menu

Tuesday 3 September 2013

ပိုးဟပ္ႏွင့္ ျခတို႔အေၾကာင္း ----------( ေရးသားသူ- ရဲမုိး )

Photo: ပိုးဟပ္ႏွင့္ ျခတို႔အေၾကာင္း
----------------
ေရးသားသူ- ရဲမုိး

၂၀ ရာစု၏ အႀကီးျမတ္ဆံုးပုဂၢဳိလ္အျဖစ္ အမ်ားကအသိအမွတ္ျပဳၾကသည့္ မဟတၱမဂႏီၶက လူသားတို႔အတြက္ အဆိုးရြားဆုံး ဒုစ႐ိုက္မႈခုနစ္ခု (Seven Deadly Sins)ကို အခုလို အနက္ဖြင့္ခဲ့သည္။

- အသိတရားမရွိသည့္ ယစ္မူးမႈ၊
- စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံမႈမရွိသည့္ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈ၊ 
- လူသားမဆန္သည့္ သိပၸံပညာ၊ 
-  အမွားအမွန္မပါသည့္ ဗဟုသုတ၊ 
- မူမရွိသည့္ ႏုိင္ငံေရး၊ 
- အလုပ္မပါသည့္ ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာမႈ၊ 
- က်င့္၀တ္စာရိတၱမဲ့သည့္ စီးပြားေရး၊ 

နံပါတ္ (၆)ႏွင့္ (၇)ကို ေဆြးေႏြးၾကပါစို႔။

အာဏာရွင္စနစ္က ႐ုန္းထြက္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားအတြက္ အလြတ္႐ုန္းဖို႔ အခက္ခဲဆံုး ပိုက္ကြန္ကေတာ့ အာဏာရွင္တို႔ တည္ေဆာက္ခဲ့သည့္ ျခစားမႈစနစ္ႏွင့္ ထိုစနစ္၏ ေဒါက္တိုင္မ်ားျဖစ္သည့္ “ခ႐ိုနီ”မ်ားျဖစ္သည္။ ျပည္သူအမ်ားစုက ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနခ်ိန္မွာ တစ္ရာခိုင္ႏႈန္းက ကမ္းကုန္ေအာင္ ဇိမ္ခံေနၾကသည့္ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံအမ်ားအျပား ကမၻာေပၚမွာရွိပါသည္။

“ေရရွည္(မိတ္ေဆြ)” ဟု အဓိပၸာယ္ရသည့္ ခ႐ိုနီေရာ့စ္(Chronios)ဆိုသည့္ ဂရိဘာသာစကားကေန “ခ႐ိုနီ”ဆိုသည့္ ေ၀ါဟာရေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။ ယခုေခတ္မွာေတာ့ “ခ႐ိုနီအရင္းရွင္၀ါဒ” (Chrony Capitalism) ဆိုလွ်င္ အာဏာရသူ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိသူတို႔ႏွင့္ အက်ဳိးတူပူးေပါင္းၿပီး ႏိုင္ငံ့စီးပြားေရးကို ထိန္းခ်ဳပ္ေသြးစုပ္သည့္စနစ္ဟု အနက္ဖြင့္ၾကသည္။ အာဏာရွင္စီးပြားေရးစနစ္မွာ ခ႐ိုနီမ်ားက ဒဂၤါးျပား၏ “ပန္း” ဆိုလွ်င္၊ အျခားမ်က္ႏွာစာျဖစ္သည့္ “ေခါင္း”ကေတာ့ ျခစားသည့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားျဖစ္သည္။

အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားျခစားသည္ကို “ကလက္တိုကေရစီ” (Kleptocracy)ဟု ၫႊန္းဆိုၾကသည္။ ဂရိဘာသာမွာ “ကလက္တပ္စ္” (Kleptes)သည္ “သူခုိး”ဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ “ကေရစီ”ကေတာ့ “ကရာေတာ့စ္” (Kratos)က လာသည့္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ၊ “ကလက္တိုကေရစီ”ကို အရပ္စကားႏွင့္ ဘာသာျပန္ရလွ်င္ “သူခိုးမ်ား၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ”ဟု ဆိုရမည္။

