၃၅ လမ္း၊ သဂၤဇာေခ်ာင္း အေနာက္ဘက္က အရက္ဆိုင္မွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ႏွင့္ စကားေျပာရင္း အရက္ေသာက္
ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ထုိင္ေသာ ထုိင္ခံုမွာခံုရွည္ျဖစ္သျဖင့္ လူေျခာက္ေယာက္ ထုိင္လုိ႔ရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္
သူငယ္ခ်င္းမွာ သက္တူရြယ္တူ(၄၀)ေက်ာ္ အရြယ္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ က်န္ေလးေယာက္မွာ ၁၄ႏွစ္ ၁၅ ႏွစ္အရြယ္
ကေလးမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ သူတို႔သည္ အေရာင္ဆိုးထား ေသာ ေခါင္ေရမ်ားကို ေသာက္ၾကသည္။ သူတို႔ေရွ႕မွာက ေခါင္ေရပုလင္း မ်ား ပံုေနေပၿပီ။ အျမည္းေတြကလည္း စံုေနေပၿပီ။ ကေလးႏွစ္ေယာက္က စီးကရက္ကို ကၽြမ္းက်င္စြာ ဖြာ႐ႈိက္ေနေပၿပီ။
ကၽြန္ေတာ္၏ အရက္ေသာက္မႈအေတြ႕အႀကံဳအရ အရက္ႏွင့္ ေဆးလိပ္သည္ အခါအားေလ်ာ္စြာ မတည့္ပါ။ အရက္ေသာက္ၿပီး အရက္ရွိန္တက္လာေသာ အခ်ိန္ႏွင့္ ေဆးလိပ္မီးခုိး႐ိႈက္လိုက္သည့္ အခ်ိန္မ်ားတြင္ မူးမုိက္၍ အႏၲရာယ္ျဖစ္ေစပါသည္။ ၀ါရင့္အ ရက္သမားမ်ားသာ အရက္ႏွင့္ ေဆးလိပ္တြဲေသာက္ႏုိင္ၾကပါသည္။ ယခုေတာ့ ဤကေလးမ်ားက ၎အျပဳအမူမ်ားကို ကၽြမ္းက်င္စြာ တတ္ေျမာက္ေနေပၿပီ။
ဤကေလးမ်ားသည္ အရက္ေခါင္ေရကို တစ္ခါတစ္ရံ ေသာက္ဖူးသည္ရွိေအာင္ ျမည္းစမ္း၍ ေသာက္ၾကသူမ်ားျဖစ္ပါေစဟု ဆုေတာင္းမိသည္။ ႏုနယ္ေသာ အဆုတ္က ေဆးလိပ္၏ အ႐ိႈက္ကို ခံႏုိင္ရည္ရွိမည္မထင္။ ထို႔အျပင္ ႏုနယ္ေသးေသာ အသည္းက လည္း ျပင္းရွေသာ အရက္ဒဏ္ ကို ခံႏုိင္ရည္စြမ္းအားေပးႏုိင္ စြမ္းမည္ မထင္ပါ။
ကၽြန္ေတာ့္အေဖသည္ အရက္သမားတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါသည္။ အေဖသည္ အသက္ ၂၀ အရြယ္က အရက္ေသာက္ခဲ့သည္။ ထုိအခ်ိန္က အေဖတို႔ ေသာက္ ေသာ အရက္သည္ ေတာအရက္ ျဖစ္ပါသည္။ ေတာထန္းလ်က္ ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ ခ်က္ေသာအရက္ျဖစ္ပါသည္။ အေဖ အသက္(၆၇)ႏွစ္မွာ ဆံုးပါးသြားသည္။ အေဖဆံုးေတာ့ မည္သည့္ေရာဂါမွ မရွိပါ။ အရက္အေသာက္ မ်ားၿပီး အားျပတ္သြားျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု ဆရာ၀န္က ဆုိပါသည္။
အရက္ကို တစ္ေနကုန္ေသာက္သည္။ ၿမိဳ႕ေရာက္ေတာ့ ဘီအီးကို အေဖေသာက္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ၿမိဳ႕ေပၚဘီအီးအရက္သည္ ေတာအ
ရက္ေလာက္ေတာ့ ေကာင္းမည္မထင္ပါ။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အသက္ ၄၀ ေက်ာ္မွ အရက္သမားတစ္ေယာက္ျဖစ္လာသူပါ။ အေပါင္း အသင္းစံုရာကေန ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ဦးစားေပးမိရာက ကၽြန္ေတာ္အ ရက္သမားျဖစ္လာပါသည္။ အရက္ေသာက္တတ္ေတာ့ ကၽြန္ ေတာ့္မွာ အရက္သမားအေပါင္း အသင္းေတြ မ်ားတာေပါ့။ အေဖ့ ကုိ သတိရေတာ့ အေဖေသာက္ေနက် အရက္ဆုိင္ကေလးကို စ ေရာက္ျဖစ္ရာကေန ေနာက္ေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲက အရက္ဆုိင္ေတြ အားလံုးလည္း ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ ေဆြအရက္ဆိုင္ေတြ ျဖစ္သြားပါသည္။ အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ သတိထားမိတာကေတာ့ အသက္ ၃၀၊ ၄၀ ၀န္းက်င္ လူငယ္ေတြက ဗိုက္ပူနံကား၊ မ်က္ႏွာကေဖာသြပ္သြပ္ျဖစ္ေနတာေတြကို ေတြ႕ေနရတာ ပါပဲ။
