ခ႐ိုနီဒဏ္၊ ရာသီဥတုေဘးဒဏ္မ်ားၾကားမွ လယ္သမားမ်ားအတြက္ လက္တဲြေဖာ္(ေဒါက္တာထြန္း၀င္း(စိုက္ပ်ဳိးေရး))

အဂၤလိပ္ကိုလိုနီေခတ္က ခ်စ္တီးႏွိပ္စက္လုိ႔ တို႔လယ္သမားေတြ ေကာက္ဆြနဲ႔ဆန္ေကာပဲ က်န္တယ္။ ၁၉၆၂ ကေန ၂၀၀၃ အထိကေတာ့ တာ၀န္ေက်စပါးက ပိေတာ့ ႏံြထဲက မတက္ႏုိင္ဘူး။ ၂၀၀၃ ေနာက္ပိုင္းက အခု ထိကေတာ့ လယ္သမားရဲ႕ အက်ဳိးအျမတ္ လယ္သမားေတြရဲ႕ အခက္အခဲကို ငဲ့ကြက္စဥ္းစားျခင္းမရွိဘဲ မိုးက်ေရႊကိုယ္မ်ားရဲ႕ ကိုယ့္ရဲ႕ဂုဏ္သတင္းေက်ာ္ေဇာ

မႈကိုပဲ ေရွ႕တန္းတင္စဥ္းစားတဲ့၊ တပန္းထဲ ပန္းေအာင္ တြန္းအားေပးေဆာင္ရြက္တဲ့ ပန္းတုိင္အထြက္ႏႈန္းေရာက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းမ်ားသည္ ေခတ္ေဟာင္းစနစ္ေဟာင္းက အလုပ္မျဖစ္ခဲ့တဲ့ ပုံစံမ်ားသာျဖစ္ပါတယ္။ ေခတ္မမီေတာ့ပါဘူး။

ဥပမာအားျဖင့္ လယ္ယာက႑အက်ဳိးစီးပြားကို ယမမင္းစည္းစိမ္ပမာလြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀၀ ကပင္ယေန႔တုိင္ခံယူဆဲ ျဖစ္တဲ့ ကမၻာ့သီးႏွံ အမ်ားဆုံး ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ေနတဲ့ အေမရိကန္ႏုိင္ငံႀကီးရဲ႕ ႏုိင္ငံေတာ္စိုက္ပ်ဳိးေရး ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ အေမရိကန္လယ္သမားမ်ား ထုတ္လုပ္ သမွ် အားလုံးေသာ သီးႏွံမ်ားကို ကမၻာ့ေစ်းကြက္မွာ ယွဥ္ၿပိဳင္ေရာင္းခ်ၿပီး ေတာင္သူ အက်ဳိးအျမတ္ရရွိေရးကို ဦးတည္ေဆာင္ရြက္ေနလုိ႔ ဆိုတာကို ႏႈိင္းယွဥ္ေလ့လာသိရွိျခင္းျဖင့္ သေဘာေပါက္ႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီအခါ ေတာင္သူက အ က်ဳိးအျမတ္ရေလေတာ့ မထြက္ထြက္ေအာင္ ႀကိဳးစားတယ္။ ထြက္ႏုိင္သမွ် နည္းလမ္းမ်ဳိးစုံကို အၿပိဳင္အဆုိင္ရွာေဖြတယ္။ အဲဒီမွာ စုိက္ပ်ဳိးေရးပညာရွင္ေတြက ကူညီေပးတယ္။ သိပ္ကိုရွင္းလင္းၿပီး ထင္သာ ျမင္သာရွိပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာေတာ့ ဒီလို ရွင္းလင္းျမင္သာတဲ့လမ္းကို အခုလုပ္အခုရႏုိင္ပါေသာ္လည္း ဦးေဆာင္သူမ်ား လူမွန္ေနရာ မွန္မဟုတ္လုိ႔ တစ္ ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ေျပာင္းလဲသြားေသာ္လည္း