ၾသဂုတ္လလယ္ ေန႔လယ္ခင္းတစ္ခုတြင္ ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီးအတြင္း ေပႏွစ္ဆယ္ပတ္လည္ခန္႔ရိွေသာ သီးသန္႔လူနာမ်ားထားရာ အခန္းေရွ႕၌ တာ၀န္က်သူနာျပဳဆရာမေလးက “မေန႔က သံုးႏွစ္အရြယ္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ဆံုးသြားတယ္။ ဒီေန႔ခုနစ္ႏွစ္အရြယ္ ကေလးတစ္ေယာက္ ထပ္ေရာက္ေနျပန္ၿပီ”ဟု က႐ုဏသက္ေသာေလသံျဖင့္ ခပ္တုိးတိုးေလးေျပာသည္။
အဆိုပါအခန္းငယ္ေလးသည္ ေရာက္ရိွလာေသာ လူနာမ်ား၏ က်န္းမာေရးသတင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ မိသားစု၀င္မ်ား၊ မိတ္ေဆြမ်ားအား စိတ္မခ်မ္းေျမ႕ဖြယ္ရာမ်ားကိုသာ ေပးေလ့ရိွသည့္ ေခြး႐ူးျပန္ေရာဂါကူးစက္ခံသူမ်ားကုိသာ သီးသန္႔ထားေသာအခန္းပင္ျဖစ္သည္။
ေရာဂါကူးစက္လွ်င္ ရာႏႈန္းျပည့္ေသဆံုးသည္ဟု မေကာင္းသည့္ဂုဏ္ပုဒ္ျဖင့္ ထင္ရွားသည့္ ေခြး႐ူးျပန္ေရာဂါေၾကာင့္ ေဆး႐ံုမ်ား၏ သီးသန္႔လူနာခန္းမ်ားႏွင့္ ေဆး႐ံုသို႔မေရာက္ဘဲ မိမိတို႔၏ေနအိမ္မ်ား၌ ဘ၀၏ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ကုိ ျဖတ္သန္းရသူ ကိန္းဂဏန္းမ်ားသည္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ျမင့္မားလ်က္ရိွသည္။
ကမၻာ့က်န္းမာေရးအဖဲြ႕ႀကီး (WHO)၏ စာရင္းအရ လူဦးေရတစ္သန္းလွ်င္ ေခြး႐ူးျပန္ေရာဂါ ျဖစ္ပြားမႈ ၂၂ ေယာက္ႏႈန္းအထိရိွေနေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ အဆိုပါေရာဂါ အျဖစ္မ်ားဆံုးႏုိင္ငံမ်ားတြင္ တစ္ခုအပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ႏွစ္စဥ္လူဦးေရေျခာက္သိန္းခန္႔မွာ ေခြးကုိက္ခံေနရသည္ဟု ေဖာ္ျပထား၏။
ေခြး႐ူးျပန္ေရာဂါျဖစ္ပြားမႈႏႈန္းကို ထိန္းခ်ဳပ္ရန္၊ ေလွ်ာ့ခ်ပစ္ႏုိင္ရန္ ႏုိင္ငံ၏ သက္ဆုိင္ရာတာ၀န္ရိွဌာနမ်ားႏွင့္ ျပည္တြင္းျပည္ပအဖဲြ႕အစည္းမ်ား ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးသည္ အထူးလိုအပ္လ်က္ရိွသည္ဟု အဆုိပါေရာဂါႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ကၽြမ္းက်င္ေသာပညာရွင္မ်ားကေျပာသည္။
“အခုလက္ရိွတာ၀န္ရိွတဲ့ အဖဲြ႕အစည္းေတြ၊ ျပည္တြင္းျပည္ပကအဖဲြ႕အစည္းေတြ၊ ၿပီးေတာ့ အစုိးရပုိင္းႏွင့္ ပညာရွင္ေတြအားလံုး ပူးေပါင္းဖုိ႔လုိေနပါၿပီ”ဟု ေခြး႐ူးျပန္ေရာဂါ ျဖစ္ပြားမႈထိန္းခ်ဳပ္ေရးအတြက္ တိရစာၦန္ေဆးကုဆရာ၀န္မ်ားအဖဲြ႕(မႏၲေလး)မွ ေဒါက္တာေက်ာ္ထင္ကေျပာသည္။
