''ဆရာမ။ သား ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၃ ရက္ေန႔မွာ ဆရာ၊ ဆရာမေတြ နဲ႔ အတန္းထဲက သူငယ္ခ်င္း ေတြကုိ မုန္႔ေကြၽးခ်င္ လုိ႔ပါ''။
''သား ေမြးေန႔ကလဲ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၃ ရက္ ပဲလား''
''မဟုတ္ပါဘူး။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ေမြးေန႔မွာ ေကြၽးခ်င္လုိ႔ပါ''။
''ဟာ။ သိပ္ေကာင္း တာေပါ့။ ဘာေကြၽးခ်င္လဲ ေျပာ''
''ပဲျပဳတ္နဲ႔ နံျပားပါ''
''ဟင္၊ ကြၽန္မ လုပ္လက္စ အလုပ္ေတြကုိ ရပ္လိုက္ၿပီး သူ႕ကုိ အ့ံၾသ မွင္တက္စြာ ၾကည့္မိ ပါတယ္။ ေကာင္းလိုက္တ့ဲ စိတ္ကူး။ လွလိုက္ တ့ဲအေတြး။ ေရႊခ် ထားဖုိ႔ေကာင္းတ့ဲ ေစတနာ။ ငါ့မွာ ဒီလုိ တပည့္မ်ဳိး လဲ ရိွပါလား'' လုိ႔ အ့ံၾသ ဝမ္းသာ မိတယ္။ ေျပာမျပႏိုင္ ေလာက္ေအာင္ ပါပဲ။
လူငယ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားဟာ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ေရာက္တာနဲ႔ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ ( Valentine Day ) အတြက္ ပ်ာယီးပ်ာယာ ျဖစ္ေနၾကမယ့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႔ ကုိေတာ့ ဖာသိဖာသာ ေက်ာ္ျဖတ္ သြားတတ္ ၾကတယ္။ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ေရာက္တာနဲ႔ လမ္းေဘးမွာ အခ်စ္ေစ်းဆိုင္ ေလးေတြ အၿပိဳင္အဆိုင္ ေပၚထြက္ လာတယ္။ အထူးသျဖင့္ တကၠသုိလ္ ဝန္းက်င္ တစ္ဝိုက္မွာပါ။ လွပ ဆန္းသစ္တ့ဲ ဆုိင္ေလးေတြ ေပၚမွာ ေခ်ာကလက္ ပုံစံမ်ဳိးစုံ၊ စုံတြဲ အ႐ုပ္ေလးေတြ၊ အသည္းပုံ ပန္းနီနီ ေလးေတြ၊ ဝက္ဝံ႐ုပ္ အရြယ္စုံ အေသြးစုံ၊ ဘူးလွလွ ေလးေတြက ခ်စ္သူစုံတြဲ ေတြကုိ လက္ယပ္ ေခၚေနတယ္။
တကၠသုိလ္ ဝန္းက်င္ သာမက အထက္တန္း ေက်ာင္းဝန္းက်င္ တစ္ဝိုက္မွာ ရိွတ့ဲ စတိုးဆိုင္ ေတြမွာလဲ ဒီလုိ ပစၥည္းေလး ေတြကုိ ေတြ႕ရတတ္ ပါတယ္။ ပုဆိုး ေကာင္းေကာင္း မဝတ္တတ္ ေသးတ့ဲ ငါးတန္း ေက်ာင္းသားရဲ႕ လြယ္အိတ္ ထဲမွာေတာင္ အသည္းပုံ ပန္းေလး တစ္ပြင့္ ရိွေနတတ္ ပါတယ္။ ဒါဟာ ေခတ္ ေရစီးေၾကာင္း တစ္ေကြ႕မွာ ေပၚလာတ့ဲ အေလ့တစ္ခု လုိ႔ပဲ ျမင္ပါတယ္။ Valentine Day ကုိ မသိတ့ဲ ကေလး မရိွသေလာက္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ အင္တာနက္ ေပၚမွာ၊ မဂၢဇင္း ေပၚမွာလဲ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ ကုိ တခမ္းတနား ေဖာ္ျပ ၾကတယ္။ ဒါေပမ့ဲ (၁၄) ရက္ေန႔နဲ႔ ေက်ာခ်င္းကပ္ ေနတ့ဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေမြးေန႔ ကုိေတာ့ လူငယ္ေတြ ေမ့ေနၾက ပါတယ္။
အခုလုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ေမြးေန႔မွာ တခုတ္တရ နဲ႔ ပဲျပဳတ္နဲ႔ နံျပား ေကြၽးခ်င္တ့ဲ (၁၅) ႏွစ္သား တပည့္ေလးကုိ ေတြ႕ရေတာ့ ဝမ္းသာ မိတယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ပဲျပဳတ္နဲ႔ နံျပားဟာ ေျမးအရြယ္ မဟုတ္ဘဲ ျမစ္အရြယ္ထိ ေအာင္ သယ္ေဆာင္ လာပါၿပီ။ ျဖဴစင္တ့ဲ ကေလးေတြရဲ႕ ရင္ဘတ္ထဲ ထိေအာင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ငယ္စဥ္ ကတည္းက အမွန္တရား ကုိ ျမတ္ႏိုး