
ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္ထဲသို႔ ၀င္လာေသာသူကို ဆံသဆရာက "ဆံပင္ညွပ္မလို႔လား" ဟုေမးသည္။ ထိုသူက ေခါင္ညိတ္ျပၿပီး ဆံုလည္ကုလားထိုင္ေပၚ ထုိင္သည္။ ဆံသဆရာက ယေန႔ထုတ္ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာကို ယူေပးသည္။ ထို႔ေနာက္ အ၀တ္ျဖဴစကို ကိုယ္ေပၚမွာ လႊမ္းၿခံဳေပးသည္။
"ဘယ္လိုပံုစံၫွပ္မလဲ"
"ခပ္ပါးပါး သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ဗ်ာ၊ နက္ျဖန္ အင္တာဗ်ဴး၀င္စရာရွိလို႔"
ဆံသဆရာက ေခါင္းတစ္ခ်က္ဆတ္လိုက္သည္။ ဆံပင္ကို ဘီးျဖင့္ဖြၿပီး ကတ္ေၾကးျဖင့္ စ၍ၫွပ္သည္။ ၫွပ္ေနရင္းက ေလထဲမွာ ကတ္ေၾကးကို အလြတ္ကစားေနသည့္ အသံတစ္ခ်က္ခ်က္သည္ စည္းခ်က္ညီညီ ထြက္ေပၚေန၏။
ၿပီးလွ်င္ ခြကတ္ေၾကးျဖင့္ ပါးသြားေအာင္ ၫွပ္ျပန္သည္။ စြန္းထြက္ေနေသာ ဆံပင္မ်ား၊ ေကာ့လန္ေကြးေကာက္ေနေသာ ဆံစမ်ားကို ကတ္ေၾကးထိပ္ခၽြန္ျဖင့္ သပ္ရပ္ညီညာသြားေအာင္တိသည္။
"ဒီအေနေတာ္ၿပီလား" ဟု ဆံသဆရာက ေမးသည္။ ေရွ႕ေနာက္ႏွစ္ဖက္ၫွပ္၍ တပ္ဆင္ထားေသာ မွန္မ်ားေၾကာင့္ ေရွ႕မွန္ထဲမွာပင္ ေနာက္ဘက္ျမင္ကြင္းပါ ျမင္ေနရ၏။
"ရပါၿပီ"
ဆံသဆရာသည္ ေရဆြတ္ထားေသာ ၀က္မွင္ဘီးကေလးျဖင့္ ကုပ္သားတစ္ေလွ်ာက္၊ နားသယ္စပ္တစ္ေလွ်ာက္ လိုက္သုတ္ေပးသည္။
သင္ဓုန္းဓါးကို သားေရျပားေပၚမွာ တရႊီရႊီျမည္ေအာင္ ပြတ္ေသြးသည္။ ၿပီးေတာ့ ေဒါက္တိေပးသည္။ ဓါးျဖင့္ရိတ္ထားေသာ ေနရာမ်ားကို ေပါင္ဒါတို႔သည္။ မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါအေသးျဖင့္ ဆံပင္မ်ားကို ပြတ္ခါေပးသည္။ ဆံပင္ကို သပ္ရပ္ေအာင္ ၿဖီးသင္ေပးသည္။