တစ္ေန႔ေသာည။ ေသာက္ေနက် ၀ိုင္းမွ အရက္သမားသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေျပာသည္။
“မေန႔ညက ဖုိးထူးႀကီးေတာ့ ဆံုးသြားၿပီကြ”သည္ေတာ့ ေနာက္တစ္ေယာက္က ၀င္ေျပာသည္။
“ေသမွာေပါ့ကြ။ သူက အဲဒီအရက္ဆုိင္ပဲ အၿမဲေသာက္ေနတာ။ ဆုိင္ရွင္က သူ႔ကို အျမင္ကတ္ေနတာ အေတာ္ၾကာၿပီ။ သူ က အရက္လာေသာက္တဲ့ သူေတြ တင္မကဘူး။ ဆုိင္ရွင္ကုိပါရစ္ တယ္။ အမ်ားစိတ္ဆင္းရဲရေအာင္ လုပ္တယ္။ သည္ေတာ့ အရစ္ခံရ တဲ့သူက ဆုိင္ရွင္ကို မ်က္စပစ္ျပ။အဲဒီမွာ ဆုိင္ရွင္က အရက္ဆီ (အရက္အျဖစ္ မစပ္ရေသးေသာ အဆီ)ကို ေရကေလး နည္းနည္း
ေရာၿပီး ေရာ့ ၅၀ဖုိး ၁၀၀ ဖိုးဆိုၿပီး တိုက္လုိက္ပါေလေရာ။ သူကလည္း အရက္ကလည္း အလကား ေသာက္ရ။ ေသာက္တဲ့အရက္က လည္း ခပ္ျပင္းျပင္းဆိုေတာ့ ဇယားကိုက္တယ္ေပါ့ကြာ။ အဲဒီမွာ တင္ပဲ သုံးလေလာက္ၾကာေတာ့ ဗိုက္ပူနံကားနဲ႔ လက္ေတြတုန္ယမ္း လာၿပီး ေနာက္ဆံုးေသပြဲ၀င္ၾက ေတာ့တာပဲကြ။ ေနာက္ၿပီး ဖုိးထူး တင္ဘယ္ကမလဲကြာ။ အရက္သမား ၃၊ ၄ ေယာက္ရွိၿပီ။ အဲဒီလိုဆုိင္
ပိုင္ရွင္စိတ္ဓာတ္ေတြေၾကာင့္ ေသတာ”ဟု ဆုိသည္။
ကၽြန္ေတာ္မ်ားစြာ စိတ္မ ေကာင္းျဖစ္မိသည္။ သို႔ေသာ္ ဘာ မွ်မတတ္ႏုိင္ပါ။ သည္လုိႏွင့္ Rum Station ေတြေပၚလာေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲက ဆိုင္ေတြမွာ မ ေသာက္ျဖစ္။ Rum Station မွာ ေသာက္ျဖစ္သည္။ Rum သည္ စက္မႈ(၁)၀န္ႀကီးဌာနမွ ထုတ္လုပ္ ေသာ အရက္ျဖစ္သည္။ အာမခံ ခ်က္ရွိသည္။ အရက္ကလည္း ေကာင္းသည္။ သို႔ေသာ္ Rum Station ဆုိင္ေတြက နည္း သည္။ အခြန္ႀကီးေလးမႈေၾကာင့္ လည္းျဖစ္ႏုိင္သည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ မဟာေအာင္ေျမၿမိဳ႕နယ္ သံလ်က္ေမွာ္အေနာက္ ရပ္ကြက္ ႀကီးတြင္ ေနထုိင္ေသာ မႏၲေလး သားတစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။ ၄၁ လမ္းထိပ္တြင္ Rum Station ဆုိင္တစ္ဆုိင္၊ ၄၁ လမ္းေတာင္ဘက္ စံျပရပ္ကြက္တြင္ Rum Station ဆိုင္ တစ္ဆုိင္၊ ၃၅ လမ္း သဂၤဟေခ်ာင္း အေနာက္ဘက္တြင္ Rum Station ဆိုင္တစ္ဆုိင္ႏွင့္ ၄၁ လမ္း ေတာင္ဘက္ သေျပၫြန္႔ရပ္ကြက္ ရွိ ကၽြန္ေတာ္ေသာက္ေနၾက “ေနသာခ်ိန္”Rum Station”အရက္ဆိုင္ေလးတုိ႔ ရွိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ အာမခံခ်က္ျဖင့္ ေရာင္းေသာ အရက္ဆုိင္မ်ားမ်ား ဖြင့္ေစလိုပါသည္။ ေသာက္ေနၾက “ေနသာခ်ိန္”အရက္ဆိုင္ကေလး ပိတ္သြားေသာအခါ ရပ္ကြက္ထဲ က အရက္ဆုိင္မ်ားသို႔သာ ေျခဦးလွည့္ရပါေတာ့သည္။ ဤတြင္ ရပ္ ကြက္ထဲက မည္သည့္အရက္ျဖဴ ဆုိင္မဆို Rum တစ္ပက္ ၁၀၀ က်ပ္ႏွင့္ ၀ယ္ေသာက္၍ ရေနပါသည္။ Rum Station ဆိုင္ႀကီး မ်ားတြင္သာ တစ္ပက္ ၁၀၀ က်ပ္ ေရာင္းသည္မဟုတ္ပါ။ မည္သည့္ အရက္ျဖဴဆိုင္တြင္မဆို ရပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္သည္ အသိမိတ္ ေဆြ အရက္ဆုိင္ပိုင္ရွင္တစ္ဦးႏွင့္ စကားေျပာျဖစ္သည္။
“ရမ္အတုေတြက အမ်ား ႀကီးလွိမ့္၀င္ေနတာဗ်။ တစ္ပုလင္း ၄၅၀ က်ပ္ကေန ၈၀၀ က်ပ္၀န္းက်င္အထိ ရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ တစ္ပက္ ၁၀၀ က်ပ္ႏႈန္းေရာင္း ႏုိင္တာေပါ့ဗ်ာ”
