ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေက်ာတစ္ခင္းစာႏွင့္ သန္႔ရွင္းေရး ၀န္ထမ္းမ်ား

အနီေရာင္ေအာက္ခံမွာ အျဖဴေရာင္စာလံုးႏွင့္ 'မသက္ဆိုင္သူမ်ား မ၀င္ရ' ဆိုသည့္ ႏွစ္ေပပတ္လည္
ရွိ ဆိုင္ဘုတ္ေလး ျခံစည္း႐ိုးအ၀င္ရဲ႕ ညာဘက္ေထာင့္ေလးမွာ ေထာင္ထားသည္။

ျခံ၀င္းအစမွ မ်က္စိတစ္ဆံုး မီးရထားထိုင္ခုံမ်ားသဖြယ္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တည္ေဆာက္ထားေသာ
အိမ္တန္းလ်ားမ်ားစြာၾကား လမ္းေလွ်ာက္တတ္စ ကေလးငယ္မွ သက္ႀကီးရြယ္အို အရြယ္ထိ
သြားလာ လႈပ္ရွားေနၾကသည္။

ဓနိမိုး၊ ထရံကာ၊ ၀ါးျခမ္းကြဲ ၾကမ္းခင္းထားသည့္ အေပါက္ငယ္တစ္ခုပါ ရွစ္ေပပတ္လည္ရွိ အခန္း
၁၂ ခန္းျဖင့္ အိမ္တန္းလ်ားတစ္ခုခ်င္းစီကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ၁၀ ေပခန္႔အကြာ တည္ေဆာက္ထား
သည္။

အဆိုပါ ျခံ၀င္းအတြင္းတြင္ အိမ္တန္းလ်ားေပါင္း ၁၇ ခုထိရွိသည္။ အေပါက္ငယ္ တစ္ခုသာပါရွိၿပီး
တံခါးမရွိေသာ အခန္းက်ဥ္းေလးတြင္ အနည္းဆံုး လူႏွစ္ဦးမွ ရွစ္ဦးထိ စုေပါင္းၿပီး ျဖစ္သလိုေနထိုင္
ၾကရသည္။


ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သူ၊ ၿမိဳ႕သားေတြရဲ႕ စြန္႔ပစ္အမိႈက္မ်ားကို ေန႔၊ ည အလွည့္က်တာ၀န္ယူၿပီး သိမ္းယူေနေသာ
ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္သာယာေရး ေကာ္မတီ၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးႏွင့္ သန္႔ရွင္းေရးဌာနမွ
ေန႔စားသန္႔ရွင္းေရး၀န္ထမ္း ၂၀၀ ေက်ာ္ရဲ႕ မိသားစုမ်ား အဆိုပါတန္းလ်ားတြင္ ေနထိုင္ၾကသည္။

သူတို႔ကို 'ဘာရွာလိုင္းခန္း' ေနထိုင္သူမ်ားဟူ၍လည္း စည္ပင္သာယာက သတ္မွတ္ထားသည္။

ေန႔စား သန္႔ရွင္းေရး၀န္ထမ္း အမ်ားစုမွာ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္း နည္းပါးေသာ အျခားၿမိဳ႕ႏွင့္
ေက်းရြာမ်ားမွ လာေရာက္ၾကျခင္း ျဖစ္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေရာက္မွ ေနထိုင္စရာအခက္ အခဲေၾကာင့္
မိသားစု၀င္တစ္ဦး ၀န္ထမ္းလုပ္႐ံုျဖင့္ ေနထိုင္စရာေနရာေပးေသာ ေန႔စားသန္႔ရွင္းေရး ၀န္ထမ္း
အျဖစ္ လုပ္ကိုင္ၾကျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ၎တို႔က ဆိုသည္။

သူတို႔သည္ အိမ္ခန္းငွားရမ္းေနထိုင္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္သည့္အတြက္ ေနထိုင္စရာ ေက်ာတစ္ခင္းစာေပးၿပီး
တစ္ေန႔လွ်င္ က်ပ္ ၂,၇၀၀ မွ်သာရေသာ သာမန္ လူတန္းစားမ်ား မလုပ္ခ်င္သည့္ အမိႈက္သိမ္း၊
အမိႈက္ေကာက္၊ သန္႔ရွင္းေရး၀န္ထမ္းအလုပ္ကိုသာ ဖက္တြယ္လုပ္ကိုင္ၾကတာ ျဖစ္သည္။

