက်ာင္းကန္ဘုရားမ်ား၌ စိုက္ပ်ိဳးပူေဇာ္
ထားအပ္ေသာ ေညာင္ပင္မ်ားကို ေရသြန္းဖ်န္း ပူေဇာ္ေလ့ရွိၾကသည္။

အဓိက ရည္၇ြယ္ခ်က္မွာ ေဗာဓိပင္မ်ား မညိွဳးႏြမ္း မေျခာက္ေသြ႕ေစလို
ေရးႏွင့္ ျမတ္ဗုဒၶကို အမွတ္ရေစလိုေရးပင္ျဖစ္သည္။

ဤကဲ့သို႕ ေဗာဓိေညာင္ပင္မ်ားကို ေရသြန္းဖ်န္းပူေဇာ္ျခင္းကို ေညာင္ေရ
သြန္းပြဲေတာ္ဟု ေခၚတြင္ကာ ျမန္မာတို႕ ၏ ၁၂လရာသီပြဲေတာ္အျဖစ္
ပုဂံ၊ ပင္းယ၊ အင္း၀၊ ကုန္းေဘာင္ေခတ္မ်ားမွ ယေန႕ေခတ္အထိ စဥ္လာ
မပ်က္ က်င္းပပူေဇာ္ခဲ့ၾကေပသည္။ဤသည္မွာ ေညာင္ေရသြန္းပြဲေတာ္
ျဖစ္ေပၚလာရျခင္း ၏ အေျခခံအေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။

ေညာင္ေရသြန္းပူေဇာ္ရက်ိဳး

ေညာင္ေရသြန္းပူေဇာ္ရသည့္ အက်ိဳးကို ပိဋိကတ္သံုးပံုတို႕တြင္ ခုဒၵက
နိကာယ္၊ သုတၱႏၱပိဋကေထရာအပဒါန္ ပါဠိေတာ္၌ ဘုရားရွင္လက္ထက္
ေတာ္က ရဟႏၱာမေထရ္ၾကီးမ်ားကိုယ္တိုင္ မိမိတို႕၏ ဘ၀ျဖစ္စဥ္မ်ားကို
ျပန္လည္ေဟာၾကားထားသည္တို႕ကို ေတြ႕ရွိၾကည္ညိဳရေပသည္။

ဂေႏၶာဒကိယ ရဟႏၱာမထရ္

ပဒုမုတၱရာ ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ေတာ္၍ သူၾကြယ္တစ္ဦးသည္
ျမတ္ဗုဒၶ ပြင့္ေတာ္မူရာ ထင္းရႈး ေဗာဓိပင္ ပူေဇာ္ပြဲ ျပဳလုပ္ေသာအခါ
လွပဆန္းၾကယ္ေသာ အိုးျဖင့္ နံံ႕သာရည္တို႕ကို ထည့္ယူကာ
သြန္းေလာင္းပူေဇာ္ခဲ့ေလသည္။ ထိုသို႕ပူေဇာ္ေနစဥ္ မိုးသည္းထန္စြာ
ရြာသြန္းျပီး မိုးၾကိဳးထိမွန္ကာ ေသဆံုးခဲ့ေလသည္။

ထိုဘ၀မွာေသလြန္ျပီးေနာက္ ေညာင္ေရသြန္းရေသာ ေကာင္းမႈ
ေၾကာင့္ နတ္ျပည္သို႕ေရာက္ကာ ဘံုအဆင့္တစ္ရာရွိေသာ နတ္ဗိမာန္၌
နတ္သမီးတစ္သိန္း ျခံရံခစားျပီး အနာေရာဂါမရွိ စိုးရိမ္ပူပန္မႈမရွိ ဘဲ
နတ္သက္ကုန္သည့္တိုင္ေအာင္ ခံစားစံစားခဲ့ရေလသည္။