ဤသို႔ လြယ္လြယ္ရေသာ ရမ္တစ္ပက္ ၁၀၀ က်ပ္ကိုသာ ေသာက္သံုးေနၾကပါလွ်င္ အရက္ဆီအိုပီထဲသို႔ ေရနည္းနည္းေရာ၍
တုိက္ေသာအျဖစ္ႏွင့္သာ တူေနပါလိမ့္မည္။ က်န္းမာေရးမည္မွ် ဆိုးရြားမည္ကို မသိႏုိင္။ သို႔ေသာ္ တို႔ျမန္ မာလူမ်ိဳးမ်ားမွာ ဥေရာပတုိက္ သားမ်ားႏွင့္ ယွဥ္လွ်င္ လြန္စြာ ေသးေကြးလွပါသည္။ တစ္ခ်ိန္က ဂ်ပန္ငပုဟု ေခၚေသာ ဂ်ပန္လူ မ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ယွဥ္လွ်င္လည္း ကၽြန္ ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးက ေသးေနပါသည္။ အိႏိယတိုက္သားမ်ားႏွင့္ ယွဥ္လွ်င္လည္း ပို၍ဆိုးပါသည္။ သို႔ပါ၍ အရြယ္မတိုင္မီ ႐ုပ္အ ဆင္းရည္က်ေနေသာ အရက္ ေသာက္တတ္သည့္ လူငယ္မ်ား အေနျဖင့္ မိမိတို႔၏ လူမႈႈေရး၊ စီး ပြားေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈႈမ်ားကို ထိန္း သိမ္းကာကြယ္သင့္ပါသည္။
အရက္၏ ေဘးဥပါဒ္ အႏၲ ရာယ္မ်ားမွာ ဘီပိုး၊ စီပိုးႏွင့္ အ သည္းေျခာက္၊ အသည္းေရာင္ အသား၀ါ၊ ဗိုက္ပူနံကား၊ အိုနာ ေစာျခင္း၊ အရြယ္မတိုင္မီ အိုမင္း ရင့္ေရာ္ျခင္း၊ ေျခတုန္လက္တုန္ ျဖစ္ျခင္း၊ သတိေမ့ေျမာျခင္းမ်ား ႏွင့္ ေရာဂါမ်ိဳးစံုကပ္ၿငိတတ္ျခင္း တို႔ ျဖစ္ေစပါသည္။ လူ၏လုပ္ အား ဆံုး႐ံႈးျခင္းမွာလည္း အရက္ ကို အေဟာသိကံ (အလြန္အကၽြံ) ေသာက္စားမႈပါ၀င္ပါသည္။ မည္ သို႔ပင္ ဆိုေစကာမူ အရက္ကုိ ႀကိဳက္တတ္၍ပဲ ေသာက္ေသာက္ ၀ါသနာအရပဲ ေသာက္ေသာက္၊ ႐ိုးရာဓေလ့အရပဲေသာက္ေသာက္၊မိမိတို႔၏ က်န္းမာေရး႐ႈေထာင့္၊ လူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္႐ႈေထာင့္၊ လုပ္သားလုပ္အား အျပည့္အ၀ ေပးစြမ္းႏုိင္မႈ ႐ႈေထာင့္တို႔ကိုအမ်ိဳးမ်ိဳးသုံးသပ္႐ႈျမင္ႏုိင္ေရးတို႔မွာ အရက္ထုတ္လုပ္သူ၊ အရက္ေရာင္းသူ၊ အရက္ေသာက္သူတုိ႔မွာလည္း အမ်ိဳးသားေရးတာ၀န္တစ္ရပ္ဟု ႐ႈျမင္ခံစားမိပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ သက္ဆုိင္ရာၿမိဳ႕နယ္၊ တုိင္းေဒသႀကီးတို႔မွ တာ၀န္ရွိ ပုဂိၢဳလ္မ်ားကလည္း အရက္ဆုိင္ႏွင့္ အရက္အရည္အေသြး မ်ားကို စစ္ေဆးၾကည့္႐ႈ၍ အေရးယူမႈမ်ား ျပဳလုပ္သင့္ပါသည္။
(၁) အရက္ျဖဴ ကုန္ၾကမ္း (အိုပီ)ႏွင့္ ေရေရာစပ္မႈႈ အခ်ိဳးအ စား အတိအက်လိုက္နာမႈရွိ မရွိ။
(၂) ငယ္ရြယ္သူမ်ား အ သက္ ၁၈ ႏွစ္မတုိင္မီ အရက္မ ေသာက္ေရး။
(၃) စက္႐ံုထုတ္ အာမခံပါသည့္ အရက္ျဖဴကုန္ၾကမ္းမ်ား သံုး စြဲမႈရွိမရိွ။
(၄) ျပည္တြင္းျဖစ္ အရက္ႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားအရက္မ်ား၏ စံခ်ိန္ မီျခင္း ရွိ မရွိ။
(၅) တုိက္႐ိုက္တင္သြင္း သည့္ ႏုိင္ငံျခားအရက္မ်ား ပံုမွန္ စီးဆင္းမႈမွန္ကန္ျခင္း ရွိမရွိ။
(၆) အရက္တု၊ တံဆိပ္တု၊ အတုမ်ိဳးစံုတုိ႔အား ေရွာင္တခင္ စစ္ေဆးႏုိင္မႈႈ ျပဳလုပ္ေရး။
(၇) အရက္ဆုိင္မ်ား၏ စား ေသာက္ဖြယ္အျမည္းမ်ားႏွင့္ အ ရက္ဆုိင္၏ ပတ္၀န္းက်င္တုိ႔မွ က်န္းမာေရးႏွင့္ ညီၫြတ္မႈ ရွိ မရွိ တို႔ကိုလည္း ေလ့လာစစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္သင့္ပါသည္။