လယ္သမားဘ၀၊ တုိင္းျပည္ပါမဲြေနဆဲ၊ ဆင္းရဲတြင္းနက္ဆဲပါ။ ဒီထက္ဆုိး၀ါးတဲ့အခ်က္က ၁၉၈၇ ေနာက္ပိုင္းမွ ယေန႔ထိတုိင္ အာဏာရွိသူနဲ႔ ခ႐ိုနီ၊ ျပာ၊ ၀ါ တို႔က ေတာင္သူမ်ား ေခၽြး၊ ေသြးနဲ႔ ျပဳျပင္ထားတဲ့ ေျမ႐ိုင္းမွ ေျမယဥ္မ်ားကို သက္ဆုိင္ရာဌာနမ်ားရဲ႕ ကူညီပံ့ပိုးမႈနဲ႔ မတရားသိမ္းယူေနျခင္းမ်ားသည္ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ ဆင္းရဲမဲြေတမႈပေပ်ာက္ေရးစီမံ ကိန္းမွသည္ ေတာင္းရမ္း စားေသာက္သူ ပေပ်ာက္ေရးစီမံကိန္းသို႔ တုိးခ်ဲ႕လုပ္ေဆာင္သြားဖို႔ ပို႔ေဆာင္ေပးသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။

ေကာက္ဆြနဲ႔ ဆန္ေကာပဲက်န္ေအာင္ ဖိႏွိပ္တဲ့ ခ်စ္တီးမ်ားထက္ဆိုးေသာ ေတာင္သူ၊ လယ္ပိုင္ဘ၀မွ လယ္ကူလီဘ၀သို႔ ပို႔ေဆာင္ေပးေနေသာ သက္ဆုိင္သူမ်ားနဲ႔ ခ႐ိုနီမ်ား၊ ယင္းတို႔လုပ္ငန္းတရား၀င္ ျဖစ္ေရးအတြက္ ကူညီေဖးမေပးတဲ့ ေျမယာအာဏာ ပိုင္၀န္ထမ္းမ်ားဟာ တကယ္ေတာ့ မိမိတို႔ရဲ႕ ထမင္းရွင္၊ အဖိႏွိပ္ခံ၊ ဆင္းရဲသူအျပစ္မဲ့ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားရဲ႕ ထမင္းအုိးကို ႐ိုက္ ခ်ဳိးသူမ်ားျဖစ္လို႔ သူတို႔ေတြ၏ကံ အက်ဳိးေပးဟာ ေကာင္းကြက္တစ္ ခ်က္မွ ရွိမယ္ မထင္ဘူး။ တစ္ဘ၀ မ်ားသာျဖစ္တယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ပုံရိပ္မ်ားဟာ အျပစ္မဲ့ေတာင္သူမ်ားရဲ႕ ဘ၀အဆက္ဆက္မွာ ေဖ်ာက္မရ၊ ဖ်က္မရတဲ့ အမည္းစက္ပုံရိပ္မ်ားျဖစ္လို႔သံသရာ အက်ဳိးေပးကို စဥ္းစားဆင္ျခင္ ေဆာင္ရြက္သင့္ၾကပါတယ္။ ဒီလုိလူ႔ပေယာဂ ေဘးဒဏ္ ေတြၾကားထဲ အလူးအလဲ ခံစားေနရဆဲမွာ မုဆိုးမသြားေလရာ မုိးလုိက္လို႔ရြာဆုိသလို အခ်ိန္အ ခါမဟုတ္ မုိးရြာမႈ၊ ျမစ္ေရႀကီးမႈတို႔ေၾကာင့္ ၎ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ဆန္အိုးတည္ရွိရာ ဧရာ၀တီ၊ရန္ကုန္၊ ပဲခူး၊ မြန္၊ ကရင္ျပည္နယ္ေတြရဲ႕ လယ္ေျမဧကစုစုေပါင္းေျခာက္သိန္းေက်ာ္သည္ ဇူလုိင္တတိယပတ္မွ ယေန႔ထိတုိင္ တစ္လေက်ာ္ေရျမဳပ္ခံေနရတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သက္ဆုိင္ရာဌာနမ်ားကိုဆက္သြယ္ေမးျမန္းေတာ့လည္း