ခ႐ိုနီအရွင္းရွင္၀ါဒႏွင့္ ကလက္တိုကေရစီတို႔ ပူးေပါင္းသည့္အခါမွာေတာ့ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနသည့္ ျပည္သူမ်ား၊ ငါးႏွစ္အရြယ္မတိုင္မီ ေသဆံုးၾကရသည့္ ကေလးငယ္မ်ား၊ က်ဳိးေၾကသြားခဲ့ရသည့္ ေစ်းကြက္ယွဥ္ၿပိဳင္မႈတစ္ခုႏွင့္ အစြန္႔ပစ္ခံရသည့္ ျမတ္ေသာစာရိတၱစံႏႈန္းမ်ားက လူ႔အဖဲြ႕အစည္း၏ အက်အဆံုးစာရင္းျဖစ္လာပါေတာ့သည္။

ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာမွာ ပထမဆံုးအႀကိမ္ လက္ရွိအစိုးရက ျခစားမႈႏွင့္ ခ႐ိုနီ၀ါဒကို တိုက္ဖ်က္ဖို႔ ရဲ၀ံ့စြာေၾကညာသည့္တုိင္ စနစ္ေဟာင္းကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အားေကာင္းေနဆဲျဖစ္သည္။ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားလုပ္ငန္းမွသည္ အင္တာနက္၀န္ေဆာင္မႈႏွင့္ သယံဇာတတူးေဖာ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားအထိ လက္၀ါးႀကီးအုပ္လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ားကို ခြင့္ျပဳေနဆဲျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံစီးပြားေရးကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေနခဲ့သည့္ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံ၊ မက္ကြာရီတကၠသိုလ္က ပါေမာကၡေရွာင္တာနဲလ္ကေတာ့ သတင္းတစ္ပုဒ္မွာ ျမန္မာ့ခ႐ိုနီမ်ားကို အခုလိုမွတ္ခ်က္ခ်သည္။ “ခ႐ိုနီေတြရဲ႕ အႀကီးမားဆံုးျပႆနာကေတာ့ သူတို႔က ကုန္ပစၥည္းသစ္ေတြ ဒါမွမဟုတ္ ေစ်းကြက္အသစ္ေတြကို ခ်ဲ႕ထြင္ၿပီး ေငြရွာတာမဟုတ္ဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲ့စစ္အစိုးရက ပုဂၢလိကက႑ကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားခ်ိန္မွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို ရေအာင္ယူတဲ့နည္းနဲ႔ ေငြရွာခဲ့ၾကတာ”

ခ႐ိုနီမ်ား၏ အလုပ္လုပ္ပံုကို သူက ဆက္ရွင္းျပသည္။

“သူတို႔ဟာ (လူ႔အဖဲြ႕အစည္းကို ဘာမွျပန္မေပးဘဲ ဖဲ့ယူသြားၾကတဲ့) အက်ဳိးအျမတ္ရွာေဖြသူေတြသာျဖစ္တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနနဲ႔ တကယ္လိုအပ္တဲ့ စြန္႔ဦးတီထြင္သူေတြမဟုတ္ဘူး။ အေျပာင္းအလဲကို သူတို႔ဆန္႔က်င္ခဲ့ၾကတယ္။ ဆန္႔က်င္ေနဆဲလည္းျဖစ္တယ္”

ျပည္သူအားလံုးပိုင္ဆိုင္သည့္ သဘာ၀သယံဇာတမ်ားကို “စာရင္းေပ်ာက္” ထုတ္ယူသြားခဲ့ၾကသည္ကေတာ့ ျမန္မာ့သမိုင္း၏ အလီဘာဘာႏွင့္ ခိုးသား ၅၀၀ ဇာတ္လမ္းျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံတကာ အခြန္ေစာင့္ၾကည့္ေရးအဖြဲ႕(Revenue Watch) ၏ ယခုႏွစ္ထုတ္ျပန္သည့္ သယံဇာတစီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈအၫႊန္း (Resource Governance Index) မွာ ကမၻာတစ္လႊား သဘာ၀သယံဇာတ ႂကြယ္၀သည့္ ႏုိင္ငံ ၅၈ ႏိုင္ငံ၏ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ပံုအရည္အေသြးကို အမွတ္ေပးထားသည္။ ၅၈ ႏိုင္ငံတြင္ နံပါတ္ဘယ္ေလာက္ခ်ိတ္မည္ဟု ထင္ပါသလဲ။