ထုိ႔အျပင္ အရက္ဆုိင္မ်ား ညလံုးေပါက္ ေရာင္းခ်ျခင္းႏွင့္ နံနက္ေစာေစာေရာင္းခ်ျခင္းတုိ႔ကိုလည္း ေလ့လာသံုးသပ္သင့္ပါ သည္။ အရက္ေသာက္တတ္သူ တစ္ေယာက္ အရက္သမား ျမန္ ျမန္ျဖစ္ေစေသာ နည္းလမ္းမွာ နံနက္ေစာေစာေသာက္ျခင္း ( ရက္သမားတုိ႔အဆို အမူးအေနာက္ ေခါက္ကိုက္ေျဖရန္ ေျဖ သည္)ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ အရက္ ေသာက္တတ္သူတစ္ေယာက္ နံ နက္ေရ(အရက္) မ၀င္လွ်င္ အ ရက္သမားလံုးလံုး မျဖစ္ဟုလည္း အရက္သမား အသိုင္းအ၀ိုင္းမွ သိ ရပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္သည္ သန္႔ရွင္း သပ္ရပ္၍ ခမ္းနားေသာ အရက္ ဆိုင္မ်ားကို သေဘာက်ပါသည္။ ပို၍ သေဘာက်သည္မွာ စင္တင္ မ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေသာက္သံုးရေသာ ယမကာႏွင့္ အျမည္းအျပင္ အေထြေထြတို႔၏ ေစ်းႏႈန္းမ်ားကို မတတ္ႏုိင္ပါ။ ထို႔ ေၾကာင့္ မိမိႏွင့္သင့္ေလ်ာ္သည့္ ရပ္ကြက္ေဒသတို႔၌သာ ယမကာ ကို ေသာက္သံုးပါသည္။ အရက္ ယမကာကိုေသာက္သံုးရာတြင္ လည္း အာမခံပါသည့္ အရက္ႏွင့္ အရက္ဆုိင္မ်ားကိုသာ ေသာက္ သံုးပါသည္။ သို႔ေသာ္ မိမိအလို ဆႏတစ္ခုတည္းအတြက္ မျဖစ္ ႏုိင္ပါ။ မိမိတို႔၏ မိသားစု စီးပြား ေရးကိုသာ အဓိကထားတတ္ၾက ပါသည္။ အရက္စစ္၊မစစ္က အဓိ ကမဟုတ္ အျမတ္ရေရးသည္သာ အဓိကက်ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အရက္ဆုိင္အားလံုးကို မေကာင္း ျမင္ေနျခင္းမဟုတ္ပါ။ အျမည္း စားဖြယ္ႏွင့္ အရက္အားလံုး အဆင္ေျပမႈရွိ မရွိ၊ စားပြဲထုိးႏွင့္ ဆက္ဆံေရး ေျပလည္မႈရွိ မရွိ အစစအရာရာ ဂ႐ုစိုက္ေသာ ဆုိင္မ်ားကိုလည္း ေတြ႕ရပါသည္။
ယခုကာလမ်ားတြင္ ေတာႏွင့္ ၿမိဳ႕ မည္သည့္အရပ္ေဒသ တြင္မဆို ရပ္ကြက္ဘုရားပြဲရွိပါက လူႀကီး၊ လူငယ္ အရက္ေသာက္ ၾကသည္က မ်ားပါသည္။ အရက္မေသာက္တတ္ေသာ လူငယ္ဆို သည္မွာပင္ ခပ္ရွားရွားပင္ျဖစ္ သည္။
အရက္ေသာက္ျခင္းေၾကာင့္ စကားေျပာရႊင္သည္။ ရဲတင္းမႈႈ ရွိ သည္။ ခႏၶာကိုယ္တြင္ ေအာင္းေန ေသာ ေခၽြးပုပ္တုိ႔ကို အျပင္သို႔ ကန္ထုတ္ေပးႏုိင္သည္။ ခံတြင္း ပ်က္၍ ထမင္းစားမေကာင္းျဖစ္ ေနေသာအခါ ခံတြင္းလုိက္၍ စား ေကာင္းေစႏုိင္သည္။ အရက္ကို ရမ္ သံုးပက္ထက္မပိုဘဲ ပံုမွန္ ေသာက္လွ်င္ က်န္းမာေရးေကာင္း ေစႏုိင္သည္။ သို႔ေသာ္ အရက္ကို မ်ားမ်ားေသာက္သံုး၍ ပံုမွန္စြဲ ေသာက္လာပါက ဦးေႏွာက္ဆဲလ္ မ်ားလည္း ပ်က္စီးေစႏုိုင္သည္ဟု မိတ္ေဆြဆရာ၀န္တစ္ဦး၏ ေျပာ ျပခ်က္အရ သိရသည္။
အရက္ေသာက္တတ္စ လူ ငယ္တစ္စု အုပ္စုဖြဲ႕၍ ေပ်ာ္ၾကသည္။ အရက္ေၾကာင့္ အာရႊင္၍ ဆိုၾက၊ ေအာ္ၾက၊ ဟစ္ၾကသည္။ ဆုိင္ကယ္စီးက ျမန္လာသည္။ တစ္ခါတေလ သံုးေယာက္ပူးစီး ၾကသည္။ အရက္ရွိန္က တျဖည္းျဖည္းတက္လာသည္။ သတိကုိ မထိန္းႏိုင္ေတာ့။ ေနာက္ဆံုး ေဆး ႐ံုမွာ ဇာတ္သိမ္း၍ အမႈႏွင့္ရင္ဆုိင္ရသည္။ ေသသူက ေသ၍၊ မေသသူက အက်ိဳးအကန္းျဖစ္ရ ျခင္းမ်ားကိုလည္း ေတြ႕ရ ၾကားရ ဖူးပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္ဘာသာျပန္ ၀တၳဳ စာအုပ္မ်ား ဖတ္ဖူးပါသည္။ အ ေမရိကန္ႏွင့္ ဥေရာပႏုိင္ငံမ်ား၌ ေယာက္်ားေရာ၊ မိန္းမပါ အရက္ ေသာက္သည့္ အေလ့အထမ်ားကို သိရွိခဲ့ပါသည္။ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ဧည့္ခံစကားေျပာရာ၌လည္း အ ရက္မပါလွ်င္ မၿပီးပါ။ သို႔ေသာ္ ေယာက္်ားမ်ားကသာ အရက္ကုိ မ်ားစြာေသာက္သံုးၿပီး အမ်ိဳးသမီး မ်ားက တစ္ခါတရံသာ ေသာက္ သံုးေလ့ရွိပါသည္။ လုပ္ငန္းခြင္မ ပ်က္ အလုပ္လုပ္ၾကသူမ်ားလည္း ျဖစ္ၾကပါသည္။
မည္သို႔ျဖစ္ေစ အရက္ကို စတင္ေသာက္သံုးေတာ့မည္ဆိုပါလွ်င္ အရက္၏ ေကာင္းက်ိဳးဆိုးက်ိဳးကို ေလ့လာသိရွိထားသင့္ပါ သည္။