ဒါ ႏွစ္စဥ္ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္ကိစၥျဖစ္လုိ႔ ပူပန္စရာမလို၊ အားလုံးအဆင္ေျပသြားမွာပါလို႔ပဲ ေျပာပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ပူပန္စရာ အျပည့္ရွိပါတယ္။ စပါးသီးႏွံဟာ ပ်ဳိးခင္းဘ၀အရြယ္မွာ ေရျမဳပ္လို႔ ၁၀ ရက္ဆိုရင္ အားလုံးေသပါတယ္။ အခုလို တစ္လ၊ ႏွစ္လအရြယ္ ေလာက္ဆုိရင္ေတာ့ အရြယ္ေတြအားလုံးရြံ႕ကပ္လို႔ ႏွစ္ပတ္ကေန သုံးပတ္အတြင္းမွာ ရိႏြမ္းၿပီးေသပါတယ္။ ဒါဆိုရင္အခုေရျမဳပ္ေနဆဲ
ျဖစ္တဲ့ စပါးခင္းဧကေျခာက္သိန္းခဲြစလုံးဟာ လုံး၀ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းစြာ ရႊံ႕ႏံြ႕မ်ားကပ္ၿပီး ရိႏြမ္း၊ ပုတ္ ေဆြးေသဆုံးသြားမွာ အေသအခ်ာျဖစ္ပါ တယ္။ ဒါကို ထုံးစံအတုိင္း ေရက်လုိ႔ျပန္ေကာင္းလာမယ္ထင္ၿပီး ကိန္းဂဏန္းေတြလုပ္ၿပီး မေကာင္းသတင္း မျမင္လို မၾကားလုိေသာ အတိတ္ အစဲြအလမ္းမ်ားကို ဆက္လက္ေျဖေဖ်ာက္လုိကလည္း ေျဖေဖ်ာက္ၾကေလေရာ့။

ဒါေပမဲ့ ဒီပ်က္စီးသြားတဲ့ လယ္ေတြကိုျပန္စိုက္ဖို႔ စီမံေဆာင္ရြက္ျခင္း မျပဳၾကရင္ေတာ့ ဒီပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးတဲ့ စပါးလယ္ေျမက ရရွိမယ့္ဆန္တင္းေပါင္း ေလးသိန္းဆုံး႐ႈံးဖို႔ရွိပါတယ္။ ဒီဆန္ေလးသိန္းပမာဏသည္ မႏွစ္က ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ပို႔ကုန္ပမာဏဆုိေတာ့ လာမယ့္ႏွစ္ရာသီအတြက္ အေရးေပၚ ဆန္ထားရွိဖုိ႔အတြက္ပါ အခက္အခဲျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ဒီေရျမဳပ္လယ္ေတြ လာမည့္ကာလအတြင္း တျဖည္းျဖည္း က်ဆင္းခ်ိန္မွာ ေရက် ေနာက္စိုက္လုိက္စုိက္ႏုိင္ဖို႔ အခုကတည္းက ပ်ဳိးခင္းကိုျမင့္ရာမွာေထာင္ဖို႔ လိုတယ္။ ပ်ဳိးေထာင္ဖို႔ မ်ဳိးေစ့လုိမယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ယခုႏွစ္ေရ ႀကီးတာက ကယ္ဆယ္ေရးစခန္း ရာေက်ာ္ဖြင့္ၿပီး လက္ခံရေအာင္ ေတာင္သူေတြ ေနရပ္စြန္႔ၿပီး လြတ္ ရာေျပးခဲ့ရလို႔ မ်ဳိးစပါးကို သယ္ ႏုိင္ဖြယ္မထင္၊ ဒီစပါးဧကေျခာက္သိန္းခဲြအတြက္ မ်ဳိးေစ့တင္းေပါင္း ၁၀ သိန္းေလာက္လိုပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ မိုးေရမက်မီေအာက္တိုဘာလမတိုင္မီမွာ ပ်က္စီးသြားတဲ့ လယ္ေျမဧကေျခာက္သိန္းခြဲအတြက္ ေတာင္သူ သူ႔ဘာသာသူျပန္စုိက္မွာပဲဆိုတဲ့ လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္မ်က္ႏွာလဲႊခဲပစ္စီမံကိန္း သေဘာမ်ဳိးမထားဘဲ လယ္ျမဳပ္ေဒသတုိင္းကတာ၀န္ရွိသူမ်ားျဖစ္တဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕
ေဒသဆန္ကုန္သည္၊ ဆန္စက္ပိုင္ရွင္မ်ား၊ အင္န္ဂ်ီအုိမ်ားသည္ ယခုအခ်ိန္မွစ၍ မထိခိုက္ေသာ ေဒသမ်ားမွ မ်ဳိးစပါးမ်ားကို ၀ယ္ယူစုေဆာင္း၍ပံ့ပိုးေ၀ငွသင့္ပါတယ္။ ဒီလုိေရက်ၿပီး ေဒသေတြမွာ စိုက္သင့္တဲ့မ်ဳိးေတြကေတာ့ သက္တမ္း ၉၀ မွ ၁၁၀ ရွိတဲ့ ၇၄၇၊ ေရႊသြယ္ရင္၊ သီးထပ္ရင္၊ ရတနာတိုး၊ ေရႊျမန္မာ စတဲ့မ်ဳိးေတြသာ ျဖစ္သင့္ၿပီး ယခုမ်ဳိးရရခ်င္း ကုန္းလြတ္ေနရာမ်ားမွာ ႀကိဳတင္ပ်ဳိးေထာင္ထားၾကမယ္။ ေရက်လွ်င္က်ျခင္း ေနရာေတြမွာ ထြန္ ယက္ၿပီး အလုိက္သင့္ တျဖည္းျဖည္းစိုက္မယ္ဆုိရင္ ဒီေရက်ၿပီး လယ္ေျမမ်ားက စပါးအထြက္ သည္တစ္ဧက တင္းရာေက်ာ္မွာ အေသအခ်ာ ျဖစ္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္မို႔ အကယ္၍ ပ်က္စီးေသာ ၆၀၀၀၀ ေက်ာ္မွာ ဧက ၃၀၀၀၀ ေလာက္ ျပန္စိုက္ႏိုင္႐ုံျဖင့္ ပံုမွန္မိုးစုိက္ဧကအထြက္ကို ျပန္ၿပီး ခုသြားႏိုင္မယ္။ ေရက်ၿပီး လယ္ေျမေတြမွာ စပါးထြက္ရျခင္းအား၊ ေရ ဖံုးစဥ္ကာလရွည္မွာ အနယ္ထိုင္ က်န္ခဲ့တဲ့ ႏုန္းအနယ္အႏွစ္ေတြသည္ ေရက်ေနာက္ပိုင္းစိုက္တဲ့ စပါးေတြအတြက္ ေျမဆီအာဟာ ရေကာင္းမ်ားျဖစ္ၿပီး စိုက္ပ်ဳိးခ်ိန္ ကာလတစ္ေလွ်ာက္လည္း ေန ေရာင္အျပည့္အ၀ ရရွိတာေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။ ယူတတ္မယ္ဆုိရင္ အဆိုးထဲက အေကာင္းျပန္ၿပီးရရွိႏုိင္လုိ႔စပါးျပန္စုိက္ဖို႔ကို အထူးအေလး ထားေဆာင္ရြက္သင့္ပါတယ္။