မွန္ပါသည္ခင္ဗ်ား။ ၅၈ ႏုိင္ငံမွာ နံပါတ္ ၅၈ ခ်ိတ္ပါသည္။ အစီရင္ခံစာမွာ ႏိုင္ငံမ်ားကို “အင္စတီက်ဴးရွင္းႏွင့္ ဥပေဒစနစ္”၊ “အစီရင္ခံမႈအေလ့အထ”၊ “အရည္အေသြးထိန္းခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ အကာအကြယ္မ်ား”၊ “သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကို ေစာင့္ေရွာက္မႈ” စသည့္အခ်က္ေလးခ်က္ႏွင့္ တိုင္းတာခဲ့သည္။ 

ေခါင္းစဥ္တစ္ခုခ်င္းစီကို အမွတ္ ၁၀၀ စီ ေပးသည့္အနက္ ျမန္မာႏိုင္ငံက “အင္စတီက်ဴးရွင္းႏွင့္ ဥပေဒစနစ္မွာ”မွာ ရွစ္မွတ္၊ “သယံဇာတႏွင့္ပတ္သက္၍ ျပည္သူကို အစီရင္ခံမႈ” အေပၚမွာ ငါးမွတ္၊ “အရည္အေသြးထိန္းခ်ဳပ္ေရး” မွာ ႏွစ္မွတ္ႏွင့္ “သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ေစာင့္ေရွာက္မႈ” မွာ ႏွစ္မွတ္သာရသည္။ ေက်ာင္းသားစကားႏွင့္ေျပာရလွ်င္ေတာ့ “ဘာသာစံုက်သည္”။  ဘဲဥကဲြ႐ံုဟုေျပာရမည္။

ငိုရအခက္ ရယ္ရအခက္ျဖစ္မိသည္ကေတာ့ ေအာ့ေၾကာလန္ အာဏာရွင္ေရာဘတ္မူဂါဘီ၏ ဇင္ဘာေဘြက နံပါတ္ ၅၁ ခ်ိတ္ၿပီး ျမန္မာထက္ ခုနစ္ဆင့္သာေနျခင္းျဖစ္သည္။ အာဆီယံမိတ္ေဆြ အင္ဒိုနီးရွားက အဆင့္ ၁၄ ျဖစ္သည့္အတြက္ အဆင့္ ၄၄ ဆင့္ သာေနပါသည္။

သတင္းေကာင္းတစ္ခုေတာ့ရွိသည္။ လက္ရွိအစိုးရက ျမန္မာႏုိင္ငံအေနျဖင့္ သယံဇာတတူးေဖာ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈအဖဲြ႕ (Extractive Industries Transparency Initiative)ကို ဒီႏွစ္ကုန္မွာ၀င္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းမည္ဆိုသည့္ ေၾကညာခ်က္ျဖစ္သည္။ သယံဇာတကရသည့္ ေငြေၾကးတစ္စံုတစ္ရာကို ျပည္သူတို႔ ခံစားဖူးေတာ့မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ၿပီး ယခုဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ႀကိဳဆိုပါသည္။

“ပိုးဟပ္” မ်ားအေၾကာင္းကို ေလ့လာသည့္အခါ အျခားတိရစာၦန္မ်ားထက္သာလြန္သည့္ သူတို႔၏ အရည္အခ်င္းတစ္ခုကို သတိထားမိသည္။ မည္သည့္ရာသီဥတု၊ ေဒသႏွင့္မဆို အသက္ရွင္ရပ္တည္ေရးအတြက္ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းလဲေနထိုင္ႏိုင္စြမ္းျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ခ႐ိုနီအမ်ားစုကလည္း ထိုအရည္အေသြးကို ပိုင္ဆိုင္ၾကပါသည္။

ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနမ်ား ေျပာင္းလဲလာသည့္အခါ ေရခင္းေျမခင္းအသစ္မွာ ရွင္သန္ဖို႔အတြက္ သူတို႔ ကၽြမ္းက်င္ပါးနပ္စြာ ကစားၾကသည္။ တခ်ဳိ႕က သူတို႔ကိုသူတို႔ ပါလီမန္အမတ္မင္းမ်ား၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ အလွဴရွင္ႀကီးမ်ားအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းလဲတတ္ၾကသည္။