7Day News Journal
ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ထုိင္ေသာ ထုိင္ခံုမွာခံုရွည္ျဖစ္သျဖင့္ လူေျခာက္ေယာက္ ထုိင္လုိ႔ရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္
သူငယ္ခ်င္းမွာ သက္တူရြယ္တူ(၄၀)ေက်ာ္ အရြယ္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ က်န္ေလးေယာက္မွာ ၁၄ႏွစ္ ၁၅ ႏွစ္အရြယ္
ကေလးမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ သူတို႔သည္ အေရာင္ဆိုးထား ေသာ ေခါင္ေရမ်ားကို ေသာက္ၾကသည္။ သူတို႔ေရွ႕မွာက ေခါင္ေရပုလင္း မ်ား ပံုေနေပၿပီ။ အျမည္းေတြကလည္း စံုေနေပၿပီ။ ကေလးႏွစ္ေယာက္က စီးကရက္ကို ကၽြမ္းက်င္စြာ ဖြာ႐ႈိက္ေနေပၿပီ။
ကၽြန္ေတာ္၏ အရက္ေသာက္မႈအေတြ႕အႀကံဳအရ အရက္ႏွင့္ ေဆးလိပ္သည္ အခါအားေလ်ာ္စြာ မတည့္ပါ။ အရက္ေသာက္ၿပီး အရက္ရွိန္တက္လာေသာ အခ်ိန္ႏွင့္ ေဆးလိပ္မီးခုိး႐ိႈက္လိုက္သည့္ အခ်ိန္မ်ားတြင္ မူးမုိက္၍ အႏၲရာယ္ျဖစ္ေစပါသည္။ ၀ါရင့္အ ရက္သမားမ်ားသာ အရက္ႏွင့္ ေဆးလိပ္တြဲေသာက္ႏုိင္ၾကပါသည္။ ယခုေတာ့ ဤကေလးမ်ားက ၎အျပဳအမူမ်ားကို ကၽြမ္းက်င္စြာ တတ္ေျမာက္ေနေပၿပီ။
ဤကေလးမ်ားသည္ အရက္ေခါင္ေရကို တစ္ခါတစ္ရံ ေသာက္ဖူးသည္ရွိေအာင္ ျမည္းစမ္း၍ ေသာက္ၾကသူမ်ားျဖစ္ပါေစဟု ဆုေတာင္းမိသည္။ ႏုနယ္ေသာ အဆုတ္က ေဆးလိပ္၏ အ႐ိႈက္ကို ခံႏုိင္ရည္ရွိမည္မထင္။ ထို႔အျပင္ ႏုနယ္ေသးေသာ အသည္းက လည္း ျပင္းရွေသာ အရက္ဒဏ္ ကို ခံႏုိင္ရည္စြမ္းအားေပးႏုိင္ စြမ္းမည္ မထင္ပါ။
ကၽြန္ေတာ့္အေဖသည္ အရက္သမားတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါသည္။ အေဖသည္ အသက္ ၂၀ အရြယ္က အရက္ေသာက္ခဲ့သည္။ ထုိအခ်ိန္က အေဖတို႔ ေသာက္ ေသာ အရက္သည္ ေတာအရက္ ျဖစ္ပါသည္။ ေတာထန္းလ်က္ ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ ခ်က္ေသာအရက္ျဖစ္ပါသည္။ အေဖ အသက္(၆၇)ႏွစ္မွာ ဆံုးပါးသြားသည္။ အေဖဆံုးေတာ့ မည္သည့္ေရာဂါမွ မရွိပါ။ အရက္အေသာက္ မ်ားၿပီး အားျပတ္သြားျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု ဆရာ၀န္က ဆုိပါသည္။
အရက္ကို တစ္ေနကုန္ေသာက္သည္။ ၿမိဳ႕ေရာက္ေတာ့ ဘီအီးကို အေဖေသာက္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ၿမိဳ႕ေပၚဘီအီးအရက္သည္ ေတာအ
ရက္ေလာက္ေတာ့ ေကာင္းမည္မထင္ပါ။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အသက္ ၄၀ ေက်ာ္မွ အရက္သမားတစ္ေယာက္ျဖစ္လာသူပါ။ အေပါင္း အသင္းစံုရာကေန ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ဦးစားေပးမိရာက ကၽြန္ေတာ္အ ရက္သမားျဖစ္လာပါသည္။ အရက္ေသာက္တတ္ေတာ့ ကၽြန္ ေတာ့္မွာ အရက္သမားအေပါင္း အသင္းေတြ မ်ားတာေပါ့။ အေဖ့ ကုိ သတိရေတာ့ အေဖေသာက္ေနက် အရက္ဆုိင္ကေလးကို စ ေရာက္ျဖစ္ရာကေန ေနာက္ေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲက အရက္ဆုိင္ေတြ အားလံုးလည္း ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ ေဆြအရက္ဆိုင္ေတြ ျဖစ္သြားပါသည္။ အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ သတိထားမိတာကေတာ့ အသက္ ၃၀၊ ၄၀ ၀န္းက်င္ လူငယ္ေတြက ဗိုက္ပူနံကား၊ မ်က္ႏွာကေဖာသြပ္သြပ္ျဖစ္ေနတာေတြကို ေတြ႕ေနရတာ ပါပဲ။
