(ယမန္ႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၂၁ ရက္ေန႔က လွည္းတန္းလမ္းဆံု အမ်ားသံုး သန္႔စင္ခန္းတြင္ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈ ျဖစ္ပြားခဲ့ရာ ယင္းသန္႔စင္ခန္း ၀န္ထမ္း တဦးေသဆံုးၿပီး တဦးမွာ ဒဏ္ရာရရွိခဲ့သည္။ ဒဏ္ရာရရွိသြားသူ မခင္ျမတ္ႏြယ္မွာ ေဆးရံုတြင္လႏွင့္ခ်ီ ကုသမႈခံယူလွ်က္ရွိသည္။
သူ႔အေနျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည့္ အတြက္မည္သူ႔ကိုမွ် အာဃာတမထားပဲ သူ႔၏ မ်က္ႏွာတျခမ္း မွ ဒဏ္ရာကိုသာ ျပန္လည္ေကာင္းေစခ်င္သည္ဟု ေျပာဆိုသည္။ မခင္ျမတ္ႏြယ္ႏွင့္ YPI ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းထားသည္ကို ေဖၚျပေပးလိုက္ပါသည္။)
လြန္ခဲ့သည့္ ၂လၾကာက လွည္းတန္း လမ္းဆံု ဗံုးကြဲမႈေၾကာင့္ရရွိသည့္ ဒဏ္ရာမ်ား ကုသမႈခံယူလွ်က္ရွိသည့္ မခင္ျမတ္ႏြယ္အား ေဖေဖၚ၀ါရီ ၂၄ ရက္ေန႔က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ၎ေနထိုင္ရာ အိမ္၌ ယခုလိုေတြ႕ရသည္။ (ဓါတ္ပံု- သူရမ်ိဳး YPI)
YPI ။ ။ အဲဒီေန႔က အျဖစ္အပ်က္ကေလးကို ျပန္ေျပာျပ ေပးႏိုင္မလား။
မခင္ျမတ္ႏြယ္။ ။ အျဖစ္အပ်က္ကေတာ့ ၊ သမီးက သိတာ သူထားခဲ႔တာဘဲသိေတာ႔တယ္။
YPI ။ ။ ထားခဲ႔တဲ႔လူပံုေကာမွတ္မိလား ။
မခင္ျမတ္ႏြယ္။ ။ လူပံုကေတာ႔မွတ္မိပါတယ္ ။ ပိန္ပိန္ေသးေသးေလးေကာင္ေလးက ။ခပ္ငယ္ငယ္ပါဘဲ။ သူတို႔ေျပာတာေတာ႔အသက္ ၁၅ ႏွစ္လို႔ေျပာတယ္။ ကုလားစပ္လို႔ေတာ့ ထင္တာဘဲ ထားခဲ႔တာ။ ဘာမွမလုပ္ပါဘူး သူလည္းသူ႔ဘာသာသူ အျပင္ထြက္သြားတယ္ ။ သမီးတို႔လည္း ႏွစ္ေယာက္အတူ ထိုင္ျပီးထမင္းစားေနၾကတာ အဲဒီအခ်ိန္မွာထျဖစ္တာ။
YPI။ ။အခုလိုျဖစ္သြားတဲ႔အတြက္ ေဆးကုသမႈကို ဘယ္သူ တာ၀န္ယူေပးပါသလဲ။
မခင္ျမတ္ႏြယ္။ ။ အဲဒါေတာ႔ သက္ဆိုင္ရာက ကုေပးတာ ။ ကိုယ္ကေတာ့ ဘာမွမ၀ယ္ရဘူး ။
YPI။ ။ အလုပ္ရွင္က ေရာ ဘယ္လိုတာ၀န္ယူေပးပါသလဲ။
မခင္ျမတ္ႏြယ္။ ။အလုပ္ရွင္က ျဖစ္ျဖစ္ျခင္းေတာ႔ ငါးသိန္းလာေပးတယ္။ သံုးဖို႔ေပါ႔ေနာ္ ။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ႔ လစာအျဖစ္ဆိုျပီးေတာ႔ငါးေသာင္းေပးတယ္။ လစာေပးတာတဲ႔။
YPI။ ။ အရင္အလုပ္ကိုျပန္လုပ္ဖို႔အစီအစဥ္ရွိလား။
မခင္ျမတ္ႏြယ္။ ။ သြားေတာ႔မေတြ႔ရေသးဘူး။ သူကေတာ႔ျပန္ခိုင္းမယ္ေျပာတာဘဲ။ ကိုယ္ကလည္း ဟိုးအရင္တုန္းက ဒီအလုပ္ကိုဘဲလုပ္ေနၾကဆိုေတာ့ သူတို႔ဆီသြားေလ်ာက္ျပီး လုပ္လိုက္တာ။
YPI ။ ။ အခုစား၀တ္ေနေရးအေျခအေနဘယ္လိုရွိသလဲ ။
မခင္ျမတ္ႏြယ္။ ။အခုေတာ႔ အေဒၚေတြကေၾကြးထားတာဘဲ ။မိဘေတြကလည္း အဆင္မေျပလို႔ျပန္သြားၾကျပီ။ အလုပ္ျပန္လုပ္တာေပါ႔ေနာ္။ ပိုက္ဆံျပန္ရွာၾကတာေပါ႔ ။ ကိုယ္ကေတာ႔ ဒီမွာအေဒၚေတြနဲ႔ ေၾကြးထားတာ စားရတာ။