လူ႔အဖဲြ႕အစည္း ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရးမွာ ေနာင္တ တရားျဖင့္ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကလွ်င္ေတာ့ ႀကိဳဆိုၾကရန္ျဖစ္သည္။ မွန္ကန္သည့္ေနာင္တႏွင့္ ပိုးဟပ္တို႔၏ ေျပာင္းလဲႏုိင္စြမ္းကို ခဲြျခားဖို႔လိုသည္။

ကမၻာတစ္လႊား ခ်မ္းသာႂကြယ္၀မႈကို တုိင္းတာသည့္ Wealth-X ဆိုသည့္အဖဲြ႕က ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေဒၚလာသန္း ၃၀ ႏွင့္အထက္ ႂကြယ္၀သူ အေယာက္ ၄၀ ရွိၿပီး သကၠရာဇ္ ၂၀၂၂ မွာ ၆၈၇ ေယာက္အထိ ရွိလာမည္ဟု ခန္႔မွန္းသည္။ ဂ်က္ေလယာဥ္၀ယ္စီးသူမ်ား တိုးပြားလာျခင္းက ဆန္အိုးထဲတြင္ ဆန္မရွိသူမ်ားအေပၚ အျပဳသေဘာအက်ဳိးသက္ေရာက္မႈရွိေစဖို႔ အားလံုးမွာ တာ၀န္ရွိသည္။

ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ကမၻာ့ဘဏ္၏ အစီရင္ခံစာအရ သယံဇာတႂကြယ္၀လွသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျပည္သူ ၂၆ ရာခိုင္ႏႈန္းက အလြန္အမင္းဆင္းရဲေနၿပီး ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းက လွ်ပ္စစ္မီးမရရွိၾကေသးပါ။

လြတ္လပ္သန္႔ရွင္းမွန္ကန္စြာ ယွဥ္ၿပိဳင္ရမည့္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္တစ္ခုကို ႀကိဳးပမ္းတည္ေဆာက္ၾကရမည္။ မိသားစုက်န္းမာေရးအတြက္ အိမ္ကို မၾကာခဏ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ဖို႔ လိုအပ္သလိုျဖစ္ပါသည္။ 

ပိုးဟပ္ႏွင့္ျခတို႔က မိသားစုက်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ေစသည္မဟုတ္ပါလား။    ။

၂၀ ရာစု၏ အႀကီးျမတ္ဆံုးပုဂၢဳိလ္အျဖစ္ အမ်ားကအသိအမွတ္ျပဳၾကသည့္ မဟတၱမဂႏီၶက လူသားတို႔အတြက္ အဆိုးရြားဆုံး ဒုစ႐ိုက္မႈခုနစ္ခု (Seven Deadly Sins)ကို အခုလို အနက္ဖြင့္ခဲ့သည္။

- အသိတရားမရွိသည့္ ယစ္မူးမႈ၊
- စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံမႈမရွိသည့္ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈ၊
- လူသားမဆန္သည့္ သိပၸံပညာ၊
- အမွားအမွန္မပါသည့္ ဗဟုသုတ၊
- မူမရွိသည့္ ႏုိင္ငံေရး၊
- အလုပ္မပါသည့္ ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာမႈ၊
- က်င့္၀တ္စာရိတၱမဲ့သည့္ စီးပြားေရး၊

နံပါတ္ (၆)ႏွင့္ (၇)ကို ေဆြးေႏြးၾကပါစို႔။

အာဏာရွင္စနစ္က ႐ုန္းထြက္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားအတြက္ အလြတ္႐ုန္းဖို႔ အခက္ခဲဆံုး ပိုက္ကြန္ကေတာ့ အာဏာရွင္တို႔ တည္ေဆာက္ခဲ့သည့္ ျခစားမႈစနစ္ႏွင့္ ထိုစနစ္၏ ေဒါက္တိုင္မ်ားျဖစ္သည့္ “ခ႐ိုနီ”မ်ားျဖစ္သည္။ ျပည္သူအမ်ားစုက ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနခ်ိန္မွာ တစ္ရာခိုင္ႏႈန္းက ကမ္းကုန္ေအာင္ ဇိမ္ခံေနၾကသည့္ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံအမ်ားအျပား ကမၻာေပၚမွာရွိပါသည္။