ေခြးမ်ားအတြက္ မွတ္ပံုတင္ျပဳလုပ္၍ စာရင္းအတိအက်ျပဳစုျခင္း၊ ကာကြယ္ေဆးထုိးျခင္းႏွင့္ ေခြးေကာင္ေရ ထိန္းခ်ဳပ္စီမံေရးတုိ႔သည္ ႏုိင္ငံေတာ္မူ၀ါဒတစ္ခုေအာက္တြင္ တညီတၫြတ္တည္းျဖင့္ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ေဆာင္ရြက္ရမည္ဟု ကမၻာ့က်န္းမာေရးအဖဲြ႕ႀကီး၏ ေခြး႐ူးျပန္ေရာဂါကာကြယ္ေရး လမ္းၫႊန္ခ်က္မ်ားတြင္ ေဖာ္ျပေန၏။
ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီ တိရစာၦန္ေဆးကုႏွင့္ သားသတ္႐ံုမ်ားဌာနက ေခြးေလေခြးလြင့္ထိန္းခ်ဳပ္ေရးအတြက္ အသားလုံးပစ္၍ ရွင္းလင္းျခင္း၊ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာနက ေခြး႐ူးျပန္ေရာဂါကာကြယ္ေဆးထုတ္ေပးျခင္း၊ ျပည္တြင္းအဖဲြ႕အစည္းအခ်ိဳ႕က တတ္ႏုိင္သမွ်ျဖင့္ ေခြးေလေခြးလြင့္မ်ားအား ကာကြယ္ေဆးထုိးေပးေနျခင္း၊ လူပုဂၢိဳလ္အခ်ိဳ႕က ပုိင္ရွင္မဲ့ေခြးမ်ားအတြက္ ထိန္းသိမ္းေရးေဂဟာမ်ား ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ေနျခင္းစသည့္တုိ႔ကုိ ျပဳလုပ္ေနၾကေသာ္လည္း အားလံုးပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေနသည္ဟု ေျပာရန္မွာ အလြန္ခက္ခဲေသာအေျခအေနတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။
အိမ္နီးခ်င္းထုိင္းႏုိင္ငံ၌ တစ္ႏွစ္လွ်င္လူဦးေရ ေလးသိန္းခန္႔ ေခြးကုိက္ခံေနရေသာ္လည္း ပ်မ္းမွ်လူတစ္သန္းတြင္ ေခြး႐ူးျပန္ေရာဂါျဖစ္ပြားသူမွာ တစ္ေယာက္ပင္မျပည့္ဘဲ အဆိုပါေရာဂါေၾကာင့္ ေသဆံုးသူအေရအတြက္မွာ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၂၅ ေယာက္ေအာက္ရိွေနသည္။ ကမၻာ့က်န္းမာေရးအဖဲြ႕ႀကီး၏ စက္တင္ဘာ ၂၈ ကမၻာ့ေခြး႐ူးျပန္ေရာဂါေန႔(World Rabies Day) ေခါင္းစဥ္ေအာက္တြင္ သက္ဆုိင္ရာတာ၀န္ရိွဌာနမ်ား၊ အဖဲြ႕အစည္းမ်ား၏ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ၏ ရလဒ္ေကာင္းတစ္ခုျဖစ္၏။
“ေခြးေလေခြးလြင့္ျပႆနာကုိ စည္ပင္သားသတ္ဌာနကပဲ ကုိင္တြယ္ေျဖရွင္းေနရတယ္။ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာနကလည္း ပူးေပါင္းမႈအားနည္းတယ္။ ေခြးေတြမွတ္ပံုတင္တာ၊ ကာကြယ္ေဆးထိုးတာ စတာေတြအားလံုးက အကုန္လံုးေပါင္းၿပီးလုပ္မွရမယ္”ဟု ေမြးျမဴေရးႏွင့္ကုသေရးဌာနမွ အၿငိမ္းစားအရာရိွတစ္ဦးကေျပာသည္။
မကၠဆီကုိႏုိင္ငံတြင္ ငါးႏွစ္စီမံကိန္းျဖင့္ ႏုိင္ငံအတြင္းရိွ ေခြးေလေခြးလြင့္မက်န္ ကာကြယ္ေဆးထုိးျခင္းကို ျပဳလုပ္ခဲ့ရာ ျဖစ္ပြားမႈႏႈန္းသည္ ၇၀ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ ေလ်ာ့က်သြားခဲ့သည္။ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ေသဆံုးမႈ ၆၀ ေက်ာ္မွ ၂၀ ေက်ာ္ေအာက္သုိ႔ ေရာက္သြားခဲ့ျခင္းသည္ ဥပမာေကာင္းတစ္ခုျဖစ္သည္။