နတ္ျပည္မွ စုေတျပီးေနာက္ ဤကမၻာေပါင္း ႏွစ္ေထာင္ရွစ္ရာအထက္၌
လူျပည္၀ယ္ ရတနာခုႏွစ္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုျပီး မ်ားျပားေသာ စစ္သည္ဗိုလ္
ပါအင္အားရွိေသာ သံ၀သိတ မည္ေသာ စၾက၀ေတးမင္း ျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။

ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားပြင့္ေတာ္မူေသာ အခါ ဂေႏၶာဒကိယမေထရ္
အမည္ျဖင့္ ပဋိသမၻိဒါေလးပါး၊ ၀ိေမာကၡရွစ္ပါး၊ အဘိညာဥ္ေျခာက္ပါး
တို႕ကို ရရွိပိုင္ဆိုင္ကာ အာသေ၀ါကုန္ခမ္း ရဟႏၱာျဖစ္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။
ဤသည္မွာ ရဟႏၱာမေထရ္ျမတ္ၾကီးကိုယ္တိုင္ ေဟာေတာ္မူခဲ့ေသာ
ဘ၀ျဖစ္စဥ္ျဖစ္ေပသည္။

ေဗာဓိသိဥၥက ရဟႏၱာမေထရ္

၀ိပႆီျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ေတာ္က ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးသည္
ျမတ္စြာဘုရားပြင့္ေတာ္မူရာ ေဗာဓိပင္ေညာင္ပင္ပူေဇာ္ပြဲ က်င္းပ
ေသာအခါ ေဗာဓိပင္သို႕သြားေရာက္ျပီး-

ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ေတာ္မူျပီးေသာ ျမတ္စြာ
ဘုရားသည္ ငါတို႕ကိုလည္း ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္နိုင္ပါေစသတည္း၊
ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ဆင္းရဲဒုကၡမွ ျငိမ္းေအးေတာ္မူျပီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္
ငါတို႕ကိုလည္း ဆင္းရဲဒုကၡမွ ျငိမ္းေအးနိုင္ပါေစသတည္း ဟု ႏွလံုးသြင္း
ဆုပန္ကာ ပန္းတို႕ျဖင့္ ထံုမႊမ္းထားေသာ ေရျဖင့္ ေဗာဓိပင္ကိုို သြန္းေလာင္း
ပူေဇာ္ခဲ့ေလသည္။

ထိုေကာင္းမႈေၾကာင့္ ဤကမၻာမွ အထက္ ကိုးဆယ္တစ္ကမၻာကာလ
ပတ္လံုး အပါယ္ငရဲသို႕ မက်ေရာက္ရဘဲ လူ႕ျပည္၊ နတ္ျပည္၌သာ
က်င္လည္ခဲ့ရေပသည္။

ဤ ကမၻာမွ အထက္ သံုးဆယ္သံုးကမၻာသို႕ေရာက္ေသာအခါ လူ႕ျပည္၌
ဥဒကေသစနမည္ေသာ စၾက၀ေတးမင္းစည္းစိမ္ကို ရွစ္ၾကိမ္တိုင္တိုင္
ခံစားစံစားရခဲ့ေလသည္။

ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားပြင့္ေတာ္မူေသာအခါ ေဗာဓိသိဥၶက မေထရ္
အမည္ျဖင့္ ပဋိသမၻိဒါေလးပါး၊ ၀ိေမာကၡရွစ္ပါး၊ အဘိညာဥ္ေျခာက္ပါး
တို႕ကို ရရွိပိုင္ဆိုင္ကာ အာသေ၀ါကုန္ခမ္း ရဟႏၱာျဖစ္ေတာ္မူခဲ့
ေလသည္။ ဤသည္မွာ ရဟႏၱာမေထရ္ျမတ္ၾကီးကိုယ္တိုင္ ေဟာေတာ္
မူခဲ့ေသာ ဘ၀ျဖစ္စဥ္ျဖစ္ေပသည္။