YPI။ ။ မိသားစု ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိပါသလဲ။
မခင္ျမတ္ႏြယ္။ ။မိသားစုက အေဖၾကီးရယ္အေမၾကီးရယ္ ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္ရယ္ သမီးရယ္ သမီးရဲ႕သားေလးရာယ္။ အမ်ိဳးသားက ကြဲေနတယ္ ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္ အလုပ္လုပ္စားေနရတာ ။ကေလးကို အေမၾကီးအိမ္မွာထားတာေပါ႔ေနာ္။ ေမာင္ေလး တစ္ေယာက္က ေျမာက္ဥကၠလာမွာ အလုပ္လုပ္တယ္။
YPI ။ ။ အခုလို ဗံုးေဖာက္ခြဲတဲ႔လူေတြအေပၚဘာမ်ားေျပာခ်င္ပါသလဲ။
မခင္ျမတ္ႏြယ္။ ။ ဘာမွမေျပာခ်င္ပါဘူး ။ ဒါကေတာ႔ ကိုယ္႔ကုသိုလ္ကံေပါ႔ေနာ္။ ကုသိုလ္ကံမေကာင္းဘူး။သူလည္းတစ္ေန႔က်ရင္ သူ႔ဒုကၡနဲ႔သူ သြားမွာဘဲ။ သူ႔လည္းကိုယ္ဘာမွ မလုပ္ခ်င္ဘူး ။ကုိယ္႔ကုသိုလ္ကံ မေကာင္းလို႔ေပါ႔ေနာ္ ။ဟိုဘ၀က ဒီလိုျဖစ္မယ္ဆိုတာ ပါလာလို႔ျဖစ္တာဘဲ။ အဲလိုိမ်ိဳးေတာ႔ယူဆတယ္။ ကိုယ္ကမွ ကုသိုလ္ကံေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာရအုန္းမယ္ ဟိုတစ္ေယာက္ဆို ေသသြားတာ တစ္စစီီျဖစ္သြားတယ္ ။ ကိုယ္လည္းျပန္ျပန္ျပီး ေျဖသိမ္႔တယ္။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ျပစ္မတင္ပါဘူး ။ ကုေပးတဲ႔လူကိုေတာ့ ေက်းဇူးတင္တယ္။ အစိုးရကုေပးတယ္ေျပာတာပါဘဲ။ ကိုယ္ေတာ႔မျမင္ရပါဘူး။ ကိုယ္က ဘာမွမ၀ယ္ရဘူး သူတို႔လာလုပ္ေပးတာ အသင္႔ေနရတာဘဲရွိတယ္။ သူတို႔ကိုေတာ႔ ကုလက္စနဲ႔ မ်က္ႏွာေလးပါေကာင္းေအာင္ ကုေပးပါလို႔ေတာ႔ စာတင္ခိုင္းထားတယ္။ ကုေပးေတာ႔လည္း ကိုယ္႔ကုသိုလ္ကံေပါ႔ မကုေပးေတာ႔လည္း ကိုယ္႔ကုသိုလ္ကံေပါ႔ေနာ္္။
YPI။ ။ ေနာက္ေရာဘာေျပာခ်င္ပါေသးလဲ။
မခင္ျမတ္ႏြယ္။ ။ ဘာမွမေျပာခ်င္ပါဘူး မ်က္ႏွာပဲေကာင္းခ်င္တယ္။ မ်က္ႏွာျပန္ေကာင္းခ်င္တယ္။ အဲဒါ အလုပ္ျမန္ျမန္ျပန္လုပ္လို႔ရေအာင္ ။ ဒီမ်က္ႏွာနဲ႔ က်ေတာ့ ဘယ္မွမသြားရဲဘူး ။ ေယာက်ၤားးေလး ဆိုရင္ေတာ့ မလုပ္ခိုင္းဘူးေပါ႔ ။မိန္းခေလးျဖစ္ ေတာ႔လည္းရွက္တာေပါ႔ လူၾကားထဲအလုပ္လုပ္ရမွာေလ။ မေကာင္းတာ လုပ္စားတာလည္းမဟုတ္ဘူး ။ လူေတာ သူေတာထဲမွာ သူမ်ားေတြ၀ိုင္းၾကည္႔ေတာ့ အားငယ္တာေပါ႔ ။ မ်က္ႏွာမေကာင္းတာေတာ႔ အဲလိုမ်ိဳးေပါ႔ေနာ္ ဟိုတစ္ေလာကဆိုမွန္ထဲၾကည္႔ၾကည္႔ျပီး ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္ငိုရတယ္။ ေျခေထာက္ေတြလက္ေတြ မေကာင္းတာေတာ႔ ကိစၥမရွိဘူးေပါ႔ေနာ္။ အဲဒါပါပဲဲ။
YPI ။ ။ အခုလိုေျဖေပးတဲ႔အတြက္ မခင္ျမတ္ႏြယ္ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ။
အခင္းျဖစ္ပြားသည့္ ဒီဇင္ဘာ ၂၁ ရက္ေန႔ ဗံုးကြဲၿပီး မိနစ္အနည္းငယ္အၾကာ ဒဏ္ရာရရွိသူ မခင္ျမတ္ႏြယ္အား သယ္ေဆာင္သြားစဥ္၊ (ဓါတ္ပံု-YPI)
No comments:
Post a Comment