ေခြးတစ္ေကာင္အား ကာကြယ္ေဆးထုိးလွ်င္ က်ပ္ေငြသံုးေထာင္မွ ငါးေထာင္ခန္႔သာ ကုန္က်ၿပီး လူတစ္ဦးလွ်င္ အဆိုပါေရာဂါကာကြယ္ေဆးမွာ ေျခာက္ေသာင္းခန္႔ က်သင့္မည္ျဖစ္သည္။ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ေခြးကုိက္ခံရသူ ေျခာက္သိန္းခန္႔ရိွေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အကုိက္ခံရသူမ်ားအားလံုးကုိ ကာကြယ္ေဆးထုိးပါက အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၃၀ ေက်ာ္ ကုန္က်မည္ျဖစ္သည္။
“တစ္ႏုိင္ငံလံုးအေနနဲ႔က ေခြးေကာင္ေရအတိအက် ေကာက္ထားတာမရိွပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္အရာကုိ အဓိကထားရမလဲဆိုတာ ေပၚလြင္ေနပါတယ္။ ေဆးထုိးရင္ေနာက္က Registration (မွတ္ပံုတင္)တာတုိ႔၊ ေခြးေကာင္ေရထိန္းခ်ဳပ္တာတုိ႔ပါ တစ္ဆက္တည္းလုပ္ဖုိ႔လုိတယ္”ဟု အင္းစိန္ၿမိဳ႕နယ္ တိရစာၦန္ေဆးကုဆရာ၀န္တစ္ဦးက ရွင္းျပသည္။
မႏၲေလးၿမိဳ႕တြင္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္က ေခြးေလေခြးလြင့္ ၂၁၄၆ ေကာင္အား ကာကြယ္ေဆးထုိးေပးႏုိင္ခဲ့ၿပီး ယခုႏွစ္တြင္ အေကာင္ေရ ၅၀၀ ထုိးၿပီးျဖစ္သည္ဟု တိရစာၦန္ေဆးကုသဆရာ၀န္မ်ားအဖဲြ႕(မႏၲေလး)ထံမွ သိရသည္။ သုိ႔ေသာ္ ယခုကဲ့သုိ႔ တစ္ႏုိင္တစ္ပုိင္ သီးသန္႔ျပဳလုပ္ေနသည္မွာ တစ္ႏုိင္ငံလံုးအတိုင္းအတာျဖင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ပါက ရာႏႈန္းျပည့္နည္းပါးေနသည္ဟု တိရစာၦန္ေဆးကုဆရာ၀န္ ေဒါက္တာခင္ေမာင္ေထြးကေျပာသည္။
ထုိ႔အျပင္ ေခြးေကာင္ေရထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ႏုိင္ငံအမ်ားစုတြင္ အကန္႔အသတ္မ်ားရွိေနၿပီး သက္ဆိုင္ရာဌာနမ်ား ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈတြင္ အားနည္းေနသည္ဟု ကမၻာလုံးဆုိင္ရာ ေခြး႐ူးျပန္ေရာဂါ ထိန္းခ်ဳပ္ေရးအဖဲြ႕(Global Alliance For Rabies Control)၏ အစီရင္ခံစာက ေဖာ္ျပေန၏။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီ တိရစာၦန္ေဆးကုႏွင့္ သားသတ္႐ံုမ်ားဌာနအေနျဖင့္ အမဲသားကုိ အဆိပ္ခတ္၍ တစ္လလွ်င္ ေခြးေလေခြးလြင့္ ၂၅၀၀ ခန္႔ ရွင္းလင္းေပးေနရသည္ဟုဆိုသည္။ သုိ႔ေသာ္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက်င့္သံုးခဲ့ေသာ အဆိုပါနည္းလမ္းေဟာင္းသည္ အျခားေသာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ား မရိွျခင္းက တစ္ႏုိင္ငံလံုးအတုိင္းအတာအရ ေခြး႐ူးျပန္ေရာဂါထိန္းခ်ဳပ္ေရးတြင္ ေအာင္ျမင္မႈအားနည္းေစျခင္းျဖစ္သည္။