တိုက္တြန္းလႊာ

အထက္ပါ မေထရ္ျမတ္ၾကီးမ်ားနည္းတူ ေဗာဓိပင္ကို စိုက္ပ်ိဳးပူေဇာ္
ခဲ့ေသာ အသနေဗာဓိယ ရဟႏၱာမေထရ္၊ ေဗာဓိပင္ကို ရွိခိုးပူေဇာ္ခဲ့ေသာ ေဗာဓိ၀ႏၵက
ရဟႏၱာ မေထရ္ျမတ္ၾကီး တို႕သည္ လည္း ထိုကဲ့သို႕ေသာ အက်ိဳးထူး
အက်ိဳးျမတ္မ်ားကို ရရွိခဲ့ဘူးၾကေပသည္။

ထို႕ေၾကာင့္ ေဗာဓိေညာင္ပင္ကို ေရသြန္းေလာင္းေသာါအခါ ယၾတာေက်ရံု၊
ၿဂိဳလ္ေျပ၊ နံေျပရံု၊ အေပ်ာ္တမ္းျဖစ္ရံုသက္သက္သာ မသြန္းေလာင္ဘဲ
ျမတ္ဗုဒၶသည္ ဤေနရာဌာန၌ပင္ မာရ္စစ္သည္အပါင္းကို ေအာင္ျမင္ျပီး၊
ဤေနရာဌာန၌ပင္ သစၥာေလးပါးကို သိျမင္ကာ၊ ဤေနရာဌာန၌ပင္ ဘုရား
အျဖစ္သို႕ ေရာက္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္ ဟု ျမတ္ဗုဒၶ၏ ဂုဏ္ေတာ္တို႕ကို
ေလးေလးနက္နက္ အာရံုယူကာ သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ ထြက္ေျမာက္ရန္
ဆုပန္ျပီး ေရွးက ရဟႏၱာမေထရ္ျမတ္ၾကီးမ်ားကို အတုယူကာ သြန္းေလာင္း
ပူေဇာ္သင့္ၾကေပသည္ဟု တိုက္တြန္းရင္း ဤေညာင္ေရသြန္းပြဲ စာစုေလးကို
နိဂံုးသတ္လိုက္ပါသည္။

- အရွင္နာဂ၀ံသ -
ေမာင္ကံေကာ္(က်ဳံေပ်ာ္)
သဒၶမၼသီတဂူသာသနာရိပ္သာ
ေတာရေက်ာင္းတိုက္

Dhamma Danã Source
►
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm

ေအးခ်မ္းမြန္ Credit & Copy From >Young Buddhist's Association < Thank For Your Post
သက္ဆိုင္ရာသတင္းဌာန၏ မူရင္းေရးသားခ်က္ သာျဖစ္သည္
ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႕သည္ ေညာင္ေရသြန္းပြဲေတာ္ကို
ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ကဆုန္လျပည့္ေန႕၌ က်င္းပပူေဇာ္ေလ့ရွိၾကသည္။
ထိုသို႕က်င္းပပူေဇာ္ရျခင္းမွာ-

ျမတ္ဗုဒၶသည္ ကဆုန္လျပည့္၊ ေသာၾကာေန႕၌ ဖြားျမင္ေတာ္
မူ၍ ကဆုန္လျပည့္၊ ဗုဒၶဟူးေန႕၌ ဘုရားအျဖစ္ကိုေရာက္ေတာ္
မူျပီး ကဆုန္လျပည့္၊ အဂၤါေန႕၌ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူခဲ့သည္။
ထို႕ေၾကာင့္ ကဆုန္လျပည့္ေန႕သည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႕အတြက္
အေလးအျမတ္ထားအပ္ေသာ ေန႕ထူးေနျမတ္ျဖစ္ခဲ့သည္။