"ေယာက္်ားက ႏွလံုးေရာဂါ၊ အဆုတ္ေရာဂါ ျဖစ္ေနလို႔ အလုပ္ထြက္ခိုင္းၿပီး အမိႈက္ေကာက္
သန္႔ရွင္းေရး ၀န္ထမ္း၀င္လုပ္ရတယ္။ က်န္းမာေရးကိုေတာ့ ထည့္မတြက္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒီလိုမွ
မလုပ္ရင္လည္း ေနစရာမရွိျဖစ္ေတာ့မယ္။ ရွစ္တန္းေက်ာင္းသားနဲ႔ သံုးတန္းေက်ာင္းသား
ႏွစ္ေယာက္ကလည္း ရွိေသးတယ္။ စားစရာမရွိတာ အေရးမႀကီးဘူး။ ေနစရာ မရွိတာခက္တယ္"
ဟု ေပါင္ၿမိဳ႕နယ္မွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္လာၿပီး ယုဇနပလာဇာေနာက္ေက်ာ အားကစားကြင္းအနီး
ဘာရွာလိုင္းခန္းတြင္ ေနထိုင္သူအသက္ ၄၄ ႏွစ္အရြယ္ ေဒၚသီသီ၀င္းက ညပိုင္းအမိႈက္သိမ္း
တာ၀န္မ်ားကို ေဆာင္ရြက္ရင္းေျပာသည္။

ၿမိဳ႕ေတာ္ သန္႔ရွင္းသာယာလွပေရးႏွင့္ ျပည္သူ လူထုက်န္းမာေရး မထိခုိက္ေစရန္ အညစ္အေၾကး
အမိႈက္မ်ားကို ေန႔၊ ည သိမ္းယူေပးေနသည့္ သန္႔ရွင္းေရး၀န္ထမ္းမ်ား ေနထိုင္ေသာ 'ဘာရွာ
လိုင္းခန္း' အတြင္းတြင္ အမိႈက္စြန္႔ပစ္ခ်ိန္ နံနက္ ၆ နာရီမွ ၁၀ နာရီ၊ ညေန ၆ နာရီမွ ည ၁၀ နာရီထိ
သတ္မွတ္ထားသည့္တိုင္ ေရျပည့္လွ်ံေနသည့္ ကန္ပမာ အမိႈက္မ်ားမွာ အမိႈက္ကန္ေအာက္ေျခတြင္
ျပန္႔က်ဲလြင့္စဥ္လို႔ ေနသည္။

"အမိႈက္ကန္ကိုေတာ့ ႏွစ္ရက္၊ သံုးရက္တစ္ခါ ကားနဲ႔ လာသိမ္းတယ္" ဟု 'ဘာရွာလိုင္းမႉး' က
ေျပာသည္။

သို႔ေသာ္လည္း 'ဘာရွာလိုင္းခန္း' အတြင္း ေနထိုင္သူမ်ားကေတာ့ "တစ္ပတ္၊ ႏွစ္ပတ္၊ တစ္ခါ
တေလ တစ္လေနမွ တစ္ခါပဲသိမ္းတယ္" ဟု ေျပာၾကားၾကသည္။

ပံုမွန္မသိမ္းသည့္တိုင္ ေနထိုင္သူမ်ား၏ က်န္းမာေရးစစ္ေဆးမႈမ်ားအား ႏွစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္၊ တစ္လ
တစ္ႀကိမ္ အလွည့္က်ပံုမွန္ စစ္ေဆးေဆာင္ရြက္ေပးမႈမ်ားကိုလည္း တာ၀န္ရွိသူမ်ားက ေဆာင္ရြက္
ေပးသလို NGO အဖြဲ႕ အစည္းမ်ားကလည္း ျခင္ေဆးဖ်န္းေပးျခင္းႏွင့္ အျခားက်န္းမာေရးအတြက္
လိုအပ္ခ်က္မ်ား ပညာေပးေဆာင္ရြက္မႈမ်ားလည္းရွိေၾကာင္း သန္႔ရွင္းေရး၀န္ထမ္းမ်ားက ဆိုသည္။