“စည္ပင္က အမဲသားပစ္ၿပီးရွင္းရင္ ေခြးေတြကုိသနားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေစ်းထဲမွာက ပုိင္ရွင္မရိွတဲ့ေခြးေတြက အေကာင္ ၂၀ ေလာက္ရိွတယ္။ သနားေပမယ့္ ေခြးကုိက္ခံရမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္တယ္”ဟု လႈိင္ၿမိဳ႕နယ္ ရပ္ကြက္ေစ်းတစ္ခုရိွ အသက္ ၅၀ ေက်ာ္အရြယ္ ပန္းေရာင္းသူအမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ဦးကေျပာသည္။
ႏုိင္ငံသားအမ်ားစုကုိးကြယ္ေသာ ဗုဒၶဘာသာအဆံုးအမအခ်ဳိ႕ေၾကာင့္ ေခြးေလေခြးလြင့္ထိန္းခ်ဳပ္၊ ရွင္းလင္းေရးမွာ ေ၀ဖန္ခံရမႈရိွေနေသာ္လည္း ၎တုိ႔မွာတစ္ဆင့္ ျဖစ္လာမည့္ ေခြး႐ူးျပန္ေရာဂါ၏ ဆိုးရြာမႈကုိ မည္သူမွ်အတိအက်မသိရိွၾကေပ။
ေမြးျမဴေရးႏွင့္ကုသေရးဦးစီးဌာန၏ ခန္႔မွန္းမႈအရ ျမန္မာႏုိင္ငံရိွ ေခြးေကာင္ေရ၏ ၇၅ ရာခုိင္ႏႈန္းမွာ ေခြး႐ူးေရာဂါပိုးရိွေနသည္။ အဆိုပါေရာဂါေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္၌ ၂၀၅ ဦး ေသဆံုးၿပီး ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ ၂၄၀ ဦး ေသဆံုးခဲ့သည္ဟု က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာနကထုတ္ျပန္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ေဆး႐ံုေဆးခန္းသို႔မေရာက္ရိွဘဲ ေသဆံုးခဲ့ေသာ အေရအတြက္မွာ အဆိုပါကိန္းဂဏန္းမ်ားထက္ အနည္းဆံုးႏွစ္ဆေက်ာ္မ်ားေနမည္ဟု ကၽြမ္းက်င္ပညာရွင္မ်ားက ခန္႔မွန္းၾကသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ဧၿပီလအတြင္းက မႏၲေလးတုိင္း၌ ေခြး႐ူးျပန္ေရာဂါ ကူးစက္ခံထားရေသာ အိမ္ေမြးေခြးအကုိက္ခံရမႈေၾကာင့္ တစ္ေန႔တည္းမွာပင္ မိသားစု၀င္သံုးဦးေသဆံုးခဲ့ရသည္။
“အစ္မေယာက္်ားဆံုးေတာ့ သားတစ္ေယာက္၊ သမီးတစ္ေယာက္ က်န္ေနခဲ့တယ္။ မေသခင္တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ လူစိတ္၀င္လာတဲ့အခါက်ရင္ သူ႔သားသမီးေတြကုိ ေခြးေတြနဲ႔ ေ၀းေ၀းေနဆိုတာကုိပဲမွာတယ္”ဟု အသက္ ၄၀ ေက်ာ္အရြယ္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက လြန္ခဲ့ေသာငါးႏွစ္ခန္႔က ေခြး႐ူးျပန္ေရာဂါေၾကာင့္ ေသဆံုးခဲ့ေသာ ခင္ပြန္း၏ ေနာက္ဆံုးခရီးစဥ္အေၾကာင္းကုိ ေျပာျပသည္။