ထို႕ျပင္ ျမတ္ဗုဒၶသည္ မဟာေဗာဓိေညာင္ပင္ေအာက္၌ မဟာ
သကၠရာဇ္ ၁၀၃ခု၊ ကဆုန္လျပည့္၊ ဗုဒၶဟူးေန႕ ေနမ၀င္မီ
မာရ္နတ္မင္းႏွင့္ စစ္သည္အေပါင္းကို သစၥာပါရမီအဓိဌာန္ျဖင့္
ေအာင္ေတာ္မူ၍ မိုးေသာက္ယံ၌ ဘုရားအျဖစ္သို႕ေရာက္ေတာ္
မူခဲ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ေဗာဓိေညာင္ပင္သည္လည္း ဗုဒၶဘာသာ
၀င္တို႕အတြက္ အေလးအျမတ္ ပူေဇာ္ရာ ဌာနတစ္ခုျဖစ္ခဲ့ေပသည္။

ထို႕ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႕သည္ ႏွစ္စဥ္ကဆုန္
လျပည့္ေန႕သို႕ေရာက္တိုင္း ျမတ္ဗုဒၶ၏ ရန္သူအေပါင္းကို
ေအာင္နိုင္ရာ သစၥာ၄ပါး ကိုသိျမင္ရာ၊ ဘုရားအျဖစ္သို႕ေရာက္ေတာ္
မူရာ ဌာနျဖစ္ေသာ မဟာေဗာဓိေညာင္ပင္ကို ရည္မွန္းျပီး မိမိတို႕
ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ရာ ေက်ာင္းကန္ဘုရားမ်ား၌ စိုက္ပ်ိဳးပူေဇာ္
ထားအပ္ေသာ ေညာင္ပင္မ်ားကို ေရသြန္းဖ်န္း ပူေဇာ္ေလ့ရွိၾကသည္။

အဓိက ရည္၇ြယ္ခ်က္မွာ ေဗာဓိပင္မ်ား မညိွဳးႏြမ္း မေျခာက္ေသြ႕ေစလို
ေရးႏွင့္ ျမတ္ဗုဒၶကို အမွတ္ရေစလိုေရးပင္ျဖစ္သည္။

ဤကဲ့သို႕ ေဗာဓိေညာင္ပင္မ်ားကို ေရသြန္းဖ်န္းပူေဇာ္ျခင္းကို ေညာင္ေရ
သြန္းပြဲေတာ္ဟု ေခၚတြင္ကာ ျမန္မာတို႕ ၏ ၁၂လရာသီပြဲေတာ္အျဖစ္
ပုဂံ၊ ပင္းယ၊ အင္း၀၊ ကုန္းေဘာင္ေခတ္မ်ားမွ ယေန႕ေခတ္အထိ စဥ္လာ
မပ်က္ က်င္းပပူေဇာ္ခဲ့ၾကေပသည္။ဤသည္မွာ ေညာင္ေရသြန္းပြဲေတာ္
ျဖစ္ေပၚလာရျခင္း ၏ အေျခခံအေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။

ေညာင္ေရသြန္းပူေဇာ္ရက်ိဳး

ေညာင္ေရသြန္းပူေဇာ္ရသည့္ အက်ိဳးကို ပိဋိကတ္သံုးပံုတို႕တြင္ ခုဒၵက
နိကာယ္၊ သုတၱႏၱပိဋကေထရာအပဒါန္ ပါဠိေတာ္၌ ဘုရားရွင္လက္ထက္
ေတာ္က ရဟႏၱာမေထရ္ၾကီးမ်ားကိုယ္တိုင္ မိမိတို႕၏ ဘ၀ျဖစ္စဥ္မ်ားကို
ျပန္လည္ေဟာၾကားထားသည္တို႕ကို ေတြ႕ရွိၾကည္ညိဳရေပသည္။

