"ေျဗာသံ" ေပ်ာက္တဲ့ႏွစ္

ထြန္မည္ယက္မည္၊ စုိက္ပ်ိဳးမည္ႏွင့္၊ ရိတ္မည္နယ္မည္၊ ေလွ႔သိမ္းမည္ဟု၊ တုိင္းျပည္အက်ိဳး၊ သူေမွ်ာ္ကုိး၍...                                                                                                             မင္းသု၀ဏ္ မိခင္နယ္ေျမသုိ႔ ခဏတာ ျပန္ေရာက္စဥ္က ေတာင္သူမ်ား စုိက္ပ်ဳိးထားၾကသည့္ လယ္ယာေျမမ်ားကုိ ေငးရီၾကည့္မိရင္း ကဗ်ာဆရာႀကီး မင္းသု၀ဏ္၏ ကဗ်ာေလးတစ္ပုိင္းတစ္စကုိ သတိရ ေရရြတ္မိလုိက္သည္။ ႏွစ္စဥ္ မုိးေရစက္မ်ား၏ေအာက္တြင္ ကြၽဲ၊ ႏြားမ်ားႏွင့္အၿပိဳင္ ထြန္ယက္စုိက္ပ်ဳိးၾက၊ ေဆာင္းႏွင္းမႈန္ေတြရဲ႕ အၾကားမွာ စပါးေတြကုိ အၿပိဳင္ရိတ္သိမ္းၾကနဲ႔ မေမာမပန္းႏုိင္တဲ့ အညာေျမဆီက ေတာင္သူမ်ား ယခုႏွစ္မွာေတာ့ ကုိေရႊမုိးက ရက္စက္ျပခဲ့ေတာ့ သူတုိ႔တေတြရဲ႕ ရင္ထဲမွာက ေသာကအပူေတြ ေတာက္ေလာင္ေနၾကရၿပီ။ မုိးေရကုိပဲ အဓိကအားထား စုိက္ပ်ဳိးေနၾကရတဲ့ ေတာင္သူမ်ားမွာ မုိးရခ်ိန္လက္မ နည္းပါးခဲ့ေသာေၾကာင့္ စပါးပင္မ်ား ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးၾကရၿပီး အထြက္ႏႈန္းပါ ေလ်ာ့က်သြားရေတာ့သည္။ စုိက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ငန္းကုိ အဓိကအားထား စုိက္ပ်ဳိးၾကသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာက ဆန္စပါးကုိ အမ်ားဆုံး ထုတ္လုပ္စုိက္ပ်ဳိးၾကျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံေတာ္၏ ဆန္လုိအပ္ခ်က္၊ ျပည္သူျပည္သားမွ အစုိးရအဆုံး ေတာင္သူမ်ား စုိက္ပ်ဳိးၾကသည့္ ဆန္စပါးကုိ အဓိကအားထား စားသုံးေနၾကရသည္။ ေတာင္သူမ်ား၏ စီးပြားေရး ထိခုိက္ပါက ႏုိင္ငံေတာ္၏ စီးပြားေရးကုိ ထိခုိက္မႈတစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါသည္။ "ဒီႏွစ္ကေတာ့ စပါးမရေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။ မုိးဦးအစေလးမွာ မုိးေရေလးရလုိက္လုိ႔ စုိက္ထားတဲ့ စပါးေတြက ေအာင္တဲ့စပါးက နည္းပါတယ္။ စပါးပင္ေတြလည္း ပ်က္စီးတယ္၊ အထြက္ႏႈန္းေတြလည္း ေလ်ာ့သြားတယ္။ ေဘးပတ္၀န္းက်င္က ရြာေတြကေတာ့ စုိက္ၿပီးမုိးမရြာလုိ႔ စပါးပင္ေတြ ေသကုန္ၾကတယ္။ ႏြားစာေတာင္ ရွားပါးသြားလုိ႔ တျခားရြာေတြဘက္ကုိ သြားေတာင္းယူေနရပါတယ္" ဟု ခင္ဦးၿမိဳ႕နယ္အတြင္းမွ ေတာင္သူတစ္ဦးက  