“ေရရွည္(မိတ္ေဆြ)” ဟု အဓိပၸာယ္ရသည့္ ခ႐ိုနီေရာ့စ္(Chronios)ဆိုသည့္ ဂရိဘာသာစကားကေန “ခ႐ိုနီ”ဆိုသည့္ ေ၀ါဟာရေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။ ယခုေခတ္မွာေတာ့ “ခ႐ိုနီအရင္းရွင္၀ါဒ” (Chrony Capitalism) ဆိုလွ်င္ အာဏာရသူ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိသူတို႔ႏွင့္ အက်ဳိးတူပူးေပါင္းၿပီး ႏိုင္ငံ့စီးပြားေရးကို ထိန္းခ်ဳပ္ေသြးစုပ္သည့္စနစ္ဟု အနက္ဖြင့္ၾကသည္။ အာဏာရွင္စီးပြားေရးစနစ္မွာ ခ႐ိုနီမ်ားက ဒဂၤါးျပား၏ “ပန္း” ဆိုလွ်င္၊ အျခားမ်က္ႏွာစာျဖစ္သည့္ “ေခါင္း”ကေတာ့ ျခစားသည့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားျဖစ္သည္။

အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားျခစားသည္ကို “ကလက္တိုကေရစီ” (Kleptocracy)ဟု ၫႊန္းဆိုၾကသည္။ ဂရိဘာသာမွာ “ကလက္တပ္စ္” (Kleptes)သည္ “သူခုိး”ဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ “ကေရစီ”ကေတာ့ “ကရာေတာ့စ္” (Kratos)က လာသည့္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ၊ “ကလက္တိုကေရစီ”ကို အရပ္စကားႏွင့္ ဘာသာျပန္ရလွ်င္ “သူခိုးမ်ား၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ”ဟု ဆိုရမည္။

ခ႐ိုနီအရွင္းရွင္၀ါဒႏွင့္ ကလက္တိုကေရစီတို႔ ပူးေပါင္းသည့္အခါမွာေတာ့ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနသည့္ ျပည္သူမ်ား၊ ငါးႏွစ္အရြယ္မတိုင္မီ ေသဆံုးၾကရသည့္ ကေလးငယ္မ်ား၊ က်ဳိးေၾကသြားခဲ့ရသည့္ ေစ်းကြက္ယွဥ္ၿပိဳင္မႈတစ္ခုႏွင့္ အစြန္႔ပစ္ခံရသည့္ ျမတ္ေသာစာရိတၱစံႏႈန္းမ်ားက လူ႔အဖဲြ႕အစည္း၏ အက်အဆံုးစာရင္းျဖစ္လာပါေတာ့သည္။

ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာမွာ ပထမဆံုးအႀကိမ္ လက္ရွိအစိုးရက ျခစားမႈႏွင့္ ခ႐ိုနီ၀ါဒကို တိုက္ဖ်က္ဖို႔ ရဲ၀ံ့စြာေၾကညာသည့္တုိင္ စနစ္ေဟာင္းကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အားေကာင္းေနဆဲျဖစ္သည္။ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားလုပ္ငန္းမွသည္ အင္တာနက္၀န္ေဆာင္မႈႏွင့္ သယံဇာတတူးေဖာ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားအထိ လက္၀ါးႀကီးအုပ္လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ားကို ခြင့္ျပဳေနဆဲျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံစီးပြားေရးကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေနခဲ့သည့္ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံ၊ မက္ကြာရီတကၠသိုလ္က ပါေမာကၡေရွာင္တာနဲလ္ကေတာ့ သတင္းတစ္ပုဒ္မွာ ျမန္မာ့ခ႐ိုနီမ်ားကို အခုလိုမွတ္ခ်က္ခ်သည္။ “ခ႐ိုနီေတြရဲ႕ အႀကီးမားဆံုးျပႆနာကေတာ့ သူတို႔က ကုန္ပစၥည္းသစ္ေတြ ဒါမွမဟုတ္ ေစ်းကြက္အသစ္ေတြကို ခ်ဲ႕ထြင္ၿပီး ေငြရွာတာမဟုတ္ဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲ့စစ္အစိုးရက ပုဂၢလိကက႑ကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားခ်ိန္မွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို ရေအာင္ယူတဲ့နည္းနဲ႔ ေငြရွာခဲ့ၾကတာ”