တတ္တ့ဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ငယ္စဥ္ ကတည္းက အမွန္တရား ကုိ ျမတ္ႏိုး တတ္တ့ဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ အမွန္တရား ဘက္မွာ မားမား မတ္မတ္ ရပ္တည္ရဲတ့ဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္၊ ထုိးထြင္းဉာဏ္၊ မွတ္ဉာဏ္ ေကာင္းတ့ဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္၊ အေဆာင္ အေယာင္ ပကာသနကုိ ရြံမုန္းတ့ဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္၊ တိုင္းျပည္ ေကာင္းစား တာကုိ ျမင္ခ်င္တ့ဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္၊ ကုိယ္က်ဳိးကုိ ေရွ႕တန္း မတင္တ့ဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္၊ ကြၽန္မတို႔ ခ်င္ခင္ ေလးစားရတ့ဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဟာ သန္းေပါင္း မ်ားစြာေသာ ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သား ေတြရဲ႕ ရင္ထဲမွာ မညိႇဳးႏိုင္တ့ဲ ပန္းတစ္ပြင့္ပါ။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ အက်င့္စ႐ိုက္၊ အျပဳအမူ၊ ေလးစား တန္ဖုိးထား ရတ့ဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ ေတြဟာ ကေလးေတြရဲ႕ စိတ္ထဲကုိ ဝင္ေရာက္ ေနပါၿပီ။ အလြန္ စိတ္ခ်မ္းေျမ့ စရာ ေကာင္းလွ ပါတယ္။ ေမႊးထုံစြာ က်န္ရစ္တတ္တ့ဲ ပန္းရနံ႔လုိ ပါပဲ။ သမိုင္းဆိုတာ ကလဲ အတိတ္ရဲ႕ ပဲ့တင္သံပါ။ ႀကီးက်ယ္မႈကုိ မမက္ေမာတ့ဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဟာ အႀကီး က်ယ္ဆုံး အခမ္းနားဆုံး လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ့ဲတယ္။ ရာဇဝင္ တြင္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ခ့ဲတ့ဲ သူရဲေကာင္းပါ။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ပတ္သက္ လာရင္ အေသးငယ္ဆုံး အရာကအစ အရာ အားလုံးဟာ အဖုိးတန္ အမွတ္တရ ေတြျဖစ္ေန ခ့ဲပါတယ္။ ေလးစား ဂုဏ္ယူရမယ့္ အမွတ္တရ၊ ေအာက္ေမ့ တမ္းတ ရတ့ဲ အမွတ္ရမႈ ေတြပါ။ အဲဒီအထဲက-
''ၾကည္...ပဲျပဳတ္နဲ႔ နံျပားရရင္ စားခ်င္တယ္''
ေအာင္ဆန္း
ဆိုတ့ဲ အမွတ္တရ စာသားေလး တစ္ခုကုိ ကြၽန္မရဲ႕တပည့္ ကုိးတန္း ေက်ာင္းသား ေလးက အေကာင္ အထည္ေဖာ္ လိုက္ပါၿပီ။ ကုိးတန္း ေက်ာင္းသားေလး ေမာင္ေဝၿဖိဳးေက်ာ္ အတြက္ ဂုဏ္ယူ ဝမ္းေျမာက္ မိပါတယ္။ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၃ ရက္ေန႔မွာ က်ေရာက္မယ့္ (၉၉) ႏွစ္ေျမာက္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ေမြးေန႔မွာ ပဲျပဳတ္နဲ႔ နံျပားစားၿပီး ဂုဏ္ျပဳ ႀကိဳဆို ၾကမွာပါ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ေက်းဇူးဟာ အတိုင္းအဆမ့ဲ ႀကီးမား လွပါတယ္။
ေလးစား ခ်စ္ခင္ဖြယ္ ေကာင္းတ့ဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ကုိ ေခတ္ အဆက္ဆက္ သယ္ေဆာင္ သြားၾကပါစုိ႔လုိ႔ တိုက္တြန္း လိုက္ပါတယ္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႔ကုိ ဤေဆာင္းပါးျဖင့္ ဂုဏ္ျပဳအပ္ ပါသည္။
ေဗဒါ(နမၼတူ)
The Myawady Daily
No comments:
Post a Comment