တစ္ေန႔ေသာည။ ေသာက္ေနက် ၀ိုင္းမွ အရက္သမားသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေျပာသည္။
“မေန႔ညက ဖုိးထူးႀကီးေတာ့ ဆံုးသြားၿပီကြ”သည္ေတာ့ ေနာက္တစ္ေယာက္က ၀င္ေျပာသည္။
“ေသမွာေပါ့ကြ။ သူက အဲဒီအရက္ဆုိင္ပဲ အၿမဲေသာက္ေနတာ။ ဆုိင္ရွင္က သူ႔ကို အျမင္ကတ္ေနတာ အေတာ္ၾကာၿပီ။ သူ က အရက္လာေသာက္တဲ့ သူေတြ တင္မကဘူး။ ဆုိင္ရွင္ကုိပါရစ္ တယ္။ အမ်ားစိတ္ဆင္းရဲရေအာင္ လုပ္တယ္။ သည္ေတာ့ အရစ္ခံရ တဲ့သူက ဆုိင္ရွင္ကို မ်က္စပစ္ျပ။အဲဒီမွာ ဆုိင္ရွင္က အရက္ဆီ (အရက္အျဖစ္ မစပ္ရေသးေသာ အဆီ)ကို ေရကေလး နည္းနည္း
ေရာၿပီး ေရာ့ ၅၀ဖုိး ၁၀၀ ဖိုးဆိုၿပီး တိုက္လုိက္ပါေလေရာ။ သူကလည္း အရက္ကလည္း အလကား ေသာက္ရ။ ေသာက္တဲ့အရက္က လည္း ခပ္ျပင္းျပင္းဆိုေတာ့ ဇယားကိုက္တယ္ေပါ့ကြာ။ အဲဒီမွာ တင္ပဲ သုံးလေလာက္ၾကာေတာ့ ဗိုက္ပူနံကားနဲ႔ လက္ေတြတုန္ယမ္း လာၿပီး ေနာက္ဆံုးေသပြဲ၀င္ၾက ေတာ့တာပဲကြ။ ေနာက္ၿပီး ဖုိးထူး တင္ဘယ္ကမလဲကြာ။ အရက္သမား ၃၊ ၄ ေယာက္ရွိၿပီ။ အဲဒီလိုဆုိင္
ပိုင္ရွင္စိတ္ဓာတ္ေတြေၾကာင့္ ေသတာ”ဟု ဆုိသည္။
ကၽြန္ေတာ္မ်ားစြာ စိတ္မ ေကာင္းျဖစ္မိသည္။ သို႔ေသာ္ ဘာ မွ်မတတ္ႏုိင္ပါ။ သည္လုိႏွင့္ Rum Station ေတြေပၚလာေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲက ဆိုင္ေတြမွာ မ ေသာက္ျဖစ္။ Rum Station မွာ ေသာက္ျဖစ္သည္။ Rum သည္ စက္မႈ(၁)၀န္ႀကီးဌာနမွ ထုတ္လုပ္ ေသာ အရက္ျဖစ္သည္။ အာမခံ ခ်က္ရွိသည္။ အရက္ကလည္း ေကာင္းသည္။ သို႔ေသာ္ Rum Station ဆုိင္ေတြက နည္း သည္။ အခြန္ႀကီးေလးမႈေၾကာင့္ လည္းျဖစ္ႏုိင္သည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ မဟာေအာင္ေျမၿမိဳ႕နယ္ သံလ်က္ေမွာ္အေနာက္ ရပ္ကြက္ ႀကီးတြင္ ေနထုိင္ေသာ မႏၲေလး သားတစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။ ၄၁ လမ္းထိပ္တြင္ Rum Station ဆုိင္တစ္ဆုိင္၊ ၄၁ လမ္းေတာင္ဘက္ စံျပရပ္ကြက္တြင္ Rum Station ဆိုင္ တစ္ဆုိင္၊ ၃၅ လမ္း သဂၤဟေခ်ာင္း အေနာက္ဘက္တြင္ Rum Station ဆိုင္တစ္ဆုိင္ႏွင့္ ၄၁ လမ္း ေတာင္ဘက္ သေျပၫြန္႔ရပ္ကြက္ ရွိ ကၽြန္ေတာ္ေသာက္ေနၾက “ေနသာခ်ိန္”Rum Station”အရက္ဆိုင္ေလးတုိ႔ ရွိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ အာမခံခ်က္ျဖင့္ ေရာင္းေသာ အရက္ဆုိင္မ်ားမ်ား ဖြင့္ေစလိုပါသည္။ ေသာက္ေနၾက “ေနသာခ်ိန္”အရက္ဆိုင္ကေလး ပိတ္သြားေသာအခါ ရပ္ကြက္ထဲ က အရက္ဆုိင္မ်ားသို႔သာ ေျခဦးလွည့္ရပါေတာ့သည္။ ဤတြင္ ရပ္ ကြက္ထဲက မည္သည့္အရက္ျဖဴ ဆုိင္မဆို Rum တစ္ပက္ ၁၀၀ က်ပ္ႏွင့္ ၀ယ္ေသာက္၍ ရေနပါသည္။ Rum Station ဆိုင္ႀကီး မ်ားတြင္သာ တစ္ပက္ ၁၀၀ က်ပ္ ေရာင္းသည္မဟုတ္ပါ။ မည္သည့္ အရက္ျဖဴဆိုင္တြင္မဆို ရပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္သည္ အသိမိတ္ ေဆြ အရက္ဆုိင္ပိုင္ရွင္တစ္ဦးႏွင့္ စကားေျပာျဖစ္သည္။
“ရမ္အတုေတြက အမ်ား ႀကီးလွိမ့္၀င္ေနတာဗ်။ တစ္ပုလင္း ၄၅၀ က်ပ္ကေန ၈၀၀ က်ပ္၀န္းက်င္အထိ ရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ တစ္ပက္ ၁၀၀ က်ပ္ႏႈန္းေရာင္း ႏုိင္တာေပါ့ဗ်ာ”
ဤသို႔ လြယ္လြယ္ရေသာ ရမ္တစ္ပက္ ၁၀၀ က်ပ္ကိုသာ ေသာက္သံုးေနၾကပါလွ်င္ အရက္ဆီအိုပီထဲသို႔ ေရနည္းနည္းေရာ၍