ခ႐ိုနီမ်ား၏ အလုပ္လုပ္ပံုကို သူက ဆက္ရွင္းျပသည္။

“သူတို႔ဟာ (လူ႔အဖဲြ႕အစည္းကို ဘာမွျပန္မေပးဘဲ ဖဲ့ယူသြားၾကတဲ့) အက်ဳိးအျမတ္ရွာေဖြသူေတြသာျဖစ္တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနနဲ႔ တကယ္လိုအပ္တဲ့ စြန္႔ဦးတီထြင္သူေတြမဟုတ္ဘူး။ အေျပာင္းအလဲကို သူတို႔ဆန္႔က်င္ခဲ့ၾကတယ္။ ဆန္႔က်င္ေနဆဲလည္းျဖစ္တယ္”

ျပည္သူအားလံုးပိုင္ဆိုင္သည့္ သဘာ၀သယံဇာတမ်ားကို “စာရင္းေပ်ာက္” ထုတ္ယူသြားခဲ့ၾကသည္ကေတာ့ ျမန္မာ့သမိုင္း၏ အလီဘာဘာႏွင့္ ခိုးသား ၅၀၀ ဇာတ္လမ္းျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံတကာ အခြန္ေစာင့္ၾကည့္ေရးအဖြဲ႕(Revenue Watch) ၏ ယခုႏွစ္ထုတ္ျပန္သည့္ သယံဇာတစီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈအၫႊန္း (Resource Governance Index) မွာ ကမၻာတစ္လႊား သဘာ၀သယံဇာတ ႂကြယ္၀သည့္ ႏုိင္ငံ ၅၈ ႏိုင္ငံ၏ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ပံုအရည္အေသြးကို အမွတ္ေပးထားသည္။ ၅၈ ႏိုင္ငံတြင္ နံပါတ္ဘယ္ေလာက္ခ်ိတ္မည္ဟု ထင္ပါသလဲ။

မွန္ပါသည္ခင္ဗ်ား။ ၅၈ ႏုိင္ငံမွာ နံပါတ္ ၅၈ ခ်ိတ္ပါသည္။ အစီရင္ခံစာမွာ ႏိုင္ငံမ်ားကို “အင္စတီက်ဴးရွင္းႏွင့္ ဥပေဒစနစ္”၊ “အစီရင္ခံမႈအေလ့အထ”၊ “အရည္အေသြးထိန္းခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ အကာအကြယ္မ်ား”၊ “သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကို ေစာင့္ေရွာက္မႈ” စသည့္အခ်က္ေလးခ်က္ႏွင့္ တိုင္းတာခဲ့သည္။

ေခါင္းစဥ္တစ္ခုခ်င္းစီကို အမွတ္ ၁၀၀ စီ ေပးသည့္အနက္ ျမန္မာႏိုင္ငံက “အင္စတီက်ဴးရွင္းႏွင့္ ဥပေဒစနစ္မွာ”မွာ ရွစ္မွတ္၊ “သယံဇာတႏွင့္ပတ္သက္၍ ျပည္သူကို အစီရင္ခံမႈ” အေပၚမွာ ငါးမွတ္၊ “အရည္အေသြးထိန္းခ်ဳပ္ေရး” မွာ ႏွစ္မွတ္ႏွင့္ “သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ေစာင့္ေရွာက္မႈ” မွာ ႏွစ္မွတ္သာရသည္။ ေက်ာင္းသားစကားႏွင့္ေျပာရလွ်င္ေတာ့ “ဘာသာစံုက်သည္”။ ဘဲဥကဲြ႐ံုဟုေျပာရမည္။

ငိုရအခက္ ရယ္ရအခက္ျဖစ္မိသည္ကေတာ့ ေအာ့ေၾကာလန္ အာဏာရွင္ေရာဘတ္မူဂါဘီ၏ ဇင္ဘာေဘြက နံပါတ္ ၅၁ ခ်ိတ္ၿပီး ျမန္မာထက္ ခုနစ္ဆင့္သာေနျခင္းျဖစ္သည္။ အာဆီယံမိတ္ေဆြ အင္ဒိုနီးရွားက အဆင့္ ၁၄ ျဖစ္သည့္အတြက္ အဆင့္ ၄၄ ဆင့္ သာေနပါသည္။