ဂေႏၶာဒကိယ ရဟႏၱာမထရ္

ပဒုမုတၱရာ ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ေတာ္၍ သူၾကြယ္တစ္ဦးသည္
ျမတ္ဗုဒၶ ပြင့္ေတာ္မူရာ ထင္းရႈး ေဗာဓိပင္ ပူေဇာ္ပြဲ ျပဳလုပ္ေသာအခါ
လွပဆန္းၾကယ္ေသာ အိုးျဖင့္ နံံ႕သာရည္တို႕ကို ထည့္ယူကာ
သြန္းေလာင္းပူေဇာ္ခဲ့ေလသည္။ ထိုသို႕ပူေဇာ္ေနစဥ္ မိုးသည္းထန္စြာ
ရြာသြန္းျပီး မိုးၾကိဳးထိမွန္ကာ ေသဆံုးခဲ့ေလသည္။

ထိုဘ၀မွာေသလြန္ျပီးေနာက္ ေညာင္ေရသြန္းရေသာ ေကာင္းမႈ
ေၾကာင့္ နတ္ျပည္သို႕ေရာက္ကာ ဘံုအဆင့္တစ္ရာရွိေသာ နတ္ဗိမာန္၌
နတ္သမီးတစ္သိန္း ျခံရံခစားျပီး အနာေရာဂါမရွိ စိုးရိမ္ပူပန္မႈမရွိ ဘဲ
နတ္သက္ကုန္သည့္တိုင္ေအာင္ ခံစားစံစားခဲ့ရေလသည္။

နတ္ျပည္မွ စုေတျပီးေနာက္ ဤကမၻာေပါင္း ႏွစ္ေထာင္ရွစ္ရာအထက္၌
လူျပည္၀ယ္ ရတနာခုႏွစ္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုျပီး မ်ားျပားေသာ စစ္သည္ဗိုလ္
ပါအင္အားရွိေသာ သံ၀သိတ မည္ေသာ စၾက၀ေတးမင္း ျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။

ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားပြင့္ေတာ္မူေသာ အခါ ဂေႏၶာဒကိယမေထရ္
အမည္ျဖင့္ ပဋိသမၻိဒါေလးပါး၊ ၀ိေမာကၡရွစ္ပါး၊ အဘိညာဥ္ေျခာက္ပါး
တို႕ကို ရရွိပိုင္ဆိုင္ကာ အာသေ၀ါကုန္ခမ္း ရဟႏၱာျဖစ္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။
ဤသည္မွာ ရဟႏၱာမေထရ္ျမတ္ၾကီးကိုယ္တိုင္ ေဟာေတာ္မူခဲ့ေသာ
ဘ၀ျဖစ္စဥ္ျဖစ္ေပသည္။

ေဗာဓိသိဥၥက ရဟႏၱာမေထရ္

၀ိပႆီျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ေတာ္က ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးသည္
ျမတ္စြာဘုရားပြင့္ေတာ္မူရာ ေဗာဓိပင္ေညာင္ပင္ပူေဇာ္ပြဲ က်င္းပ
ေသာအခါ ေဗာဓိပင္သို႕သြားေရာက္ျပီး-

ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ေတာ္မူျပီးေသာ ျမတ္စြာ
ဘုရားသည္ ငါတို႕ကိုလည္း ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္နိုင္ပါေစသတည္း၊
ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ဆင္းရဲဒုကၡမွ ျငိမ္းေအးေတာ္မူျပီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္
ငါတို႕ကိုလည္း ဆင္းရဲဒုကၡမွ ျငိမ္းေအးနိုင္ပါေစသတည္း ဟု ႏွလံုးသြင္း
ဆုပန္ကာ ပန္းတို႕ျဖင့္ ထံုမႊမ္းထားေသာ ေရျဖင့္ ေဗာဓိပင္ကိုို သြန္းေလာင္း
ပူေဇာ္ခဲ့ေလသည္။