စာေရးသူ ၁၀ ႏွစ္ကာလ အေတြ႕အႀကံဳအရ အခုလိုမိုးရာသီကာလ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသေတြမွာ အာဏာပိုင္နဲ႔ ဆန္စပါး ပညာရွင္ႀကီးမ်ားက ၁၉၇၈ မွစတင္၍ ေဒသစပါးမ်ဳိးမ်ား မထြက္မွာစိုး၍ ယင္းေဒသစပါးမ်ဳိးမ်ား ေနရာတြင္ မေနာသုခ၊ သီးထပ္ရင္၊ ဆင္းသြယ္လတ္၊ မေနာ္ဟရီ၊ ေရႊ၀ါထြန္း၊ ေက်ာ္ေဇယ်၊ ရတနာ တုိးတို႔လုိ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ဆန္စပါးသုေတသနထုတ္မ်ဳိးမ်ား ကိုအစားထိုးစိုက္ခဲ့တယ္။ ယခင္ ေတာင္သူမ်ား သမား႐ိုးက် အသံုးျပဳတဲ့ ေပၚဆန္း၊ ငကၽြဲ၊ ႏွံကား စပါးေတြေလာက္ မထြက္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ ယူဆလို႔ပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ ဒီစပါးမ်ဳိးေတြ ျဖစ္တဲ့မေနာသူခ အပါအ၀င္ မ်ဳိးအုပ္စုသည္ ပုလဲ သြယ္လုိ ဆည္ေရေသာက္လယ္ ေျမေတြအတြက္သာ ရည္ရြယ္ထုတ္လုပ္ထားျခင္းျဖစ္လုိ႔ အခုလုိ မုိးရြာ ကာေရဒဏ္၊ ေလ ဒဏ္ခံႏိုင္ရည္မရွိျခင္း၊ မုိးရာသီကာလတစ္ေလွ်ာက္ ေနေရာင္အျပည့္အ၀မရျခင္းေၾကာင့္ သူတို႔ထြက္ႏုိင္တဲ့ အထြက္တင္းရာေက်ာ္မထြက္ဘဲ တစ္ဧကကို တင္း ၅၀ မွ ၆၀ ေလာက္ပဲထြက္ေနျခင္းျဖစ္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ မိုးရာသီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ ေဒသမွာ အလားတူ အထြက္ႏႈန္း ၅၀ မွ ၆၀ ေက်ာ္ထိ ထြက္ႏုိင္ၿပီး ရာသီေဘးဒဏ္၊ မုိးဒဏ္၊ ေရျမဳပ္ဒဏ္၊ ပိုးမႊားေရာဂါဒဏ္ကို လံုး၀ခံႏိုင္ရည္ရွိတဲ့ ေပၚဆန္းေဘးၾကားယဥ္၊ ငကၽြဲ၊ ႏွံကား စပါးမ်ဳိး ေတြကိုပဲ စိုက္သင့္ေၾကာင္း အႀကိမ္ႀကိမ္အဆိုျပဳ တင္ျပေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေဒသမ်ဳိးစပါးေတြျဖစ္တဲ့ ငကၽြဲ၊ ေပၚဆန္းမ်ဳိးေတြရဲ႕ ေရျမဳပ္ဒဏ္ခံႏုိင္စြမ္းက ၿပိဳင္စံရွားပါတယ္။ စာေရးသူကိုယ္တုိင္ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ဆန္စပါး သုေတသနမွာ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္က သူတုိ႔ရဲ႕ ေလမဲ့အေနအထားခံႏိုင္စြမ္းရည္ကို စမ္းသပ္ရာမွာ မ်ဳိးေစ့ေတြကို ေျမအနက္ တစ္လက္မနဲ႔ ေရႏွစ္ လက္မေအာက္မွာျမႇဳပ္ၿပီး စမ္းသပ္စိုက္ပ်ဳိးခဲ့တယ္။ ငကၽြဲနဲ႔ေပၚ ဆန္းမ်ဳိးေစ့မ်ားသည္သာ ေျမအတြင္းမွ ေပါက္ထြက္ၿပီး ေရေပၚအ ထိတိုင္ ေဖာက္ထြက္ရွင္သန္ႏုိင္ေၾကာင္းကို