မဂၤလာေတာင္ၫြန္႔ၿမိဳ႕နယ္ရွိ ယုဇနပလာဇာ ေရွ႕တြင္ အမိႈက္တြန္းလွည္း ၁၂ စီးခန္႔ေပၚမွ အမိႈက္မ်ား
ကို 'သန္႔ရွင္းေရး' စာတန္းပါ ေရာင္ျပန္ကပ္ လိေမၼာ္ေရာင္ အက်ႌ၀တ္ထားေသာ သူမ်ားက အမိႈက္
ကန္ႀကီးအတြင္းသို႔ လႊဲေျပာင္းေနၾကသည္။

အခ်ဳိ႕က ပါးစပ္ပိတ္ အကာအကြယ္ပါၿပီး အခ်ဳိ႕က လက္အိတ္အကာအကြယ္ပါသည္။ အခ်ဳိ႕မွာ
ဘာမွမပါ။

အမိႈက္လွည္းမ်ား ေဘးတြင္ ျဖတ္သန္းသြားလာသူ အားလံုးနီးပါးကေတာ့ ႏွာေခါင္းႏွင့္ ပါးစပ္မ်ားကို
ပိတ္ၿပီး သြားလာလႈပ္ရွားေနသည္။

တြန္းလွည္းေပၚရွိ ပုတ္သိုး၊ ေဟာင္းႏြမ္းေနေသာ အမိႈက္မ်ား၏ အနံ႔အသက္မွာ အနီးပတ္၀န္းက်င္
တစ္ခုလံုး ဖံုးလႊမ္းေနသည္။

အမိႈက္မ်ားကို အမိႈက္ကန္သို႔ လႊဲေျပာင္းေနသူမ်ားထဲတြင္ သားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပူပူေႏြးေႏြး ဖခင္
ျဖစ္သူ လုပ္သက္တစ္ႏွစ္ သက္တမ္းရွိ ကိုကင္း က "အမိႈက္ေကာက္တယ္ဆိုတာလည္း ႏိုင္ငံ့
တာ၀န္ကို တစ္ေနရာကေန ထမ္းေဆာင္ေနတာပါပဲ။ စားေသာက္ဖို႔အတြက္ အဆင္ေျပသလို
မိသားစုရလာၿပီဆိုေတာ့ ေနထိုင္စရာအတြက္လည္း ပူစရာမလိုဘူးေလ။ ဒီအလုပ္ကိုေတာ့
အျမဲတမ္းလုပ္ဖို႔ စိတ္ကူးမထားပါဘူး"ဟု အမိႈက္သိမ္းလမ္းေၾကာင္း၌ တြန္းလွည္းတြန္းရင္း
ေျပာသည္။

ေန႔စားသန္႔ရွင္းေရး ၀န္ထမ္းတစ္ဦး အေနျဖင့္ လုပ္အားခ တစ္ေန႔ က်ပ္ ၂,၇၀၀ ကို ငါးရက္ေပါင္း
တစ္ႀကိမ္ ထုတ္ယူၾကရသည္။

'ဘာရွာ လိုင္းခန္း' အတြင္းတြင္ ေန႔စဥ္ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ႏိုင္ရန္အတြက္ စားဖိုေဆာင္အတြင္း
တြင္ ၁၆ လံုးခန္႔ရွိ မီးဖိုတန္းေလးတန္းကေတာ့ ခ်က္ျပဳတ္သူမဲ့ ေနရွာသည္။

လိုင္းခန္းတစ္ခုလံုး သံုးစြဲသည့္ ေရကန္ႏွင့္ အိမ္သာမွာေတာ့ ေရွ႕ေနာက္ကပ္လ်က္ေပါ့။ အနီးမွာ
ေတာ့ လူတစ္စု လက္ေတာက္ခံု ကစားေနၾကသည္။ ၀င္းထဲမွာေတာ့ လူလတ္ပိုင္းတခ်ဳိ႕ ပိုက္ဆံ
ေလးေတြကို လိပ္ၿပီး ဒိုးျပားႏွင့္ ပစ္ေနၾကသည္။