စပါးရိတ္သိမ္းေနရင္း ေျပာျပခဲ့ေလေတာ့ ယခုႏွစ္ အညာေတာင္သူမ်ား၏ဘ၀ကား မွန္းခ်က္ႏွင့္ ႏွမ္းထြက္မကုိက္ ျဖစ္ရေတာ့မည္ဟု ထင္မိပါသည္။ အထက္အညာေဒသ တစ္ခုျဖစ္သည့္ ခင္ဦးၿမိဳ႕နယ္တြင္ မိုးရြာသြန္းမႈ နည္းပါးျခင္းေၾကာင့္ ေတာင္သူအမ်ားစုမွာ စုိက္ပ်ဳိးခ်ိန္ ေနာက္က်ခဲ့ၾကၿပီး စုိက္ပ်ိဳးၿပီးခဲ့ေသာ္လည္း ေအာင္ေရဟုေခၚသည့္ ေနာက္ဆုံးမုိးေရ မရရွိသည့္အတြက္ စပါးပင္မ်ား ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးခဲ့ရသည့္အျပင္ မ်ဳိးစရိတ္၊ ဓာတ္ေျမၾသဇာစရိတ္၊ အလုပ္သမားစရိတ္ အစရွိသည့္ စရိတ္ေပါင္းမ်ားစြာလည္း ဆုံး႐ႈံးသြားခဲ့ၾကရသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္အတြင္း ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားေၾကာင့္ မုိးေခါင္မႈ၊ ေရႀကီးမႈမ်ားကို ေနရာေဒသအႏွံ႔ ေတြ႕ၾကဳံခံစားခဲ့ၾကရသည္။ ေရႀကီးသည့္ ေနရာေဒသမ်ားတြင္ စပါးပင္မ်ား ေရနစ္ေသဆုံးၾကရၿပီး မုိးေခါင္ေသာေဒသမ်ား၌ မုိးေရမေသာက္ရေသာေၾကာင့္ စပါးပင္မ်ား ေရငတ္ေသဆုံးၾကရသည္။ "စပါးမရၾကတဲ့ႏွစ္မွပဲ စပါးေစ်းေတြက ေကာင္းေနတယ္။ စပါးရတဲ့ႏွစ္မွာေတာ့ ေစ်းကဘာမွမရွိဘူး။ ဒီႏွစ္စပါးမ်ားမ်ားရၾကတဲ့ သူေတြကေတာ့ ကံေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ" ဟု ခင္ဦးၿမိဳ႕နယ္ ပင္တင္းေက်းရြာမွ ေတာင္သူ ဦးတုိးစိန္က ေျပာျပခဲ့သည္။ စပါးေစ်းႏႈန္းမ်ားမွာလည္း ေဘးၾကားစပါးမွာ က်ပ္ရွစ္သိန္း၀န္းက်င္အထိ ေပါက္ေစ်းရွိေနေၾကာင္း ေဒသခံေတာင္သူမ်ားက ေျပာျပခဲ့သည္။ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈ ေႏွးေကြးလွသည့္ ေက်းလက္ေဒသေန ေတာင္သူမ်ားအား ယခုႏွစ္ကဲ့သုိ႔ မုိးေခါင္မႈ၊ ေရႀကီးမႈမ်ားႏွင့္ ၾကံဳေတြ႕လာရပါက အျခားအစားထုိးသီးႏွံမ်ားကုိ စုိက္ပ်ဳိးရန္အတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္မွ အၾကံဥာဏ္မ်ား ေပးအပ္သင့္ေၾကာင္းကုိ ေရႊဘုိၿမိဳ႕မွ ဆန္ကုန္သည္တစ္ဦးက သူ၏အျမင္ကုိ ေျပာျပသည္။ "ႏွစ္စဥ္စပါးရိတ္သိမ္းၿပီးၾကရင္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ေတာင္သူေတြ အရင္ဆုံးစဥ္းစားၾကတာက ကုိယ့္ရဲ႕သားသမီးေတြကုိ သာသနာ့ေဘာင္ကုိ သြတ္သြင္းၿပီး