ေခြး႐ူးျပန္ေရာဂါသည္ အာ႐ံုေၾကာဆဲလ္မ်ားကို ဖ်က္ဆီးသည့္ Rabies ဗိုင္းရပ္စ္ၾကာင့္ျဖစ္ပြားၿပီး အဆိုပါေရာဂါပုိးရိွေသာ လူ၊ ေခြး၊ ေၾကာင္၊ အိမ္ေမြးတိရစာၦန္မ်ားအကုိက္ခံရျခင္း၊ ေခြးႏွင့္ ေၾကာင္၏သြားရည္မွတစ္ဆင့္ လူ႔အေရျပားေပၚရိွ ထိခိုက္ရွနာ၊ ဒဏ္ရာတုိ႔မွတစ္ဆင့္ ကူးစက္ခံရႏုိင္ၿပီး ေရာဂါကူးစက္ခံရသူတြင္ အဖ်ားငုပ္ေနတတ္ၿပီး ေခြးကုိက္ခံရသည့္ေနရာ ယားယံနာက်င္ျခင္း၊ ေရေၾကာက္ျခင္း၊ စိတ္ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ားျဖစ္ျခင္းႏွင့္ ေခြးကဲ့သုိ႔ကုိက္ျခင္းလကၡဏာမ်ားျပ၍ တစ္ပတ္အတြင္း ေသဆံုးႏုိင္ေၾကာင္း၊ ကာကြယ္ေဆးရွိေသာ္လည္း ေရာဂါျဖစ္ပါက ေသဆံုးရန္ရာခုိင္ႏႈန္းအျပည့္ရိွေၾကာင္း ေခြး႐ူးေရာဂါကာကြယ္ေရး လက္ကမ္းစာေစာင္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ဆင္းရဲေသာမိသားစုမ်ား ေဆး႐ံု၊ ေဆးခန္းႏွင့္ အလွမ္းေ၀းေသာ ေ၀းလံေခါင္သီေသာ ေဒသမ်ား၌ ေနထုိင္သူမ်ားႏွင့္ အသက္ ၁၅ ႏွစ္ေအာက္ ကေလးငယ္မ်ားသည္ ေခြး႐ူးျပန္ေရာဂါျဖစ္ပြားႏုိင္သည့္ အေျခအေနပိုမ်ားသည္ဟု ကမၻာ့က်န္းမာေရးအဖဲြ႕ႀကီးက စစ္တမ္းျပဳစုထားသည္။
အေမရိကန္ႏုိင္ငံ ၀ါရွင္တန္က်န္းမာေရးတကၠသုိလ္မွ ျပဳလုပ္ထားေသာစာရင္းမ်ားအရ ျမန္မာႏုိင္ငံရိွ အသက္ ၅ ႏွစ္မွ ၁၅ ႏွစ္ၾကား ကေလးငယ္မ်ားေသဆံုးမႈတြင္ ေခြး႐ူးျပန္ေရာဂါေၾကာင့္ ျဖစ္ပြားျခင္းသည္ အဆင့္ ၁၇ ေန ရာတြင္ ရိွေနသည္။
တစ္ရက္လွ်င္ ပ်မ္းမွ်၀င္ေငြ ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္သာရိွေနေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းရိွ မိသားစုမ်ားအေနျဖင့္ ေခြး႐ူးျပန္ေရာဂါ ကာကြယ္ေဆးတစ္ခါထုိးျခင္းသည္ မိမိတို႔၏ တစ္လလုပ္အားခ ကုန္ဆံုးသြားမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အမ်ားစုက ေဆး႐ံု၊ ေဆးခန္းမ်ားထက္ ျမန္မာနည္း၊ ျမန္မာဟန္ ေဆးမန္းသည့္ေနရာမ်ားဆီသို႔သာ အားကုိးတႀကီးသြားေနၾကၿမဲျဖစ္သည္။
“ေခြး႐ူးတကယ္ကိုက္တယ္ဆိုရင္ ဘယ္လုိမန္းမန္းမရဘူးလုိ႔ ေျပာလုိက္ပါရေစ။ ကာကြယ္ေဆးထုိးမွရမယ္”ဟု အေထြေထြေရာဂါကု ဆရာ၀န္ေဒါက္တာေန၀င္းကေျပာသည္။
ကမၻာေပၚတြင္ အဆိုပါေရာဂါေၾကာင့္ တစ္ရက္လွ်င္ လူ ၁၅၀ ခန္႔ ေသဆံုးေနမႈမ်ားၾကားတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံအေနျဖင့္ ေခြးအကိုက္ခံရမွ ကာကြယ္ေဆးထုိးၾကမည္လား၊ သို႔မဟုတ္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ေရးအေနျဖင့္ ေခြးေလေခြးလြင့္ထိန္းခ်ဳပ္ေရး၊ မွတ္ပံုတင္စာရင္းျပဳစုျခင္း၊ ေခြးမ်ားအား ကာကြယ္ေဆးထုိးျခင္းမ်ားကုိ အားလံုးပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကမည္လားဆုိသည္မွာ ေမးခြန္းတစ္ခုအျဖစ္ရိွေနပါၿပီ။
7Day News Journal
No comments:
Post a Comment