ထိုေကာင္းမႈေၾကာင့္ ဤကမၻာမွ အထက္ ကိုးဆယ္တစ္ကမၻာကာလ
ပတ္လံုး အပါယ္ငရဲသို႕ မက်ေရာက္ရဘဲ လူ႕ျပည္၊ နတ္ျပည္၌သာ
က်င္လည္ခဲ့ရေပသည္။

ဤ ကမၻာမွ အထက္ သံုးဆယ္သံုးကမၻာသို႕ေရာက္ေသာအခါ လူ႕ျပည္၌
ဥဒကေသစနမည္ေသာ စၾက၀ေတးမင္းစည္းစိမ္ကို ရွစ္ၾကိမ္တိုင္တိုင္
ခံစားစံစားရခဲ့ေလသည္။

ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားပြင့္ေတာ္မူေသာအခါ ေဗာဓိသိဥၶက မေထရ္
အမည္ျဖင့္ ပဋိသမၻိဒါေလးပါး၊ ၀ိေမာကၡရွစ္ပါး၊ အဘိညာဥ္ေျခာက္ပါး
တို႕ကို ရရွိပိုင္ဆိုင္ကာ အာသေ၀ါကုန္ခမ္း ရဟႏၱာျဖစ္ေတာ္မူခဲ့
ေလသည္။ ဤသည္မွာ ရဟႏၱာမေထရ္ျမတ္ၾကီးကိုယ္တိုင္ ေဟာေတာ္
မူခဲ့ေသာ ဘ၀ျဖစ္စဥ္ျဖစ္ေပသည္။

တိုက္တြန္းလႊာ

အထက္ပါ မေထရ္ျမတ္ၾကီးမ်ားနည္းတူ ေဗာဓိပင္ကို စိုက္ပ်ိဳးပူေဇာ္
ခဲ့ေသာ အသနေဗာဓိယ ရဟႏၱာမေထရ္၊ ေဗာဓိပင္ကို ရွိခိုးပူေဇာ္ခဲ့ေသာ ေဗာဓိ၀ႏၵက
ရဟႏၱာ မေထရ္ျမတ္ၾကီး တို႕သည္ လည္း ထိုကဲ့သို႕ေသာ အက်ိဳးထူး
အက်ိဳးျမတ္မ်ားကို ရရွိခဲ့ဘူးၾကေပသည္။

ထို႕ေၾကာင့္ ေဗာဓိေညာင္ပင္ကို ေရသြန္းေလာင္းေသာါအခါ ယၾတာေက်ရံု၊
ၿဂိဳလ္ေျပ၊ နံေျပရံု၊ အေပ်ာ္တမ္းျဖစ္ရံုသက္သက္သာ မသြန္းေလာင္ဘဲ
ျမတ္ဗုဒၶသည္ ဤေနရာဌာန၌ပင္ မာရ္စစ္သည္အပါင္းကို ေအာင္ျမင္ျပီး၊
ဤေနရာဌာန၌ပင္ သစၥာေလးပါးကို သိျမင္ကာ၊ ဤေနရာဌာန၌ပင္ ဘုရား
အျဖစ္သို႕ ေရာက္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္ ဟု ျမတ္ဗုဒၶ၏ ဂုဏ္ေတာ္တို႕ကို
ေလးေလးနက္နက္ အာရံုယူကာ သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ ထြက္ေျမာက္ရန္
ဆုပန္ျပီး ေရွးက ရဟႏၱာမေထရ္ျမတ္ၾကီးမ်ားကို အတုယူကာ သြန္းေလာင္း
ပူေဇာ္သင့္ၾကေပသည္ဟု တိုက္တြန္းရင္း ဤေညာင္ေရသြန္းပြဲ စာစုေလးကို
နိဂံုးသတ္လိုက္ပါသည္။

- အရွင္နာဂ၀ံသ -
ေမာင္ကံေကာ္(က်ဳံေပ်ာ္)
သဒၶမၼသီတဂူသာသနာရိပ္သာ
ေတာရေက်ာင္းတိုက္

Dhamma Danã Source

www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ShareThis