ရွင္ျပဳနားသေပးၾကတယ္ေလ။ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မွန္းထားတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ေလး ပ်က္သြားခဲ့ၿပီ" ဟု ေတာင္သူတစ္ဦးက ရင္ဖြင့္ေျပာျပခဲ့သည္။ စပါးကုိသာ အဓိကအားထားေနၾကရသည့္ ေတာင္သူမ်ားမွာ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လူမႈေရး အစရွိသည့္ ကိစၥရပ္မ်ားအတြက္ ႏွစ္စဥ္စုိက္ပ်ဳိးထားၾကသည့္ လယ္ေတာမွ စပါးရျခင္း၊ မရျခင္းကသာ သူတုိ႔၏ ဘ၀အဆုံးအျဖတ္မ်ား ျဖစ္ၾကေလသည္။ ႏွစ္စဥ္ မုိးစပါးေပၚခ်ိန္ ကာလမ်ားျဖစ္သည့္ တပုိ႔တြဲ၊ တေပါင္းလမ်ားတြင္ ေတာင္သူမ်ားမွာ သားကုိ ရွင္ျပဳ၊ သမီးကုိ နားထြင္း စသည့္ကုသုိလ္ဒါနမ်ားကုိ ေျဗာစည္တီး၍ တစ္ရြာလုံးမီးခုိးတိတ္ အလွဴႀကီးမ်ား ေပးလွဴၾကသည့္ ဓေလ့က ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။ မိမိ၏ သားသမီးမ်ားအား ရွင္ျပဳအလွဴ မေပးႏုိင္ေသးပါက အိမ္ေထာင္ဦးစီးမ်ားမွာလည္း တာ၀န္မေက်ေသးဟု မွတ္ယူထားၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ စပါးေပၚခ်ိန္ကုိ မုိးဦးက်အခ်ိန္ ကာလမွစတင္ၿပီး ေတာင္သူမ်ား ရင္တမမႏွင့္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ခဲ့ၾကသည္။ ယခုႏွစ္တြင္ကား သူတုိ႔ေမွ်ာ္လင့္ထားသလုိ ျဖစ္မလာခဲ့။ ကုိေရႊမုိးက ဘယ္လုိအၿငႇိဳးႏွင့္ ရက္စက္သြားခဲ့သည္ မသိ။ မုိးႏွင့္ေတာင္သူ၊ ေတာင္သူႏွင့္မုိးက ဘယ္လုိမွကင္းကြာလုိ႔ေတာ့ မရ။ ယခုႏွစ္ မုိးေခါင္ေသာ္လည္း ေနာင္ႏွစ္မွာလည္း ဆက္ၿပီးမုိးေခါင္ဦးမည္ဟု မည္သူမွ မေတြးခ်င္ၾက။ သုိ႔ေသာ္ ယခုႏွစ္တြင္ မုိးကားေခါင္ခဲ့သည္။ ကုိေတာင္သူတုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္သလုိ ျဖစ္မလာခဲ့။ သူတုိ႔ ၾကားခ်င္သည့္ ေျဗာစည္သံက ယခုႏွစ္မွာ ဆိတ္သုန္းေပ်ာက္ကြယ္ေတာ့မည္ကုိ သူတုိ႔စိုးရိမ္ေနၾကသည္။ ေျဗာစည္သံေပးၿပီး လွဴဒါန္းၾကမည့္ ေတာင္သူမ်ားကေတာ့ လက္ေတာ့ေလွ်ာ့ၾကလိမ့္မည္ မထင္မိ။ ယခုႏွစ္ မၾကားရပါက ေနာင္ႏွစ္....ေနာင္ႏွစ္ မၾကားရပါက ေရွ႕တစ္ႏွစ္... ဆက္လက္ႀကိဳးစားၾကဦးမည္ဟု ထင္မိပါသည္။ ေနာင္ႏွစ္ႏွင့္ ေရွ႕ႏွစ္မ်ားက ေ၀းပါေသးသည္၊ ယခုႏွစ္အတြင္းပင္ ေျဗာစည္သံ ေသာေသာညံႏုိင္ပါေစဟု . . . .မိခင္ေျမမွ အျပန္လမ္းတြင္ တစ္ေယာက္တည္း ေရရြတ္ညည္းတြားမိလုိက္သည္။ အမိေျမတစ္၀ွမ္းလုံး ေျဗာစည္သံမ်ား ေသာေသာညံႏုိင္ပါေစဟု...။ EMG