ေတြ႕ရွိခဲ့တယ္။ ဒါ့ ေၾကာင့္မို႔ ေလမဲ့ကာလ ေရဖံုးလႊမ္း စဥ္မွာ ဒီစပါးမ်ဳိးေတြသည္သာအျခားလက္ရွိစပါးမ်ဳိး ေတြ ထက္ခံႏုိင္ရည္ရွိပါတယ္။ ဒီအျပင္ ဒီငကၽြဲ၊ ေပၚဆန္း၊ စပါးေတြသည္သာေရကိုလြတ္ေအာင္္ အဆစ္ပိုမ်ား ဆက္ထြက္ၿပီး ေရလြတ္ရာကို ရွည္ ထြက္ႏုိင္စြမ္းရွိပါတယ္။

ဒီလုိအရည္အခ်င္းေတြကို ပိုင္ဆုိင္႐ုံမွ်မက ေရာင္းေစ်းမွာ ဒီမေနာသုခ၊ သီးထပ္ရင္စပါးမ်ား ထက္ (၂-၃) ဆရွိတာမို႔ ေပၚဆန္း ငကၽြဲစိုက္ဧက တစ္ဧကသည္ မေနာသုခ၊ သီးထပ္ရင္၊ ဆင္းသြယ္လတ္စိုက္ဧက ႏွစ္ဧက၊ သံုးဧကနဲ႔ ညီပါတယ္။ ဆန္ကိုခ်က္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း အိုးႏွစ္ဆတက္သမို႔ ဆန္စားသံုးမႈကို ေခၽြတာႏုိင္ပါတယ္။

ဒီေလာက္ ရာသီဒဏ္၊ ေရဒဏ္၊ မိုးဒဏ္ခံႏိုင္ၿပီး ေတာင္သူကိုလည္း အက်ဳိးအျမတ္ေပးတဲ့ ကမၻာ့ႏိုင္ငံမ်ားရဲ႕ အရည္အေသြး အေကာင္းဆံုး ပထမဆုကိုလည္း ႏွစ္စဥ္အဆက္ခ်ီးေျမႇာက္ခံရတဲ့ ဖ်ာပံု ေပၚဆန္းေဘးၾကားရင္ရဲ႕ ေကာင္းသတင္းဂုဏ္ကို မ်က္ကြယ္ျပဳၿပီး အေမေက်ာ္ ေဒြးေတာ္လြမ္း ဇာတ္ခင္းတဲ့ တစ္ႀကိမ္မွ်ယွဥ္တဲြ စမ္းသပ္ျခင္း မျပဳပါဘဲလ်က္ ေနာက္မွ ေပါက္တဲ့ ေရႊၾကာပင္ ဒီပုလဲသြယ္စပါးသည္သာ ေပၚဆန္း
ေဘးၾကားရင္ထက္ အစစသာပါတယ္လုိ႔ ႏုိင္ငံသိေၾကာ္ျငာထုတ္ျခင္းသည္ လြန္စြာမွအက်ည္းတန္လွတယ္။ ရွက္ဖြယ္ေကာင္းလွပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္မုိ႔ လူဘီးလူခ႐ိုနီ၊ ၀ါ၊ ျပာတို႔ရဲ႕ ဒဏ္၊ ရာသီဥတု ေဘးဒဏ္အမ်ဳိးမ်ဳိးေအာက္မွာ ရဲ၀ံ့စြာတြန္းလွန္႐ုန္းကန္လ်က္ရွိေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားအတြက္ အလားတူရာသီေဘးဒဏ္ျဖစ္တဲ့၊ ေရႀကီးနစ္ျမဳပ္မႈဒဏ္ကို ခံႏိုင္တဲ့၊ စီးပြားေရးအရလည္းေကာင္း ကူ ညီပံ့ပိုးေပးဖုိ႔ အဆင့္သင့္ရွိေနတဲ့ ေပၚဆန္းေဘးၾကားရင္ကိုသာ လာမည့္ မိုးရာသီမွာအေကာင္းဆံုးေသာ မိတ္ေဆြအျဖစ္အသံုးခ် စိုက္ပ်ဳိးၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီေရႀကီးနစ္ျမဳပ္ေလ့ရွိတဲ့ ျမန္မာျပည္ဆန္အိုးေဒသတိုင္းႀကီးမ်ားအတြက္ ရင္ေလးစရာ မလုိေတာ့ဘူးေပါ့။ ။

7Day News Journal