တုိက္ေသာအျဖစ္ႏွင့္သာ တူေနပါလိမ့္မည္။ က်န္းမာေရးမည္မွ် ဆိုးရြားမည္ကို မသိႏုိင္။ သို႔ေသာ္ တို႔ျမန္ မာလူမ်ိဳးမ်ားမွာ ဥေရာပတုိက္ သားမ်ားႏွင့္ ယွဥ္လွ်င္ လြန္စြာ ေသးေကြးလွပါသည္။ တစ္ခ်ိန္က ဂ်ပန္ငပုဟု ေခၚေသာ ဂ်ပန္လူ မ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ယွဥ္လွ်င္လည္း ကၽြန္ ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးက ေသးေနပါသည္။ အိႏိယတိုက္သားမ်ားႏွင့္ ယွဥ္လွ်င္လည္း ပို၍ဆိုးပါသည္။ သို႔ပါ၍ အရြယ္မတိုင္မီ ႐ုပ္အ ဆင္းရည္က်ေနေသာ အရက္ ေသာက္တတ္သည့္ လူငယ္မ်ား အေနျဖင့္ မိမိတို႔၏ လူမႈႈေရး၊ စီး ပြားေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈႈမ်ားကို ထိန္း သိမ္းကာကြယ္သင့္ပါသည္။
အရက္၏ ေဘးဥပါဒ္ အႏၲ ရာယ္မ်ားမွာ ဘီပိုး၊ စီပိုးႏွင့္ အ သည္းေျခာက္၊ အသည္းေရာင္ အသား၀ါ၊ ဗိုက္ပူနံကား၊ အိုနာ ေစာျခင္း၊ အရြယ္မတိုင္မီ အိုမင္း ရင့္ေရာ္ျခင္း၊ ေျခတုန္လက္တုန္ ျဖစ္ျခင္း၊ သတိေမ့ေျမာျခင္းမ်ား ႏွင့္ ေရာဂါမ်ိဳးစံုကပ္ၿငိတတ္ျခင္း တို႔ ျဖစ္ေစပါသည္။ လူ၏လုပ္ အား ဆံုး႐ံႈးျခင္းမွာလည္း အရက္ ကို အေဟာသိကံ (အလြန္အကၽြံ) ေသာက္စားမႈပါ၀င္ပါသည္။ မည္ သို႔ပင္ ဆိုေစကာမူ အရက္ကုိ ႀကိဳက္တတ္၍ပဲ ေသာက္ေသာက္ ၀ါသနာအရပဲ ေသာက္ေသာက္၊ ႐ိုးရာဓေလ့အရပဲေသာက္ေသာက္၊မိမိတို႔၏ က်န္းမာေရး႐ႈေထာင့္၊ လူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္႐ႈေထာင့္၊ လုပ္သားလုပ္အား အျပည့္အ၀ ေပးစြမ္းႏုိင္မႈ ႐ႈေထာင့္တို႔ကိုအမ်ိဳးမ်ိဳးသုံးသပ္႐ႈျမင္ႏုိင္ေရးတို႔မွာ အရက္ထုတ္လုပ္သူ၊ အရက္ေရာင္းသူ၊ အရက္ေသာက္သူတုိ႔မွာလည္း အမ်ိဳးသားေရးတာ၀န္တစ္ရပ္ဟု ႐ႈျမင္ခံစားမိပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ သက္ဆုိင္ရာၿမိဳ႕နယ္၊ တုိင္းေဒသႀကီးတို႔မွ တာ၀န္ရွိ ပုဂိၢဳလ္မ်ားကလည္း အရက္ဆုိင္ႏွင့္ အရက္အရည္အေသြး မ်ားကို စစ္ေဆးၾကည့္႐ႈ၍ အေရးယူမႈမ်ား ျပဳလုပ္သင့္ပါသည္။
(၁) အရက္ျဖဴ ကုန္ၾကမ္း (အိုပီ)ႏွင့္ ေရေရာစပ္မႈႈ အခ်ိဳးအ စား အတိအက်လိုက္နာမႈရွိ မရွိ။
(၂) ငယ္ရြယ္သူမ်ား အ သက္ ၁၈ ႏွစ္မတုိင္မီ အရက္မ ေသာက္ေရး။
(၃) စက္႐ံုထုတ္ အာမခံပါသည့္ အရက္ျဖဴကုန္ၾကမ္းမ်ား သံုး စြဲမႈရွိမရိွ။
(၄) ျပည္တြင္းျဖစ္ အရက္ႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားအရက္မ်ား၏ စံခ်ိန္ မီျခင္း ရွိ မရွိ။
(၅) တုိက္႐ိုက္တင္သြင္း သည့္ ႏုိင္ငံျခားအရက္မ်ား ပံုမွန္ စီးဆင္းမႈမွန္ကန္ျခင္း ရွိမရွိ။
(၆) အရက္တု၊ တံဆိပ္တု၊ အတုမ်ိဳးစံုတုိ႔အား ေရွာင္တခင္ စစ္ေဆးႏုိင္မႈႈ ျပဳလုပ္ေရး။
(၇) အရက္ဆုိင္မ်ား၏ စား ေသာက္ဖြယ္အျမည္းမ်ားႏွင့္ အ ရက္ဆုိင္၏ ပတ္၀န္းက်င္တုိ႔မွ က်န္းမာေရးႏွင့္ ညီၫြတ္မႈ ရွိ မရွိ တို႔ကိုလည္း ေလ့လာစစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္သင့္ပါသည္။