"လုပ္အားခထုတ္တဲ့ေန႔ဆိုရင္ေတာ့ ခ်က္ျပဳတ္ စားေသာက္တယ္။ အျခားရက္ေတြဆိုရင္ေတာ့
အျပင္မွာ စားျဖစ္တာမ်ားတယ္"ဟု ညပိုင္းအခ်ိန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းေပၚတြင္ အမိႈက္မ်ားကို သိမ္းရင္း
ေဒၚ၀တုတ္က ေျပာျပသည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီ၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးႏွင့္ သန္႔ရွင္းမႈ
ဌာနအတြက္ တရား၀င္ခန္႔အပ္ ၀န္ထမ္းအေရ အတြက္မွာ ၂,၆၀၀ ေက်ာ္ သတ္မွတ္ထားသည့္တိုင္
ခန္႔အပ္ ၀န္ထမ္းမ်ားမွာ ၉၀၀ ေက်ာ္သာ ခန္႔အပ္ထားႏိုင္ေသးသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ လုပ္ငန္း လိုအပ္ခ်က္မ်ားအတြက္ လမ္းေပၚ သန္႔ရွင္းေရး ေန႔စား ၀န္ထမ္း ၃,၀၀၀ ေက်ာ္
ကိုလည္း ေနစရာေနရာ ေပးကာ ခန္႔အပ္ထားေၾကာင္း ဌာနမွသိရသည္။

ေန႔စားသန္႔ရွင္းေရး ၀န္ထမ္းမ်ား ေနထိုင္ရန္အတြက္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္းရွိၿမိဳ႕နယ္ ၂၈ ၿမိဳ႕နယ္တြင္
'ဘာရွာလိုင္းခန္း' မ်ားတည္ေဆာက္ေပးထားၿပီး ေသာက္သံုးေရရရွိရန္ႏွင့္ လွ်ပ္စစ္မီးသံုးစြဲႏိုင္ရန္
အတြက္ကိုလည္း ေဆာင္ရြက္ေပးထားေၾကာင္း သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးႏွင့္
သန္႔ရွင္းေရးဌာန၊ ဌာနမႉး ဦးသန္းလြင္ဦး က ေျပာသည္။

'ဘာရွာလိုင္းခန္း'၂၈ ခုတြင္ ၁၂ ခန္းပါလိုင္းေပါင္း ၁၄၅ လိုင္း၊ အခန္းေပါင္း ၁,၇၄၀ ခန္းထိ ေနရာ
ေပးထားရေၾကာင္း ၎က ေျပာသည္။

'ဘာရွာလိုင္းခန္း' ပ်က္စီးမႈမ်ားအား ျပန္လည္တည္ေဆာက္ရာတြင္ ယခုထက္ ပိုမိုေကာင္းမြန္ေစရန္
အေဆာက္အအံု၏ တိုင္ေအာက္ေျခမ်ားတြင္ အုတ္တုိင္မ်ားအစားထိုးကာ ေျပာင္းလဲသြားၿပီး
သြပ္မိုးျဖင့္ အဆင့္ျမင့္ေျပာင္းလဲသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဌာနမႉးကဆိုသည္။

ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီး၊ က၀ၿမိဳ႕နယ္မွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ကို ေရာက္လာတဲ့ ေဒၚၾကည္ၾကည္ခိုင္၊ အသက္
၃၇ ႏွစ္က " သားေတြ ၿမိဳ႕တက္မယ္ဆိုေတာ့ သားေတြနဲ႔ မခြဲႏိုင္လို႔၊ ရန္ကုန္လိုက္လာတာ။
ဒီေရာက္ေတာ့ ေနစရာလည္း မရွိဆိုေတာ့ ေနစရာေပးတဲ့ ေန႔စားသန္႔ရွင္းေရး အလုပ္ကို ၀င္လုပ္
ရတာေပ့ါ" ဟု သန္႔ရွင္းေရး ယူနီေဖာင္းကို၀တ္ၿပီး က်န္းမာေရးအတြက္ဌာနက ထုတ္ေပးထားေသာ
လက္အိတ္အား ၀တ္ရင္းေျပာကာ သူ၏ အမိႈက္သိမ္းလမ္းေၾကာင္းသုိ႔ ထြက္ခြာသြားသည္။

 စည္သူလြင္ (ျမန္မာတိုင္းမ္)