သတင္းေကာင္းတစ္ခုေတာ့ရွိသည္။ လက္ရွိအစိုးရက ျမန္မာႏုိင္ငံအေနျဖင့္ သယံဇာတတူးေဖာ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈအဖဲြ႕ (Extractive Industries Transparency Initiative)ကို ဒီႏွစ္ကုန္မွာ၀င္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းမည္ဆိုသည့္ ေၾကညာခ်က္ျဖစ္သည္။ သယံဇာတကရသည့္ ေငြေၾကးတစ္စံုတစ္ရာကို ျပည္သူတို႔ ခံစားဖူးေတာ့မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ၿပီး ယခုဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ႀကိဳဆိုပါသည္။

“ပိုးဟပ္” မ်ားအေၾကာင္းကို ေလ့လာသည့္အခါ အျခားတိရစာၦန္မ်ားထက္သာလြန္သည့္ သူတို႔၏ အရည္အခ်င္းတစ္ခုကို သတိထားမိသည္။ မည္သည့္ရာသီဥတု၊ ေဒသႏွင့္မဆို အသက္ရွင္ရပ္တည္ေရးအတြက္ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းလဲေနထိုင္ႏိုင္စြမ္းျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ခ႐ိုနီအမ်ားစုကလည္း ထိုအရည္အေသြးကို ပိုင္ဆိုင္ၾကပါသည္။

ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနမ်ား ေျပာင္းလဲလာသည့္အခါ ေရခင္းေျမခင္းအသစ္မွာ ရွင္သန္ဖို႔အတြက္ သူတို႔ ကၽြမ္းက်င္ပါးနပ္စြာ ကစားၾကသည္။ တခ်ဳိ႕က သူတို႔ကိုသူတို႔ ပါလီမန္အမတ္မင္းမ်ား၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ အလွဴရွင္ႀကီးမ်ားအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းလဲတတ္ၾကသည္။

လူ႔အဖဲြ႕အစည္း ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရးမွာ ေနာင္တ တရားျဖင့္ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကလွ်င္ေတာ့ ႀကိဳဆိုၾကရန္ျဖစ္သည္။ မွန္ကန္သည့္ေနာင္တႏွင့္ ပိုးဟပ္တို႔၏ ေျပာင္းလဲႏုိင္စြမ္းကို ခဲြျခားဖို႔လိုသည္။

ကမၻာတစ္လႊား ခ်မ္းသာႂကြယ္၀မႈကို တုိင္းတာသည့္ Wealth-X ဆိုသည့္အဖဲြ႕က ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေဒၚလာသန္း ၃၀ ႏွင့္အထက္ ႂကြယ္၀သူ အေယာက္ ၄၀ ရွိၿပီး သကၠရာဇ္ ၂၀၂၂ မွာ ၆၈၇ ေယာက္အထိ ရွိလာမည္ဟု ခန္႔မွန္းသည္။ ဂ်က္ေလယာဥ္၀ယ္စီးသူမ်ား တိုးပြားလာျခင္းက ဆန္အိုးထဲတြင္ ဆန္မရွိသူမ်ားအေပၚ အျပဳသေဘာအက်ဳိးသက္ေရာက္မႈရွိေစဖို႔ အားလံုးမွာ တာ၀န္ရွိသည္။

ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ကမၻာ့ဘဏ္၏ အစီရင္ခံစာအရ သယံဇာတႂကြယ္၀လွသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျပည္သူ ၂၆ ရာခိုင္ႏႈန္းက အလြန္အမင္းဆင္းရဲေနၿပီး ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းက လွ်ပ္စစ္မီးမရရွိၾကေသးပါ။

လြတ္လပ္သန္႔ရွင္းမွန္ကန္စြာ ယွဥ္ၿပိဳင္ရမည့္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္တစ္ခုကို ႀကိဳးပမ္းတည္ေဆာက္ၾကရမည္။ မိသားစုက်န္းမာေရးအတြက္ အိမ္ကို မၾကာခဏ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ဖို႔ လိုအပ္သလိုျဖစ္ပါသည္။

ပိုးဟပ္ႏွင့္ျခတို႔က မိသားစုက်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ေစသည္မဟုတ္ပါလား။ ။
 
7Day News Journal

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ShareThis