ထုိ႔အျပင္ အရက္ဆုိင္မ်ား ညလံုးေပါက္ ေရာင္းခ်ျခင္းႏွင့္ နံနက္ေစာေစာေရာင္းခ်ျခင္းတုိ႔ကိုလည္း ေလ့လာသံုးသပ္သင့္ပါ သည္။ အရက္ေသာက္တတ္သူ တစ္ေယာက္ အရက္သမား ျမန္ ျမန္ျဖစ္ေစေသာ နည္းလမ္းမွာ နံနက္ေစာေစာေသာက္ျခင္း ( ရက္သမားတုိ႔အဆို အမူးအေနာက္ ေခါက္ကိုက္ေျဖရန္ ေျဖ သည္)ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ အရက္ ေသာက္တတ္သူတစ္ေယာက္ နံ နက္ေရ(အရက္) မ၀င္လွ်င္ အ ရက္သမားလံုးလံုး မျဖစ္ဟုလည္း အရက္သမား အသိုင္းအ၀ိုင္းမွ သိ ရပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္သည္ သန္႔ရွင္း သပ္ရပ္၍ ခမ္းနားေသာ အရက္ ဆိုင္မ်ားကို သေဘာက်ပါသည္။ ပို၍ သေဘာက်သည္မွာ စင္တင္ မ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေသာက္သံုးရေသာ ယမကာႏွင့္ အျမည္းအျပင္ အေထြေထြတို႔၏ ေစ်းႏႈန္းမ်ားကို မတတ္ႏုိင္ပါ။ ထို႔ ေၾကာင့္ မိမိႏွင့္သင့္ေလ်ာ္သည့္ ရပ္ကြက္ေဒသတို႔၌သာ ယမကာ ကို ေသာက္သံုးပါသည္။ အရက္ ယမကာကိုေသာက္သံုးရာတြင္ လည္း အာမခံပါသည့္ အရက္ႏွင့္ အရက္ဆုိင္မ်ားကိုသာ ေသာက္ သံုးပါသည္။ သို႔ေသာ္ မိမိအလို ဆႏတစ္ခုတည္းအတြက္ မျဖစ္ ႏုိင္ပါ။ မိမိတို႔၏ မိသားစု စီးပြား ေရးကိုသာ အဓိကထားတတ္ၾက ပါသည္။ အရက္စစ္၊မစစ္က အဓိ ကမဟုတ္ အျမတ္ရေရးသည္သာ အဓိကက်ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အရက္ဆုိင္အားလံုးကို မေကာင္း ျမင္ေနျခင္းမဟုတ္ပါ။ အျမည္း စားဖြယ္ႏွင့္ အရက္အားလံုး အဆင္ေျပမႈရွိ မရွိ၊ စားပြဲထုိးႏွင့္ ဆက္ဆံေရး ေျပလည္မႈရွိ မရွိ အစစအရာရာ ဂ႐ုစိုက္ေသာ ဆုိင္မ်ားကိုလည္း ေတြ႕ရပါသည္။
ယခုကာလမ်ားတြင္ ေတာႏွင့္ ၿမိဳ႕ မည္သည့္အရပ္ေဒသ တြင္မဆို ရပ္ကြက္ဘုရားပြဲရွိပါက လူႀကီး၊ လူငယ္ အရက္ေသာက္ ၾကသည္က မ်ားပါသည္။ အရက္မေသာက္တတ္ေသာ လူငယ္ဆို သည္မွာပင္ ခပ္ရွားရွားပင္ျဖစ္ သည္။
အရက္ေသာက္ျခင္းေၾကာင့္ စကားေျပာရႊင္သည္။ ရဲတင္းမႈႈ ရွိ သည္။ ခႏၶာကိုယ္တြင္ ေအာင္းေန ေသာ ေခၽြးပုပ္တုိ႔ကို အျပင္သို႔ ကန္ထုတ္ေပးႏုိင္သည္။ ခံတြင္း ပ်က္၍ ထမင္းစားမေကာင္းျဖစ္ ေနေသာအခါ ခံတြင္းလုိက္၍ စား ေကာင္းေစႏုိင္သည္။ အရက္ကို ရမ္ သံုးပက္ထက္မပိုဘဲ ပံုမွန္ ေသာက္လွ်င္ က်န္းမာေရးေကာင္း ေစႏုိင္သည္။ သို႔ေသာ္ အရက္ကို မ်ားမ်ားေသာက္သံုး၍ ပံုမွန္စြဲ ေသာက္လာပါက ဦးေႏွာက္ဆဲလ္ မ်ားလည္း ပ်က္စီးေစႏုိုင္သည္ဟု မိတ္ေဆြဆရာ၀န္တစ္ဦး၏ ေျပာ ျပခ်က္အရ သိရသည္။
အရက္ေသာက္တတ္စ လူ ငယ္တစ္စု အုပ္စုဖြဲ႕၍ ေပ်ာ္ၾကသည္။ အရက္ေၾကာင့္ အာရႊင္၍ ဆိုၾက၊ ေအာ္ၾက၊ ဟစ္ၾကသည္။ ဆုိင္ကယ္စီးက ျမန္လာသည္။ တစ္ခါတေလ သံုးေယာက္ပူးစီး ၾကသည္။ အရက္ရွိန္က တျဖည္းျဖည္းတက္လာသည္။ သတိကုိ မထိန္းႏိုင္ေတာ့။ ေနာက္ဆံုး ေဆး ႐ံုမွာ ဇာတ္သိမ္း၍ အမႈႏွင့္ရင္ဆုိင္ရသည္။ ေသသူက ေသ၍၊ မေသသူက အက်ိဳးအကန္းျဖစ္ရ ျခင္းမ်ားကိုလည္း ေတြ႕ရ ၾကားရ ဖူးပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္ဘာသာျပန္ ၀တၳဳ စာအုပ္မ်ား ဖတ္ဖူးပါသည္။ အ ေမရိကန္ႏွင့္ ဥေရာပႏုိင္ငံမ်ား၌ ေယာက္်ားေရာ၊ မိန္းမပါ အရက္ ေသာက္သည့္ အေလ့အထမ်ားကို သိရွိခဲ့ပါသည္။ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ဧည့္ခံစကားေျပာရာ၌လည္း အ ရက္မပါလွ်င္ မၿပီးပါ။ သို႔ေသာ္ ေယာက္်ားမ်ားကသာ အရက္ကုိ မ်ားစြာေသာက္သံုးၿပီး အမ်ိဳးသမီး မ်ားက တစ္ခါတရံသာ ေသာက္ သံုးေလ့ရွိပါသည္။ လုပ္ငန္းခြင္မ ပ်က္ အလုပ္လုပ္ၾကသူမ်ားလည္း ျဖစ္ၾကပါသည္။
မည္သို႔ျဖစ္ေစ အရက္ကို စတင္ေသာက္သံုးေတာ့မည္ဆိုပါလွ်င္ အရက္၏ ေကာင္းက်ိဳးဆိုးက်ိဳးကို ေလ့လာသိရွိထားသင့္ပါ သည္။
7Day News Journal
No comments:
Post a Comment